Vorige week ontmoette ik een pelgrim in spé die steentjes verzamelde. Steentjes die hij meeneemt op zijn pelgrimstocht naar Santiago de Compostela. Op de vraag naar het waarom van al die kleine steentjes antwoordde hij het volgende: " 20 km na Astorga kom je aan het 'Cruz de Ferro'. Een klein ijzeren kruis op een houten paal. Het kruis is een bemoediging voor de pelgrims dat ze het zwaarste deel van de route nu achter de rug hebben. En dat nu zeker Santiago wel zullen halen. De traditie wil dat pelgrims van huis uit een steen meebrengen en die neerleggen bij al die andere stenen en steentjes als symbool voor kwijtschelding van zonden. Duizenden pelgrims deden dat reeds. De berg steentjes is indrukwekkend groot..."
De pelgrim in spé heeft steentjes verzameld via een sponsoring. X-euro per steentje voor een goed doel...Natuurlijk ook niet TE veel steentjes, je moet die dan ook gans de tijd meesleuren.
Fietsen tussen Maas en Jeker, het Mergelland. Fietsen op de grens tussen Vlaanderen, Wallonië en Nederland. Aan de voet van de Sint Pietersberg stromen Jeker en Maas in prachtige groene dalen. Hoeves, imposante forten, kastelen en wijngaarden kleuren het fietsparcours. Als je een meerwaarde aan je fietstrip wil geven bezoek dan één van de vele ondergrondse mergelgrotten...
Vertrek in Roclenge-sur-geer aan KP407 begint met een lichte afdaling richting Haccourt. Net voor Haccourt een heuse klim en steken daar het Albertkanaal over aan KP415. Naar Lixhe KP414 en verder naar Lanaye aan KP413 en KP412. We fietsen nu verder langs de Maas tot aan de rand van Maastricht KP12 om vervolgens richting de Jeker te fietsen naar KP401 en KP402.
Fort van Eben-Emael
Hier bevinden zich de mergelgrotten van Kanne. Het fort van Eben-Emael ligt aan KP405. Ook de moeite om even halt te houden.
het Jekerdal
We rijden verder doorheen het Jekerdal en via Wonek en Bassegne bereiken we na een goeie 45 km opnieuw onze startplaats. Wegens het heuvelachtig karakter is het een fietstraject voor geoefende fietsers.
Info: Natuurpunt.be Foto's: gpsbiketracks.be
Vorige week vrijdag werd ik opgebeld door mijn chef met de vraag of ik extra nachtjes wou bijdoen op zaterdag en zondag. Een collega was ziek geworden en mijn chef diende voor vervanging te zorgen. Het eerste wat door mijn hoofd ging was: hopla daar gaat mijn weekend. Maar tegelijkertijd dacht ik aan de woorden van onze grote baas bij zijn persoonlijke nieuwjaarsboodschap. Lewiske, zei hij toen, jij bent een flexibel iemand, op jou kunnen wij altijd rekenen. Ik was zo fier voor die waardering. Ik bleef er zelfs niet bij stil staan wat Pedro ervan zou denken. Ik zei dus ja, geen probleem voor zaterdag en zondag Beetje later vertelde ik Pedro mijn toezegging en hij antwoordde: ach ja Lewiske, we weten dat je flexibel bent als het je werk aan gaat . Dat laatste bijna onhoorbaar, nakomend, binnensmonds gesproken zinnetje deed me verder nadenken.
De waardemeter tussen flexibiliteit op het werk en gezinsleven was weer even verstoord Flexibiliteit is mooi, maar als werk en privé erg door elkaar heen lopen ontstaat regelnoodzaak en daarmee vaak stress. Het is belangrijk een onderscheid te maken tussen positieve en negatieve flexibiliteit.
Positieve flexibiliteit verwijst naar een goed evenwicht tussen een ja en een neen. Negatieve flexibiliteit verwijst naar tijd die gaat naar de job of naar de noden van de overste: overuren, onverwachte veranderingen in werkschemas,... Hierbij vergeet al eens aan het gezin te denken. Het is duidelijk dat de positieve flexibiliteit heel belangrijk is voor het evenwicht tussen gezin en privé. De negatieve daarentegen kan dit evenwicht dan weer bemoeilijken. Vraag je baas of flexibiliteit belangrijk is dan zegt die direct ja.
Welke flexibiliteitsmix zal ik volgende keer toepassen? Wikken en wegen. Maar ik denk dan luid op: onze mentale flexibiliteit is veel belangrijker dan de flexibiliteit van de structuren die toegepast worden. Mijn gemoedstoestand van dat ogenblik zal bepalen of het ja dan neen wordt.
Geluk heb ik dat Pedro flexibel is in zijn denken en ik in mijn handelen. Wij vullen elkaar aan, dus zeg ik volgende keer waarschijnlijk, ja zeker, weer ja op de vraag of ik extra nachten wil doen
Lewiske
Voor meer over de werkplaats van Lewiske, klik op logo van "Flexibel".
Om grote doelen te bereiken moet men niet enkel handelen, maar ook dromen; moet men niet enkel plannen, maar ook geloven!
Tekst: Anatole France Info via Wikipedia: Anatole France, pseudodiem van Jacques Anatole Thibault (16 april1844 12 oktober1924) was een Franse schrijver. Hij was waarschijnlijk de prominentste Franse brievenschrijver van zijn tijd.
Geen weer om een hond door te jagen. Gisteren opnieuw 36 keer nat geworden (regen), éénmaal tegen een afsluiting gesmakt (wind), geen fietsweer gewijs.
Vandaag 'interludium' over...fietsen aan zee. Klik onderaan de afbeelding op "play" om de video met te starten.
In tegenstelling tot de meeste andere Kempense bossen, die vooral jong naaldhout bevatten, vinden we in Den Haert nog veel oude loofbomen. Je stapt hier langs akkers, weiden en brede houtkanten en eikendreven. De rivier de Aa biedt een thuis voor waterhoentjes en eenden. Met een beetje geluk kom je oog in oog te staan met de prachtige ijsvogel. Net als de mensen heeft deze vogel immers ontdekt dat de waterkwaliteit van de Aa de laatste jaren sterk vooruit gegaan is, waardoor er weer vis te vinden is. Het hele jaar door toegankelijk op wegen en paden. Starten doe je aan de zouttoren in Poederlee, Lichtaartse steenweg. Wandeling van 5 km.
Info: Natuurpunt Foto: Natuurpunt
Mijn zwerftocht doorheen de sites van de Compostelagangers gaat verder. Nu stuitte ik op een blog van één van onze collega-bloggers op het seniorennet... Jan Aartsen is nog een blogger op het seniorennet die van de Camino heeft geproefd. Vorig jaar wandelde hij van St Jean Pied de Port naar Santiago de Compostela in 30 dagen. Van 24 april tot 23 mei 2006 was Jan 30 dagen onderweg. Op 20 mei kwam Jan aan in Santiago. De dag later is hij verder gestapt naar Fisterra... Lees Jan's verhaal in dagboekvorm op: http://blog.seniorennet.be/jan1942/
Jan schreef als slot van zijn verhaal het volgende: "De tocht is voor mij een mooie ervaring geweest. Iets waar ik nog vaak aan terug zal denken. Als het goed blijft gaan, zal dit zeker niet mijn laatste tocht zijn. Veel alleen gewandeld, maar nooit eenzaam. Je ontmoet mensen uit alle werelddelen. Iedereen loopt zijn eigen weg. Het is moeilijk uit te leggen welk gevoel overheerst. Grote verbondenheid bij de pelgrims onderling. Het was voor mij geen overwegend religieuze, geen overwegend sportieve en geen overwegend culturele tocht. Ik denk van alles een beetje." En verder vertelde Jan nog: "Mijn volgende tocht wordt in 2007 van Vezelay via le Puy naar Saint Jean Pied de Port. En in 2008 ben ik voornemens te lopen van Etten Leur naar Vezelay". Nog heel veel pelgrim-wandelplezier Jan... "
PieterVé
Publicatie met toestemming van Jan
De computer is niet meer uit onze samenleving weg te denken. Niet alleen in bedrijven wordt er dagelijks mee gewerkt, ook de meeste gezinnen hebben zon toestel in huis en maken er gretig gebruik van. Voor je informatie uit de computer kunt halen, moet je er eerst gegevens instoppen. Dat gebeurt nog altijd vooral met toetsenbord. Vlot met de computer kunnen werken betekent dus dat je handig over weg moet kunnen met dat ding dat toetsenbord noemt.
Nu moet je weten dat ik, op enkele jaren van mijn pensioen, moet leren omgaan met zo een toetsenbord. Op het werk heeft men het lumineuze idee opgevat dat iedereen, maar dan ook iedereen met de computer moet kunnen werken zelfs de nachtverpleegsters.
Ikke dus naar de infodag op het werk en heb daar een heuse cursus mee gekregen. Computerwijs is de titel van het lijvige boek. Vree wijs vind ik het niet, maar ja het moet nu eenmaal. Het boek bevat onder andere 384 oefeningen voor klavier Om de klaviervaardigheid te testen kan je zodoende stapsgewijs je vingervaardigheden aanleren, aanscherpen en onderhouden. Leren typen kan beslist boeiend zijn maar ook enerverend. Na een goeie week ben ik al tot oefening 20 gesukkeld. Sukkelen is het juiste woord. Ook al volg ik de oefentips van het boek zoals: ga rechtop zitten, beide voeten op de grond, zet vingers gekromd op gidstoetsen en beide duimen op de spatiebalk, polsen horizontaal, enz Na een half uur oefenen krijg ik al de kramp in pols en vingers.
Toen Pedro mij enkele jaren terug aanmaande om meer op de computer te werken en ook te leren typen vond ik dat overbodig en tijdverlies. Nu zit ik er zelf mee, het tijdverlies van toen had nu al vruchten kunnen afwerpen. Het MOET nu. Half februari moet ik de eerste evaluatietest doorstaan. Niemand kan me hierbij helpen. Stress, stress, stress
Lewiske
Tekst: Lewiske Foto: Pedro Meer over typen door op de afbeelding te klikken Gidstoetsen qsdf jklm
Louis Neefs krijgt standbeeld in geboortedorp Gierle! De zanger werd daar in 1937 geboren. Louis Neefs trok op latere leeftijd weg uit de Kempen en zetelde in de gemeenteraad van Mechelen. In het begin van zijn carrière maakte hij met M'n dorp in de Kempen een lied over Gierle. Op kerstdag 1980 kwam Louis Neefs samen met zijn echtgenote om het leven na een verkeersongeval in Lier. In Gierle is er al een straat naar Louis Neefs genoemd. Het borstbeeld van Louis Neefs komt te staan aan de schuur in het centrum van Gierle. Het idee kwam eerder al ter sprake door enkele mensen die vorig jaar betrokken waren bij de 25ste verjaardag van zijn overlijden. Het beeld zal onthuld worden tijdens de molenfeesten op de eerste zondag van augustus. Het tijdstip voor de onthulling is alvast goed gekozen, want op 8 augustus 2007 zou Louis Neefs zeventig geworden zijn.
Info: Plaatselijk nieuws Meer over Louis Neefs door op de afbeelding te klikken. (via Wikipedia) zie ook: http://blog.seniorennet.be/connieneefs/
Het gazon van mijn buurman (gelukkig) ligt er bij als een sneeuwloos Alpenlandschap. Hij heeft naar zijn zeggen ongewenst bezoek, de MOL (Talpa Europea). Mollen verschijnen daar waar je ze niet graag ziet verschijnen, dus ook in uw gazon... Blijkbaar heeft mijn offensief van vorig jaar geholen en blijft de mol in de tuin van de buurman spelen... Met een snelheid van 12 tot 15 meter per uur ziet ge de mol gangen graven en de 'bergen' zijn niet meer te tellen. Een mol bezit een territorium van zo'n 400m² en kan tot 3000kg aarde omhoog drukken met zijn molshopen... Meer over het zachte ondergrondse diertje lees je door op de foto te klikken.
Info: tuinadvies Foto: ittiofauna.eg
Sinds 1 januari mag men niet meer roken in de horecabedrijven. In vele andere bedrijven is dat al langer. Neem er nu nog de sportlokalen bij en je ziet het al gebeuren. De 'paffers' staan buiten op straat hun paf-klapke* te doen. Het straatbeeld verandert. Als je door stad of dorp rijdt zie je ze staan, de rokers halen een frisse neus en vermengen de sigarettenrook met de uitlaatgassen van de auto's. Gezellig een sigaretje roken tijdens een pauze of na het lekker tafelen kan je nu wel vergeten...
Rokers zijn paria's geworden, tenminste dat vinden ze van zich zelf. Ze noemen zich zelf de slachtoffers van de gezondheidsmaffia. Sommige rokers noemen zich zelf de nieuwe melaatsen...
In Italië is het rookverbod in de horeca ook ingetreden, Ierland en Noorwegen hadden al eerder het initiatief genomen... Het is goed dat wij niet rokers in rookvrije lokalen kunnen zitten want het passief roken maakt jaarlijks toch ook verschillende duizende slachtoffers. (klik op de afbeelding bovenaan voor meer info)
Tekst: Pedro Foto: * paf-klapke = noodgedwongen buitenshuis staan kletsen met sigaret
Mijn tocht doorheen de vele sites over de Camino naar Compostela bracht me bij "Frank op weg naar Compostela"... Op 30 maart 2003 vertrok Frank Maes te voet naar Compostela en kwam er aan op 19 juni 2003, tweeduizendentwee kilometer verder. In het openingswoord op de website staat ondermeer het volgende te lezen: "Menigeen zal zich afvragen waarom iemand naar Santiago de Compostela trekt. Vele ridders trokken als teken van trouw aan hun geloof naar Santiago en menig 'afvallige' kon ontsnappen aan zijn veroordeling door deze boetetocht te ondernemen..." Frank deed de tocht omwille van de wiegedood van zijn jongste zoon Michiel...(lees ook Frank's dagboek op de site)
Bij het openen van de site van Frank moest ik even slikken en alles stond een moment stil. Er was het overlijdensbericht van Frank Maes. Geheel onverwacht heen gegaan op 13 oktober 2006. De site van Frank blijft ter zijner ere gehandhaafd en dit log wordt dan ook aan Frank en zijn familie opgedragen. Marina Hoffelinck, echtgenote van Frank, schreef mij: "...we missen Frank allemaal heel erg. Het overlijden was plots en totaal onverwacht, want zijn plannen om naar Rome te gaan waren al ver gevorderd. Hij was er zeker nog niet aan toe om te sterven en wij waren bijlange nog niet klaar om hem te laten gaan, maar het lot heeft daar anders over beslist..." Frank is te vroeg een andere Camino opgegaan. Het ga je goed pelgrim. Eens zullen onze paden elkaar kruisen...
PieterVé
Tekst: PieterVé Toestemming tot publicatie door Marina Hoffelinck waarvoor mijn dank. Foto:nieuwsblad www.maesfrank.be KLIK op de FOTO om de website te bezoeken.
Hoe ouder we worden hoe meer we uitzetten. Rimpels krijg je niet langer weg met zalfjes. De grijze haren kan je nog laten kleuren maar ik verkies mijn mooi grijze kopje boven een gekleurd kapsel. Daarbij komt nog het fenomeen menopauze, voor de een al wat sneller dan voor de ander. Ikzelf zit er midden in . Prikkelbaar, opvliegers, vreetaanvallen, sneller moe, jeuk, krabben, krijsen en heel kort van stof. De dames onder jullie kennen dat wel, de heren onder jullie leren er wel mee te leven, dat zegt de Pedro toch. Ikzelf word er verdorie door gestrest. En wat doet een mens dat gestrest is, ja natuurlijk, de stress wegvreten. Is dan de vicieuze cirkel rond? Neen, want kunnen wij nu op begrip van de omstanders rekenen? Neen, want het gaat zo: Amaai Lewiske, je bent precies goed bekomen. Of: Lewiske de Pedro zet je op een goede stal zeker? Of erger nog: Lewiske, je moet er dringend iets aan doen hoor. Dat zijn zo van die expliciete uitdrukken als je een kennis tegen het slanke lijf loopt. Slank langs hun kant dan hé, want als ze hetzelfde doormaken wat ik doormaak wordt er over de lijn in alle talen gezwegen. Maar er is hoop Ik las onlangs dat je ingewikkeld slanker kunt worden. Ingewikkeld in de betekenis van omzwachtelt
Met de Universal Contour Wrap verwijderen we gifstoffen uit het vetweefsel en stimuleren we het lymfesysteem waardoor inkomende schadelijke stoffen beter verwerkt en verwijderd worden. Door het ontgiften gaat de huid sterk verstevigen, waardoor men zelfs na één sessie tussen 15 en 40cm in lichaamsomtrek gaat verliezen of men betaalt niet. Sterker, de versteviging en het centimeterverlies zijn van blijvende aard. De UCW werd oorspronkelijk bedacht als een medische behandeling voor lever & nierpatiënten en is tevens zeer doeltreffend tegen de bestrijding van huidaandoeningen zoals psoriasis, acné... Met de wikkelmethode kunnen we ons ook op welbepaalde plaatsen gaan concentreren, aldus het artikel.
Er is dus toch hoop om tijdens de menopauze zonder dieet centimeters te verliezen. Een stressfactor minder denk ik dan.
We hebben nog geen winter, maar je weet nooit dat het volgende week plotseling vriest. Heb je een Brugmansia staan op je terras of balkon dan doe je er goed aan om het weer in het oog te houden. Hoe verzorg ik mijn Brugmansia in de winter? Laat haar zo lang mogelijk buiten staan om af te harden, maar bij de eerste nachtvorst moet de kuip beslist naar binnen. Grote planten kun je dan direct stevig terugsnoeien. Overwinteren kan op een koele, donkere en vrijwel droge plaats van 5 tot 12 gr C, waarbij de plant het blad zal verliezen, ofwel op een lichte, iets vochtiger plek bij een temperatuur van ongeveer 12 tot 15 gr C. Tijdens de warme overwintering behoudt de Brugmansia haar blad,laat de temperatuur niet boven de 15 gr C uitkomen, want dan groeit de plant door en daar zijn onze winters te donker voor, met als gevolg een slappe groei die je in het voorjaar moet snoeien. Denk er aan dat alle delen van de Brugmansia's zwaar giftig zijn!
Info: tuinadvies Foto: brugmansia.nl Meer over de Brugmansia KLIK op de foto
Over mezelf... Ik ben Pierre V alias Pedro Op Sinterklaasdag, anno 1948, ben ik als Mechelaar de wereld op gezet. Nu al geruime tijd woonachtig in "mijn dorp in de Kempen". Hobby's: Fietsen in de vrije natuur Geocaching en koffieleut... Heb net een fietstocht als peregrino naar Santiago de Compostela achter de rug ten voordele van... LCH Belgium vzw (Langerhans Cel Histiocytose)
