Ik ben jenny, en gebruik soms ook wel de schuilnaam speelster.
Ik ben een vrouw en woon in den helder (nederland) en mijn beroep is vrijwilligster mantelzorger,huisvrouw, echtgenoote.
Ik ben geboren op 14/07/1952 en ben nu dus 72 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: accordeon spelen, wandelen,schrijven,paintshoppro, de pc.
Ik ben zeer positief ingesteld en voel meer dan gemiddeld. Mijn fles is altijd halfvol, halfleeg kan altijd nog. Ik probeer te zijn zoals ik mezelf graag zie. Een vrouw met levenservaring
die elke dag nog bijleert en geniet van de kleine dingen.
Als U op de bovenstaande afbeelding klikt komt U op het blog OPS-CTE Zeer de moeite waard Zeer zeker een aanrader
Organo Psygo Syndroom. Vervroegde Dementie Voor de partner Geen hulp OPS is een beroepsziekte Die het hele gezinsleven ontwricht. klik op de afbeelding en lees en huiver. Mijn blog over OPS
lieve bezoeker U vindt op dit blog zelfgeschreven gedichten al dan niet bewerkt op een mooie achtergrond evenzoveel spreuken die ik bewerkt heb de spreuken algemeen bekend aan de zijkant heb ik eigen bewerkingen van plaatjes neergezet ik wens u veel kijk-en leesplezier
stilstand is achteruitgang en ik heb genoeg achter de rug en gedacht het wordt helemaal niets meer maar gelukkig het pakt nu anders uit. stilstaan bij wat geweest is en wat ik niet meer wil meemaken dat laat ik achter me groeien en bloeien is toch het mooiste en ja ik groei nog steeds. ik heb daar ook wel voor gevochten en krijg ook de hulp zomaar uit een hoek waarvan ik het niet verwacht en dat aanpakken met beide handen geeft ook groeimogelijkheden men vindt mij zo sterk geworden. maar ik weet gewoon meer dan ik zou willen. en met die wetenschap is het leven een stuk mooier geworden. en eigenlijk ook droeviger want mijn man zal niet oud worden door zijn ziekte hij is al oud en nog maar 60 en genieten moet nu straks hoeft het niet meer ik handel naar draagkracht en geniet van het leven want wie kijkt er wel eens goed naar het nietige dat zoveel werk verricht bv mieren of bijen de natuur is zo kunstig en daar kan nog veel van geleerd worden. doe wat je moet doen en geniet daar van. lach en wees vrolijk. want er zijn zoveel mensen die het lachen verleerd zijn. die somber uit de ogen kijken. niet weten wat ze met hun leven aanmoeten. terwijl men eigenlijk geen reden heeft tot klagen. werk, een mooi huis, en dan nog niet tevreden kunnen zijn. ik heb alle reden om te klagen en boos te zijn op de maatschappij. maar dat doe ik niet. daar help ik mezelf niet mee. ik doe het op een andere manier die me beter bevalt en waar mensen over gaan nadenken. mijn gevoelens toevertrouwen via gedichten verhalen en spreuken aan internet. dat zet zoden aan de dijk. een lange brief geschreven aan de leden van het parlement en die is goedgekeurd zodat ze het hebben kunnen meenemen in besprekingen over de arbowet. ik kreeg daar bericht over en was verheugd. zo krijgt de ziekte van mijn man en vele anderen toch de aandacht die het verdiend. want ziek worden door chemisch gif wil toch eigenlijk niemand maar het gebeurt wel en de ellende die dan over je heen komt is een ware nachtmerrie. want uiteindelijk kun je nergens terecht omdat in Nederland de ziekte OPS nog steeds niet wordt erkend. maar het is wel een beroepsziekte ra ra ra. dus ik maak er maar het beste van en we kunnen zo nog een tijdje genieten op onze manier. dat heb ik wel moeten leren en ik moet zeggen het bevalt me zeer goed. de pijn en het verdriet heb ik om kunnen zetten naar blijzijn en blij blijven. want natuurlijk huil ik dikke tranen maar niet meer langdurig. het gekwetste gevoel is uit mijn lijf en ik weet wat ik weet. het leven is te kort om er niet van te genieten. en genieten heb ik altijd nog gedaan. zo stilletjes in een hoekje met een goed boek en manlief slapende op de bank. en ja dan komen toch de waterlanders want hij wilde zo graag naar die film kijken en zijn ogen zijn zo moe. maar dat rustige geeft me dan toch dat warme gevoel met een lachende traan en een huilende lach. want je emoties tonen en je gevoel laten spreken dat komt aan. reken maar.
Vrijdag speelde ik op een afdeling. Vroeg er iemand van de zorg, Speel je ook paasmuziek? Ik zei als je naar de passie hebt gekeken is alles paasmuziek. Je zet er alleen een andere tekst onder. maar even alle gekheid op een stokje. Ik zie dat de mensen liever het kleine cafe aan de haven willen horen en meezingen. en zo speel ik operettewalsen, tango's, marsen, luistermuziek en meezingers. Het is een gezellige boel waar ik ook kom. Mensen blij en ik blij dat ik het nog steeds kan doen. Want er komt een tijd dat ik thuis MOET blijven. En nu kan ik nog steeds met een gerust hart? op stap.
Lieve Mantelzorgers/echtgenotes. Zorg goed voor jullie zelf en zorg dat je naast de zorg iets hebt waar je van kunt genieten. Want alleen de zorg dragen is veel te zwaar. Hulp vragen is ook zwaar. Ik heb dat lang buiten de deur gehouden. zijn karakterverandering was erg maar dacht dat het gewoon was. Zijn boosheid werd erger maar dacht er verder niet bij na. Nu heb ik het losgelaten en laat het aan anderen over zodat ik geniet van wat goed gaat. Want ik weet het wordt alleen maar slechter en nooit meer beter.
Maar mijn zachtheid geeft hem rust. Mij wel pushen en ik hem niet. Zodra ik wakker wordt... Hier is de krant die MOET je lezen. Ik zeg alleen maar OKE. En ga verder waar ik mee bezig ben. Van de krant heb ik de voorkant bekeken. Even later, Heb je de krant uit? Ja hoor, al die ellende wat moet je daar mee. Een gesprek komt niet op gang. Dus ik zeg het niet meer maar ik denk het wel. Ik weet dat hij zelf de krant niet leest. Omdat hij het door zijn oogproblemen niet meer zo goed ziet. Daar mag ik niets van zeggen want het is niet zo. Na controle oogarts en nieuwe bril, nu kan hij weer lezen. Zo ga ik om met de situatie.
we slapen al 10 jaar apart. Mijn man is al 35 jaar aan het achteruit gaan. Nu wordt zijn kort geheugen pas aangetast. een lange zin vertellen is geen optie. Ik zeg alleen maar, mooi, oké, goed of fout. paniekaanvallen komen ook steeds vaker voor. Het liefst zit hij aan tafel met zijn puzzelboekjes. want dat houdt zijn hoofd scherp, zegt hij. Maar puzzelen doet hij niet. zijn houding voorovergebogen met de ogen dicht. Zo min mogelijk prikkels opvangen. Want ik weet niet wat er in zijn hoofd omgaat aan gedachtes.
Omdat ik al ruim 30 jaar met mensen met dementie omga weet ik hoe ik moet reageren. Oogcontact en elkaar aankijken met een lach. Niets vragen, maar observeren. Dan komt de vraag vanzelf.
Als partner samen leven is een ander verhaal. 24/7/365 dagen valt niet mee. dat is een groeiproces van aanvaarden accepteren en leren loslaten. ook ergens op terugkomen heeft geen zin. Leef en beleef het moment. want het worden alleen maar momentopnames. Samen fietsen, koffie drinken met wat lekkers en dan dat blije gezicht voor de serveerster. dat is mijn genieten dat hij zo geniet. Samen is niet meer en zal ook niet meer komen Daar heb ik me bij neergelegd. Maar mijn liefde voor hem zal er altijd blijven...
Wat is ziek zijn De defenitie van ziek zijn is; Koorts, je niet lekker voelen en het liefst onder de wol en slapen Maar wat als je niet begrepen wordt omdat je hersens beschadigt zijn Ben je dan ook ziek Ik vind van wel Ik maak het namelijk elke dag mee En dat is beslist geen pretje En de fouten die thuis gemaakt worden Die gebeuren ook op het werk Daar vertellen ze doodleuk dat het werk te zwaar is Dat hij lui is Dat hij geen zin heeft Dat hij dingen vergeet Dat hij zich niet meer concentreert Maar dat is niet altijd zo geweest Nu is er door onderzoek komen vast te staan Dat hij een beroepsziekte heeft opgelopen In en door het werk dat hij doet al 37 jaar lang Als schilder spuiter stralen en schoonmaker komt hij in aarraking met oplosmiddelenen die hebben zijn hersens beschadigt door de jaren heen Nu zegt het bedrijf dat ik maar moet aantonen dat het zo is En daar ben ik het niet mee eens Want in de wetenschap zijn ze nu zo ver gevorderd dat men met het onderzoek wat mijn man heeft ondergaan is komen vasttestaan dat hij de beroepsziekte OPS oftwel CTE heeft (Chronische Toxische Encephalophatie) Letterlijk vertaald permanent vergiftigde hersenen opgelopen door de oplosmiddelen door de jaren heen En daarmee toon ik aan dat hij wel degelijk ziek is Oververmoeid als hij zich langer dan een half uur moet inspannen Na een half uur vergeten wat je hebt gevraagd Geen opdrachten meteen uitvoeren want die knop in zijn hoofd is stuk en kan niet meer gemaakt worden Wel weten wat er is gezegt maar niet uit kunnen voeren is zeer frusterend Zowel voor degene die het vraagt als voor hemzelf en daardoor ontstaan wrijvingen En dat maakt hem in andermans ogen en lastig persoon terwijl hij dat van nature helemaal niet is maar wel is geworden door de beroepsziekte Ik ken hem nu 28 jaar en hij is langzaam verandert van een lieve meegaande hartelijke geintereseerde en grapjes makende man verandert in een zeer emotionele soms narrige gauw kwaadwordende man waar geen goed garen mee te spinnen valt Deze perioden volgen elkaar steeds vaker op en het is niet mogelijk hier verbetering in te krijgen Ikzelf kan er gelukkig nog goed mee om gaan en word niet meer boos als er zo"n uitbarsting komt en dat gebeurt nogal eens En hij gaat er ook maar over door en is dan niet te stoppen en dat gaat ook niet zomaar over Ik probeer dan op een ander onderwerp over te stappen wat er niets mee van doen heeft Zodat hij het andere kan laten rusten En dat zeg ik dan ook En soms helpt het niet maar gelukkig meestal wel En daar ben ik zeer blij om Want het is echt geen pretje zo'n man om je heen Maar ik hou ontzettend veel van hem En we hebben ook veel moois met elkaar meegemaakt En hier komen we ook wel doorheen Ik zeg altijd we blijven lachen hoe erg het ook is Er zijn nog altijd erger dingen in de wereld en daar steunen we elkaar in En met veel liefde en geduld klaar ik dit wel. Met humor kom ik een heel eind maar het is nu zo dat hij dat niet meer oppikt en dat is jammer en zo knabbelt er steeds een stukje van zijn welzijn af en dat is vreselijk om aan te zien maar ik ben niet de enige die dit overkomt alleen ik ben 53 en het proces is al 15 jaar onder weg maar nu alles op zijn plaats is gekomen kan ik er mee overweg Hij heeft er niet om gevraagt om zo te worden Het overkomt ons niet meer en niet minder en we moeten er maar het beste van maken Zolang als dat duurt Ik leef bij de dag en dat bevalt me prima
druk wat is druk? lekker druk?? gezellig druk?? en alles op zijn tijd?? ik maak me niet druk maar volgens anderen heb ik het harstikke druk ik doe alles op mijn gemak en geniet van alles om me heen zelfs van die krioelende mieren op een steen daar kan ik zo een tijdje naar zitten kijken wat een vlijtige beestjes zijn dat dan zijn wij maar langzame slakken die mieren zijn zo sterk kunnen een gewicht dragen 4 keer hun gewicht dat hoeven wij niet te proberen dan zijn wij allang gezwicht straks vlak voor een onweersbui als de lucht druk hoog is en de termiek goed dan is er de bruidsvlucht een prachtig gezicht en meteen voer voor de meeuwen die happen er wat weg zoveel eten in de lucht echt met honderden meeuwen je weet precies waar er een zwerm de lucht in gaat want de meeuwen verplaatsen zich van straat naar straat zo komt er een einde aan de een en de ander kan nog even door maar als al die koninginnen zouden blijven leven dan was de aarde echt zwart van de mieren en nu blijft het in evenwicht meeuwen en mieren hebben elkaar dus nodig in de zomer als extra lekker hapje zomaar voor het opscheppen in de lucht jonge meeuwen hebben het beter bekeken en die meeuwen blijven op de grond de hapjes kunnen zo weggeplukt worden speelster
Ochtend gloren. Een nieuwe dag begint Met veel onzekerheid. Een onzichtbaar virus waart rond. Binnen blijven is het advies. Velen lappen dat aan hun laars Want het is niet zo erg Hamsteren, waarom. Steeds meer zieke mensen En ook meer mensen die overlijden Kijk uit, want het is wel erg. Dit is mijn veilige plek Voor mijn scherm Zie ik de hele wereld Aan me voorbij gaan. Ik ben vrolijk en geniet. Met onderliggende gedachten Aan hen die ziek zijn.
ik heb een heerlijke wandeling gemaakt liep nog maar net in de duinen met de hond toen ik iemand met de fiets aan de hand op mijn pad vond een oudere man met zijn ziel onder zijn arm net een jaar zijn vrouw kwijt na 55 jaar huwelijk daar wilde hij even over praten het gemis en het door moeten gaan met een lach en vooral een traan dat ik daar de tijd voor nam vond hij geweldig het is prachtig weer en de hond ging niet te keer bleef rustig liggen aan mijn voeten en in het duinmeer zwemmen meerkoeten rechtschapen en recht door zee de guldenmiddenweg ook al valt dat soms niet mee keuzes en soms zijn die verkeerd maar daar kan je van leren en vergeet het ook wel weer hij 82 en zijn leven in een vingerknip voorbij ja als ik terugkijk wat is een jaar met vreugde en feest gaat het heel vlug voorbij met pijn en verdriet kan een dag heel lang duren daar kan ik ook over meepraten en zo babbelen we nog wat voort na een halfuur van een diepzinnig gesprek wenste ik hem een fijne dag en welthuis en hij mij een fijne wandeling en dat heb ik zeker gehad na 4 uur onderweg te zijn geweest kwam ik weer thuis mijn gedachten nog bij dat gesprek het heeft wel indruk gemaakt op mij verdrietig en toch ook heel blij
Ik ben jenny, en gebruik soms ook wel de schuilnaam speelster.
.
