Zaterdagavond naar het Klokhuis geweest in Antwerpen voor de voorstelling van Picasso door Jef Demedts. In één woord samengevat : formidabel. Het is een 2,5 durende monoloog maar dat mag je zeker niet afschrikken. Jef  slaagt erin het publiek zodanig te boeien dat die tijd voorblijvliegt. De rode draad van het stuk is een uitstap van de cultuurkring van Kuurne naar de tentoonstelling van Picasso in Parijs en daarin verweeft de auteur op een geniale manier het leven van de schilder. Lang geleden dat ik nog zo heb genoten van een monoloog.
Na afloop was iedereen even enthousiast. Sommigen  maakten de vergelijking met Jan Decleir toen hij zijn Obscene Fabels bracht. Dit zijn stukken waar je een blijvend goede herinnering aan houdt. Als wij op het einde van het jaar een evaluatie maken van het afgelopen cultuurjaar krijgt dit stuk van mij alvast een heel hoge waardering.