don't judge me by my outside, try to understand my inside....
21-05-2005
30jaar later.
10 maart 1975-2005.
Het was de 10 maart 1975
iets voor 20:00 h toen er werd gebeld.
Ik lag op bed, en moeder deed open,
er is iets met Jefke,
dat was het enige wat ze zei:
het was Christa het zusje van mijn beste vriend,
we zijn vlug naar haar thuis gereden
hopende dat het niet ernstig zou zijn,
maar die hoop was al snel verdwenen toen we de ambulance zagen,,
haar vader kwam ons tegemoet en zei
dat er iets niet goed was, toen wisten we eigenlijk al genoeg!
We wisten het maar wilden het niet weten,
de hoop die bleef tot aan de deur
toen wisten we het zeker: een overdoses!
Hij heeft bewust van dit leven afscheid genomen.
Hij is niet meer!
Hij is niet meer!!!
Mijn vriend hij is dood
hoe kan dit, waarom?
Vraag je je zelf af, en nog steeds
Hij is dood,
we kunnen het niet begrijpen zo'n fijne gast en nu is hij ...
Het moeilijkste was nog niet voorbij, de dagen erna zijn heel zwaar geweest.
Toen de dag om afscheid te nemen, de crematie.
Nu neem ik nog iedere dag afscheid
het is ook zo onbegrijpelijk!
Zo ontzettend onbegrijpelijk!
De wereld gaat met veel herrie voorbij
ik sta stil, stil in het verleden
ooit ga ik weer vooruit
maar wanneer zal ik stil vooruit gaan?
Vaarwel mijn lieve vriend
hou een plaatsje vrij
Ja,dat het weder nu eens beter wilt worden dan kunnen we hem uit zijn winterslaap halen, onze barbecue bedoel ik, nu wordt het stilaan tijd dat het weder zich eens gaat herpakken want anders pleeg ik nog zelfmoord! wat is dat eigenlijk dat een man zo aantrekt in barbecueën, t'is toch maar gewoon stukjes vlees roosteren en liefst niet laten aanbranden of is het dat vuurtje waar het weer om te doen is, maar langs de andere kant ziet ge ze praktisch niet in de keuken tenzij voor een eitje te koken of te kijken wat de pot schaft.
Langs de andere kant is het ook zo dat de inkopen van dat festijn meestal door de vrouwen gebeurd en het tot stand komen van zo'n festijn gebeurd op aandringen van de man. Wat zien mannen in die
barbecue wat vrouwen niet zien, is het misschien gewoon om hun te laten gelden,zo van kijk wat ik kan, ze willen graag in het middelpunt van de belangstelling staan, of is het om het grootste stuk vlees te doen.
***** Nee zegt een professor het gaat terug naar de "oerinstincten". Mannen hebben vooral een obsessie met vuur en in de prehistorie was dat immers een waardevol goedje, want wie het vuur bezat, bezat de vrouwen.
Huuulp waar is mijne 1000ste bezoeker verdekke me, zeker gemist of helaba wacht eens wa, dat kan ik geloven dat zich niemand aangemeld heeft het scheelt maar een letterke en dat heeft de doorslag gegeven,zie jij het ook,sorry jongens/meiskes de volgende keer beter
Ik schrijf omdat ik niet van televisie houd.
Een video zet ik na een half uur uit. Dan boeit het me niet meer.
Sporten heb ik gedaan,heel vroeger. Werd er alleen maar moe van.
Heb zelfs even gepuzzeld, kruiswoord en jigsaw....Saai...
Als een bouwpakket niet lukt, word ik pissig!
De tuin is een grasveld, tuinieren vind ik ook niets!
Trouwens, dat grasmaaien kwam me ook zo de strot uit!
Lezen leek me wel wat.
Alleen ik kwam niet door de bladzijden heen. Ik wil creëren....
De tekening, die ik net heb gemaakt, is niet wat ik beoogde...
Ik schrijf omdat ik alles wil vertellen.
Waarheid of fictie, mijn fantasie vloeit...
Verhalen uit mijn verleden, romantisch versierd,
of meedogenloos verminkt om het sterker te maken...
Wat is waarheid? Wat is fantasie?
Ik maak het vaak mooier, of triester, dan het is (of was)
Een eitje gebroken,
Ik zie de zon.....
in een witte lucht,
...even schrijven!
Mijn vriendin vlucht.....het ga je goed waar je ook maar bent.
*****Een afzuigkap is een belediging voor een goede kok.*****"Druk zijn" is een gemoedstoestand en is vaak omgekeerd evenredig aan productieviteit.*****Het monogame huwelijk als hoeksteen van de westerse samenleving is gebaseerd op de overwinning van de vrouw op de man!*****Oorlog betekent dat iemand met een te groot ego op een te grote post zit.*****Schrijven is schrappen-Schrappen doet pijn-Schrijven doet pijn.
De bij medici aangeleerde drang om ten koste van alles te voorkomen dat een patiënt overlijdt, dient slechts om hen zelf het gevoel te geven alles voor de patiënt gedaan te hebben.
In de unieke hoeken van mijn gedachten
vind ik de zoekgeraakte verlangens
van vroeger die ondertussen
vervuld moesten zijn
Naast die verlangens vind ik mijn dromen,
mooie dromen en de nachtmerries tesaam
Constructies van waarheden die ik nooit heb beleefd
Achter mijn dromen liggen de beloftes
gemaakt door de vertrouwelingen
jaar voor jaar gelee
Centraal geplaatst zie ik mijn heden
in niets gelijkend op wat ik weer vond
Nader beschouwd kan ik toch echter spreken
van een geslaagde nu
Nooit verwacht, maar des te meer gewenst
-Dat er intelligent buitenaards leven bestaat blijkt uit het feit dat ze nog geen contact met ons opgenomen hebben.-******-Er zijn drie soorten mensen, zij die kunnen tellen en zij die niet kunnen tellen.-******-Bij stijldansen leidt vreemdgaan tot een betere techniek.
Ik heb weer wat stof tot nadenken gevonden en wil het ook hier dan eens over hebben samen met jullie, want het belangt ieder van ons en zou graag reactie's ontvangen met jullie visie hierover.
U herinnert het zich beslist, het was ook niet de eerste maal, de mars van de witte woede. Mensen uit de gezondheidssector die op straat blijven komen om hun eisen kracht bij te zetten. Eén van die klachten die telkens terug komt betreft hier de te hoge werkdruk. Veroorzaakt door een gebrek aan personeel, -een tekort dat op zijn beurt weer veroorzaakt wordt door de politieke onwil om meer geld vrij te maken. Maar mensen toch het is geen ver-van-mijn-bed-show, de kans is reëel dat we er ooit zelf het slachtoffer van worden.
Bij een onderzoek door een antropologe in een verzorgings-tehuis kwamen vaak schokkende en schrijnende situaties aan het licht, te weinig eten en drinken dat waren reeds de eerste signalen door te weinig tijd, af en toe verloren personeelsleden hun geduld en gingen ze over tot pesten, knijpen, spuwen en verbale intimidatie. De bewoners kregen geregeld een duw en een snauw. Sommige werden met onverklaarbare blauwe plekken aangetroffen. "Als bewoner ben je aan de goden overgeleverd", aldus één van de verzorgsters. Een uitspraak die kan tellen.
Vele van de verzorgings-tehuizen kampen met financiele problemen, waardoor er voor vele elementaire dingen geen geld meer is. Er is een algemeen gebrek aan tijd en aandacht voor de bewoners, en volgens dat zelfde onderzoek blijkt dat er onvoldoende tijd is voor een goede zorg, en uit een officieel rapport blijkt dat tachtig procent van deze instellingen zelfs niet voldoen aan de minimumeisen. Het gebrek aan zorgkwaliteit wordt veroorzaakt doordat steeds minder personeel, dat bovendien lager gekwalificeerd is dan vroeger,voor de bewoners zorgt: in tien jaar tijd is het personeel in deze instellingen gehalveerd.
Het tij dient dringend gekeerd, ook bij ons, zoveel is duidelijk. Als de maatschappij niet vlug méér geld stopt in deze sector, dreigen wij er straks de dupe van te worden."Non-profit" zou wel eens een erg wrange bijbetekenis kunnen krijgen.
Nee niet omdat het te ver was
heb je me die dag of nacht niet opgezocht.
Van jaar tot jaar rijpt in ons tot het ons omvat
zoals ik - als jij - dit begreep: de onverschilligheid.
Hou jij ook zo van je taal, ik wel maar zou ook wel andere talen willen bijleren, toch altijd gemakkelijk op vakantie of bij je in de buurt iemand die informatie wil en jij kunt hem helpen ik vind dat prachtig.
Maar weet je dat daarom de taal ook de grootste hinderpaal is tussen mensen. Een enorme bron van misverstanden. Sommige mensen hanteren de taal als friese ruiters der rijkswacht. Een taal van prikkeldraad als afweer en bescherming. Zelden is de taal een kommunikatie-middel. Kommunikatie-experten hebben tot enig doel prikkeldraadwoorden af te ronden. Met de taal is de leugen ontstaan, sommigen noemen het strategie. Dank zij woorden kan men beletten dat anderen in onze kaarten kijken. Woorden gehanteert om te verbergen, niet om te tonen wat men wil zeggen. Woorden zijn een meetinstrument geworden. Woorden om het eigen territorium af te bakenen. Woorden waarachter men schuilen kan. Geen bevrijdende woorden. Woorden die verbergen, die toedekken, die willen doen geloven wat men zelf niet gelooft. Bedriegende woorden, bedrieglijke woorden. Woorden als een vangnet voor andere. Brutale woorden, denigrerende woorden, verdachtmakende woorden, woorden die anderen besmetten. Smerige woorden, bemodderende woorden. Graaggehoorde worden. Woorden die gebruikt worden om zichzelf in een mooi daglicht te plaatsen. Kontrasterende woorden die anderen in een sluier van duisternis hullen. Wraakroepende woorden. De mens herleid tot een sprekend dier dat giftige woorden spuwt. Geen daden, geen feiten, alleen maar woorden die, in funktie van een bepaalde strategie, bevestigd of herroepen worden. Woorden waarvan men zelfs kan beweren dat zij nooit bestaan hebben, zelfs nadat hun giftige tentakels de bedoelde prooi reeds hebben gewurgd. Onmenselijke woorden door mensen gehanteerd. Woorden, woorden, woorden...
Zo dat hebben we ook weer achter de rug, voor de volgende dagen zal het afwachten zijn, ik ga mijn benen strekken aan de kust, en zal er niet veel veranderen aan mijn blog, tenzij iemand mijn paswoord kraakt, en zo lopen er ook rond.
Geniet ervan zou ik zeggen, van wat? dat moogt ge zelf invullen.
PS.Foto'tje geleend van:http://blog.seniorennet.be/roelfi/
moet je zeker eens langs gaan...
Allee, t'is weer week-end ik ben er niet kwaad om, de voorbije week was er zo een om snel te vergeten alles sloeg tegen, ik wou er vroegtijdig een eind aan maken maar dat gaat zomaar niet, ik bedoel wel aan die week, of wat dacht ge, vandaag veel en niet veel gepresteerd beetje tuin, beetje gewinkeld, maar het weer was veel te schoon om iets te doen daarom van het zonnetje genoten en het was heerlijk, en zo al zittend in dat zonnetje verviel ik in een gedachtenstroom, over alles en nog wat maar met een uitschieter, nl. Kwaadsprekerij: ge kunt verschillende kanten op als ze kwaad over je spreken: -ofwel is het waar wat "men" vertelt - ofwel is het niet waar wat "men" vertelt.
Is het waar wat men vertelt dan kunnen we opnieuw verschillende kanten op: - ofwel tracht u zich te verdedigen- ofwel laat u begaan.
Tracht u zich te verdedigen dan kunnen we opnieuw verschillende kanten op: -ofwel tracht u aan te tonen dat het niet waar is - ofwel tracht u verschoningsgronden te vinden voor uw handelen.
Tracht u aan te tonen dat het niet waar is dan kunt u opnieuw verschillende kanten op: - ofwel tracht u te liegen - ofwel tracht u aan te tonen dat zij liegen.
Tracht u te liegen dan kunt u opnieuw verschillende kanten op: -ofwel maakt u uw leugen geloofwaardig - ofwel maakt u uw leugen niet geloofwaardig.
Tracht u uw leugen geloofwaardig te maken dan kunt u opnieuw verschillende kanten op: - ofwel... - ofwel...Enz...enz...enz...
Is het niet waar wat men vertelt dan kun je opnieuw verschillende kanten op: -ofwel... - ofwel...
In al de te maken hypotesen bent u fout wanneer u tracht aan te tonen dat u het al dan niet hebt gedaan, gewoon omdat "bewijzen" in beide richtingen overbodig en waardeloos zijn.
Zelfs als u het hebt gedaan is kwaadsprekerij een niet AD REM onderneming omdat zij enkel diegene treft die kwaad spreekt.
U bent immers vandaag niet meer te herleiden tot één van uw daden van gisteren...
Kwaad sprekerij is immers een kanker een woekerende ziekte:
onthoud u van kommentaar zo u niet besmet wil worden.
Banen van wanen wenen in mijn tenen. Diegenen bewenen mijn tenen die waken bij de spraken van de daken en kierewiet. Pietriet verschiet niet bij wiet en wimpel. Heel simpel een pimpel, warempel ampel beraad gaat op straat tot ongenoegen van kroegen en vroegen van slaap. Die gaap is een paap. Recht voor z'n raap is de dageraad. Recht voor zijn smoel die poel, koel maar toch gepassioneerd is snel verleerd in zee van het gewone is dodelijk voor mij. April doet wat ik wil, de pil zorgt er ook voor in koor doorboor mijn gehoor ervoor spoor na spoor in de sneeuw, geeuw een eeuw en dood is uw spreeuw. De leeuw . De leeuw wit wat water later dan ik had verwacht in de mijnschacht en placht gedachten en mijmeringen op een rijtje zomaar klaar daar bedaar!
De mercator
Voorstuwende kracht van de wind
laat je dansen op de golven van het water
je steven klieft de weerstand van het diep
ranke masten als een houvast
de zeilen bol op volle kracht
detrots van hen die jou bevaren
rechtsaan voortbewegend naar je doel
vastbesloten zoekend naar een haven
meer je aan in rust met kalm gemoed...
Ik kan het niet meer zien. Kan er niet meer tegen bovendien.
Al die on-oprechte mensen om me heen. Het maakt, dat ik liever ben alleen.
Die gespeelde vriendelijkheid "Zo te zien gaat het uitstekend met je"
Als ze eens verder wilden kijken. Zouden heel andere dingen blijken
Maar dat is niet wat ze interesseert. Alsof het hun iets deert
Dat wat jij hebt beleefd. Zolang je HEN maar alle aandacht geef!
Wanneer de maan
een halve glimlach schijnt
en een heldere ster
zijn wijsheid seint.
Wanneer de zee
je gedachten verstoort
en je angsten
golven overboord.
Wanneer je kilometersver
de nacht inkijkt
en een kalme wind
niet van je zijde wijkt.
Wanneer je het gekrijs
van meeuwen hoort
weet dan, dat mijn licht
weer aan de hemel gloort.
Het mooiste geschenk dat ik mensen geven kan is mijn onbereikbaarheid. Geen medemens kan een absoluut steunpunt zijn.
Hoe zou men kunnen leven zonder het gevoel op-weg-te-zijn? Wij zijn voor elkaar lokroep vanuit de verte verlangen vanuit de diepte hunkering naar het onbereikbare. Maar wij zijn, noch die Verte, noch die Diepte, noch dat Onbereikbare. Doorheen de wederzijdse onbereikbaarheid banen wij voor elkaar de weg naar het Eeuwig Bereikbare.
Fotootje in funktie tot mijn tekst geleend van mick/fotografie-blog
Ja,dat het weder nu eens beter wilt worden dan kunnen we hem uit zijn winterslaap halen, onze barbecue bedoel ik, nu wordt het stilaan tijd dat het weder zich eens gaat herpakken want anders pleeg ik nog zelfmoord! wat is dat eigenlijk dat een man zo aantrekt in barbecueën, t'is toch maar gewoon stukjes vlees roosteren en liefst niet laten aanbranden of is het dat vuurtje waar het weer om te doen is, maar langs de andere kant ziet ge ze praktisch niet in de keuken tenzij voor een eitje te koken of te kijken wat de pot schaft.
Langs de andere kant is het ook zo dat de inkopen van dat festijn meestal door de vrouwen gebeurd en het tot stand komen van zo'n festijn gebeurd op aandringen van de man. Wat zien mannen in die
barbecue wat vrouwen niet zien, is het misschien gewoon om hun te laten gelden,zo van kijk wat ik kan, ze willen graag in het middelpunt van de belangstelling staan, of is het om het grootste stuk vlees te doen.
***** Nee zegt een professor het gaat terug naar de "oerinstincten". Mannen hebben vooral een obsessie met vuur en in de prehistorie was dat immers een waardevol goedje, want wie het vuur bezat, bezat de vrouwen.
Ik schrijf omdat ik niet van televisie houd.
Een video zet ik na een half uur uit. Dan boeit het me niet meer.
Sporten heb ik gedaan,heel vroeger. Werd er alleen maar moe van.
Heb zelfs even gepuzzeld, kruiswoord en jigsaw....Saai...
Als een bouwpakket niet lukt, word ik pissig!
De tuin is een grasveld, tuinieren vind ik ook niets!
Trouwens, dat grasmaaien kwam me ook zo de strot uit!
Lezen leek me wel wat.
Alleen ik kwam niet door de bladzijden heen. Ik wil creëren....
De tekening, die ik net heb gemaakt, is niet wat ik beoogde...
Ik schrijf omdat ik alles wil vertellen.
Waarheid of fictie, mijn fantasie vloeit...
Verhalen uit mijn verleden, romantisch versierd,
of meedogenloos verminkt om het sterker te maken...
Wat is waarheid? Wat is fantasie?
Ik maak het vaak mooier, of triester, dan het is (of was)
Een eitje gebroken,
Ik zie de zon.....
in een witte lucht,
...even schrijven!
Mijn vriendin vlucht.....het ga je goed waar je ook maar bent.
De bij medici aangeleerde drang om ten koste van alles te voorkomen dat een patiënt overlijdt, dient slechts om hen zelf het gevoel te geven alles voor de patiënt gedaan te hebben.
Ik heb weer wat stof tot nadenken gevonden en wil het ook hier dan eens over hebben samen met jullie, want het belangt ieder van ons en zou graag reactie's ontvangen met jullie visie hierover.
U herinnert het zich beslist, het was ook niet de eerste maal, de mars van de witte woede. Mensen uit de gezondheidssector die op straat blijven komen om hun eisen kracht bij te zetten. Eén van die klachten die telkens terug komt betreft hier de te hoge werkdruk. Veroorzaakt door een gebrek aan personeel, -een tekort dat op zijn beurt weer veroorzaakt wordt door de politieke onwil om meer geld vrij te maken. Maar mensen toch het is geen ver-van-mijn-bed-show, de kans is reëel dat we er ooit zelf het slachtoffer van worden.
Bij een onderzoek door een antropologe in een verzorgings-tehuis kwamen vaak schokkende en schrijnende situaties aan het licht, te weinig eten en drinken dat waren reeds de eerste signalen door te weinig tijd, af en toe verloren personeelsleden hun geduld en gingen ze over tot pesten, knijpen, spuwen en verbale intimidatie. De bewoners kregen geregeld een duw en een snauw. Sommige werden met onverklaarbare blauwe plekken aangetroffen. "Als bewoner ben je aan de goden overgeleverd", aldus één van de verzorgsters. Een uitspraak die kan tellen.
Vele van de verzorgings-tehuizen kampen met financiele problemen, waardoor er voor vele elementaire dingen geen geld meer is. Er is een algemeen gebrek aan tijd en aandacht voor de bewoners, en volgens dat zelfde onderzoek blijkt dat er onvoldoende tijd is voor een goede zorg, en uit een officieel rapport blijkt dat tachtig procent van deze instellingen zelfs niet voldoen aan de minimumeisen. Het gebrek aan zorgkwaliteit wordt veroorzaakt doordat steeds minder personeel, dat bovendien lager gekwalificeerd is dan vroeger,voor de bewoners zorgt: in tien jaar tijd is het personeel in deze instellingen gehalveerd.
Het tij dient dringend gekeerd, ook bij ons, zoveel is duidelijk. Als de maatschappij niet vlug méér geld stopt in deze sector, dreigen wij er straks de dupe van te worden."Non-profit" zou wel eens een erg wrange bijbetekenis kunnen krijgen.
Hou jij ook zo van je taal, ik wel maar zou ook wel andere talen willen bijleren, toch altijd gemakkelijk op vakantie of bij je in de buurt iemand die informatie wil en jij kunt hem helpen ik vind dat prachtig.
Maar weet je dat daarom de taal ook de grootste hinderpaal is tussen mensen. Een enorme bron van misverstanden. Sommige mensen hanteren de taal als friese ruiters der rijkswacht. Een taal van prikkeldraad als afweer en bescherming. Zelden is de taal een kommunikatie-middel. Kommunikatie-experten hebben tot enig doel prikkeldraadwoorden af te ronden. Met de taal is de leugen ontstaan, sommigen noemen het strategie. Dank zij woorden kan men beletten dat anderen in onze kaarten kijken. Woorden gehanteert om te verbergen, niet om te tonen wat men wil zeggen. Woorden zijn een meetinstrument geworden. Woorden om het eigen territorium af te bakenen. Woorden waarachter men schuilen kan. Geen bevrijdende woorden. Woorden die verbergen, die toedekken, die willen doen geloven wat men zelf niet gelooft. Bedriegende woorden, bedrieglijke woorden. Woorden als een vangnet voor andere. Brutale woorden, denigrerende woorden, verdachtmakende woorden, woorden die anderen besmetten. Smerige woorden, bemodderende woorden. Graaggehoorde worden. Woorden die gebruikt worden om zichzelf in een mooi daglicht te plaatsen. Kontrasterende woorden die anderen in een sluier van duisternis hullen. Wraakroepende woorden. De mens herleid tot een sprekend dier dat giftige woorden spuwt. Geen daden, geen feiten, alleen maar woorden die, in funktie van een bepaalde strategie, bevestigd of herroepen worden. Woorden waarvan men zelfs kan beweren dat zij nooit bestaan hebben, zelfs nadat hun giftige tentakels de bedoelde prooi reeds hebben gewurgd. Onmenselijke woorden door mensen gehanteerd. Woorden, woorden, woorden...
Zo dat hebben we ook weer achter de rug, voor de volgende dagen zal het afwachten zijn, ik ga mijn benen strekken aan de kust, en zal er niet veel veranderen aan mijn blog, tenzij iemand mijn paswoord kraakt, en zo lopen er ook rond.
Geniet ervan zou ik zeggen, van wat? dat moogt ge zelf invullen.
PS.Foto'tje geleend van:http://blog.seniorennet.be/roelfi/
moet je zeker eens langs gaan...
Banen van wanen wenen in mijn tenen. Diegenen bewenen mijn tenen die waken bij de spraken van de daken en kierewiet. Pietriet verschiet niet bij wiet en wimpel. Heel simpel een pimpel, warempel ampel beraad gaat op straat tot ongenoegen van kroegen en vroegen van slaap. Die gaap is een paap. Recht voor z'n raap is de dageraad. Recht voor zijn smoel die poel, koel maar toch gepassioneerd is snel verleerd in zee van het gewone is dodelijk voor mij. April doet wat ik wil, de pil zorgt er ook voor in koor doorboor mijn gehoor ervoor spoor na spoor in de sneeuw, geeuw een eeuw en dood is uw spreeuw. De leeuw . De leeuw wit wat water later dan ik had verwacht in de mijnschacht en placht gedachten en mijmeringen op een rijtje zomaar klaar daar bedaar!
De mercator
Voorstuwende kracht van de wind
laat je dansen op de golven van het water
je steven klieft de weerstand van het diep
ranke masten als een houvast
de zeilen bol op volle kracht
detrots van hen die jou bevaren
rechtsaan voortbewegend naar je doel
vastbesloten zoekend naar een haven
meer je aan in rust met kalm gemoed...
Ik kan het niet meer zien. Kan er niet meer tegen bovendien.
Al die on-oprechte mensen om me heen. Het maakt, dat ik liever ben alleen.
Die gespeelde vriendelijkheid "Zo te zien gaat het uitstekend met je"
Als ze eens verder wilden kijken. Zouden heel andere dingen blijken
Maar dat is niet wat ze interesseert. Alsof het hun iets deert
Dat wat jij hebt beleefd. Zolang je HEN maar alle aandacht geef!
Wanneer de maan
een halve glimlach schijnt
en een heldere ster
zijn wijsheid seint.
Wanneer de zee
je gedachten verstoort
en je angsten
golven overboord.
Wanneer je kilometersver
de nacht inkijkt
en een kalme wind
niet van je zijde wijkt.
Wanneer je het gekrijs
van meeuwen hoort
weet dan, dat mijn licht
weer aan de hemel gloort.
Projectontwikkelaars zijn de pest voor elk soort landschap.
Het mooiste geschenk dat ik mensen geven kan is mijn onbereikbaarheid. Geen medemens kan een absoluut steunpunt zijn.
Hoe zou men kunnen leven zonder het gevoel op-weg-te-zijn? Wij zijn voor elkaar lokroep vanuit de verte verlangen vanuit de diepte hunkering naar het onbereikbare. Maar wij zijn, noch die Verte, noch die Diepte, noch dat Onbereikbare. Doorheen de wederzijdse onbereikbaarheid banen wij voor elkaar de weg naar het Eeuwig Bereikbare.
Fotootje in funktie tot mijn tekst geleend van mick/fotografie-blog
