|
Regen. Alle dagen. xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Mijn onuitputtelijke goedheid, die ik ook voor mijn eigen aanwend, brengt me weer hier om de vissen te voederen. Daarjuist vertrokken tijdens een gat in de wolken, nog geen tweehonderd meter verder in een plensbui, direkt teruggekeerd, want ik had geen paraplu bij.
Gewacht naar een volgende gat, met paraplu in staat van paraatheid. Alleen het stuk dat ik moet afleggen in een straat met afzakkende kasseien en tramrails, heeft het geregend.
De vijver loopt al een week over. Ik heb al gedacht van er een paar emmers uit te scheppen, omdat die waardevolle vissen, ge kunt er een Italiaans kostuum mee kopen in Las Vegas, te beletten van tussen het gras te gaan zwemmen.
Uw avonturen in Las Vegas - het doet mij peinzen aan verleden jaar, toen ik in die hanghaar met knikkende knieeën zat, hing, stond en lag te lassen, met altijd dat stom liedje van Tom Jones in mijn hoofd: Oh, Las Vegas! - waarmee ik weer schuddebuikig heb gelachen, doen mij alweer uitzien naar uw toekomstig boek, waarin ik steeds meer begin te geloven. Ja, ik weet dat ge er geld zult moeten bijleggen, zoals ik aan mijn kaders, maar het blijft toch altijd iets uniek, de mensen koesteren boeken en schilderijen, ze zetten ze in kasten, zo met de betekenis, dit heb ik gelezen en ik heb ervoor betaald. Dat is nog iets anders dan gratis meegenomen in de bibliotheek. En dan nog. En van schilderijen 't zelfde. Ze houden ze bij. Als ze miskocht zijn, smijten ze ze nooit weg. Ze zetten ze op de zolder, maar wegdoen, nooit. En als 't goeie zijn, dan komen ze op tentoonstellingen en worden ze uitbelicht en soms zetten ze er koperen paaltjes voor met bordeauxkleurige koorden aan, zo van pas op, niet te dicht. En als ze op veilingen komen, dan worden ze opgestoken door scherp getrainde kieldragende adonissen met witte handschoenen aan.
Ja, als uwen kleinen in de haag valt met zijnen welo, dan zeggen ze: 't is weer da scharminkel van de Van Leuvens, in plaats van het recht te helpen, getooid in stofjas en witte handschoenen. Poepen kan iedereen, als ze willen, maar schilderen en schrijven, dat is een ander kostuumeke.
Ik zit mijn tekst hier even na te lezen en mijn dominante oog blijft haperen bij "hanghaar". Zou dat wel juist zijn, vraagt mijn ene helft aan de andere, in ieder geval, wat op mijn hoofd bloeit is hiervoor van toepassing.
Het dominant oog, ik heb dat gehoord op de radio. Ja, gij hebt al heel uw leven een dominant oog. Maar ge kunt dat uitproberen: ge kijkt naar uw scherm, of TV, op één meter afstand. Dan maakt ge een 0 met uw duim en wijsvinger en kijkt erdoor tot het scherm in het midden staat. Dan kijkt ge met uw één oog open tussen die 0 en dan met uw ander oog, en het zal opeens niet meer midden in de 0 staan, het scherm. Dan weet ge welk uw dominante oog is. Maar past op, ik ben dat hier nog eens toepasselijk aan het proberen en nu is mijn linkeroog dominant en normaal is dat mijn rechter. Dus moet ik nu naar de oogarts, ofsewel moet ik ophouden van Leffe's te gaan halen in Johan zijn kluis....
|
