"In een laatste hurry, alle tegenslagen, remmingen, onverschilligheden, onkunde, moedwilligheid en storingen ontwijkend, is het dan toch gelukt: het staat er en 't staat er wreed goed.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Begin vorige week gingen ze van de dienst "wegenwerken" mijn wolk plus paal komen halen. Ik had speciaal naar de chauffeur gevraagd die ze naar mijn werk had gevoerd, omdat den dezen die mijn oorspronkelijke basisstructuur naar dat magazijn, waar ik vier maand in tute-omstandigheden aan dat meesterwerk heb gewerkt, gebracht heeft, een typische onbenul was, die te dom is om in de privé te werken en daarom maar aan 't stad begonnen is, kwestie van hem van de straat te houden.

Maar ik had er ook bijgevraagd van twee blauwe nylon 'singels', allez, hefkoorden, mee te brengen, want ik had die gebruikt om mijn wolk op te hangen en dus wist ik hoe ik ze moest plaatsen om de wolk in evenwicht te hebben.

Neen dus, hij stond daar met ouderwetse geweven "singels", veel te lang en onhandelbaar. Bovendien had hij geen ladder mee en was zijn laadbak te klein. Ook geen planken om een beetje te schoren, om geen beschadigingen te veroorzaken. En die maandag was nu toch wel een dag dat het storm was, rukwinden tot xml:namespace prefix = st1 ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:smarttags" />100 km per uur. Die wolk zwoei en zweefde naar alle kanten, en ik stond daar met een balk, te proberen ze op haar paal te krijgen, maar diene goezak zag niet wat hij aan het doen was met zijn kraan, omdat de wolk volledig scheef hing. Ik had zo een refleks van: dat mag hier nu twee dagen duren, maar da spel moet daarop, punt.

En op de duur lukte het, omdat dienen braven borst het goed idee had een touw rond een steunpaalke te binden met matrozenknopen, zodat we de wolk beter konden sturen.

Ik had al schrik dat de funderingsbeton nog niet sterk genoeg zou zijn, vijf dagen oud, omdat de aannemer perse zijn 25-jarige huwelijk te gaan vieren, met zijn vrouw erbij. Vooral dat de wolk tegen de paal ging slaan en de fundering ging doen barsten.

Bon, 't is niet gebeurd. Dan moest ik nog krimpvrije beton tussen de fundering en de steunplaat van de paal gieten, maar ik had er te weing en ging donderdag verder doen. Woensdag, één mei is hier een feestdag, wist ge 't nog? Donderdag kom ik daar toe, de plantsoendienst had de put al toe gesmeten en in plaats van een struik onder de wolk, hadden ze een soort haag geplant die als een spagetti over het pleinte loopt. Dan kwam het opperhoofd toe, ik zeg, wel waar is mijn struik? En hij zegt, ja, de communicatie is niet altijd ideaal, hé.

De rest van de week was het te koud om het met polyester te kunnen verder afwerken. En zondag was het dan zover, regenen, wind. Het zeil dat de wolk moest onthullen vloog er af, zodat de toestromende mensen eerst een inhulling zagen van de wolk en daarna weer een onthulling. En Armand Pien, de weerman geweest, gaf een schone toespraak. Maar er was veel volk, tussen 250 en 300 man, zodat het hapje en drankje direct op waren. Ik kreeg veel positieve reacties, en ik liep te glunderen gelijk gij toen ge nog lege en kapotte stylo's verzamelde.

Gisteren heb ik dan de put weer open gemaakt en de krimpvrije beton gegoten, en vanmorgen de put weer toe. Het zal van de volgende week nog kou blijven, maar op het einde van volgende week wordt het meer dan 20 graden, dan kan ik ze afwerken.

In de buurt hangen in de winkels wel voorstudies, maar er heeft nog niemand gevraagd om er eentje te mogen kopen, maar ik zal een tentoonstelling terplaatse organiseren in september of oktober.

En dan, koop ik mij een moto. Het enige dat ik de laatste jaren gemist heb.

En dan eens een tijdje rondtoeren, maar Afrika ga ik laten vallen, ik heb de laatste tijd al genoeg miserie gehad, dus die van een ander kan ik wel een tijdje missen.

Voila, 'k heb het gehad en gij zit er nu mee, met mijn gewortel. Ik wens u nog veel succes in al uw ondernemingen.

Sombra

(misschien wel nog eens Brazilië, want ik heb daarjuist nog eens uw lang epistel gelezen van dat soort carnaval in Recife, waarna er weer talloze schone maagden op de wereld verschijnen die aan uw ruit komen kloppen)"