 Langzaam vervagen donkere kleuren uit penseelstreken die ooit waren Ze laten een grauwe gloed achter op 'n zielpallet, uit verwrongen jaren
Voorzichtig ontwaak ik in ochtendrood wat sluimert door nevel en dauw Zie in de verte een sprankelend licht wat steeds reikt, naar het hemelsblauw
Poorten beschilderd in regenboogkleuren maken mijn zicht weer helder Ooit besmeurd door teerzwarte handen overleefde ik in jouw kelder
In de schittering van goudgele stralen dans ik het verleden nu voorbij De zwarte kleur uit het onbeantwoorde laat ik achter, ik ben eindelijk vrij!!!

Fijn weekend!!!
Hugo
|