In de hedendaagse muziek vinden we zeer regelmatig bluesnummers terug of toch nummers die van oorsprong blues waren. In 1956 was er in de USA op de hitparade geen plaats voor bluesnummers. Deze nummers werden door de blanke Amerikanen als minderwaardig beschouwd en werden zeker niet gedraaid op de blanke radiostations..

Toch verkochten een aantal zwarte blueszangers meer dan een miljoen platen. Dit was uitzonderlijk en een van die uitzonderingen was (Big) Joe Turner. Hij was  zeer bekend voor de Tweede Oorlog en nam reeds in 1941 het nummer "Corinne, Corrina "op en met succes. In 1956 scoorde hij dan echt met "Corrine, Corrina" maar dan in een rockachtige versie. Het was reeds zijn vierde millionseller (Ervoor had hij onder andere ook nog "Flip flop and fly", daarna veel gecoverd ook door  Jerry Lee Lewis.)

De tekst van "Corinne Corinna" gaat over iemand  die vurig verlangt om weer de liefde te bedrijven met zijn meisje maar ze is verdwenen en hij roept haar terug en zegt dat hij sindsdien niemand meer "gehad"  heeft.
Dit is een traditioneel bluesnummers met een simpele (ietwat gewaagde)  tekst maar de melodie blijft hangen en iedereen kan het zomaar meezingen.
De jonge  Rock ' Roll zangers luisterden veel naar de zwarte radiostations en namen veel van de manier van spelen en zingen van de blueszangers over.

De teeny bopper Ray Peterson had later ook een millionseller met deze song, maar met een gekuiste tekstversie.

Deze song is ook bekend als ALBERTA, de tekst is anders en suggestiever, en werd oa gecoverd door Eric Clapton. Het is deze versie die The Shadoogies spelen gedurende hun optredens. Hier, in bijlage onder de video,  in St Idesbald op de zeedijk in 2008.

HIERONDER JOE TURNER MET CORRINE, CORRINA IN 1956. GEEN VIDEO MAAR GELUID, JE HOORT DE ROCK ERDOOR, DIT HEBBEN DE ROCKERS ONTHOUDEN.