BACK IN TIME TO THE FIFTIES-SIXTIES Hoe was het eind van de jaren vijftig en begin van de jaren zestig op muzikaal gebied in Ruiselede, Vlaanderen, Belgie en de rest van de wereld ?
11-12-2016
1959 - VLAAMSE TOP 10 - VIDEO VENUS FRANKIE AVALON
1959. De Vlaamse top 10 zag er in juli als volgt uit :
1. SWEETHEART MY DARLING MIJN SCHAT : CATERINA VALENTE 2. VENUS - FRANKIE AVALON 3. CAFE ZONDER BIER - BOBBEJAAN SCHOEPEN 4. PERSONALITY - LLOYD PRICE 5. PETITE FLEUR - CHRIS BARBER 6. MARINA - ROCCO GRANATA 7. LONELY BOY - PAUL ANKA 8. DIE GITARRE UND DAS MEER - FREDDY QUINN 9. TIGER - FABIAN 10. WAAROM ZIJ DE BANANEN KROM - TONY COSARI
Dit was een zeer mooie lijst en alles stond erin : Classic Rock ' roll, Vlaams, Nieuwe Rock 'n roll (meer stroop), Duits, Italiaans door ene Rocco Granata.
Mijn voorkeur ging uit naar Tiger van Fabian en Personality van Lloyd Price, maar ook Frankie Avalon en Paul Anka vond ik goed.
Ondertussen had ik mijn eerste gitaar kunnen kopen (zie foto) met bons van de solomargarine en was ik reeds verwoed aan het oefenen met hulp van een schriftelijke KLAVAR cursus. (Zie hierover ook mijn eerste bericht van 11 december 2008). Het eerste liedje waarvan ik min of meer de akkoorden kon spelen was : Cafe zonder bier van Bobbejaan Schoepen. Het waren er maar drie do, fa en sol7 maar dat was reeds een hele karwei. Er was ook een kort solo tussenspel dat enkele keren voorkwam : sol, la, si do en dat ging ook.
Ik speelde en zong dit voor aan mijn moeder en ze moedigde me aan om verder te doen en ik heb volgehouden.
We komen nog een aantal keren terug op deze Vlaamse top 10 want deze was voor mij van groot belang in de ontwikkeling van mijn muziek.
Frankie Avalon had dit jaar liefst 3 millionsellers : VENUS, JUST ASK YOUR HEART en WHY. Rock was in deze liedjes ver te zoeken, het begin van een nieuwe wending.
HIERONDER VENUS VAN FRANKIE AVALON BIJ DICK CLARK. DE AANWEZIGE MEISJES GAAN UIT DE BOL VOOR DEZE MOOIE JONGEN WANNEER HIJ ZIJN LIEDJE LIPT IN DE TV STUDIO. DE TIJD VAN DE TEENY BOPPERS WAS DUS ECHT BEGONNEN EN ZOU NOG LANG DUREN.
1959. Fabiano Forte, een Italiaan ?, was een zeer mooie jongen en was geboren in Philadelphia in 1943. Hij was dus in 1959 zestien jaar oud en ikzelf was 15. Hij werd ontdekt door een platenfirma die op zoek was naar een schone jongen die ook nog een beetje ritme in zich had en een rauwe stem had. (the groll in the voice).
Tot dan was de CLASSIC ROCK'N ROLL een fenomeen dat veel tegenstand had ondervonden van de blanken die het zagen als niggermusic en er van af wilden. Ze hadden Elvis, Jerry Lee en de zwarten Chuck Berry en Little Richard (zie vroeger in deze blog) moeten slikken maar verder kon en mocht niet. De platenfirmas zochten dus mooie jongens en meisjes om verwaterde rock te zingen en te spelen met teksten die voor iedereen aanvaardbaar waren en zelfs de ouderen kon aanspreken. FABIAN (FORTE) voldeed blijkbaar aan hun profiel en zou en moest gelanceerd worden, ook als voorbeeld voor de toekomst. En aldus gebeurde.
Ik werkte in 1959 (15 jaar oud), tijdens de grote vakantie, bij een landbouwer, Jozef Bruneel, in Ruiselede gedurende 6 dagen per week. Ik verdiende een beetje geld en leerde de boerenstiel zeer goed kennen. Ik reed met de paarden, met de tractor, met de pikmachine , ging mee met de pikbinder, hielp bij de dorsmachine, enz...
Ik kreeg ook te eten 's middags en 's avonds en op een middag kon ik het dagblad inkijken en er stond een ganse bladzijde in over de tweede generatie rock 'n roll met als voorbeeld FABIAN. Er werd beschreven hoe alles in zijn werk ging. De platenfirma's zochten dus mooie jongens en die werden dan in de studio gehaald om songs in te zingen die zeer gemakkelijk te zingen waren, niet te hoog en niet te laag. De begeleiding werd verzorgd door super studiomuzikanten. Alles werd op voorhand op band ingespeeld en de zang werd nadien toegevoegd. De valse en onzekere tonen van de zang werden elektronisch bijgeregeld of gewoon overstemd door de instrumenten en backing vocals.
Ik kon mijn ogen niet geloven toen ik dit las, ik was er zeker van dat dit niet klopte omdat ik dan reeds een rock 'n roller geworden was en de nieuwe muziek koesterde. En nu dit. Het scheen uiteindelijk dan toch te kloppen, alhoewel het niet zo overdreven was zoals beschreven was in de gazet, die een beetje sensatie had gezocht.
Fabian kon wel zingen en had ritme maar hij was natuurlijk geen Caruso en had ook niet die pretentie. TIGER werd wel zijn enige millionseller na een tweetal flops maar de meisjes waren stapelgek op hem. Hij kwam op TV, in veel films en deed succesvolle tournees. Tot op vandaag treedt hij nog op en is nog steeds mooi en succesvol.
HIERONDER EEN AUDIO VERSIE VAN TIGER DOOR FABIAN. ZEER GOED VOLGENS MIJ. LET OP DE BACKING VOCALS, DE GITAARSOLOS MET TWEE GITAREN IN PLAATS VAN EEN. EEN ZEER GOEDE ROCK PLAAT, NOG GEEN ZOETE STROOP ZOALS KORT DAARNA ZOU KOMEN.
1959. Zoals ik reeds een aantal keren vermeld heb stond de radio steevast aan bij het ontbijt bij ons in de Knokstraat nr 20, Ruiselede. Natuurlijk wat dat voor het nieuws maar ook, en zeker voor mij, voor de muziek.
Veel van de hits van die tijd werden reed 's morgens gespeeld en er werden ook liedjes gedraaid die niet zomaar in de hîtparade stonden maar blijkbaar de favorieten waren van de radio disk jockeys. Een van die nummers was HEARTACHES BY THE NUMBER van ene GUY MITCHELL. Dit was een slow swingend nummer en ik vond dit mooi : de stem, de tekst en het orkest en ook dit liedje neuriede ik bij het naar school rijden met de fiets. Dit was 7 kilometer dus ik kon wel een volledige langspeelplaat volneurien tijdens de rit.
Deze plaat was Guy zijn zesde millionseller, dus hij was geen onbekende maar ik kende hem niet goed. Nu zie ik dat hij geboren was in 1927, dus 30 jaar in 1959. Geen tienderidool dus maar een crooner. Hij zong reeds als kind op radiostations en in het middelbaar zong hij in de schoolband. Na het leger zong hij terug , was een tijd ziek en in 49 won hij een talentenjacht.
In 1950 kwam de doorbraak met de millionseller my MY HEART CRIES FOR YOU geschreven door orkestleider Percy Faith. Het liedje was wel een Franse traditional dus geadapteerd door Percy. De millionsellers bleven komen : in 1951 : THE ROVING KIND en MY TRULY TRULY FAIR, in 1952 : PITTSBURGH, PENNSYLVANIA, in 1956 : SINGING THE BLUES en de zesde dus in 1959 : HEARTACHES BY THE NUMBER.
Guy stond enkel in 1957 in de Vlaamse top 20 met Singing the blues, geraakte tot nr 4 en bleef 7 maanden genoteerd.
ONDER DE VIDEO EEN MP3 VAN SINGING THE BLUES. GEWOON OP TIKKEN.
HIERONDER HEARTACHES BY THE NUMBER DOOR GUY MITCHELL. EEN AUDIO VIDEO MET FOTOS.
(goed)1959. WILL TURA, alias Arthur Blanckaert uit Veurne, was reeds reeds zeer jong als zanger en muzikant (accordeon en gitaar) begonnen en speelde bij verschillende orkesten en was regionaal reeds goed bekend.
In 1959 kwam hij dan , inspelend op de rock ' roll, met een coverversie van de hit "Personality", van de zwarte zanger Lloyd Price. De Vlaamse titel was : ONVERGETELIJK.
Het nummer had zeer weinig van de rythm and blues van Lloyd Price maar de melodie zat goed en Will zong het goed, maar natuurlijk met zijn Westvlaamse tongval die hij naderhand min of meer bleef behouden.
Will geraakte, als Vlaming, in 1959 in de Vlaamse hitparade op nr 13 met "Onvergetelijk" en hij bleef zelfs 3 maand in de hitparade staan.
Dit was wel iets speciaals : Will was Vlaams, hij zong in het Vlaams en zijn nummer was iets ofwat Rock 'n roll getint.
In 1960 zou een Nederlander dit overdoen namelijk Peter Koelewijn met "Kom van dat dak af". Will zou wel verder Rock ' roll blijven zingen maar zijn grootste successen zouden geen rock zijn. Tijdens zijn optredens zong hij wel (goed) Rock 'n roll.
Hieronder een audio - video van ONVERGETELIJK door Will Tura.
We hadden de instrumentale groepen The Champs met Tequila en Duane Eddy met Rebel Rouser, maar de groep die mij het meest aanstond was Johnny and the Hurricanes met hun enige millionseller in 1959, RED RIVER ROCK.
Dit was de beat versie van de standard RED RIVER VALEY. Deze song zette de trend voor het gebruik van een orgel in de rock. Het werd gespeeld op een klein orgeltje en de klank was kerkorgel (pipe organ). Ze beweerden dat ze op een Hammond speelden maar het zal dan wel een zeer kleine geweest zijn. (Alles was reeds elektronisch). De Hammond orgels in Europa waren allemaal mastodonten (bv Kor Stijn in het liedje van Dorus - Twee motten - speelde op een Hammond met maar liefst 3 handklavieren en een enorm voetklavier, als ik niet mis ben). Een grote lesleybox maakte ook deel uit van het geheel maar dus niet bij de Hurricanes. Op fotos zag je soms wel een grotere orgel, maar meestal was het een klein exemplaar.
Johnny Paris was de leider van de groep. Hij was saxofonist en , zoals op de platen Duane Eddy, kon je de saxofoon goed in horen iedere song. Hij scheurde met zijn saxofoon dat het een lust was. Verder hadden we fantastische drums en gitaarsolos om U tegen te zeggen. Op de juke box was de klank fantastisch zonder meer. Johnny stond met zijn Hurricanes in november 1959 op de tweede plaats in de Vlaamse top 20 en zou daar liefst 6 maanden in blijven.
Weinig orkesten coverden deze song, ze waren bang van radikaal af te gaan, het origineel was te goed en te speciaal. Johnny Paris overleed een aantal jaren terug en na zijn de succesperiode in de jaren 50 en 60 hebben we nog weinig van hem gehoord.
HIERONDER EEN AUDIO VERSIE MET FOTOS VAN RED RIVER ROCK. ZEER MOOIE MUZIEK.
1959. In 1959 was ik dus 15 jaar en mijn muzikale interesse was intussen groot geworden.
Ik slorpte alles op wat de radio aan muziek bracht. De Amerikaanse muziek (rock 'n roll) hoorde ik op radio Luxemburg in de late avonduren, maar de muziek die aangeprezen werd door de Vlaamse radio was meer conservatief maar de Italianen waren in die tijd favorieten van de Vlaamse omroepers blijkbaar.
Een van de songs die in 59 zeer regelmatig op de radio te horen was, was CIAO CIAO BAMBINA van ene DOMENICO MODUGNO, een Italiaan die een of ander songfestival moet gewonnen hebben en niet van de radio weg te branden was.
Ik hoorde dit graag, het was geen rock 'n roll, maar het had er veel van weg.
Deze Italianen konden zeer emotioneel zingen en wanneer de Duitse Caterina Valente deze song ook opnam was ik verkocht.
Caterina was een van mijn eerste zangeressen die ik graag hoorde. Ze speelde ook in de film en kon blijkbaar verschillende genres aan en ze had zelfs veel succes in de USA.
Deze song, "Cia ciao Bambina", was er een die ik in mijn hart sloot. Ik verstond er geen woord van maar ik vond dit goed.
Ik neuriede deze song tijdens de fietsrit van Ruiselede naar Aalter (7 kilometer), Sint Gerolf in de morgenuren. Mijn muzikale zoektocht was begonnen en al wat ik muzikaal de moeite vond kon op mijn interesse rekenen.
Domenico was reeds in 58 in de Vlaamse top 20 verschenen met "Nel blu di pintu di blu" (Volare) en hij had er een millionseller mee, en hij stond in 58 ook op nr 5 in de Vlaamse hitparade. (Zie een vorig bericht in deze blog). Maar in 59 stond hij hier op nr 1 met "Ciao Ciao Bambina". Hij bleef niet minder dan 6 MAAND in de Vlaamse hitparade staan. Dit waseen echt rekord.
1959. Hier ook bij ons was het zeker niet al rock 'n roll wat de klok sloeg, de traditionele muziek hield ook goed stand en nu en dan hadden we zelfs een klepper van formaat bij onze Vlaamse zangers.
Een nieuwkomer was een Italiaanse Limburger ROCCO GRANATA. Hij was geboren in Waterschei en leerde al vroeg accordeon spelen. Hij kon een plaatje maken met zijn orkest bij de platenmaatschappij Elektra, en hij koos voor een gekend Italiaans liedje : MANUELA. Hij begeleidde zichzelf ook op accordeon en moest ook een B kant hebben voor zijn plaat. Daarom schreef hij MARINA. Het draaide ook hier anders uit en Marina viel in de smaak van gans Belgie maar was ook een succes in gans Europa en eveneens in de USA en het kwam daar tot nr 31, en dat wil iets zeggen . Hij had in 1960 dan ook zijn millionseller binnen en hij maakte in de jaren daarna een resem hits . Met zijn verdiende geld stichtte hij een theaterbureau en een platenmaatschappij en veel Vlaamse vedetten nam hij onder zijn hoede. Later zou Rocco zich ook wagen aan Nederlandse en Duitse liedjes en met veel succes. Tot op vandaag zingt hij nog en treedt hij ook nog op.
We zagen reeds dat hij in juli 59 op de tweede plaats stond in de Vlaamse Top 20 maar hij schopte het tot nummer 1 en zou in de top 20 blijven gedurende maar liefst 10 maanden. Een groter succes was niet mogelijk en iedereen gunde het hem.Hij heeft in Vlaanderen in alle zalen opgetreden maar hij deed jaren aan een stuk ook gans de wereld, want "Marina" was nu eenmaal een wereldhit van formaat. Niet slecht voor een Vlaams-Italiaanse jongen.
HIER ONDER ROCCO GRANATA MET MARINA OP DE AMERIKAANSE TV. HET IS PLAYBACK MAAR ZO HOREN WE ZEER GOED HET GELUID. ZIJN ACCORDEONSOLO IS UNIEK EN ZEER WEINIGEN KUNNEN DIT SPELEN. OOK DE KLANK VAN DE ACCORDEON WAS ONGEHOORD. ZIJN STEM KAN JE HERKENNEN UIT DUIZEND.
1959. Blijkbaar was dit jaar op veel gebieden een speciaal jaar en kwamen alle genres aan bod niettegenstaande de nieuwe classic rock 'n roll, die al dan niet reeds verwaterd , overheerste. Een van die outsiders was RAY CHARLES. Hij was geboren in 1932 en dus reeds 27 jaar in 59 en hij had een enorme millionseller met de hit WHAT'D I SAY.
Hij was zwart en blind geworden toen toen hij 6 jaar was en werd reeds wees op zijn 15e. Toen hij 17 was vormde hij zijn eerste band en zong een beetje Nat King Cole na. Hij geraakte op TV en hij begon jazz, rythm and blues en soul music te zingen en te spelen. Door het succes breidde hij zijn groep uit tot een echte kleine big band en voegde er een meisjeskoor aan toe: THE RAELETS.
In 59 kwam dan de grote doorbraak met "What'd I say" een zelfgeschreven song met een rare titel. In 1962 waren er van deze plaat 8 miljoen verkocht. Hij werd al vlug THE GENIOUS genoemd omdat hij veel instrumenten bespeelde en ieder genre tot in de perfectie aankon. Ik hoorde deze plaat op Radio Luxemburg, 's avonds, en ik had een beetje last met de muziek. Dit was geen classic Rock 'n roll. Ik probeerde akkoorden te vinden die enigszins geleken op wat ik hoorde op de plaat maar dat marcheerde niet. Dit was dus iets anders dan wat ze mij voorkauwden in de KLAVAR cursus die ik volgde. Later wist ik dat dit natuurlijk een combinatie was van BLUES EN JAZZ in de echte zin van het woord, en de akkoorden waren inderdaad anders gespeeld. Alles klonk precies vals en toch was het niet vals, het klonk perfect, gesofistikeerde muziek, moeilijke muziek, voor mij toch.
Zoals dikwijls geraakte Ray Charles met zijn hit niet in de Vlaamse Top 20 en Radio Luxemburg was dus de beste bron. Op de juke boxen, die een beetje aandacht hadden voor de Amerikaanse hits,was hij wel te horen. Ray zou zijn eerste top 20 hit hebben in Vlaanderen met HIT THE ROAD JACK in november 61. Nadien kwamen zijn country hits die dan ook zeer hoog scoorden. Later veel meer daarover.
HIERONDER RAY CHARLES MET ZIJN LIVE HIT WHAT'D I SAY. HET WEL IN 1963.
1959. Vergeefs heb ik gezocht naar ONE NIGHT WITH YOU van Elvis Presley bij de millionsellers maar ik heb dit niet gevonden, wat mij ten zeerste verwondert, want dit nummer vond en vind ik een van de beste die Elvis ooit gemaakt heeft.
Hij zong dit op een rauwe manier en de muziek is bluesachtig. Het ritme van de song is ook zeer mooi en, tot mijn frustatie, niet gemakkelijk te spelen op de gitaar, zeker als je erbij zingt. Ik kon het toen in 59 niet spelen zoals op de plaat, hoe hard ik het ook probeerde. Ondertussen, zoveel jaren later, speel en zing ik dit wel op de, hopelijk, juiste manier, maar ik heb er in mijn oude dag nog zeer hard moeten aan studeren om het goed te krijgen. Het staat bij The Shadoogies als een van de eerste songs op ons programma.
"One night with you" stond in maart 59 wel op de 9e plaats in de Vlaamse top 20 en bleef daar 4 maand staan. Voor een keer waren we dus mee in Vlaanderen maar dan werd het blijkbaar toch geen millionseller, in de wereld dan.
HIERONDER ELVIS PRESLEY MET EEN AUDIO-VERSIE VAN ONE NIGHT WITH YOU MET FOTOS VAN ELVIS.
1959. Enkele tijd geleden hadden we het hier over BOBBY DARIN. Hij was een zeer veelzijdig artiest en in 59 had hij niet minder dan 2 millionsellers namelijk DREAM LOVER en MACK THE KNIFE, jawel de crooner song waarmee Frank Sinatra ongehoord had gescoord.
Bobby wilde hiermede een beetje bewijzen dat niet alle, zogezegde, ongeschoolde, tienersterren niets konden en allemaal speelballen waren van de platenfirma's en de producers. Hij had een ongelooflijke presence op de scene, en ook als hij playbackte deed hij dat op een ongewoon goede manier. Hij kwam tot nr 2 in de USA met "Dream Lover" en met "Mack the knife" kwam hij op zelfs op 1, een ongelooflijke prestatie.
In Vlaanderen deed hij het ook goed en kwam tot nr 12 met "Dream Lover" en met" Mack the knife" haalde hij nr 11. Met beide bleef hij gedurende 3 maand in de Vlaamse Top 20.
HIERONDER BOBBY DARIN MET DREAM LOVER. HET LIJKT LIVE EN HET IS ZEKER EEN ANDERE VERSIE DAN OP DE UITGEBRACHTE PLAAT. IN IEDER GEVAL EEN MOOIE UITVOERING MET PRACHTIGE MUZIEK. TOT OP VANDAAG ZIJN ER VEEL COVERBANDS DIE DEZE SONG OP HUN PROGRAMMA HEBBEN.
1959. Iedere dag een kleine bladzijde schrijven over de muziekgeschiedenis is een opgave die ik mijzelf blijkbaar opgelegd heb.
Tijdens mijn dagelijkse opzoekingen komt het veel voor dat ik verbaasd opkijk wie er allemaal in de Vlaamse top 20 stond in de jaren 50. Sommige grote hits van in Amerika kwamen er niet in, maar sommige minder gekende nummers duiken almeteens toch op in de Vlaamse hitparade en dat zelfs voor een langere tijd.
Een van die illustere onbekenden hier is TOMMY EDWARDS. Hij was geboren in 1922 en begon, zoals zovelen reeds zeer vroeg aan een muzikale carriere. In 1958 nam hij IT'S ALL IN THE GAME op. Het was een instrumentaal liedje uit 1912 waarop een tekst werd geschreven. De instrumentale werktitel van het liedje was "Melody in A major". Zoals bij de klassieke componisten blijkbaar. Het werd een ongehoord succes en er werden niet minder dan 3.500.000 exemplaren van verkocht. Het kwam in de Vlaamse top 20 tot nr 11 in 1959 en het bleef er zelfs 4 maanden instaan.
Ik moet eerlijk zeggen dat ik dat nummer, gezongen door Tommy Edwards, tot op vandaag nooit had gehoord, maar toen ik het met youtube afspeelde herkende ik het liedje onmiddellijk. Het werd namelijk gecoverd door CLIFF RICHARD (zie foto) in 1963, kwam tot nr 6 in de Vlaamse hitpararade en stond dan eveneens 4 maand in de top 20. Sommige nummers zijn dus blijkbaar onsterfelijk, en maar goed ook.
ONDER DE YOUTUBEVIDEO VINDT U, IN BIJLAGE, DE AUDIO VERSIE VAN CLIFF RICHARD. GEWOON OP KLIKKEN EN JE HOORT ZE.
HIERONDER EEN AUDIO VERSIE VAN IT'S ALL IN THE GAME DOOR TOMMY EDWARDS. HIJ HAALDE HET MILJOEN REEDS IN 1958.
1959. De zwarte muzikanten lieten zich in 59 ook niet onbetuigd en velen hadden een enorm succes. De rock 'n roll was niet voor niets onstaan uit de zwarte rythm and blues, dus het was maar normaal dat men ook het origineel graag hoorde, gezongen door zwarte artiesten. (zie 1955-1956 in deze blog).
Een van die succesvolle artiesten was JACKIE WILSON. Hij kwam uit Detroit en na zijn middelbaar sloot hij aan bij een groep : "The Dominoes", maar enige tijd later in 1957 besloot hij het alleen te wagen. Bij Brunswick records vond hij onderdak en kreeg veel werk in nachtclubs, zalen en TV optredens. Voor zijn zangcarriere gaf hij, op aandringen van zijn moeder, een bokscarriere op in 1948 en hij heeft het zich duidelijk niet beklaagd.
Zijn eerste millionseller kwam in 59 en heette LONELY TEARDROPS. Jackie had een fantastische stem en zijn optredens waren zeer dynamisch, hij stond nooit stil en was een beetje te vergelijken met James Brown.
Jackie kwam met "Lonely teardrops" niet in de Vlaamse top 20, alhoewel hij er reeds had ingestaan in 1958 met "To be loved". Later zou hij wel de top 20 halen met oa "Reet Petite" in 1960.
HIERONDER JACKIE WILSON MET LONELY TEARDROPS. EEN TV OPTREDEN. KIJK NAAR NAAR ZIJN BEWEEGLIJKHEID.
1959. Zoals reeds meerdere keren vermeld was 1959 het jaar van de invasie van de mooie jongens in de Amerikaanse hitparade met een impact in Europa. Een aantal van die jongens hadden niet echt talent: maar het merendeel van deze jongens kregen van hun platenfirma niet echt de kans om ook maar te bewijzen dat ze echt talent in huis hadden en ze moesten dus onnozele liedjes zingen met een lamentabele tekst en een simpel melodietje. Het verkocht en dat was de bedoeling. (zie vroeger Fabian forte in deze blog)
Een van die jongens die aanvankelijk meedraaide in dit systeem was DION met zijn groep THE BELMONTS. Hij was zeer goed, had veel talent maar men offerde hem een song op "Teenager in love", de zuiverste stroop maar het werd dus een millionseller en de platenhaviken hadden dus gewonnen.
Dion kwam in de Vlaamse top 20 in augustus 59 maar bleef daar maar eventjes. Hij was wel veel te horen op Radio Luxemburg en ook in de juke boxen was hij present. Het was een mooie slow en men kon er goed op dansen. Dion liet zich echter niet doen en hij begon algauw echte rock te zingen hij zou later nog veel grote hits scoren." The Wanderer"en "Runaround Sue" zijn gekend en ook" Ruby Baby".
HIERONDER DION AND THE BELMONTS MET A TEENAGER IN LOVE BIJ DAVE CLARK IN DE TV STUDIO. NATUURLIJK PLAYBACK. DE MEISJES ZIJN HYSTERISCH.
1959. We kunnen moeilijk 59 laten passeren zonder ook nog aandacht te besteden aan (Gentleman) JIM REEVES en de country music in het algemeen.
Zoals reeds gezegd leverde het Zuiden van USA, maar ook andere streken, zeer mooie muziek die zeer volks was, met teksten die iedereen begreep en situaties beschreef waarin iedereen zich onmiddellijk herkende. Hier zou men spreken van levensliederen of (negatief) smartlappen. In Amerika werd dit dus de country(and western).
JIM was geboren in 1924 en hij was in 1959 reeds 35 jaar oud, en dus geen schone jongen meer waar de tienermeisjes voor in zwijm vielen nog voor de zanger zijn mond had opengedaan. Hij werd na universitaire studies professioneel base-ball speler, maar een beenkwetsuur belette hem om verder te spelen. In 1945 begon hij dan een zangcarriere en hij had vlug 2 radiostations en 2 muziekuitgeverijen. Hij schreef ook songs en speelde gitaar. Het vlotte en in 1953 had hij zijn eerste en tweede millionseller : MEXICAN JOE en BIMBO. Zijn derde millionseller haalde hij in 57 : FOUR WALLS.
En dan in 59 schreef en zong hij zijn wereldhit en dus ook zijn vierde millionseller : HE'LL HAVE TO GO. Op radio Luxemburg werd dit grijs gedraaid maar hier in Vlaanderen kwam het niet in de top 20, spijtig. Deze song is wel blijven hangen bij veel mensen en hij had, in Vlaanderen, uiteindelijk, zeer veel fans, ook nu nog.
Jim kwam slechts, na zijn tragische dood (in een vliegtuigongeval) in 1964, met "Distant drums" in de Vlaamse Top 20 en dat eerst in december 66. Hij bleef er 5 weken.
HIERONDER JIM REEVES MET HE'LL HAVE GO. EEN TV OPTREDEN EN PLAYBACK. HIERDOOR HEBBEN WE WEL DE PRACHTIGE KLANK VAN DE MUZIEK EN DE STEM. DE BAS SPEELT HIER EEN GROTE ROL OM HET NUMMER SFEER TE GEVEN.
1959. Het is een feit dat hier in Vlaanderen in de jaren 50 de nieuwe Amerikaanse muziek niet zomaar doorkwam. We weten reeds dat in veel gevallen de enige bron om deze muziek te horen het legendarische radiostation Radio Luxemburg was, natuurlijk dan de Engelstalige uitzendingen.
De late avonduren waren de beste en werden zeer veel beluisterd door de jonge Vlamingen die nieuwsgierig waren naar de muzikale omwenteling die zich aan het voltrekken was en de muziekscene voor eeuwig en altijd zou wijzigen: de CLASSIC ROCK 'N ROLL.
Er waren dus een heleboel Amerikaanse topvedetten die hier niet, of weinig, te horen waren. Dat verbeterde wel een beetje nadat de juke boxen hun intrede gedaan hadden in de Vlaamse cafes, maar de Vlaamse hitparade schoot grandioos tekort en veel millionsellers kwamen er gewoon niet in voor. Jammer natuurlijk.
Een van deze topvedetten die hier weinig aan bod kwam was RICKY NELSON. Slechts in 1961 scoorde hij in de Vlaamse top 20 op nr 1 en werd 6 maand genoteerd, met HELLO MARY LOU. Dan was hij hier ook meteen een van de hele groten. Maar wel dus met 4 jaar vertraging, een spijtige zaak.
Ricky was nochtans reeds lang bezig en maakte, altijd samen met de legendarische sologitarist JAMES BURTON, een indrukwekkende lijst van millionsellers : 1957 : "I'm walking", "Bebop baby" en "Stood up". 1958 : "Believe what you say", "Poor little fool" en "Lonesome town". 1959 : IT'S LATE," Never be anyone else but you" en "Just a little to much".
Dus 9 millionsellers op 3 jaar, hij ging, een beetje toch, Elvis Presley achterna. Hij kwam dan ook in films terecht en begon later zelf ook te componeren.
"It's late stond" dus niet in de Vlaamse top 20 en was hier ook niet zo bekend.
HIERONDER IT'S LATE VAN RICKY NELSON. DE SOLOGITARIST IS JAMES BURTON.(zie foto samen met Ricky Nelson). LUISTER NAAR DE GITAARSOLO EN DIT WAS DUS IN 57 -59. HALLO HANK MARVIN, GOED GELUISTERD ?
1959. In 59 waren nog niet alle zangers overgestapt naar de zachtere classic rock 'n roll. Een van de hardliners was FREDDY CANNON. Hij was geboren in 1940 in Massachusetts en reeds vroeg leerde hij gitaar spelen en op 16 jaar had hij zijn eigen band. Ze speelden op de middelbare schoolfeesten en een platenboer merkte ze op en TALLAHASSEE LASSIE werd opgenomen. Het werd een millionseller.
Er werd dan ook gezegd dat Freddie "the last of the rock 'n roll stars" was. Hij schreeuwde zijn songs en de muziek was zeer rauw, niet afgeborsteld, zoals in 1955 bij het begin van de rock.
Hij trad ook op voor TV, kwam in films en deed een tournee door Europa en gans de wereld. Zijn tweede milionseller kwam ook nog in 59, het was WAY DOWN YONDER IN NEW ORLEANS. Het was een cover van een song uit 1922 gezongen op zijn scheeuwerige manier en met goed herkenbare, luid gespeelde, instrumenten.
Met "Tallahassee Lassie" kwam Freddy niet in de Vlaamse Top 20, maar wel eventjes met "Down yonder in New Orleans" en dat in januari 1960. Hij zat wel in de juke boxen hier en werd veel gedraaid.
HIERONDER EEN AUDIO UITVOERING VAN TALLAHASSEE LASSIE. LUISTER EENS NAAR DE RAUWE EN LUIDE MUZIEK. HIEROP KON MEN UIT DE BOL GAAN. DE AANKONDIGING GEBEURT DOOR EEN VAN DIE CRAZY AMERIKAANSE DISC JOCKEYS, WOLFMAN JACK, UIT DE JAREN 50.
1959. We hadden het hier reeds vroeger over Franky Avalon, de trompetist, die het tot meisjesidool schopte, door zijn mooie looks en zijn Italiaanse afkomst.
In 1959 scoorde hij maar liefst 3 millionsellers : VENUS, JUST ASK YOUR HEART en WHY. Deze platen werden zeer veel gespeeld op de radio en, ook in Vlaanderen, maar dit betekende dus wel de verwatering van de aanvankelijk hardere Rock 'n roll.
In het midden van de jaren zestig zou dan een herbronning gebeuren en ging men terug naar de hardere sound en uiteindelijk werd dan de HARD ROCK geboren met zeer veel jonge fans. Tot op vandaag wordt deze hardrock nog veel gespeeld en heeft een respectabel aantal aanhangers. De Classic rock 'n roll, die iets zachter en melodieuzer was, blijft evenwel ook bestaan.
The Shadoogies trachten , op vandaag, deze Classic rock 'n roll ook vorm te geven op een aanvaardbare manier.
Terug naar Frankie Avalon, hij stond in de Vlaamse Top 20 met WHY en klom tot nr 11 jan 1960, en zoals de groten, bleef hij in de top 20 staan gedurende 3 maanden.
HIERONDER EEN AUDIO - VIDEO VAN WHY VAN FRANKY AVALON. ZOALS JE HOORT HAD DIT NIETS MEER MET ROCK 'N ROLL TE MAKEN EN GING MEN VOLLEDIG DE ZEEMZOETE POP TOER OP. HET IS MOOI MAAR DE MIX VAN BLANKE SOUND MET DE ZWARTE MUZIEK IS VOLLEDIG VERDWENEN.
1959.Een tijd geleden hadden we het hier reeds over CONNIE FRANCIS. Ze had stilaan de wereld veroverd en had in 59 maar liefst 3 millionsellers : MY HAPPINESS, LIPSTICK ON YOUR COLLAR en AMONG MY SOUVENIRS.
Het waren haar derde, vierde en vijfde millionseller, en het zou hiermee duidelijk niet eindigen. "Lipstick on your collar" was geschreven door niemand minder dan Neil Sedaka van "Oh Carol". Met haar mooie verschijning en haar prachtige stem werd alles dus een groot succes. Haar persoonlijk leven zou evenwel later wat roet in het eten gooien, maar muzikaal bleef alles lange tijd OK.
"Lipstick on your collar" was zeer populair maar toch haalde Connie er niet de Vlaamse top 20 mee. Slechts in 1960 kwam ze er in voor 2 maand met "Valentino". Connie Froboess coverde deze song in het Duits (Lippenstift am jacket) en het werd een groot succes in Duitsland. Op Radio Luxemburg werd dit plaatje grijs gedraaid.
Tot op vandaag treedt Connie Francis nog op en met veel succes. Ze is ondertussen meer dan 70 jaar.
Onder de video een youtube video van "Lippenstift am jacket " door Connie Froboess.
HIERONDER CONNIE FRANCIS MET LIPSTICK ON YOUR COLLAR.
1959. Dit was dus het jaar waarin ik zeer ijverig aan het studeren was om gitarist te worden. Ik deed dit aan de hand van een schriftelijke gitaarcursus: de KLAVAR methode. Deze was van oorsprong Zweeds en uitgegeven in Nederland en door The International School hier in Vlaanderen verkocht. Al mijn vrije tijd ging hierin op en het vlotte tamelijk goed.
De methode bestond hierin dat men de akkoorden van een liedje leerde maar ook, terzelfdertijd , het liedje SOLO leerde spelen op de gitaar. Op een tekening van de hals van de gitaar werd aangeduid op welke snaar men moest aanslaan en in welk vak men moest aanslaan. Op deze manier kon men dus, na veel oefenen, de melodie van het voorgeschreven liedje op de gitaar spelen. Voor de akkoorden werd dezelfde methode gevolgd. Deze manier van werken wordt nu algemeen gebruikt in de miljoenen tabs (tabulature) die men op internet kan vinden. In 59 bestond geen internet dus het was Klavar of niets voor mij.
Dit was mijn ding. De vele andere gitaristen in spe die ik kende leerden alleen akkoorden om de liedjes te begeleiden of om zichzelf te begeleiden als ze ook nog zongen. En opeens hoorde ik op Radio Luxemburg de instrumentale hit SLEEPWALK van SANTO AND JOHNNY. Het waren 2 Amerikaanse broers van 21 en 18 jaar. De ene speelde Hawaiaanse gitaar (Steelguitar) en de andere begeleidde op hem elektrische ritmegitaar. Er waren ook drums en bas aan toegevoegd.
Dit was nu eens een gitaarinstrumental waar ik niet genoeg kon van krijgen, maar hij was moeilijk en niet te vinden in de klavarcursus natuurlijk. Ook de steelguitar was een probleeem, dat kende ik niet. We hadden thuis geen pick up en geen bandopnemer, dus mijn enige bronnen waren terug de radio en de juke boxen in de cafes alhoewel het nummer er niet veel in stak. Het enige wat ik kon doen was dus dit liedje zo goed mogelijk trachten na te spelen op mijn klein solo-margarine gitaartje (zie mijn bericht van 11 dec 2008), en dat lukte maar een heel klein beetje.
De broers Santo and Johnny hadden met Sleepwalk hun eerste en enige millionseller. Nadien hebben we van hen niet veel meer gehoord, zeker niet in Europa.
Ze stonden eventjes in Vlaamse Top 20 in Januari 1960, maar bleven daar niet lang. De legendarische THE SHADOWS zouden enkele tijd daarna Sleepwalk in alle hitparades spelen.
The Shadoogies (mijn sixties coverband) spelen dit nummer vandaag ook nog op het podium en er staan een aantal versies van Sleepwalk op Youtube. (Zie de versie van Galmaarden, 20 juli 2010, onder de video, in bijlage).
HIERONDER SANTO AND JOHNNY MET SLEEPWALK IN 1959. HET IS EEN LIVE UITVOERING IN DE STUDIO. ZEER GOED GESPEELD MAAR DE RITMEGITAAR ZIT VEEL TE STIL IN DE MIX, DIT IS SPIJTIG WANT ZE SPEELT OOK EEN BELANGRIJKE ROL IN DE SONG.
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 4/5 - (11 Stemmen) Categorie:1959 Tags:shadoogies shadows dean martin jerry lee lewis marvin fifties sixties memories
1959. Eind van de jaren 50 waren er in Amerika veel zwarte groepen die een enorm succes hadden en dus grote concurrentie waren voor de blanke Rock 'n rollers. Hun songs waren dan ook veel authentieker en zij bleven min of meer trouw aan hun rythm and blues roots. Een van die groepen die millionsellers afleverde was THE COASTERS
De groep werd gesticht in 1955 en ze woonden allemaal op de West coast in Los Angeles. Hun eerste millionseller ( in 1957) was SEARCHIN met op andere zijde van de plaat YOUNG BLOOD. Allebei de songs waren geschreven door JERRY LEIBER en MIKE STOLLER, jawel de hof-leveranciers van Elvis Presley. Hiermede werd nog maar eens bewezen dat rythm and blues ook wel een blanke zaak kon zijn. Hun tweede millionseller kwam in 1958 : YAKETY YAK, opnieuw geschreven door Jerry Leiber en Mike Stoller.
1959 was een superjaar voor de groep want ze hadden terug 2 millionsellers : CHARLIE BROWN en POISON IVY, weer al eens van Jerry Leiber en Mike Stoller. Eerst in 59 kwamen The Coasters in de Vlaamse hitparade, eventjes, met Charlie Brown en ook met Poison Ivy.
Ik moet eerlijk zeggen dat geen enkele van de songs in 59 tot mij doorgedrongen is, wel later omdat van veel van hun songs covers werden gemaakt en ik hierdoor The Coasters heb leren kennen, met vertraging dus. In 1995 bracht JERRY LEE LEWIS een prachtige CD uit met de titel : YOUNG BLOOD en een van de songs was dus "Young blood". Dit was een mooi nummer en na enig zoekwerk kwam ik natuurlijk terecht bij The Coasters en Jerry Leiber en Mike Stoller.
ONDER DE VIDEO, in bijlage, EEN MP3 VAN YOUNG BLOOD VAN JERRY LEE LEWIS UIT 1995.
HIERONDER THE COASTERS MET VAN POISON IVY. GESPEELD OP EEN OUDE JUKE BOX. GREAT.
