De Noordzee bruist een lied dat brandt De zeewind draagt het mede Het zingt van vrijheid over 't land Van vreugd' in dorp en stede De zonne vuurt de blijheid aan Langs velden, weiden, stromen Waar steden met hun torens staan Waar woud en heide dromen Daar is 't waar ik geboren werd Waar moeder mij eens wiegde Mijn land is Vlaand'ren, U mijn liefde, U mijn hart O schone steden, trots en vroom Vol heilige feestvisioenen O stille dorpkens langs de stroom Waar veld en weide groenen Ik min U, stad vol klokgetril En dorp ik min U beide En 't is er, als ik dromen wil Zo vreedzaam in de heide Daar is 't waar ik geboren werd Waar moeder mij eens wiegde Mijn land is Vlaand'ren, U mijn liefde, U mijn hart
Willem Gijssels (1875 - 1945)
SCHOOLPERIKELEN (Vroeger)
Avonturen met schooldirecties, leerkrachten, ouders, leerlingen, clb'ers. Vertellingen over vroeger en nu. En ook nog een beetje actualiteit met een korreltje zout.
28-11-2014
Wat maakt een 'symbool' religieus?
Vandaag over 'Kopvodden' en de bedreiging van de islam voor onze samenleving: http://blog.seniorennet.be/rechts. "... En: "Er zijn nog zekerheden in het leven: de islam zal onze cultuur blijven tarten en onze samenleving voortdurend op de proef stellen..." (Vlaams Belang).
Minister Crevits stelde een brief op naar aanleiding van het arrest van de Raad van State over religieuze symbolen op school. Ze zei dat het verbod op levensbeschouwelijke kentekens tot de autonomie van de onderwijsinstellingen behoort en dat ze er zich niet mee ging moeien... Oei!
"De omzendbrief van Hilde Crevits over religieuze kentekens kan een einde maken aan de discriminatie van moslimmeisjes of leerlingen uit andere gemeenschappen". Dat is het antwoord van het Minderhedenforum op de brief die de Vlaamse minister van Onderwijs aangekondigde over het arrest van de Raad van State over religieuze symbolen op school. Wouter Van Bellingen, directeur Minderhedenforum, is een rasechte neger, terwijl zijn naam vertrouwd-Vlaams klinkt. Oppassen geblazen dus met wolven in schaapsvacht. Zijn betoog vervolgt: "Wordt de hoofddoek niet uit de school geweerd, dan erkent de minister interculturaliteit als een gegeven en niet langer als een probleem. Het is een goede stap in de richting naar respect voor alle gemeenschappen in ons land."
Het woord 'Respect' is gevallen. En daarmee wil ik graag nog eens mijn gedacht zeggen over moslimmeisjes die zich op school willen doen gelden, zich willen manifesteren om zich bewust te onderscheiden van hun Vlaamse klasgenootjes. Zij tonen met hun vreemde klederdracht niet het minste respect voor de school die hen liefdevol opgevangen heeft, zij tonen geen respect voor hun leerkrachten en medeleerlingen, met hun andersgeaarde klederdracht.
Graag zou ik 'de hoofddoek als religieus symbool' willen ontzenuwen. Een hoofddoek als een kledingstuk van een vreemde bevolkingsgroep, van andersgecultureerden. En als we dan nog eens kunnen aantonen dat de islam als godsdienst niets voorstelt, en eerder een politieke beweging is met een pathologisch karakter, dan stort de mythe van de hoofddoek als religieus symbool als een kaartenhuisje in elkaar.
Een hoofddoek IS helemaal geen symbool, en heeft nog minder iets met religie te maken. Het is een ordinair exotisch kledingstuk dat verheven wordt tot Symbool... Symbool waarvan? Van de islam? Het is een uitvinding om de islam te promoten in de westerse samenleving. Het is een verzinsel om het gebrek aan integratiebereidheid te verdoezelen... Waar is de tijd dat er zo gehamerd werd op integratie van moslims, van allochtonen? Waar zijn de miljoenen en miljarden naartoe die in geldverslindende integratieprojecten gepompt werden?! Ja, waar is dat fortuin naartoe? Het moet tochérgens gebleven zijn?!
We zullen het decennialange gekrakeel over 'de hoofddoek' nooit winnen. In het begin toen er hier slechts een paar moslims rondliepen had men de eerste ziektesymptomen krachtdadig moeten bestrijden. Dat is niet gebeurd. Islamonderwijs en moslimpjes werden gekoesterd. Nu is het te laat. Het is een epidemie geworden en onze egotrippende politici zie ik niet in staat om hun verzoenende islamomhelzing vaarwel te zeggen.
Een Arabisch jongetje vraagt aan zijn vader: “Waarom heb je zo’n gekke hoed?" Z’n vader zegt, ” Hoezo?, het is een 'chechia'’en die beschermt mijn hoofd tegen de zon in de woestijn.”
"En wat is dat voor een rare jurk die je draagt?" vraagt de jongen.
Vader zegt “Dat is een 'djbellah' want in de woestijn is het erg heet en die houdt ons lijf koel."
De zoon vraagt, "En hoe zit het met die lelijke schoenen aan je voeten?
Zijn vader antwoordt, "Dat zijn mijn 'babouches", die mijn voeten beschermen tegen het hete woestijnzand.”
"Nou Pap, vertel mij dan eens," vult de jongen aan."Ja mijn zoon?"
"Waarom draag je dan al die rotzooi, terwijl je al jaren in Antwerpen woont?"
Henriette Smulders, bijgenaamd Jetje, was bediende in het PMS-centrum van de jaren 70, onder het regime van de Oude Baas. Het PMS-centrum was gevestigd in een deftig herenhuis op de Luikersteenweg in Hasselt. Dat was toen tegenover de Touring Wegenhulp.
Jetje had haar kantoor vlakbij de hoofdingang van het statige gebouw. Zij zat er altijd, alsof ze nooit van haar stoel opstond om te gaan slapen of te eten. 's Morgens groette ze iedereen, en 's avonds wuifde ze iedereen uit. Haar deur stond altijd open en niemand kon ongezien passeren. Altijd had ze alles gezien. Vooral de laatkomers en vroegvertrekkers hield ze in de gaten. Toch was ze altijd vriendelijk voor iedereen, altijd glimlachte ze... Een wolf in schaapsvacht kan dat ook.
Jetje ontving graag mijn collega's in haar kotje. Haar bureau was als een biechtstoel. Daar werden pikante geheimen uitgewisseld die vervolgens doorverteld werden aan de volgende bezoekers of aan andere nieuwsgierigen, zonder respect voor iemands persoonlijke leven.
Nicole G. was een vaste klant in de biechtstoel van Jetje. Beiden wisselden delicate gegevens uit over collega's, schooldirecties, leerkrachten... Iedereen is er al over de tong gegaan. Op een fluistertoon deden ze hun verhalen over vertrouwelijke aangelegenheden uit iemands persoonlijke leven. Toevallige voorbijgangers zagen door de deuropening een kwaadaardig duo dat, gedreven door afgunst en nijd, slachtoffers door het slijk sleurde. De roddelcampagnes eindigden toen het oude gebouw gerenoveerd werd. Jetje verdween, Nicole verdween, het roddelkotje verdween. En zo werd een pijnlijk hoofdstuk afgesloten uit het vroegere PMS-gebeuren.
Deze onzin werd uitgekraamd door een soort student die voor zijn eindwerk (2004) gemakshalve ging snuffelen in een oude publicatie van minister Lenssens (1992) waaruit hij niet alleen zijn inspiratie putte, maar ook klakkeloos hele volzinnen en halve waarheden plagieerde, inclusief leugens, verzinsels en tegenstrijdigheden, die overal in het boekje verdoken zaten.
Onze Meneer de Plagieerder hield van indoctrinerende linkse schrijfsels, en daarom was zijn voorbeeld het oude bundeltje waarin 'de autochtoon' brutaal beschuldigd werd van het koesteren van vooroordelen over migranten. Paula D'Hondt heeft er nog aan meegewerkt, onder leiding van het Centrum Etnische Minderheden en Centrum Onthaal Migranten. Het bundeltje werd in alle scholen verspreid en de hele onderwijswereld keek toen beschaamd naar beneden. Gehersenspoeld als ze waren door een agressief drukwerkje dat de werkelijkheid over migranten verdraaide, dat spotte met de autochtoon en zijn waardevolle eigenheden, dat goochelde met indrukwekkende cijfers om krampachtig te kunnen aantonen dat WIJ fout denken, en dat ZIJ (de migranten) de arme sloebers zijn die niet de erkenning krijgen die ze verdienen. Tot ver achter de hemelpoorten werden migranten de hemel in geprezen.
Ondertussen had staatssecretaris Vic Anciaux ook zijn 'Vooroordelenbrochure' uitgebracht (1995). En een aantal advocatenkantoren eveneens in hun '10 vooroordelen over migratie' (2012). Verspreid over de laatste 20 jaren hebben dus een aantal van onze eigen mensen giftige info verspreid over zogezegde vooroordelen. Niemand protesteerde toen. Ik denk dat het in deze tijd niet meer zou lukken om 'de migrant' te verheerlijken ten koste van de autochtoon...
Net toen we met z'n allen bekomen waren van het trauma van 1992, begon onze na-apende plagieerder opnieuw te peuteren in de oude wonde. Hij herhaalde ongegeneerd al onze vooroordelen over migranten. Toch kwam hij ergens origineel uit de hoek, toen hij beweerde dat migratie een zegen voor ons is. "Migratie is goed voor u"!
En dan volgt er een hele uiteenzetting waarbij de plagieerder op de sentimentele toer gaat... Migranten zijn te beklagen omdat ze het vuile werk moeten opknappen dat de autochtonen niet willen doen... dat ze heus ons werk niet willen afpakken, en dat ze zéker niet willen profiteren van 'den dop'... de komst van migranten is een stimulans voor onze economie, want zij doen onze economie heropleven, de werkloosheidscijfers gaan er rooskleuriger uitzien, en het loonniveau zal stijgen... jonge migranten helpen mee aan de verzekering van onze pensioenen... blabla... En de autochtoon moet gelukkig zijn met al die meevallers, dankzij de komst van migranten, dat werd er ook nog bijgezegd. Ja, en ook nog dat de islam een verdraagzame godsdienst is, dat een vrouw bij de moslims niet ondergeschikt is, dat er geen buitenlanders meer bijkomen, dat ze niet kweken als konijnen, dat ze niet de criminaliteit doen toenemen, dat migrantenjongeren de buurten niet onveilig maken, ze willen Nederlands leren en zich aanpassen, we worden niet overspoeld door vluchtelingen.
Het geheel was een zielig pleidooi voor 'de migrant'. De na-aper raakte niet uitgezeverd over de voordelen van migratie, migratie als een gunst en een zegen voor ons, de autochtonen...
Dit soort auteurs werd in het verleden naar voren gehaald om applaus in ontvangst te nemen en gelauwerd te worden. Autochtonen op de laatste rij, migranten op de tribune, in die stijl moest het gebeuren. En wat hebben we ermee bereikt?!...
EN DAN.. komt de paus nu verkondigen dat wij onze harten moeten openstellen voor iedereen die hier zijn geluk komt zoeken?!... Ik zal het voorbeeld geven, ik ga ze één voor één omhelzen, knuffelen en zien hoeveel ik er op mijn zolderkamertje kan bergen. En als ik besmet word met ebola, krijgen ze mijn hele huis.
De lederen zetels op bussen en trams van De Lijn zullen niet veel uithalen. Het temperament van de andersgekleurden met getaande huidskleur, zwart haar en baard zal er niet om afzwakken.
Het parket van Dendermonde is op zoek naar een man die gisteren controleurs van De Lijn bedreigde met een pistool. Het incident gebeurde aan een bushalte in Beveren. Bij de controle van het vervoersbewijs kwam het tot een schermutseling en bedreigde de man de medewerkers van De Lijn met een handvuurwapen en ging vervolgens op de vlucht richting Melsele. De man liep weg en is nog altijd op de vlucht. De controleur raakte niet gewond, maar was erg onder de indruk.
Voilà, ze hebben nog maar pas vernomen dat ze zich in lederen zetels konden nestelen, of ze protesteren al. Nooit content, dat volk. Met welke gedachten zijn die eigenlijk naar hier gekomen? Misschien dachten ze hier wel de echte hemel te vinden, of de zevende hemel? Met een heleboel maagden, zonder zelf te hoeven sterven? Een hemel op aarde voor die rare kwasten!... En dan mogen ze hier ook nog eens de baas spelen en gezagsdragers aanvallen. Ze zeggen toch dat wij een land van anarchisten zijn...
Om terug te komen op die lederen buszetels, zie je ze allemaal al doorzeefd met kogels? Zoals in een rasechte western... De Lijn moet de broeksriem aanhalen, en toch droomt Vlaams minister van Mobiliteit Ben Weyts (N-VA) vanlederen bus- en tramzetels. ‘Als het comfort van het openbaar vervoer stijgt, laten misschien meer mensen de auto staan.’ Het voornemen van Weyts blijft behoorlijk vreemd: dure, lederen zetels, net nu hij De Lijn verplicht fors te besparen en de ticketprijzen de hoogte ingaan...
De overproductie van mensen op deze aardbol schept aardig wat problemen. De bevolkingsdruk begint ons parten te spelen. We snappen het nog niet goed, maar het sluipt erin, de innerlijke onrust met zoveel mensen om ons heen. De irritante aanwezigheid van medemensen die hun warme adem in onze nek blazen... dat is de Hel!
Als nu iedereen eens op zijn eigen plekje wilde blijven. De eskimootjes in hun iglootjes, de negertjes in hun hutjes, de indiaantjes in hun indianententjes, de Turkjes bij Erdogan, de Marokkaantjes in Marokko, de Chineesjes op hun rijstveldjes, de jihadstrijdertjes in Syrië, de moslimpjes in hun moskeetjes... is dat nu zó moeilijk om thuis te blijven? Om eigen cultuur dáár te koesteren en niet hier?
Iemand die zich verwijdert van zijn eigen grond, iemand die zijn thuishaven verlaat om elders bezettingen en kolonies te creëren, verwijdert zich van de hiostorische bepaaldheid, en dat mondt uit in ontworteling. Een gevaar waaraan veroveraars van vreemde grond blootgesteld zijn. Het verlies van de samenhang met de aardse oergrond van hun wezen maakt hen getraumatiseerd en ontworteld. Psychische problemen zijn inherent aan het zoeken naar andere oorden dan de eigen geboortestreek, het verloochenen van de eigen vertrouwde omgeving heeft desoriëntatie en psychische dwaling als gevolg. En ook een grotere vatbaarheid voor extremiteiten en gekke ideologieën. Opeenhopingen van mensen zijn broeinesten van psychische epidemieën.
Sardienen en Haringen
Er zijn teveel mensen! We leven als sardientjes in een blik, als harinkjes in een ton. 't Is overal aanschuiven en wachten, bij de bakker, bij slager en kapper, bij dokter en tandarts, bij oogartsen en neurologen. In straten en op stoepen lopen we elkaar ondersteboven, auto's schuiven aan in lange files. Overal lange wachtrijen en lange wachtlijsten. Wachtlijsten en wachtrijen! Lange rijen aan loketten en aan kassa's, als schapen wachten we overal op onze beurt. We hebben het nog niet helemaal in de gaten, al dat wachten en aanschuiven, het hoort gewoon bij ons dagelijks leven. terwijl 'wachten' iets onnatuurlijks is.
Miljoenen illegalen mogen in VS blijven... 70 km ipv 90 km per uur op Vlaamse gewestwegen... Meer opvang asielzoekers... Meer kraambedden nodig... Meer scholen nodig... Meer kinderopvang nodig... Meer arbeidsplaatsen nodig... Meer rusthuizen nodig... Regularisatie van illegalen omdat illegalen uit de lucht blijven vallen... Afremmen van autoverkeer omdat er teveel auto's rondtoeren... Scholen bijbouwen omdat er teveel kinderen geproduceerd worden... Nieuwe asielcentra uitvinden omdat er massa's asielzoekers blijven binnenstromen... Meer 30-zones omdat er meer scholen bijkomen... Meer 50-zones omdat er meer huizen bijkomen... Meer 70-zones omdat... ja, waarom? Omdat alles wat hard rijdt gewoon niet meer kan met al die drukte op een veel te kleine ruimte.
Bevolkingsexplosie
De overbevolking is schuldig aanconflicten over de hele wereld, botsingen en onenigheden alom. Agressors en veroveringszuchtigen, ze raken allen geagiteerd en prikkelbaar. Als opgejaagd wild zoeken ze naar betere en andere oorden. Alleen een wereldoorlog kan nog orde op zaken stellen, kan het wankele wereldgebeuren weer in evenwicht brengen!
Lyceum, schooljaar 1998-1999. In het begin van het schooljaar maakte ik kennis met een eigenaardig Marokkaans gezin. Een niet-alledaags Marokkaans curiosum. Kan geen enkel Vlaams gezin aan tippen.
De vader genoot al van zijn pensioen toen hij amper 31 was. Hij had 2 vrouwen en maakte in een recordtempo 7 kinderen. De oudste dochter Fatima werd ernstig mishandeld door de tiran. De 6 andere kinderen hadden een stiefmoeder, de 2de vrouw was van de machtswellusteling. Een vertrouwelijke bron vertelde me dat de stiefmoeder nóg gevaarlijker zou zijn dan de vader...
't Is goed Lieve, stop met die chaos. Waar ik naartoe wil is het meisje Zaineb E., eentje uit de rij van 7. Via haar vernam ik dat het thuis niet pluis was. Ook de leerkrachten van het lager onderwijs zonden alarmerende signalen uit over de thuissituatie, maar geen details. De oppervlakkige commentaren gingen meestal over: "Zaineb krijgt thuis geen hulp, leert lessen niet, taalarmoede, lui, opmerkingen raken haar niet, krabletsels, schrikreacties, zeer zenuwachtig..."
En dan komt Zaineb in het eerste middelbaar terecht, in de middenschool van directeur Wijsneus. Al vanaf de eerste schooldag viel het meisje door de mand. Sombere vooruitzichten om te slagen in het gewone middelbaar. Toch werd ze voortgesleept en vooruit getrokken om toch maar met haar klasgenootjes mee te kunnen. Ze kreeg ook ontzettend veel tijd en aandacht tijdens klassenraden. Mijn intuïtie zei me dat het allemaal verloren en vergeefse pogingen waren om een onbekwaam en onwillig Marokkaantje er krampachtig bij te willen laten horen. Zo werkt dat ook in onze samenleving.
En dan is er de eerste ouderavond in oktober, vlak voor de herfstvakantie. Directeur Wijsneus durfde de confrontatie met de vader van Zaineb niet aan, en daarom stuurde hij de vader, de oudste zoon en Zaineb naar mij toe. Ai, ai. Onderwerp was: het hoofddoekje van Zaineb. Directeur Wijsneus had zijn personeel al laten weten dat Zaineb gebuisd zou worden indien ze haar hoofddoekje zou blijven dragen. Met zo'n mededeling zou ik ook niet durven afkomen bij een agressieve vader.
De beruchte vader zat dus voor me, bijgestaan door zoon Mohamed en dochter Zaineb, die beiden voor tolk speelden, want vader kende haast geen Nederlands. Ja, om kindjes te maken is er geen inburgeringscursus voor nodig, dat gaat vanzelf... Toen vader op uitdagende wijze een discussie begon over het onderwerp 'hoofddoek', ging ik er niet op in, waarna hij het slachtoffer begon uit te hangen, in de steek gelaten door de blanke racisten. Ja, zo kwam het op mij over... "Waarom wilt ge ons niet helpen?"... Zijn gejammer was alleen maar bedoeld om de toelating tot een hoofddoekje los te krijgen, de zeveraar. Het drong niet tot hem door dat een hoofddoekje verboden was in school. Daarna: "In welke school mag een hoofddoekje dan wél?" En het moest een school in Hasselt zijn, en met de bus te bereiken, én het hoofddoekje zou ook bij turnen mogen opgehouden worden... Ja, wat nog allemaal?
Met een aantal adressen heb ik het Marokkaans gezelschap wandelen gestuurd richting integratiecentrum, dan kan hij daar moeilijk gaan doen, de aansteller!...
Nu zal ik eens iets vertellen over manipulaties en intriges in het onderwijswereldje.
Op 6 juli 1995 vond ik op mijn bureau een dreigend berichtje van PMS-baas Horbert. Ja, die met zijn psychopathische trekjes. Het ging over een leerling van het lyceum van directeur Griezelmans. Griezelmans was een onderkruiperig politiek vriendje van Horbert... Voelt de lezer de problemen al aankomen?
Nu volgt de letterlijke tekst van de nota die Horbert op een kladje schreef en achteloos op mijn bureau neerlegde. Het kladje bewaar ik nu nog zorgvuldig bij al mijn andere relikwieën.
"Lieve... Leerling Anneleen B... Op basis van gegevens van klasleerkracht + multidisciplinair team + gegevens van Roland, inschrijvingsverslag type 8 BLO opmaken, in overleg met Roland."
Ik zal deze intimiderende zever even in gewone mensentaal vertalen voor de lezer. Het kwam er op neer dat ik moest luisteren naar onderwijzer Roland (het holle vat van CLM!) en naar de leerkracht van Anneleen, om daarna blindelings een verslag op te maken voor verwijzing naar BLO voor Anneleen... Wel, wel, wel. Het was goed dat ik op mijn stoel zat.
Het allermooiste moet nog komen. Al een jaar lang was ik intensief bezig met de begeleiding van Anneleen en haar 'opvoeders'. Ja, haar ouders waren steeds onbereikbaar. Haar grootouders en een oom en tante moeiden zich met de opvoeding van Anneleen... Een collectieve familiale aangelegenheid dus. Hallo? Heeft Anneleen geen ouders?!...
Al mijn interventies werden stiekem gevolgd door Roland S., het Holle Vat, enmaatschappelijk werkster Marie-Jeanne B., een gefrustreerd vrouwtje dat verveeld zat met haar ondergeschikte positie. Beiden kopieerden mijn theorieën en conclusies, gesteund door directeur Griezelmans. Ze stalen mijn ideeën! En daarmee gingen ze opscheppen bij Horbert.
Ik kon niets inbrengen om mij te verdedigen, omdat Horbert steeds luisterde naar de hardste roeper, naar het holste vat dat iedereen overschreeuwt en overroept. En zoals altijd: de luidste roeper wordt altijd geloofd!
Wie herinnert er zich nog burgemeester Jean Léonetti van het Franse Antibes die vorig jaar te kampen had met agressieve moslims die zo verwaand waren om het stadje aan te vallen door er hun eigen gebruiken aan op te dringen, een stadje dat eeuwenlang al eigen tradities kende.
Ouders van moslimleerlingenvroegen om varkensvlees te schrappen in de schoolrefters. Burgemeester Jean Léonetti weigerde categoriek, hij maakte korte metten met de islamitische pretenties. Moslims mochten zich niet moeien met de schoolkeuken, zo luidde het. Zijn stadsbestuur stuurde daarom een verklarende brief naar alle moslimouders, opdat moslims zouden begrijpen dat:
-ze zich dienen aan te passen aan Frankrijk, aan zijn gebruiken, zijn tradities, aan zijn levenswijze. Ze hebben toch zélf gekozen om naar Frankrijk te migreren.
-ze zich moeten integreren en beseffen dat ze in Frankrijk wonen.
-zij hun levenswijze moeten aanpassen aan de Fransen, en niet omgekeerd, het zijn de Fransen die hen grootmoedig onthaald hebben.
-de Fransen geen vreemdelingenhaters zijn, dat ze al eerder ontelbare migranten verwelkomd hebben, terwijl het tegengestelde niet waar is: moslims aanvaarden geen vreemdelingen in hun landen.
-de Fransen niet bereid zijn om hun identiteit en cultuur prijs te geven.
-het Franse volk in zijn totaliteit het vreemdelingenbeleid bepaalt, en niet alleen het linkse establishment met Aurélie Filipetti, minister van cultuur en communicatie.
-in Frankrijk met zijn kerstbomen, kerken en religieuze cultuur, de godsdienstbeleving in de privesfeer moet blijven. Daarom heeft het stadsbestuur reden genoeg om iedere toegeving aan de islam en aan de sharia af te wijzen.
-Moslims die zich storen aan het wereldlijke en neutrale karakter van Frankrijk en er zich niet goed voelen, moeten herinnerd worden aan de 57 prachtige moslimlanden die er bestaan. De meeste van die landen zijn onderbewoond en staan met de armen wijd open om in het gastvrije kader van de koran hun geloofsgenoten te verwelkomen.
-Vraag aan de moslims: "Waarom is het beter wonen in Frankrijk dan in de landen waar jullie vandaan komen?" Wel, wij eten varkensvlees, en varkensvlees blijft op het menu van de schoolrefters staan!"
Lieve heeft over dit onderwerp al eerder verteld, maar vandaag had ik er opnieuw zin in omdat het Interfederaal Gelijkekansencentrum (het vroegere CGKR) de inhoud van dit bericht klasseerde bij kettingmails (?!?!). Dat deden ze ook al met het gedicht van Wim De Cock: "Noemt ge mij een racist, mijnheer?".
Leerlingen uit het tweede jaar secundair onderwijs ondervinden weinig uitdaging, plezier en nieuwsgierigheid tijdens het studeren, ze voelen het eerder als een druk. Dat blijkt uit een studie van het Centrum voor Leerlingenbegeleiding (CLB), enkele grote hogescholen en universiteiten.
CLB's, hogescholen en universiteiten maken een studie over de 'Goesting' bij studenten om te studeren. GOESTING?!... Waarmee zijn ze in 's hemels naam mee bezig?! Het kan niet gekker meer?!
Ik vind dat CLB's, hogescholen, universiteiten, en alle leerkrachters, professoren en lesgevers de studenten eerder moeten wijzen op hun plichten, hun verantwoordelijkheden, de vanzelfsprekendheid van het studeren, van 'GOESTING' mag helemaal geen sprake zijn!
Vroeger stonden we niet stil bij het graag of niet graag instuderen van een vak. We wisten dat het moést en daarom studeerden we. 'Goesting' kwam er niet aan te pas. Dat is pas iets van de laatste tijd. Een luxe probleempje van de verwende jeugd die niet meer tegen een stootje kan, die zich niet meer weerbaar kan opstellen. Als we over 'goesting' beginnen, zijn we bezig met watjes en kwalletjes te maken van onze leerlingen!
Rekening houden met de 'goesting' van jongeren? Dat betekent voor hen tevens om te beginnen nadenken over: "Heb ik wel goesting om te gaan werken? Heb ik wel goesting om te solliciteren? Heb ik wel goesting om aan mijn loopbaan te werken? Heb ik wel goesting om mijn handen uit de mouwen te steken?".
Laat ons zwijgen over 'goesting', anders kweken we een generatie slappe studenten zonder ruggengraat, wiens vooruitzichten op de arbeidsmarkt erg beperkt zullen zijn.
Het Amerikaanse tijdschrift Time houdt jaarlijks een verkiezing om ergerlijke woorden uit de taal te schrappen. Dit jaar roept Time op om het woord 'Feminist' te schrappen uit de taal. Feminisme, feministe... het mag niet meer bestaan?
Voelen mijn lezers het ook? Het langzaam sluipend islamitisch virus dat alles wat westers is wil aantasten. Het zal wel lukken op de duur, er zijn genoeg buigzame westerlingen.
Wat zou de Koran schrijven over 'feminisme? Misschien wel niets, een vrouw is niet veel meer dan een baarinstrument om zoveel mogelijk moslimpjes op de wereld te zetten.
De reputatie van het priesterschap ligt helemaal aan diggelen en is naar de vaantjes. En naar de knoppen ook. Voor altijd bezoedeld en geschandvlekt. Zelfs de paus doet geen moeite meer om de splintertjes weer aaneen te lijmen. De barsten zijn te groot om van het priesterschap nog een waardig sacrament te maken. Het besmeurde imago is niet meer wit te wassen. Geestelijken, kloosterlingen, religieuzen, die hun lusten en driften botvieren bij kinderen, als verdorven geperverteerden, verdienen niet het minste ontzag of aanzien... En dán vraag ik me af of de opname van godsdienstlessen in het lesrooster op school niet één grote dwaling was?...
Ik heb al verteld dat ik vroeger veel kostbare tijd verloren heb in een nonnenschool. In mijn lager onderwijs stond er een maandelijks kerkbezoek op het lesrooster. Om onze zonden te biechten. Dat was niet eenvoudig, want wat is een 'zonde'? De non legde dat wel uit, maar draaide rond de pot. En als kind weet je geen raad met geheimzinnige woorden als 'onkuisheid', 'achterklap', 'begeerte', 'hoogmoed', 'hebzucht', 'gramschap'... Voor mij bleef het bij een stuk of dertig keren ongehoorzaam geweest, of een inktvlek gemorst op mijn schrift, of gebabbeld in de klas. Allemaal dagelijkse zondekes dus, waaraan ik stuk voor stuk plezier beleefde. Alle fijne dingen in ons jonge leventje moesten we opbiechten!
Om de maandelijkse biecht voor te bereiden hield de non een uurtje meditatie in de klas zodat we onze overtredingen van de afgelopen maand konden optellen en erover nadenken, alsof we criminelen waren. Ja, vroeger werd er kostbare tijd verkwist tijdens de lesuren!
De wandeling naar de kerk was ontspannend, en tegen de tijd dat de kerkdeur openging was ik al mijn zonden vergeten die ik wilde opbiechten. Dan maar wat fantaseren...
De Biechtstoel! Onze biechtgeheimen vertrouwden we kinderlijk-naïef toe aan een onzichtbare priester die in een obscuur hokje zat, in een donkerbruin mysterieus meubel, achteraan in de kerk. Aan weerskanten van de biechtstoel waren gordijntjes aangebracht waarachter de biechtelingen hun hart konden uitstorten, hun intiemste roerselen en persoonlijke geheimen kwijtkonden aan een onzichtbare man, en hun zieltje mochten reinigen, anders kwamen ze niet in de hemel. Tussen de priester en de biechteling was er een gammele scheidingswand met in het midden een roostertje waarlangs de vieze adem van de priester pal in je gezicht aangewaaid kwam, terwijl zijn stem alleen maar lispelend en fluisterend klonk, haast onverstaanbaar, de helft van wat ie vertelde miste ik altijd.
Het was een hele opluchting om aan het einde van de biecht vergiffenis te krijgenvan de biechtvader, vergiffenis voor al onze misdaden. De vergiffenis gaf me het bevrijdende gevoel van: nu kan ik weer een maand stout zijn. Eerst waren er natuurlijk de goede voornemens om een beter leven te gaan leiden, maar bij het verlaten van de kerk waren die goede intenties helemaal verdwenen. Gelukkig!
En dan heb ik nu zin om mij te verschuilen achter een hemelse kelk, om alle beslommeringen en verplichtingen te vergeten. Ik wens alle ambetanteriken naar de maan, of de boom in, ze mogen ook naar de pomp lopen...
Ik geef het bijzondere biertje de kans om tot zijn volle ontplooiing te komen, in alle glorie, glans en heerlijkheid. Ik zal eens vertellen hoe dat in zijn werk gaat. Ik neem een royale slok die ik langs elke hoek van mijn mond laat passeren. En elke bedachtzame slok roert dan, ongemeen zalig, het gehemelte, de tong en alle andere ingewanden van de mond. Langzaam voel je het kostbare vocht naar beneden druppelen, naar je maag toe glijden. En als die nuchter is, moet je een klein beetje oppassen. Anders zie je roze olifantjes en mauve vlindertjes het café binnenkomen. Als het niet anders kan, nodig je die beestjes uit om naast je te komen zitten, allemaal samen op één barkrukje.
"Migranten vinden bijna nergens moeilijker werk dan in België", zo staat er in de krant.
De lage tewerkstellingsgraad van immigranten in ons land is volgens de OVSE te wijten aan de ongelijkheid in het onderwijs. Let op lezer, het begint al, de 'strijd' tegen onze Vlaamse bollebozen! De OVSE zal segregatie in het onderwijs tegengaan en zal werkgevers quota opleggen voor het aanwerven van buitenlanders. En zo is er ook de 'strijd' tegen onze bekwame Vlaamse werkkrachten... Kwaliteit van scholen en bedrijven in gevaar!
Lieve zoekt de oorzaken van hoge werkloosheid bij allochtonen ergens anders dan bij ongelijke onderwijskansen. Wij hebben allemaal lijdzaam moeten toezien hoe alle nieuwkomers in ons land in de schijnwerpers en in donzen dekbedjes onthaald werden. Hoe ze gestimuleerd werden om hun eigenheden te koesteren en te bewaren (bv hoofddoekjes in school en aan loket, vrijdaggebed voor leerkrachten, islamlessen...). Hoe ze hoge bescherming en bijstand kregen van instanties als CGKR, migrantendiensten, vluchtelingendiensten, integratiecentra, migrantenwerk, straathoekwerk, OCMW's, tolken, werkgroepen, enz, enz.
Eigen taal en cultuur, eigen godsdienst, eigen gebruiken, eigen normen en waarden... Het moest allemaal zo nodig gekoesterd worden. Integratieboycot! Zo kunnen nooit degelijke werknemers vanuit het buitenland gevormd worden, en ook geen degelijke allochtone leerlingen.
Een elitaire school dénkt er niet aan om tijd en energie te verspillen aan anderstaligen. Een succesvol werkgever dénkt er niet aan om niet-rendabele buitenlanders aan te werven.
Een gouden aangever kwam er van Houzee van de Rechts Blog.
"De kinderarmoede stijgt. Steeds meer ouders hebben last om de eindjes aan elkaar te knopen. Toch mag de schoolrekening geen drempel zijn voor kinderen... Er is een maximumfactuur, maar zelfs dan kunnen heel wat gezinnen de rekening niet betalen: buitenschoolse activiteiten vallen bijvoorbeeld niet onder de maximumfactuur, terwijl deze activiteiten bijdragen tot het leerproces en door álle kinderen beleefd moeten kunnen worden... Vooranderstalige nieuwkomersgeldt een maximumfactuur waarin ALLES inbegrepen is, ook de buitenschoolse activiteiten."
Ding dong!...
Anderstaligen krijgen dus gratis buitenschoolse activiteiten aangeboden? En onze eigen leerlingen dan? Hebben die dat niet nodig? Ofwel moeten hun ouders er extra voor betalen. Is het 'leerproces' niet voor iedereen gelijk? Gelijkheid! Gelijke kansen! Kreten die alleen gelden voor anderstaligen, andersdenkenden, andersoortigen?... Alles wat anders is wordt verheerlijkt, als het maar niet lijkt op onze eigen soort, het hoeft maar even te ruiken naar iets vreemds of het wordt geroemd en geprezen. Ik heb het vroeger van dichtbij allemaal zien gebeuren.
Nóg een voorbeeldje van Discriminatie van Autochtone Leerlingen!
In de jaren 90 van het vroegere lyceum werd er een klas opgericht voor 'neveninstromers', dat was een eerste middelbaar voor nieuwe anderstaligen, die een aparte behandeling kregen, een aparte benadering, en heel veel apart geld natuurlijk. Het project duurde slechts 1 schooljaar omdat de anderstaligen even anderstalig bleven als toen ze een jaar geleden de schoolpoort binnenkwamen! Een héél schooljaar zaten die sloebers daar van ons belastinggeld te profiteren terwijl ze geen letter Nederlands bijgeleerd hadden! Uiteraard leden onze 'eigentaligen' onder de enorme aandacht die naar de nieuwkomers ging. En dan kan Lieve weer niet zwijgen over de 'Parels voor de Zwijnen'...
School-apathie bij allochtone ouders
Er wordt nogal wat gezwaaid met 'armoede'. 'Armoede' is een dankbaar excuus voor nalatige ouders die de schoolrekeningen niet betalen. Schoolrekenigen die door armoede niet betaald kunnen worden? Dat is een bedrieglijke voorstelling van de feiten.
In de concentratieschooltjes van 't Kabouterke en An Serpent werden de nota's die de kinderen mee naar huis kregen vaak genegeerd door de ouders. Ook berichten in de agenda schampten af op de 'onbereikbare' ouders. Het waren meestal de allochtone leerlingen die geen geld mee naar school kregen om in orde te zijn met de rekeningen. Migrantenwerksters bemiddelden wel eens met behulp van de Turkse tolk, maar, ik heb het al verteld, hun activiteiten dreven de migrantengezinnen nog verder weg van het schoolgebeuren, waardoor die gezinnen zich nog meer wentelden in eigen taal en cultuur, in eigen gemeenschap als unit afgezonderd van het autochtone samenleven.
In februari jl kwamen 1.000 scholen in het nieuws omdat ze een incassobureau inhuurden, omdat ouders de schoolrekening van hun kinderen niet 'konden' betalen. Zoals gewoonlijk vernamen we niet wélke ouders nalieten om de schoolrekeningen van hun kinderen te betalen. Wel, Lieve zal dat nu nog eens opnieuw uit de doeken doen. Mijn ervaring is dat in multiculturele klassen Vlaamse ouders doorgaans altijd in regel waren, wat bijlange niet altijd het geval was met allochtone ouders.Het waren de allochtoontjes wiens klasagenda thuis vaak niet gecontroleerd werd, waardoor de berichten van de leerkracht ontsnapten aan de aandacht van hun ouders. Mijn ervaring is dat deze nonchalance typisch was voor allochtone ouders. Zó heb ik het ervaren. De ongevoeligheid van allochtone ouders voor spelregels, voor leefregels van de maatschappij, stuurt alle goede functionering van het schoolgebeuren, het 'samenleven' in de war. Voilà, hier ik heb ik weer eens de puntjes op de i gezet zodat de Vlamingen weeral niet moeten opdraaien voor de nalatigheden van allochtonen!
Terrorist en maatschappelijk ontwrichter Dyab Abou Jahjah, houdt het vuur brandende rond Zwarte Piet. Hij wil met zijn nieuwe beweging Movement X een neutrale en niet-racistische intocht van Sinterklaas in Antwerpen: de huidige Zwarte Piet moet vervangen worden door een neutrale Piet zonder aanstootgevende verwijzingen naar karikaturale negers van de 19de eeuw. De beweging wil een overleg met het stadsbestuur van Antwerpen, en als dat niet gebeurt, zullen er juridische stappen volgen... ?!?!?!
Hoe is het mogelijk dat een 'beweging' in ons land de kans krijgt om zich zo agressief op te werpen? Om met lef en arrogantie Bart De Wever uit te dagen om een 'neutrale Piet' te bedenken? In mijn glazen bol zie ik Movement X uitgroeien tot een politieke partij die Antwerpen in beslag gaat nemem, en later misschien ook nog andere steden.
"Schoenmaker, blijf bij je leest", zeg ik altijd tegen mezelf, maar het helpt niet. Ik wil me moeien met onderwerpen waarover ik veel te weinig afweet, met de bekende uitschuivers als gevolg. Ach, laat me het nog één keer proberen. En dáárna zal ik de bekende paden van het onderwijs bewandelen.
"Vrouwen die autorijden, riskeren problemen met hun eierstokken". Dat zei Sheikh Saleh al-Lohaidan, een conservatieve Arabische geestelijke van Saoudi-Arabië. Deze man schrijft aanbevelingen en adviezen voor de Saoudische overheid. Een soort schriftgeleerde dus, maar dan op z'n moslims.
Dat van die eierstokken lijkt me zattemansgelul, nonsens die eierstokproblemen als een straf van Allah voorstellen. Islamitische gekken grijpen alles aan om hun waanzinnige islam kracht bij te zetten, om vrouwen buiten te sluiten, om zichzelf buiten schot te houden en zichzelf als lievelingen van Allah voor te stellen.
Nu zal Lieve de tekst van die Arabische kwiet eens vervolledigen. Ik zal eens vertellen welk onheil er boven de hoofden van MANNELIJKE moslimchauffeurs hangt. Wel, als die mannen achter het stuur kruipen, ondergaan ze al onmiddellijk een gedaanteverwisseling, ze worden kleiner, krimpen ineen en hun ego-gevoel daalt onder zero. Nog erger: hun libido glijdt weg uit hun lichaam en dan resten er enkel nog ersatz-bevredigingen, zoals jonge maagdjes overmeesteren, dat kan iedereen, of doen alsof ze de halve wereld kunnen verkrachten. Maar dat zal niet meer lukken, want door het autorijden raken hun edele delen in de knel, er kan geen bloed meer door stromen, en hun hele spel geraakt over zijn toeren, geraakt verdoofd en naar de knoppen. Niets meer mee aan te vangen. Mannelijke geslachtshormonen verdwijnen uit de teelballen. Foetsie! Geplette balletjes waarin geen hormoontjes meer aangemaakt kunnen worden. Een mini-peniske blijft er over dat nooit meer tot volle bloei kan komen. De baardgroei stopt en hun stemmetjes gaan hoger klinken. Dan zwijgen we nog over een verschrompelde penis die gedoemd is tot eeuwige slapheid. Dat komt ervan als je als mannelijke moslim wilt gaan autorijden!... Een storinkje in de vrouwelijke eierstokjes is er niets tegen! De geestelijke Arabier mag zijn geschriften herzien!
Ja, en hoe komt het dan dat onze media bol staan van kindermisbruik binnen de katholieke kerk? Terwijl het islamitisch kindermisbruik helemaal verzwegen wordt? De pedo-priesters staan nu alwéér in de schijnwerpers. Eerst Middelkerke, dan Hooglede, en nu recent de Brugse priester die nog net op tijd naar Brazilië is kunnen vluchten om zich daar nu te verkneukelen met straatkinderen.
In de drie recente pedofiliedossiers valt het op dat de zgn zedenfeiten dateren van jaaaaren geleden. In Hooglede had het 'slachtoffer' er 12 jaar (!) bedenktijd voor nodig om klacht in te dienen. In Middelkerke zijn er 6 jaren overheen gegaan. En de Braziliaanse kinderstraathoekwerker was al meer dan 20 jaar (!) geleden in de fout gegaan.
Waar wil ik naartoe?
Vrijwillig seksueel contact tussen volwassenen en minderjarigen bestaat echt! In de berichtgeving wordt daar krampachtig over gezwegen. We horen alleen maar de woorden 'Slachtoffer' en 'Pedofiel'. Nooit vernemen we iets over seksspelletjes met wederzijdse toestemming.
'Slachtoffers' van pedofielen? Ik zou eerder willen spreken over mededaders, medeplichtigen... ECHTE slachtoffers zijn in de minderheid. In vele gevallen lokt het 'slachtoffer' het pervers gedrag van de pedofiel uit, geeft hij aanleiding tot de feiten, kan hij meegenieten van een niet-alledaagse ervaring met een volwassene... Zichzelf aanbieden om seksueel gebruikt te worden, het bestaat! Kinderen die geilen op volwassenen en hun lichaampje aanbieden in ruil voor wat gunsten of voor wat geld. Kinderen die volwassenen verleiden zijn perverser en schuldiger dan de volwassene zelf. Als ze jaren later het slachtoffer komen uithangen, is dat om geld af te troggelen van de pedofiel die ze willen ontmakeren. In de huidige golf van pedofilieklachten zou men eerst eens grondig het 'slachtoffer' moeten doorlichten!
Er zijn bedriegers en oplichters die weliswaar een relatie met een priester hadden, maar die zélf een actieve rol speelden in de perverse spelletjes, die zélf uitdaagden en verleidden. En er zijn ook de profiteurs die plezier beleefden aan het 'misbruik', en dan jaren later komen janken over hun 'mishandeling'... Geestelijken zijn toch geen zwaargewichten die te maken hebben met willoze kinderen? Vaak gaat het om forse pubers die later klagen over het jarenlange 'misbruik'. Alsof ze zich niet konden verzetten, zich niet konden verdedigen. Hun omgang met de geestelijke heeft dan niets meer met kindermisbruik te maken, maar met een pure homoseksuele relatie met een geestelijke. De 'slachtoffers' zijn medeplichtig aan het 'misbruik'! Van potige jongemannen mag een geestelijke toch wel enige weerstand verwachten?...
