Hallo beste Hel-gaatje, xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Jaja, intussen zijn we goed thuis geraakt, na nog enkele dagen in Lissabon, zoals een troep dwazen, rond getjoold te hebben. De reis zelf en ons verblijf in Europa zijn nochtans perfect verlopen.

Om met de deur direct in het huis te vallen moet ik bekennen dat ik eigenlijk verschrikkelijk geïnteresseerd ben om het vervolg te weten over dat avondje, daar bij G., waarover ge geschreven hebt. Het schijnt dat hij regelmatig en van langs om méér, pornografische filmpjes produceert van zijn seksuele uitspattingen, waarvoor hij zichzelf een hele reeks voorwerpen (vooral, in Sluis, in Holland) heeft aangeschaft, onder andere, meerdere rubberen penissen en ook elektrische vibrators, die hij (ietwat beschaamd) verbergt in het schof van zijn nachttafeltje. Volgens betrouwbare bron zit dat schof nu praktisch vast geklemd, zo stropvol het is. Ik stel voor dat ge dat nekeer heimelijk onderzoekt en mij dat later bevestigt, want dat zal mij dan toelaten op zijn dak te zitten voor enkele maanden.

Op dit moment ben ik bereid verschillende Euro’s uit te betalen voor iedere bewijzende en verklarende foto, alhoewel het belangrijk is en zelfs noodzakelijk, dat ook zijn aangezicht er, tegelijkertijd, op verschijnt, zodat ontkennen moeilijker wordt.

(Het is hier gepast te vermelden dat in Brazilië de schuld van een rijke mens praktisch onmogelijk te bewijzen is. Heeft hij zelfs een verklaring ondertekent in die zin, vooraleer hij van gedacht is veranderd, dan zal hij, in de eerste instantie, weliswaar, veroordeelt worden; in de tweede echter onschuldig verklaard worden en in de derde zal diegene die voor het papier gezorgd heeft, waar de schuldbekentenis op geschreven is geweest, officieel beschuldigd worden diezelfde misdaad bedreven te hebben. Hetzelfde geldt voor filmopnames, ondertekende ontvangstbewijzen en afgeluisterde telefoongesprekken, allemaal niets waard, in de hogere instanties. In compensatie, een vader van een arme familie die twee eieren gestolen heeft in de supermarkt, om de honger van zijn kinderen te stillen, zal daar op zijn minst drie maanden gevangen voor zitten. De hoogste afgevaardigden van het gerecht zijn blijkbaar ook de meest corrupte en alles wijst erop dat ze effectief toebehoren aan de Braziliaanse “mafia-elite”)

Die foto's kan ik dan ook op mijn "site" publiceren, zodat, iedere keer dat iemand er op klikt, ik er een halve dollar rijker van wordt. In overweging genomen de hoeveelheid nieuwsgierige mensen, vooral in Gent en Avelgem, die G. in zijne bloten zullen willen appreciëren, ben ik er absoluut zeker van dat mijn aanvankelijke investering, in weinig tijd, aanzienlijke interesten zal produceren.

Als reden van deze plotselinge uitbarsting van onbeheersbare lust op wraak, mag ik aanwenden dat hij mijn keelgat toe heeft gesnoerd met zijn recente maatloze opmerkingen. Ze geraakten dieper, daar in mijn hart, dan ooit tevoren. Ik beken dat ik enkele krampachtige toten heb moeten verbergen om mijn ontreddering en ontgoocheling niet te verraden. En toch was ik alleen thuis. Lígia was voor enkele weken naar Sao Luis vertrokken om daar haar zieke ouders een riem onder het hart te schuiven en tezelfdertijd te profiteren van een verdiende vakantie die ze dringend nodig had, na een jaar lang in ons lekker nestje verbleven te hebben. Het koor, de vriendinnen, het strand, de Shopping, winkelen, vrijheid... in 't kort, weg van Rudo, nieuwe energie opstapelen, vermageren en rond tjolen..

Mijn opinie is dat een mens, in dat opzicht, altijd moet relativeren. Zelfs mijn vrouw, een overtuigd en pratikerend katholiek wezen, deinst er niet voor terug met mijn kloten te zitten spelen terwijl ze aandachtig luistert naar de preek van de paster op de katholieke radio uitzender. Tenandere, dat doet ze ook als ze met haar beste vriendin aan het kletsen is, over koetjes en kalfjes, aan de telefoon. Het verstrekt mij elke keer een onverklaarbare goesting recht te staan, haar benen op te tillen aan de enkels, zoals de handvatten van een kruiwagentje en haar klapperende kaken te gebruiken als een grasmachientje, of misschien zelfs als een stofzuiger(?) om er zo het tapijt van de slaapkamer mee schoon te snoeien.

Over die geheime voorkeuren gesproken, hier beneden volgt een foto van Nonkel Marcel in zijn prille kinderjaren, getrokken door Tante Georgine, die er daarna nooit ne meer bovenop is van gekomen. Deze foto heb ik gevonden in een versleten schoenendoos van Tante Denise, achter de deur van de WC, dicht bij de keuken van Pépé, waar men de "plons" hoorde luiden elke keer de bom uit het gat ontsnapte.

Het is waar, somtijds zit ik hier verschillende minuten naar de juiste woorden te zoeken en de manier waarop ze juist geformuleerd moeten worden. Dat herinnert mij aan een collega van het werk, die alhoewel kantoorchef, niet helemaal perfect de Portugese taal beheerste. Zo is het ene keer gebeurd dat, toen hij zijn secretaresse riep om een brief te dicteren en zij vlijtig bezig was geweest alles nauwkeurig te annoteren, tot op het ogenblik dat ze hem twijfelend raadpleegde over de juiste manier waarop het woord “sexta” moest geschreven worden: hij had haar gevraagd de volgende zin op te schrijven: zoals afgesproken, ik bevestig dat onze vergadering geprogrammeerd is voor volgende “sexta-feira” (vrijdag). Ze vroeg of dat woord “sexta”, met een “s” (sesta) was of zowel met een “xc” (sexcta). Hij richtte zijn blik denkend naar het plafond, draaide zijn stylo verschillende keren tussen zijn vingers en beval haar de datum van de vergadering te veranderen naar: de volgende “quinta-feira” (donderdag)...

Ga nu maar, met zo’n lawijt in uw oren, gaan slapen.

Daaag,

Rudo