don't judge me by my outside, try to understand my inside....
24-09-2005
Open ogen
Rechts, links, links, rechts, rechts, rechts; het ritme van de perrons tussen begin- en eindpunt. Hasselt-Oostende, Oostende-Hasselt. Ruim zeven jaar inmiddels trek ik aan het landschap van dit traject voorbij. Zowel op heen- als terugweg rijd ik bij voorkeur vooruit aan de rechterraamkant. Beide zijden van het spoor heb ik ongeveer even vaak bekeken door deze - in eerste instantie onbewuste en later bewuste - reiswijze. Ik ken dan ook elke bocht en schommeling, elke akker en elektriciteitsmast, elke fabriek en boerderij, elke rivier en spoorwegovergang. Ik weet wanneer de trein overhelt, hoeveel minuten er tussen Schulen en Aarschot liggen, waar haver naast bieten wordt verbouwd en meer.
Ik zit weer in de trein, we zijn net uit Diest vertrokken. Mijn ogen volgen de lijn die de lucht van het weiland scheidt. Deze rechte lijn kromt of stokt af en toe doordat mijn blik naar iets anders schiet of blijft hangen. Deze keer stokt hij ook, zo erg dat ik mij half omdraai om te zien of het klopt wat ik dacht te zien. Een fabriek? Een evenementenhal? In de verte aan de horizon zie ik voor het eerst in zeven jaar een gebouw, lomp, rechthoekig. Staat het er pas of heb ik al die keren net weggekeken terwijl de trein passeerde? Het valt toch zeker op in dit landschap van weilanden, landweggetjes en slootjes.
Het gebouw op zich is niets bijzonders, maar het effect van een ontdekking als deze wel. Af en toe gebeurt het dat ik in een overbekende omgeving wordt verwonderd door iets wat daar een seconde geleden lijkt te zijn toegevoegd. Alsof ik me in een decor begeef waar plotseling iets wordt verzet. De wereld verandert met mijn blik. Alsof ik voor het eerst kijk. Nee, alsof ik voor het eerst zie. Blijkbaar heb ik al die andere keren gekeken in plaats van gezien. In ieder geval wat betreft dat ene object; de fabriek, dat ornamentje op het huis tegenover de tramhalte, het standbeeld middenin de stad.
Kijken en zien, synoniemen van elkaar volgens de Van Dale. Toch zijn hun betekenissen volgens dezelfde Van Dale veelzeggend verschillend. Kijken denoteert onder andere 'de ogen geopend hebben', zien kan worden uitgelegd met 'opmerken', 'aantreffen', 'leren kennen', 'beleven' en 'beschouwen'. Vandaar dat mijn sporadische ontdekkingen zo'n bijzondere uitwerking hebben. Mijn geopende ogen zijn voor even veranderd in belevende ogen.
Reacties op bericht (1)
25-09-2005
Ogen
kijken niet altijd naar wat er te zien valt. Je kan ook ziende blind zijn. Groetjes van
