1959.  In 1959 was ik dus 15 jaar en mijn muzikale interesse was intussen groot geworden.

Ik slorpte alles op  wat de radio aan muziek bracht. De Amerikaanse muziek (rock 'n roll)   hoorde ik op radio Luxemburg in de late avonduren, maar de muziek die aangeprezen werd door de Vlaamse radio was meer conservatief maar de Italianen waren in die tijd favorieten van de Vlaamse omroepers blijkbaar.

Een van de songs die in 59 zeer regelmatig op de radio te horen was, was CIAO CIAO BAMBINA  van ene DOMENICO MODUGNO, een Italiaan die een of ander songfestival moet gewonnen hebben en  niet van de radio weg te branden was.

Ik hoorde dit graag, het was geen rock 'n roll, maar het had er veel van weg.

Deze Italianen konden zeer emotioneel zingen en wanneer de Duitse Caterina Valente deze song ook opnam was ik verkocht.

Caterina was een van mijn eerste zangeressen die ik graag hoorde. Ze speelde ook in de film en kon blijkbaar verschillende genres aan en  ze had zelfs veel succes in de USA.

Deze song, "Cia ciao Bambina", was er een die ik in mijn hart sloot. Ik verstond er geen woord van maar ik vond dit goed.

Ik  neuriede  deze song tijdens de fietsrit van Ruiselede naar Aalter (7 kilometer), Sint Gerolf in de morgenuren. Mijn muzikale zoektocht was begonnen en al wat ik muzikaal de moeite vond  kon op mijn interesse rekenen.

Domenico was reeds in 58 in de Vlaamse top 20 verschenen met "Nel blu di pintu di blu" (Volare) en hij had er een millionseller mee, en hij stond in 58  ook op nr 5 in de Vlaamse hitparade. (Zie een vorig bericht in deze blog).  Maar in 59 stond hij hier op nr 1 met "Ciao Ciao Bambina". Hij bleef niet minder dan  6 MAAND in de Vlaamse hitparade staan. Dit was een echt rekord.

HIERONDER DOMENICO MODUGNO MET CIAO CIAO BAMBINA.