De Noordzee bruist een lied dat brandt De zeewind draagt het mede Het zingt van vrijheid over 't land Van vreugd' in dorp en stede De zonne vuurt de blijheid aan Langs velden, weiden, stromen Waar steden met hun torens staan Waar woud en heide dromen Daar is 't waar ik geboren werd Waar moeder mij eens wiegde Mijn land is Vlaand'ren, U mijn liefde, U mijn hart O schone steden, trots en vroom Vol heilige feestvisioenen O stille dorpkens langs de stroom Waar veld en weide groenen Ik min U, stad vol klokgetril En dorp ik min U beide En 't is er, als ik dromen wil Zo vreedzaam in de heide Daar is 't waar ik geboren werd Waar moeder mij eens wiegde Mijn land is Vlaand'ren, U mijn liefde, U mijn hart
Willem Gijssels (1875 - 1945)
SCHOOLPERIKELEN (Vroeger)
Avonturen met schooldirecties, leerkrachten, ouders, leerlingen, clb'ers. Vertellingen over vroeger en nu. En ook nog een beetje actualiteit met een korreltje zout.
06-12-2018
De Paus over Homoseksualiteit bij Geestelijken
Iemand zou de paus eens moeten uitleggen wat 'homoseksualiteit' precies betekent. In het verleden blunderde de paus zo nu en dan met zijn berichten over homoseksuelen, maar nu komt ie met een flater van formaat op de proppen: "Homoseksualiteit is een trend waar ook geestelijken gevoelig voor zijn. En dat moeten we vermijden... Homoseksualiteit lijkt in de mode te zijn in onze samenlevingen"...
Homoseksualiteit een TREND? Homoseksualiteit een MODEVERSCHIJNSEL?
Is het nu zo moeilijk voor de paus om aan te nemen dat homoseksualiteit een aangeboren seksuele geaardheid is die niets te maken heeft met 'zonde', en zeker niet onderhevig is aan 'trends', noch aan 'mode', noch aan gevoelige veranderingen in de samenleving. Het probleem is dat de paus ware homoseksualiteit verwart met 'verworven' homoseksualiteit die selfmade homo's zich toe-eigenen: hetero's, als selfmade homo's, die experimenteren met leden van hetzelfde geslacht.
Vroeger leerden we op de nonnenschool dat de paus onfeilbaar is. Het staat in de Catechismus op blz. 33, vraag 111. Onfeilbaar? Ik geloof er niks van!
Met de Grote Lerarenenquête voerde onderzoeksbureau iVOX een onderzoek uit naar de kwaliteit van het onderwijs. De meerderheid der bevraagde leerkrachten vindt dat het niveau van ons onderwijs naar beneden tuimelt en dat het makkelijker geworden is om een diploma secundair onderwijs te behalen.
Sombere resultaten, om depri in een hoekje te kruipen. Maar dat wisten we al langer, véél langer, daarvoor was een enquête niet nodig.
Ik ga het niet allemaal opnieuw vertellen, dat is al genoeg gebeurd. Laat de lezers maar eens snuffelen in de spelonken van mijn blogverleden. Over de tanende kwaliteit van middelbare scholen, de verloedering van het onderwijs, de twijfelachtige waarde van het diploma secundair onderwijs, Vlaamse leerlingen die slechter presteren in een klas met allochtonen, het lesniveau dat daalt in gemengde klassen, het gestuntel van bachelorstudenten, middelbare scholen die veel te gemakkelijk zijn...
De afbrokkeling van de onderwijskwaliteit zette zich vroeger al in toen 'gewone' allochtonen in bijzonder vruchtbare periodes een heleboel kleine allochtoontjes produceerden die allemaal een geweldige taalachterstand opliepen omdat ze hun thuistaal koppig bleven spreken, en door spijbelen en een slechte leerattitude achterop bleven hinken ver weg van hun Vlaamse klasgenootjes.
Nu wordt er nog verder geknabbeld aan het onderwijsniveau omdat de schoolbevolking veel diverser is geworden, meer gekleurd en gevarieerd door de massale komst van aangespoelde negerkes met een brousse-verleden, bruine kindjes met woestijnzand in hun oortjes, of zwakbegaafde achterblijvertjes die het lespeil nog doen dalen tot het gezakt is beneden alle peil.
Links onderwijsbeleid voert een strategie die goede leerlingen doet afhaken, hun prestatiedrang wordt afgeremd door de extravagante aandacht voor wanpresteerders, zwakbegaafden en andere klooiers, door het streven naar gemengde klassen waarin niemand de beste mag zijn, waar iedereen gelijk moet zijn, en waar de leerstof aangepast wordt aan achterblijvers en zwakkelingen, aan anderstaligen en ongeletterden. De prijs voor deze onzinnige onderwijspolitiek is hoog: verval, verloedering, teloorgang, nivellering in neerwaartse spiraal.
Onbegrijpelijk dat gemixte klassen mogen blijven bestaan. Onze eigen intelligente, ambitieuze en gemotiveerde leerlingen, slimmeriken en uitblinkers, ze worden allen gediscrimineerd in het gemixte onderwijs. Terwijl ze recht hebben op Apart Onderwijs, in kwaliteitsscholen waar elitair onderwijs gegeven wordt. Alleen dan kunnen ze tot volle bloei komen.
En in afwachting van de komst van elitescholen kunnen de gewone scholen eens nadenken over hoogwaardig onderwijs, hoge eisen stellen, streng beoordelen, moeilijker leerstof aanbrengen... hoe moeilijker de leerstof hoe meer vooruitgang zwakke leerlingen kunnen boeken.
Deze affiches spreken de mensen aan, ze maken het pact begrijpelijk, en dat mag blijkbaar niet van de politiek-correcte meute.
“Uitleggen waarom” - “Op een bepaald moment moet je aan de bevolking gaan uitleggen waarom we het migratiepact niet willen steunen”, zegt Pohlmann. “Daarom doen we dit. De gevolgen van het migratiepact voor ons land zijn verregaand. Dan moet je dat ook duidelijk maken aan mensen buiten de politieke wereld.”
In het kader van een geldverslindend migrantenproject belandde ik op zekere dag in een klas vol Turkse leerlingen, voor een screening van hun capaciteiten en schoolvorderingen. Mijn eerste vaststelling was de sterke onderlinge solidariteit die van hen een machtige groep maakte, in staat om een hele klas om te toveren in collectieve chaos waar geen plaats was voor discipline en presteerzucht. Bij het betreden van zo'n klas met opgeschoten uitheemse pubers krijg je de indruk dat je in een oerwoud beland bent. Hun aanwezigheid in een klas heb ik altijd ervaren als niet passend in ons traditioneel onderwijssysteem.
Ze kwamen met z'n allen van de islamles en gedroegen zich als wilden, als 'baas in eigen klas'. Toen al vermoedde ik dat de islamleraar op hen ingewerkt had waardoor ze zich superieur en zelfverzekerd gedroegen.
Aanvankelijk was de klas rustig. Het duurde echter niet lang of een herrieschopper gaf het startsein om lol te trappen, en omdat het bij Turken ontbreekt aan taakgerichtheid en concentratie, is er niet veel nodig om een klas op stelten te zetten.
Op een bank zag ik een lange lat liggen, nam die vast, en ging zonder nadenken naar de relschopper waarmee alles begon. Ik gaf mijn belager een stevige klap met de lange lat op z'n kop, waarna ze allen schrokken van de hevige dreun, alsof ze kordate acties niet gewend waren. Plotseling was de klas rustig en de rest van het lesuur verliep ongestoord. Mijn impulsieve ingreep kende een onverwacht geslaagd effect, een stunt om trots op te zijn...
Een multiculturele klas is een akelige nachtmerrie voor elke leerkracht. Het hechte groepje allochtonen is in staat om als een bende herrieschoppers een klas om te toveren in een oerwoud, maar dan zonder Tarzan en Jane. Binnen de allochtone groep bestaat er geen verdeeldheid, geen individualisme. Als een samenhangend geheel kunnen ze de boel terroriseren door zich machtig en superieur op te stellen. Er is geen speld tussen te krijgen, tussen hun eendrachtig samenspel.
Onze eigen leerlingen kunnen dat niet, weten niet hoe zoiets moet, zij gedragen zich als waardige individuen die de groep niet nodig hebben om zich te manifesteren.
Officieel begint vandaag datgene wat ooit als de “mooiste tijd” van het jaar gold. Kaarslicht, kerstgebak, de geur van kaneel en amandelen, van voorpret glimmende kinderogen in kleine gezichten met rode wangetjes van opwinding – dat alles verbinden we – samen met de algemene inkoopkoorts – altijd nog, in ieder geval in onze herinnering, met de Adventstijd. Deze tijd was er ooit eentje van bezinning op de familie en alles wat ons leven eigenlijk zin geeft, het waard maakt om te leven. Veel mensen hadden dit voor zichzelf ondanks commercie en consumptie bewaard.
Gelezen dat Mehdi Atid als jihadstrijder aan het front sneuvelde en in zijn testament liet weten dat zijn dochter Yasmine absoluut in Syrië moest blijven in het geval dat hij zou overlijden.
Ondertussen vernamen we dat Yasmine met haar moeder herenigd is en in ons land verblijft. Papa Atid mag in de moslimhemel fluiten naar zijn laatste wilsbeschikking...
De gesneuvelde jihadstrijder wilde niet dat dochter Yasmine terug zou keren naar de 'ongelovigen' in België: "Haar moeder is een vijand van de islam. Ze bestreed de islam en deed er alles aan om jou te laten afdwalen in shirk (afgoderij, nvdr). Voor mijn dochter wil ik dat een zuster zich ontfermt over haar alsof het haar eigen dochter zou zijn. Ik wil niet dat ze terugkeert naar de ongelovigen en dat mijn ex-vrouw haar bij jullie komt halen."
"Moeder van Yasmine: Vijand van de Islam?" Fake News? Misschien wel, omdat niet alleen Yasmine, maar meerdere kinderen van Syriëstrijders al teruggekeerd zijn als tikkende tijdbommetjes die zich nu onder ons bevinden. En de overheid zal er alles aan doen om ons gerust te stellen, om dreigingen en gevaren te verdoezelen. In het geval van Yasmine door te stellen dat de mama het meisje niet-islamitisch zal opvoeden.
Kinderen van Syriëstrijders zijn ginder rot gemaakt. Tijdens hun eerste levensjaren groeiden ze op te midden van gruwelijk geweld en moordzucht, chaos en normloosheid. Kiemen van terreur en extremisme zijn er in hun hersentjes ingesijpeld, waar ze aanzwellen en op een dag tot ontploffing komen. Potentiële terroristjes zijn getraumatiseerd voor hun hele leven, met littekens op hun ziel voor altijd. Een gewoon schoolleven is voor Syriëkinderen zo goed als kansloos. En geeen enkele vorm van 'begeleiding' zal werken.
Tim Verheyden, de maker van de Pano-reportage over 'Schild en Vrienden', heeft een ei op z'n kop geklutst gekregen. Splasssh!...
De smurrie droop af langs z'n bavetje naar beneden. Het pijnlijke schouwspel was te zien aan de Universiteit Hasselt in Diepenbeek...
VRT-journalist Tim Verheyden heeft de reportage van zijn leven gemaakt: de Pano-reportage over 'Schild en Vrienden'. Hij zal het nooit vergeten. En wij ook niet. En hij zal het zich altijd blijven beklagen. Hij zal zich in bochten moeten wringen om zijn naam te zuiveren. Maar met zo'n onvergetelijke reportage is het een huzarenstukje om dan nog een beetje fatsoenlijk voor de dag te komen als betrouwbaar journalist.
Zonder twijfel zou zijn pano-reportage het pronkstuk zijn uit zijn journalistieke carrière, dácht hij. Maar daarna hield het op. Alleen het schaamrood op z'n wangen rest er nog.
Levenslang zal Tim gebukt lopen onder zijn misstap om een organisatie als 'Schild en Vrienden' te schandvlekken en te bemodderen voor de hele wereld. Een jeugdzonde? In de harde politieke wereld is hij een puber die geen notie heeft van wat er leeft in de politieke maatschappij. Hij had er nooit aan mogen beginnen, aan een reportage zonder einde, zonder begin, zonder opheldering, zonder waarheid. Niemand hield hem tegen. De linkse VRT had niets liever dan met zijn reportage op de proppen te komen. Het geklungel van Tim namen ze d'r bij. Een knullerige reportage. Alsof 'Schild en Vrienden' een studentikoos clubje is waarover men luchtige reportages mag maken met onthullingen en het blootleggen van clubgeheimen.
Overal waar Tim nu in zijn verdere leven zal komen zal hij moeten afrekenen met spotternijen en zal hij eieren moeten incasseren. Bekogeld worden met eieren, da's zijn lot, dat komt ervan als je 'Rechts' aanvalt en de macht van 'Rechts' onderschat.
Maker ‘Pano’-reportage over ‘Schild en Vrienden’ bekogeld met ei op Universiteit Hasselt
Diepenbeek - VRT-journalist Tim Verheyden werd woensdagavond bekogeld met een ei in de campus Diepenbeek van de Universiteit Hasselt. Een lid van de NSV Hasselt had het lef om een ei op het hoofd van de man stuk te slaan toen iemand een handtekening vroeg aan de journalist. De gewaagde actie kwam er naar aanleiding van zijn ophefmakende ‘Pano’-reportage over de extreemrechtse beweging ‘Schild en Vrienden’.
De laatste jaren worden we bestookt met allerlei studies waaruit blijkt dat de Europese bevolking dommer wordt: "De mensheid wordt steeds zwakker en dommer... We worden dommer, we hebben steeds minder genieën, op termijn is dat nefast voor onze economie... Ons IQ blijft zakken"...
Zo klinken de onheilspellende berichten over de afbrokkelende IQ-cijfers.
Het zwarte volk dat zich in lange processies een weg baant naar het beschaafde westen is een bedreiging voor Europa. Het zijn meestal ongeletterde vluchtelingen, analfabeten, en géén geschoolde krachten zoals ze ons trachtten wijs te maken.
Als meer en meer zwarten deel gaan uitmaken van de Europese bevolking, zal het intelligentieniveau van de gemiddelde Europeaan zakken. Hoe meer zwarten, hoe dommer de gemiddelde Europeaan.
De stormloop van zwarte migranten op Europa ondermijnt het Europese welzijn. De invoer van minderwaardig intellect, halfwassen verstand en onderontwikkeld denkvermogen is een aanval op onze intellectuele welstand. Massa's ongeletterden maken een domme puinhoop van het nieuwe continent dat ze willen veroveren.
Wetenschappers die tegenwoordig het verband onderzoeken tussen ras en intelligentie, en intelligentieverschillen tussen volkeren napluizen, worden vlug in de hoek gezet als 'wetenschappelijke racisten'. Terwijl het onderscheid tussen superieure en inferieure rassen helemaal geen probleem was in de vorige eeuw, toen aangeboren intellectuele verschillen tussen verschillende rassen algemeen aangenomen werden.
Als het om het zwarte ras gaat worden er nu vlug gevoelige snaren betokkeld. Jammer, want de rassentheorie dat zwarten van nature minder intelligent zijn dan blanken blijft de kop op steken. Die theorie blijft haar platform behouden in de vakbladen. Terwijl de media en politiek correcte meute zwijgen...
Vroeger, 1958... Op een woensdagnamiddag was mijn broer uitgenodigd bij de pastoor van onze parochie. In zijn pivé-woning. Een statig rijhuis op de Kuringersteenweg in Hasselt.
Zoals een kind kan zeuren om z'n zin te krijgen, zo drong ik ook aan bij mijn moeder om mee te mogen met m'n broer. Samen met m'n broer op bezoek bij de pastoor. Ik wou de nieuwe pastoor ook wel eens van dichtbij horen en zien. En niet alleen op de preekstoel of aan het altaar waar hij gulzig de kelk met wijn leegdronk, terwijl kerkgangers alleen maar een uitgedroogde hostie kregen om zonder knabbelen door te slikken.
Maar mijn gezeur hielp niet, ik mocht niet mee naar de pastoor. Mijn huiswerk moest ik maken. En m'n broer vertrok alleen naar de woning van de pastoor. Hij hoefde geen huiswerk te maken...
Hoe het pastoorsbezoek was afgelopen, ben ik nooit te weten gekomen. Over zulke dingen werd er vroeger in de huiskamer nooit gesproken.
Maar waar ik naartoe wil met dit verhaal is dat ouders vaak medeschuldig zijn aan kindermisbruik door geestelijken!
De 'Brusselse' kleuter Yasmine werd door Syrische jihadisten vrijgelaten en landde gisteren op Zaventem. Ze is nu terug bij haar moeder en haar 'Belgische' familie.
Het klinkt als een sprookje: moeder en kind herenigd, en ze leefden nog lang en gelukkig... Maar zo'n happy end zal dit sprookje zeker niet kennen. Er zal nog in troebele wateren en diepe valleien geploeterd moeten worden.
Anderhalf jaar lang, tijdens een belangrijke ontwikkelingsfase van haar jonge leventje, leefde Yasmine in conflictgebieden waar ze te maken kreeg met IS-sympathieën, vijandelijkheden en wreedheden.
Het is moeilijk om mogelijke brainwashing op te sporen bij het meisje, maar die is er wel. Eerst een jaar lang islamitisch opgevoed door haar vader, en toen die stierf nog een half jaar overgeleverd aan de bewoners van een tentenkamp. Dat laat onherroepelijk sporen na in de gevoels- en denkwereld van Yasmine. Mogelijk is er een IS-gedachtegoed opgebouwd, of flarden ervan, of splintertjes, en die zullen blijven sudderen, soms jarenlang, om dan plotseling, na een vonkje, tot uitbarsting te komen. Zo worden onschuldige kinderen volwassen killers.
Daarom is iedere terugkeerling potentieel gevaarlijk. De islam maakt van hen onbetrouwbare wezens, immuun voor geweld en gevoelsarm. Hun persoonlijke situatie is niet te regenereren, er is geen terugweg meer mogelijk. Psychologische begeleiding of traumabehandeling zullen afschampen tegen het pantser dat de islam bouwde rondom hen... Yasmine is een meisje dat nauwlettend en levenslang in de gaten gehouden moet worden.
Anderhalf jaar lang leefde haar mama tussen hoop en vrees. Maar de nachtmerrie is voorbij. Yasmine bleef na de dood van haar vader alleen achter in een Syrisch tentenkamp... Ze zal psychologische hulp krijgen na wat ze heeft meegemaakt. Ook de moeder zal begeleid worden in de opvoeding van haar kind.
Ontvoerd door haar papa - Hajar, de mama van het meisje uit het Brusselse Sint-Joost-ten-Node, had haar dochter op vrijdag 24 mei 2017 meegeven met haar ex-man Mehdi A. De ex-gedetineerde had bezoekrecht, ook al vertrouwde ze hem niet. Mehdi beloofde Yasmine na het weekend terug te brengen. Maar hij slaagde erin zijn enkelband los te maken en verdween met het kind naar Syrië, omdat hij haar naar eigen zeggen wilde opvoeden “volgens de regels van de islam”. Ook mee was de Brusselse Firdaous B.S., een 14-jarige meisje dat zwanger gemaakt werd door Mehdi en internationaal opgespoord werd. In april sneuvelde jihadstrijder Mehdi A. aan het front zodat zijn dochtertje alleen in een tentenkamp achterbleef. Tot grote wanhoop van haar mama. Zij deed er alles aan om haar dochtertje terug naar België te halen. Maar dat lukte niet. Uiteindelijk heeft een lokale islamitische rechtbank zich uitgesproken over de terugkeer van Yasmine naar haar mama. Maar de terreurgroep weigerde omdat de vader in zijn testament had gezegd dat in geval hij sneuvelde, zijn dochter in Syrië moest blijven. Maandag echter stemde de terreurgroep Firqatul Ghuraba er dan plots toch mee in om het meisje vrij te laten.
De Fransen hebben vorig jaar overhaast een nieuwe president gekozen. Ze kozen holderdebolder voor een man die uit het niets tevoorschijn getoverd werd om Marine Le Pen uit te schakelen. En de Fransen trapten in de val. Macron werd hen opgedrongen door de media en de politieke elite.
Het Franse volk koos met Macron voor meer islamisering, meer moskeeën, meer EU, meer euro, meer immigratie... Globalist Macron kreeg aanbevelingen van Merkel en Obama. Hij minacht de Franse cultuur en zet het verwoestende beleid van Hollande voort... En tóch kozen de Fransen voor Macron?
Nu keren de Franse burgers zich massaal tegen hem. "De populariteit van Macron taant... Steeds minder Fransen staan achter zijn beleid..." Zo klonk het al enige tijd. Maar nu richt de volkswoede zich tegen Macron persoonlijk en zijn regering. De hevige protestacties in gele hesjes zwellen aan en breiden zich uit. Een burgeropstand?
De protesten van de vermeende ongeveer 8000 “gele hesjes”-dragers in Parijs gingen gisteren gewelddadig ten einde. De politie trad met gummiknuppels, waterkanonnen en een enorme hoeveelheid traangas tegen demonstranten op, die probeerden op te dringen naar het verboden gebied onderaan de Champs Élysées met de Place de la Concorde, het nationaal parlement en het nabijgelegen Élysée-paleis. De protesten begonnen naar aanleiding van de belastingverhogingen op benzine en diesel – inmiddels richt de woede van de Fransen zich steeds meer tegen president Macron persoonlijk en zijn regering.
Er zijn zo van die mannen die eventjes indruk maken en daarna voor lange tijd naar de achtergrond verdwijnen, waar ze achter de coulissen broeden op allerlei initiatieven en ideeën, om dan in volle glorie tevoorschijn te komen en hun plannen kenbaar maken.
Professor Koen Lenaerts is er zo eentje. Als president van het Europese Hof van Justitie zagen we hem in maart 2017 in het Vlaams Parlement dwepen met de EU. Met 'de Vlaming in Europa'. En toen keek hij flirterig naar minister Crevits om haar te overtuigen van het belang van het aanbrengen van de EU-gedachte via het onderwijs aan scholieren vanaf 16 jaar. Predikant Lenaerts was zonder meer reclame aan het maken voor Europese eenheid, Europese identiteit en EU-eensgezindheid: "We leven niet in een territorium, we hebben geen vertrouwde plek, we leven in een ruimte allemaal samen, in een 'espace', de EU is een versterking van ons nationaal gevoel, de EU als een gemeenschap waarin iedereen elkaar respecteert en aanvult"...
In september jl. vernamen we uiteindelijk dat Lenaerts een fonds zou oprichten om Europees burgerschap bij jongeren te versterken. Het fonds met de naam 'Voor een sterkere EU-dimensie op school', zal aan de KU Leuven opgericht worden dankzij het prijzengeld dat Lenaerts won met zijn bijdrage aan de idee van Europese eenheid en Europese culturele waarden, m.a.w. een prijs gewonnen door de EU te verheerlijken.
Professor Lenaerts: "Europa is geen natie, het is een structuur, een ruimte waarbinnen staten en volkeren met elkaar omgaan. De gemeenschappelijke waarde is het mens-zijn... Er is de Europese identiteit die mensen erkent en benadert, een identiteit die nooit uitsluit. Dat is de basis van de culturele waarden van Europa... We zijn én Vlaming, én Belg, én Europeaan. Onze Vlaamse identiteit is volwaardig als die vastgeknoopt wordt met België, met Europa, met de belendende percelen.... Eerst Europa ervaren, dan de Vlaamse identiteit inschatten... Europese landen zijn op elkaar aangewezen, ze zijn lotsverbonden, en afhankelijk van elkaar..."
En ook nog: "We willen dat elke achttienjarige kan zeggen waarom België lid is van de Europese Unie. We willen het Europees zelfbewustzijn overbrengen aan Vlaamse jongeren, en dat ze hun verankering in het EU-systeem begrijpen."
Welke hersenspoelende technieken zullen scholen verzinnen om scholieren Europees burgerschap bij te brengen?Hoe onze Vlaamse jongeren het besef bijbrengen dat ze niet alleen in Vlaanderen leven, maar ook in Europa? Zullen kritische jongeren wel zwichten voor de eurofiele argumenten van Lenaerts in zijn ode aan Europa?!
Gisteren verscheen het bericht over 'Jonge Antwerpenaars' die veroordeeld werden tot 5 jaar cel voor het verkrachten van Nederlandse vrouwen. Opvallend is dat de smerige daders 'Antwerpenaars' genoemd worden, terwijl het eigenlijk ordinair Afrikaans uitschot is. Afrikaans uitschot! Zij viseren westerse vrouwen als loslopend wild waarover ze vrijelijk mogen beschikken. Ja, zo werkt dat met die wildemannen uit de brousse. Zonder enig respect voor een vrouw. Op de afbeelding zien we dat hun smoelen lafhartig gecamoufleerd zijn door gewetenloze journalisten.
Jonge Antwerpenaars die Nederlandse vriendinnen urenlang verkrachtten in hotelkamer veroordeeld tot vijf jaar cel (Het Nieuwsblad)
Vier Antwerpenaars van Afrikaanse afkomst die twee jonge Nederlandse toeristen urenlang verkrachtten, zijn vrijdag veroordeeld tot straffen van vijf jaar cel, waarvan een deel met uitstel. Ook moeten ze aan beide slachtoffers ongeveer 12.000 euro schadevergoeding betalen.
S. nam een van de Nederlandse twintigers onder dwang mee naar de douche. Daar verkrachtte hij haar. Ondertussen vergreep N. zich aan het andere slachtoffer. De jonge vrouw probeerde de dader te ontmoedigen door te zeggen dat ze lesbisch was, maar dat mocht niet baten. Ook zij werd verkracht. Toen de twee klaar waren, wisselden ze van plaats. Van beide mannen werden DNA-sporen bij de slachtoffers teruggevonden.
In de loop van de nacht werden ook Tijani D. (19) en Eliel B. (20) in de hotelkamer binnengelaten. Ook zij gingen hun gang met de vriendinnen. Van D. werden DNA-sporen teruggevonden bij een van de slachtoffers, van B. werden geen sporen aangetroffen. Volgens zijn vrienden zou B. de jonge dames enkel met zijn handen bepoteld hebben.
“Nachtmerrie die waarheid is geworden”
“Het was een waas”, zo vertelde een van de slachtoffers over de nacht. “We konden ons niet verzetten. We konden helemaal niets. We hebben elkaar vaag gehoord. Het is een nachtmerrie die waarheid is geworden.”
Volgens de jonge vrouw was het hotel niet goed beveiligd. “Er waren geen camera’s, geen codes om binnen te komen. De receptioniste heeft ons verteld dat de nachtwaker helemaal geen mensen heeft buitengezet.”
Straffen
Het Openbaar Ministerie had voor iedere beklaagde zeven jaar cel geëist. Zij hadden zelf de vrijspraak gevraagd, maar de rechtbank vond het bewezen dat ze de vrouwen verkracht hadden. Voor de verzwarende omstandigheid dat ze elkaar geholpen hadden om de feiten te plegen, werden ze vrijgesproken.
De rechtbank veroordeelde hen alle vier tot vijf jaar cel. Voor Mohamed S. is daarvan drie jaar effectief, voor de drie anderen 45 maanden effectief. De rest van de celstraf werd met uitstel opgelegd. Het Openbaar Ministerie vorderde voor de vier beklaagden de onmiddellijke aanhouding, maar de rechtbank ging daar niet op in.
De beklaagden moeten de twee slachtoffers respectievelijk 11.823 euro en 12.198 euro schadevergoeding betalen.
Wat voorafging...
Op 19 maart van dit jaar berichtte De Dagelijkse Standaard over 5 mannen van Afrikaanse afkomst die in Antwerpen Nederlandse vrouwen verkrachtten. Twee Nederlandse vrouwen van 21 en 22 jaar oud hebben een vreselijk weekend gehad in Antwerpen.
Tijdens een bezoek aan een Antwerpse discotheek, waar Ronnie Flex en andere Nederlandse dj’s een optreden gaven, raakten de twee aan de praat met vijf mannen. Ze introduceerden elkaar even kort… en wat er daarna gebeurde is de vrouwen een raadsel. “We weten nog dat we in de discotheek waren,” zeiden ze later tegen de politie, maar “daarna is er één zwart gat.”
Volgens de politie zijn de vrouwen verdoofd in de discotheek, wellicht met Rohypnol. Eén van de mannen ging daarna met ze mee naar hun hotelkamer. Daar aangekomen liet hij zijn vier vrienden erin. Vervolgens hebben ze de arme jonge vrouwen verkracht.
Een afschuwelijk misdrijf, natuurlijk. Drie van de mannen zijn ondertussen opgepakt. We mogen het ongetwijfeld niet zeggen, maar het gaat om… “twintigers van Afrikaanse afkomst.” Cultuurverrijkers dus. Ahem.De verkrachters bleven de hele nacht in de hotelkamer. Pas in de ochtend gingen ze weg. De twee vrouwen werden om 10:30 uur wakker. Hun telefoons waren weg. Datzelfde gold voor hun geld. Ongetwijfeld gejat door de kansenparels.
Vroeger, toen het Noordstation nog van ons was, netjes, veilig en prestigieus, toen was er geen overlast van migranten, geen steekpartijen, geen drugshandel, geen rondslingerend afval, geen prostitutie, geen vechtpartijen... Onze waardigheid is uit onze handen aan 't glippen!
Er gebeuren rare dingen aan de Islamitische Universiteit Rotterdam. D'r is echt iets niet pluis. En dat is al lang geweten.
"Islamitische Universiteit van Europa' is de plechtige naam van een hogeschool in Rotterdam waar imams opgeleid worden. Ik veronderstel dat er 'eigen' imams opgeleid worden, om import-imams tegen te gaan. Of om koranverzen vlot te leren afdreunen om ze daarna toe te passen in het echte leven. Een haat-universiteit misschien?
De imamschool kwam twee jaar geleden in het nieuws omdat ze weigerde mee te werken aan een kwaliteitsonderzoek, zeg maar inspectie. Toen had onderwijsminister Jet Bussemaker plannen om de nep-universiteit te sluiten. Ook al omdat er aan het licht kwam dat er een moslimterrorist in het bestuur zetelde, en rector Ahmet Akgündüz voorstander was van de doodstraf voor homoseksuelen. De bestuursleden van de imamschool hadden een en ander op hun islamitische kerfstok. Bij één van hen werden er wapens en munitie gevonden. Deze maakte zich ook schuldig aan miljoenenfraude. Bestuursleden worden ook nog eens verdacht van mensensmokkel omdat een schoolmedewerker illegaal in het land verblijft. En de kwaliteitsnormen van de 'universiteit' werden ook al in vraag gesteld.
Dus de nep-universiteit zit daar propvol gangsters en geboefte en onbekwame lesgevers. En toch mag ze ongestraft voort blijven bestaan? Als islamitisch gesjoemel en ondermaats onderwijs? Het lijkt wel of de Islamitische Universiteit Rotterdam onschendbaar is?!
Nu is het de beurt aan Van Engelshoven om de Rotterdamse nep-universiteit aan te pakken. De vorige onderwijsminister, Jet Bussemaker, is er niet in geslaagd om de omstreden islamitische universiteit te sluiten. Dat wilde ze wel, maar er was geen wet die "het ondermijnen van de Nederlandse samenleving en haar normen en waarden via het onderwijs" strafbaar kon stellen, en dus kon de nep-universiteit niet aangepakt worden. Van Engelshoven zal de moeilijke klus wel weer doorschuiven naar de volgende onderwijsminister?
Eerst zeuren over 'Xenofobie' in Europa en dan het Migratiepact
Ik benijd bloggers die zich vlot en gezwind een weg banen tussen allerlei politieke nieuwtjes en zonder kleerscheuren de arena verlaten als hun stukje af is. Soms waag ik ook wel eens een poging, maar dan is er het risico om te blunderen en zo. En dat is al gebeurd. Ach, soit.
Ruim twee jaar geleden las ik over de bezorgdheid van de VN over het 'xenofobe' klimaat in Europa. De VN, een vat vol eurofielen en xenofielen, maakte zich ongerust over de publieke opinie die opgezweept werd tegen vluchtelingen. Deze ongerustheid over 'xenofobie' in Europa leek me de grondlegger van het migratiepact dat al twee jaren lag te sluimeren en te sudderen tot het nu in al zijn gare glorie en rijpheid tevoorschijn kon komen. Klaar om Europese naties in de doeken te doen.
Voorjaar 2016, Filippo Grandi van de VN: "Wat het Europese vluchtelingenbeleid betreft, hoop ik dat er in de toekomst een collectief en collegiaal verdedigingsmechanisme kan worden georganiseerd, zodat het niet langer een handvol landen zijn die de meeste vluchtdelingen moeten opvangen, terwijl anderen hun grenzen dichtgooien"... "Een collectief verdedigingsmechanisme"?!
Vorige zondag zag ik tv-beelden van het staatsbezoek van Macron aan België. In m'n fantasie zag ik Macron en Michel al aan den toog zitten lummelen over akkefietjes waarbij sluwe Macron ons land trachtte te overtuigen van het belang van de ondertekening van het migratiepact... Terwijl Brigitte en Mathilde modenieuwtjes uitwisselden.
En na de dreiging van het Global Compact for Migration, zal er nog een ander onheil ons komen overweldigen: het Global Compact on Refugees! Lees hierover bij E.J. Bron:
Op de foto zien we Bambi Ceuppens, Zwarte Pietenexperte en tevens wetenschappelijk medewerkster bij het AfricaMuseum in Tervuren.
In die functie kwam ze een paar maanden geleden op tv om te klagen over ons kolonialistisch taalgebruik, zoals de woorden 'hut', 'jungle', 'blank', 'tamtam'... Stereotyperingen die volgens haar niet kunnen omdat ze kwetsend zijn voor de zwarte samenleving.
Stel je voor, iemand van het negroïde ras, ne zwarte dus, komt zich hier moeien met óns taalgebruik.Ik zag het als een aanval op onze woordenschat. En Bart Schols luisterde geduldig en geïnteresseerd naar al haar verzuchtingen...
En dan was er op 3 november de blijde intocht van de Sint in Hasselt, met traditionele zwarte knechten. Zo zwart als roet. Pikzwarte pieten als vanouds. En toch verliep de intocht geruisloos, geen incidenten, geen rellen, niks.
Maar dan verschijnt tante Bambi als oproerkraaister met de ophitsende opmerking: "Jammer, want Sinterklaas zou een feest moeten zijn voor álle kinderen"... Bambi zou toch moeten weten dat alle nieuwe kindjes moeten leren om zich te schikken naar de in zwang zijnde tradities van de samenleving waarin ze onuitgenodigd terecht gekomen zijn en toch verwelkomd zijn.
Andersgekleurden die in de knoop liggen met zichzelf en met hun exotische afkomst, met hun leven in een maatschappij die niet van hen is, zo'n leven is als lopen over gebarsten eieren. Hun kwetsbare tenen worden langer, ze worden hypergevoelig voor zgn racisme en discriminatie en voelen zich geroepen om het zwarte ras in een blanke samenleving te beschermen en te behoeden voor denigrerende uithalen. En daarin kunnen ze erg ver gaan, zelfs tot het bestrijden van onze eigen vastgeroeste culturen en tradities. En toch willen ze hier bij ons blijven en niet teruggaan naar hun geliefde roots...
