Een West-Vlaming was rustig, op de snelweg Gent-Oostende, met zijn Ford Explorer, richting Oostende (Brugge al voorbij), aan 180 km/uur, aan het rijden. Plotseling dook er aan zijn zijde een Hollander op (dat kon hij vaststellen aan zijn plat hoofd), rechtzittend, op een uiterst rappe moto Kawasaki, terwijl deze, tierend, zijn aandacht trok: "ken jij moto Kawasaki?" Zonder echter op een antwoord te wachten, verdween hij aan de horizon, stof ná latend. Op zijn tenen getert, besloot hij het niet zomaar te laten. Hij trachtte nog een achtervolging in te zetten, maar dat bleek nutteloos te zijn.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Hij verkoos terug te keren om thuis, in Roeselare, zijn Ferrari uit de garage te halen en vervolgens zijn weg, op de snelbaan, richting Oostende, aan 220 km per uur, voort te zetten, erop hopend de Hollander tegen te komen. Drie minuten passeerden en zelfs geen glimp van de uitdager..

Opeens, in zijn achteruitkijkspiegel, merkte hij een snel naderend licht op en jawel hoor, het was hem, de spotter. Terwijl hij voorbij stoomde kleefde hij zich dicht bij de deur aan en riep: "ken jij moto Kawasaki?" Het was vragen en weg wezen, tegelijkertijd, onze West-Vlaming nog méér irriterend. Hij trachtte tevergeefs terrein te winnen, maar zonder succes...

Hij besloot nogmaals naar Roeselare te keren, zwerend diene verdomde Hollander een les te geven en dáár zijn gloednieuwe Porsche, pas toegevoegd aan zijn collectie wagens, uit het toonvenster te halen. In amper enkele ogenblikken was hij terug, de snelweg in. Er gingen vijf minuten voorbij en niets. Toen hij toevallig zijn ogen wendde naar het verkeer, ver aan de horizon nog, maar aan de andere kant van de autostrada, richting op naar Gent, ontdekte hij hem daar, laag vliegend en weeral een wolk stof verspreidend. Hij besloot, vastberaden, de eerste de beste afrit te gebruiken om over een viaduct, de richting Gent in te slaan, vooraleer de Nederlander dáár geraakte en trok onmiddellijk zijn snelheid op tot 280 km per uur. Het duurde niet lang en daar zag hij weeral de Hollander, in zijn achteruitkijkspiegeltje, aan draven. Hij versnelde en haalde rap 300 km per uur en nietske, de Nederlander bleef maar dichterbij geraken, tot hij nogmaals aan kon kleven en tieren: "ken jij moto Kawaskkk...?" Hij vond zelfs de tijd niet het woord helemaal te voltooien en weg was hij, voor de zoveelste keer.

De Roeselarenaar kon het niet verkroppen en duwde dieper 310 ... 320 ... 330 ... en toch verdween de uitdager in de verte. Hij kon niet geloven wat hij aan het meemaken was.

Ineens, daar in de bocht die naar "Gent-Centrum" leidt, vleide de moto zich praktisch plat op de grond om in de baan te kunnen blijven, terwijl de West-Vlaming besloot de snelheid wat te verminderen, hopend levend door die enge bocht te geraken, toen hij plotseling, juist voor hém, de Hollander ontdekte, plat uitgestrekt op de baan en wat verder, de moto, helemaal vernietigd. Toen hij zijn Porsche eindelijk tot stilstand kon brengen, vijf meter verder, sprong hij verschrikt uit de auto. De spotter, ochgod, was helemaal ontveld, zat onder de blauwe plekken en bloedde uit ne hele hoop verse wonden, maar hij was toch nog bekwaam te murmelen: "Ken jij moto Kawasaki ?" De West-Vlaming, verbaasd, reageerde, ja natuurlijk ken ik moto Kawasaki en watdannog? Ewel, waarom ebde me dan nie gezegd waar de rem is.. ??!!