Als we terugkomen in de compound is Kebba ook gearriveerd met een behoorlijke lading Ladyfish.
Magreet begint met het schillen van de aardappelen zowel de zoete als de normale en snijd hier frites van. Ik bezigheden bestaan uit het schoonmaken en snijden van de tomaten en uien.
Dan komen we tot de ontdekking dat we geen olie hebben en samen met Osman ga ik nog eens naar de markt, de olie wordt in een maatbeker afgepast en in een plastic zakje gedaan.
We boffen want Kebba is de gelukkige bezitter van een gaspitje, deze luxe kunnen wij ons permitteren, normaal kookt men hier op een houtvuurtje.
Dan bestaat de maaltijd meestal wel alleen uit rijst met een beetje saus.
Het gaspitje wordt in het tuintje naast de tent opgezet,we hebben maar 1 kookpan,het wordt dus plannen wat eerst te doen, we besluiten eerst de frites te bakken,, dan gaat de vis in de olie en hierna wordt de tomatensaus gemaakt.
Kebbas moeder kookt de rijst dus daar hoeven we ons niet druk om te maken.
De mannen hebben we ook aan het werk gezet ook een vriend die argeloos kwam binnengewandeld, ze zijn echt een grote hulp, zonder hen was het ons vast niet gelukt.
Nellie en Johan zijn ook in de compound gearriveerd,ze hebben nog een jong stel meegebracht, ze zijn hier voor de 1e maal en Kebba heeft geregeld dat ze een bezoek aan de kleuterschool kunnen brengen.
Toen we vertelde wat er op het menu stond hoorde we dat enkele geen vis lusten, Kebba stond meteen klaar om zijn kip voor hen slachten, het beestje leeft naast onze tent en ik moet er niet aan denken dat hij zo het mes ziet, dus vraag ik of er niet een van de buren een kip te koop heeft. En ja hoor even later wordt er een mager scharminkeltje gebracht.
Gelukkig hebben we de vis nog niet in de olie gebakken en kan de kip er nu in, hierna wordt een gedeelte van de olie gebruikt om een tomatensaus te maken zodat er ook saus zonder vissmaak is.
Binta komt en neemt de regie over, phhhhhhh, zijn we ff blij, je kunt echt merken dat ze dit gewend is, nog snel even Osman naar de shop sturen voor wat ingrediënten en binnen no-time staat er een verrukkelijke maaltijd op tafel
Kebba heeft zoals gedurende mij heel verblijf in Gambia ook niet stilgezeten, hij heeft diep in zijn portemonnee getast en verzorgd ons van lekkere koele drankjes. Het valt mij op dat mensen hier héél inventief zijn, het water wordt in plastic zakjes ingevroren en verkocht, vele gebruiken het om te drinken ze bijten dan een hoekje af en zuigen hieraan
In mijn koelbox heeft Kebba zon blokken ijs gedaan en hij is druk doende om de koelbox steeds gevuld te houden.
Ik moet hem echt erbij roepen want hij cijfert zichzelf helemaal weg om het zijn gasten naar de zin te maken.
.
Na de maaltijd rusten sommige uit, Magreet en het jonge stel wandelt met Binta en Osman naar het nabije visserdorpje Tanji, ik blijf op de compound en bekijk het leuke tafereeltje als Nellie en Johan tevoorschijn komen met echte voetbalshirts voor de kinderen.
Overal vrolijke en lachende kids, even op de foto als echte profs en dan wordt er gevoetbald, al vlug is er de eerste blessure, hevige tranen lopen over een klein wangetje.
Als de groep terugkomt, vertrekken Nellie, Johan en het jonge stel, ze worden door de hele familie uitgezwaaid. Wij relaxen nog wat en genieten van een overheerlijke meloen.
Dan wordt het tijd om met het Omaatje naar de doktor te gaan, Osman gaat weer met ons mee, als we buiten de compound de bocht omgaan zien we een hele groep vrouwen staan.
Het blijkt dat ze samen een muzikant ingehuurd hebben, ze staan in een kring en de een na de ander springt in het midden om zijn danskunsten te toon te spreiden. Het is echt jammer dat mijn fototoestel sinds een paar dagen het niet meer goed doet, maar ook al is de kwaliteit slecht, ik denk dat het toch voldoende is om jullie een beeld van de situatie te geven.
Het Omaatje zit al op ons te wachten, we lopen weer het hele stuk naar de compound van de arts, hij is er nu wel. Binnen is het pikdonker, de arts zit aan een tafel bij een kaarsje, als mijn ogen aan het donker gewend zijn zie ik nog een ziekenhuisbed tegen de muur staan met hierop enkele dozen.
Osman legt uit wat er aan de hand is en dan wordt de vrouw onderzocht, conclusie: inderdaad malaria, de arts verlaat ons en komt na + 10 minuten terug met 3 injecties, antibiotica en een pijnstiller, hij geeft de vrouw een injectie en zegt dat ze morgenochtend terug moet komen voor de volgende injectie en dan savonds nog een keer. Ik zeg de arts dat ik haar morgenochtend wel wil spuiten dan hoeft ze die lange weg naar hem toe niet te maken. Hij vindt dit prima, we vertrekken en brengen Oma terug naar haar compound.
Aan de overkant van ons compound staat een palmboom, ik vraag Osman of hij hierin kan klimmen, ja zegt hij en voegt meteen daad bij woord.
Kebba en een vriend wikkelen onze cadeautjes in het cementpakpapier en Magreet pakt al vast haar tas in.
Ik ben niet van plan om nog veel mee naar huis te sjouwen en laat het pakken tot morgen Gezellig kletsend met Osman breng ik de avond in Kebbas tuintje door.
23-12-2005 om 12:45
geschreven door tiny 
|
