Er bleef wat stil verdrietxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

toen je vertrokken was

wat spijt, wat weemoed

wat ontgoocheling.

Je had over de alledaagse dingen

een zachte glans gelegd.

Die was nu weg

en de muziek verloor

haar diepste klanken.

Ik leefde urenlang nog in de ban