Deze Hebe heb ik voor in de tuin geplant toen wij hier zijn komen wonen. Ik had helemaal geen ervaring met de Hebesoorten, ik vond het wel een aardige plant,of hoort hij bij de heesters,ik weet het niet. Hij bloeit in ieder geval ieder jaar erg goed en ziektes heeft hij ook nooit. Alleen nu met een flinke regenbui hangt hij wat uit elkaar,maar dat komt waarschijnlijk vanwege de bloei. En straks als hij weer opgedroogd is,komen de takken vanzelf weer overeind. Als hij niet bloeit heeft hij daar geen last van. Links op de foto staat ook een Hebe, maar deze heeft nog nooit gebloeid,ik weet ook niet of die wel kan bloeien.

Deze stokroos heb ik vorig najaar gekregen van mensen, waar ik zaad aan had gevraagd. Toen kreeg ik later de hele plant,waarschijnlijk vonden ze hem te hoog in hun voortuintje.Daar stond de plant er florisant bij,maar bij mij is hij niet zo hoog en de onderste blader zijn er allemaal af.
Ook heeft hij allemaal van die oranje stipjes,ik noem het roest op zijn blad.
Dat zal ook wel de reden zijn,waarom de konijnen deze laten staan. Zo zie je maar weer dat al negatieve dingen,ook iets positiefs hebben. Laten we het daar maar op houden.

Oenotera tetragona en Lychnis coronaria ofwel zoals de duitsers zeggen tegen Oenotera nachtkerze en de Lychnis noemt men ook wel prikneus.De gele Oenotera had ik dacht ik daar weggehaald,maar er zijn schijnbaar nog wat wortels blijven zitten. Ik vond de kleurencombinatie nou niet je van het,want daar stonden alleen de paars rose bloemen. Zoals je op de foto ziet de prikneus met zijn mooie zilveren vilten blad en er tussendoor het kaasjeskruid en een tuingeranium.Wel twee zeer felle kleuren die samen erg schreeuwend overkomen. Misschien laat ik de gele wel staan met het paarse kaasjeskruid,want de lychnis zaait zich teveel uit, die moet ik straks nodig uitdunnen,want die vraagt op veel plekken teveel aandacht

Dit is de enige Campanula,die ik nog in de tuin heb,dat wil zeggen,die bloeit. Waarschijnlijk om dat hij tussen andere planten in de border staat waar de konijntjes niet goed bij kunnen.Alle andere soorten en dat zijn er toch nog zes,hebben ze helemaal kaal gevreten.Ik weet ook niet of die nog terug komen. Ik denk dat ik dit jaar niet veel meer foto’s kan maken,want veel bloem zal ik niet meer krijgen. Ik wil niet zeuren,maar ik kan wel huilen. Ook de siergrassen zijn aan de beurt geweest,tenminste de lagere soorten. Hopelijk laten ze de andere staan .Ook vier soorten Rudbeckia’s zijn kaal en de rose en gele zonnehoed ook.De herfst en winterchrysanten hebben er aan moeten geloven en de malva’s.De liatris die volop in knop stond is al aardig op weg af te slanken.Ik ben er inmiddels achter,waarom we dit jaar zo veel last van de konijnen hebben.Er zijn drie poezen verdwenen in de buurt,allemaal in een week tijd. En die hebben waarschijnlijk altijd de konijnen weg gehouden.Dus er zit ook nog een kattenmepper ergens,want drie stuks spoorloos is toch wel heel toevallig.

Ik weet niet hoe deze roos heet.Ik heb hem ook niet gesnoeid,want hij was maar minnetjes vorig jaar en misschien was het wel een klimroos,dus ik heb het dit jaar maar aangezien en hij bloeit prachtig zoals je ziet.

Deze foto en bericht stond vanmorgen in het dagblad de Limburger:
Dankzij ringonderzoek weten we hoe oud vogels kunnen worden.Om daar een idee van te geven zal ik enkele records die bekend zijn noemen.

Wilde eend   29 jaar
Merel           20 jaar
Ekster          15 jaar
Roodborstje 13 jaar
Koolmees     12 jaar
Pimpelmees  10 jaar
Huiszwaluw    6 jaar
Staartmees     5 jaar

Dat is toch helemaal niet zo slecht,ik had nooit gedacht dat ze zo oud zouden worden.Als je dan incalculeert dat er strenge winters soms zijn en niet te vergeten de poezen en andere roofdieren.
Al met al een respectabele leeftijd te behalen in de vogelwereld.

Phuopsis stylosa, een werkelijk eindeloze bloeier, begint al eind april en stopt er pas mee eind oktober. Het is een randplant, hij blijft laag, zo’n 15 cm de bloemetjes zijn werkelijk schitterend rose lila, worden veel door bijen en vlinders bezocht,. Hij heeft wel de neiging zich uit te breiden zegt men volgens de boeken,maar bij mij is dat niet het geval. Ik zou hem zelfs graag vermeerderen,maar het plantje blijft bij mij maar klein.
het bloemetje lijkt op een sierui, met een hele lange stamper die als een naaldje uit de bloemetjes steekt.De blaadjeskrans en het steeltje lijkt aan je handen te kleven als je ze aanraakt.
De blaadjeskrans lijkt op het Bedstroplantje.

Ik dacht dat ze nog een hele tijd mee gingen,maar niets is minder waar.Deze staan er nog redelijk bij,maar de potten bij de voordeur,die heb ik nu leeg gemaakt,want door de vele regen zaten ze in een dag vol met meeldauw. Toch jammer,want ze zaten nog volop in de bloemen.
Ik ga denk ik een paar potten siernetels kopen.die ik dan bij de voordeur zet. Eens een keer geen bloemen,maar mooi gekleurd blad. Misschien bevalt dat ook wel.De kleuren zijn in ieder geval prachtig.

De meeste Hosta’s zitten nog in knop of moeten nog komen. Maar dit is een vroege. Het is maar een bloemetje wat open is, maar een close up van een enkel bloemetje maakt veel goed.Als je de bloem goed bekijkt, dan lijkt hij wel getekend, met zijn mooie dunne lijntjesvan lila.Wat zijn er toch veel mooie bloemen, onze lieve heer moet toch wel een groot kunstenaar zijn geweest, om zoveel variatie in kleur en vorm te kunnen maken .

Vanmorgen lag er een dode Libel op het terras. Wat de kleur betreft is het niets bijzonders,maar het is wel een flinke zoals je ziet. Ik zal eens op internet kijken,of ik er iets van kan vinden, want van die beesten weet ik niets af.