In verband met één van de vorige post's (D. en de Beerput) en na zorgvuldige herlezing, voel ik mij verplicht er aan toe te voegen dat ik niet altijd een geschikte doek ter hande had, terwijl ik, alleen in mijn slaapkamer, mijn gedachten liet beheersen door vuile boekjes. Meerdere keren waren de korte sokken van F., die doelloos op de grond, onder zijn bed, lagen, mijn reddende oplossing en op zijn minst ene keer heeft onze wijze broeder er over geklaagd tegen onze niet begrijpende Mama, dat zijn kousen nog nat waren.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />