ik was er weer even, · daar, bij mijn grote liefde, het orgel à la campagne in het kerkje van Pleaux, Romaans en zonder franje
daar huist een geschenk hemels groots, te groot voor mij in het schaduw-rijke bedehuis, oprijzend aan de linker zij
de toetsen weten dat ik geen gedachten meer denk als ik mijn gevoelens door de loodrechte pijpen sluis
en onbewust verenigd word met de melancholieke melodie die deels mij toebehoort
maar ook weer vreugde schept indien de schoonheid daarvan als van zelve wordt aangeboord
21-02-2017 om 11:52
geschreven door Julius V.E. Dreyfsandt zu Schlamm : Gedichten 9
|