-Shemas -Bruggen in de tweede wereldoorlog -Vroegere oude bewaakte bruggen -Oude bruggen uit de beginperiode -Ingenieurs en architecten in de bruggenbouw -Hangbruggen -Betonnen bruggen -Bruggen in opbouw -Vlagstempels -Beweegbare bruggen -Overdekte bruggen -Eigenaardige en natuurlijke oeververbindingen -Frankeerstempels -Bruggen en de kastelen -Aquaducten en kanaalbruggen
Hamburg Pont des Langobarden - Lombardsbrücke, gebouwd in 1868 De brug op drie Verschillende tijden: Sao Tome - Michel Bl 148/50 1984
Deze pittoreske brug Werd gebouwd in 1864-68 als onderdeel van de Ringweg. Aan het begin van de eeuw Werd uitgebreid aan gewerkt om tegemoet te komen aan het spoorwegverkeer. Zowel de Nl Tienduizenden auto's en metro Grotere treinen passeren er dagelijks. Het is bekend om zijn PANORAMA uitzicht op het stadscentrum en de Binnenalster. Haar witte lampen zijn ook een stevige klassieker Onder de bezienswaardigheden van Hamburg.
Een zweefbrug, zweefveer van zweefpont is een Bewegende brug, Waarbij een deel van het wegdek (langs de horizontale x-as) over de rivier heen en weer beweegt. De brug bestaat uit een groot portaal over de rivier waar alle schepen makkelijk onderdoor Kunnen varen. Aan het portaal wordt voldaan kabels een Gondel verbonden sterven van heen en weer en gaat nl op sterven Manier personen auto's de ene oever naar de andere oever brengt. De eerste zweefbrug is gebouwd Portugalete (Spanje) in 1893. Het ontwerp is vanFerdinand Arnodin.
Gebouwd in 1903 en gesloopt in 1958.
stempel 1946
Vooral Zweefbruggen zijn gebouwd op locaties waar het onwerkbaar prei om het enorme zandlichaam aan te leggen DAT benodigd is voor het bouwen van een brug met een doorvaarhoogte die hoog genoeg was voor het scheepvaartverkeer. Het tweede argument om een zweefbrug te bouwen is als een pont niet mogelijk was deur Bijvoorbeeld getijbewegingen. Gecombineerd Door de opkomst van auto's met de beperkte capaciteit van de zweefbrug is hij niet al te veel gebouwd.
De Tower Bridge is een in 1894 voltooide basculebrug over de rivier de Theems in Londen en tegenwoordig een toeristische attractie. Hij ligt naast de Tower of London, waaraan hij ook zijn naam dankt.
Ontwerp
In de tweede helft van de 19e eeuw namen de commerciële activiteiten aan de oostkant van Londen dusdanig toe dat er behoefte ontstond aan een nieuwe oeververbinding stroomafwaarts van London Bridge. In verband met de scheepvaart van en naar de haven die zich op dat moment nog in the Pool of London bevond, was het niet mogelijk een vaste brug te bouwen. In 1870 werd een tunnel onder de Theems aangelegd, de Tower Subway, maar deze was uitsluitend door voetgangers te gebruiken.
In 1876 werd een Bridge or Subway Committee opgericht, die een oplossing voor het probleem moest zien te vinden. Uit meer dan 50 inzendingen van ontwerpen werd in 1884 het ontwerp van Horace Jones (de City Architect), goedgekeurd.
Het ontwerp van Jones bestond uit een 244 m lange basculebrug met aan weerszijden twee torens van 65 m hoogte, gebouwd op landhoofden. De 61 m brede opening tussen beide torens is in twee gelijke delen gesplitst, die binnen een minuut tot een hoek van 86 graden kunnen worden opgedraaid, zodat het scheepvaartverkeer kan passeren. Elk van de twee delen weegt meer dan 1000 ton en is voorzien van een tegengewicht.
Aandrijving
Het oorspronkelijk mechaniek voor het openen en sluiten van de brug was hydraulisch;
benodigde waterdruk werd geleverd door stoommachines. Tegenwoordig wordt de brug elektrisch geopend. De originele stoommachines zijn echter bewaard als toeristische attractie.
De Tower Bridge wordt ongeveer 900 keer per jaar geopend voor de doorvaart van vierkant getuigde schepen, cruiseschepen, marineschepen, en andere grote schepen. De Tower Bridge wordt na een voorafgaande kennisgeving van 24 uur geopend. Alle schepen die meer dan 14 meter hoog zijn moeten hun doorvaart aan de Tower Bridge melden.
De Kaiser Wilhelm-brug verbindt het strand (Südstrandpromenade) Met de Zuid-wijk.
Geschiedenis
De brug werd gebouwd tussen 1905 (begin) en 1907 (voltooiing)Het ontwerp-regeling werd gemaakt door Ernst Troschel En werd gebouwd door MANNuerenberg.
In 2003 werd de roterende werking van het zuidelijk deel van de brug beschadigd wanneer een sleepboot in aanvaring kwam met een fregat en moest gedeeltelijk worden gerepareerd.
Postzegel
In 2007 Deutsche Postwerd een zegel vrijgegeven 1,45 euro met een stempel ter gelegenheid van de honderdste verjaardag van de brug.
Specificaties
De brug heeft een lengte van 159 m en een breedte van 8 m. De twee pijlers zijn 20,4 m hoog. De maximale doorvaart hoogte is 9,00 m op + 1,10 m midden water niveau in de haven, de passage breedte is 58,60 m.
Op de brug kan het verkeer slechts op een manier rijden op hetzelfde moment. Het wordt geregeld door verkeerslichten.
De Birkenhead Bridge is de toegang tot Outer Harbour sinds 1940. De brug wordt geopend in het midden, voor grote schepen door te laten. Wanneer dit gebeurde waren er uiteraard langdurige vertragingen.
zegel uitgegeven in 2004
Met het toenemende gebruik van de havenfaciliteiten in Outer Haven, is er een steeds toenemende hoeveelheid zwaar verkeer via Port Adelaide.
Mensen in het gebied, en Zelfs de officiële website, algemeen noemen het de Puente Colgante (letterlijk "opknoping brug", gebruikt voor Hangbrug in Spaans) Maar de structuur is heel anders dan een Hangbrug.
Geschiedenis
Het is 's Werelds oudste zweefbrug nl Werd gebouwd in 1893, ontworpen door Alberto Palacio, Een van Gustave Eiffel's discipelen. Het was de oplossing gegeven door De Ingenieur van het probleem van het aansluiten van de twee steden zonder het maritieme verkeer van de Haven van Bilbao en zonder een massieve structuur met lange ramps bouwen. De dienst Werd slechts onderbroken, voor vier jaar, tijdens de Spaanse burgeroorlog, Was toen het bovenste deel opgeblazen. Vanuit zijn huis in Portugalete kon, Alberto Palacio zien hoe zijn meester werk gedeeltelijk verwoest Werd vlak voor zijn eigen dood.
De brug, nog steeds in gebruik, is 164 meter lang en minuut Enkele tientallen passagiers te vervoeren in een en de gondel Kunnen Zes auto's en een half.
Het werkt elke 8 minuten, 24 uur per dag het hele jaar door, met verschillende tarieven, afhankelijk van het Tijdstip van de dag, en is geïntegreerd Bilbaois Creditrans vervoerssysteem.
Er zijn twee nieuwe liften geïnstalleerd bezoekers in de 50 meter hoge pijlers van de brug die het mogelijk maken een wandeling over platform van de brug, vanwaar er een uitzicht op de haven en de Abra Bay.
Gelegen in Florianopolis, De hoofdstad van Santa Catarina State in het zuiden van Brazilië, de Hercilio Luz Bridge is de eerste brug gebouwd naar het eiland koppeling van Santa Catarina naar het Vasteland.
Het is de langste Hangbrug in Brazilië. De centrale overspanning Werd beschouwd vrij lang (maar niet de langste, op 340 meter) op het Tijdstip van de opening en is nog steeds een van de 100 grootste hangbruggen.
De brug is ontworpen door de firma Robinson & Steinman, En voltooid in 1926 en nam tien keer de Oorspronkelijke begroting op te bouwen. Het werd vernoemd naar Hercilio Luz, Een voormalig gouverneur van de staat van Santa Catarina. De brug is gesloten sinds 1991.
Het heeft de Vrij Ongewone eigenschap Dat de gebinten die de rijbaan (een verder verstijving component) boven de rijbaan zelf en komt met de kabels Waardoor het niet uniform in de hoogte. Een soortgelijke brug, de Walter Taylor Bridge, Werd gebouwd over de Brisbane River in Brisbane, België in 1936.
De brug Werd gebouwd door American Bridge Company, Die misschien meer dan welk ander bedrijf in de wereld, was het beste Gekwalificeerd om te werken aan een brug met een doorlopende verstijving component. Florianopolis De brug is gebouwd 1922 tot 1926 was de langste eyebar Opschorting span bestaan op DAT moment. De 11 13'-O "-lang designelementen Torens voldaan rocker pilsbieren. De onderneming heeft DAT-project zijn eigen experimentele warmtebehandelde eyebars, en als project aannemer Pionier verstijving technieken sterven opgeslagen materialen en geld en zorgt voor grotere stijfheid.
Een andere brug van soortgelijke ontwerp, de Silver Bridge Over de Ohio-rivier in de VS, stortte in 1967 als Gevolg van een opslag in een van de eyebars.
SURABAYA - De recentelijk gecompleteerde Suramadu brug tussen de stad Surabaya op het eiland Java en het eiland Madura zal naar verwachting een eeuw mee gaan. De levensduur van de brug is voor een groot deel berekend op basis van het volume aan verkeer over de brug. Volgens het hoofd van het uitvoerende orgaan van de Suramadu brug, Akhmad Ghofar Ismail, zal de brug een enorme stijging in volume aan kunnen. Verder kan er eventueel nog een tweelingbrug gebouwd worden mocht dat nodig zijn.
De nieuwe brug is naar verwachting een startschot voor andere projecten zoals de bouw van een internationale haven in Tanjung Bumi, een goederenoverslag en industrieel centrum. Dit zal er voor zorgen dat Madura voortaan in de huidige Germa Kertasusila (Gresik, Madura, Mojokerto, Surabaya, Sidoarjo, dan Lamongan) ontwikkelingsgebied zal vallen. De bouw van de brug startte in 2002 met een budget van 3500 miljard Rupiah (252 miljoen euro) maar kostte uiteindelijk 5000 miljard Rupiah (368 miljoen euro).
President Yudhoyono zal de brug officieel in gebruik nemen op zaterdag 13 juni. De langste brug in Zuidoost Azie heeft een lengte van 5.4 kilometer.
Hangzhou Bay Bridge in de zuidoostelijke provincie Zhejiang werd in 2008 geopend als langste transoceanische brug ter wereld (36 km). Zij kreeg een S-vorm en lijkt wat op een Chinese draak die doorheen de zee spartelt. De brug met zes rijstroken in elke richting, verbindt Shanghai met de zuidelijke regio en zal de reistijd fel inkorten. De afstand Shanghai - Ningbo wordt bijvoorbeeld 120 kilometer ingekort. De brug vormt een onderdeel van een 5200 kilometer snelweg tussen de provincie Heilongjiang en Hainan. Halverwege de brug komt een service-stop met restauratiemogelijkheden. De investering werd geraamd op 2,2 miljard euro. De brug loopt niet alleen doorheen forse zeestromingen maar tevens boven een aardgasgebied. De getijden zijn hier sterk. Zij bereiken hier snelheden tot 30 kilometer per uur en kunnen gepaard gaan met 8 meter hoge vloedgolven. De voorbereidende studies duurden dan ook 10 jaar. De belangrijkste pijlers hebben de hoogte van een gebouw met dertig verdiepingen. Een uitdaging voor de Chinese ingenieurs was het aanbrengen in volle oceaan van brugstukken die tot 1450 ton wegen. Het al bestaande bruggeraamte weerstond al aan tien lokale typhoons en een superspringtij. Aan de brug wordt gewerkt door een team van 6.000 arbeiders en specialisten. Zij behoren tot dezelfde groep die de Drieklovendam op de Yangzi-rivier voltooit. De kostprijs van de brug lip op tot 12 miljard CNY, die de investeerders na vijftien jaar tolgelden willen recupereren.
P.H.A. Martini Buys, A.W.Th. Kock, 'KOTRE BESCHOUWING der groote vaste SPOORBRUGGEN in Nederland(Rotterdam 1885), p. 32-46 […..] J.Oosterhoff(red.) Bruggen in Nederland 1800-1940,(Utrecht 1997-1999)dl. 1. P.205-211 [1.5.26].Notities J. Oosterhoff. P. Joosting, 'De werken tot verbetering der spoorwegbruggen over de groote rivieren in de lijn Utrecht-'s Bosch[….] De Ingenieur(1914). BtiN 1,pp.13,94;Gesch.v/d techn. In Ned.,2,p.149,155;KIVI Verhandelingen(1871-1872),p.22,168-194;Bouwen met staal(1982)60,p.29-39;Asselbergh 1981,p.123-124;Histechnica Nieuws(1982)19;NBS(foto's) "Onderzoek naar de toelaatbaarheid van C2-belasting op de overbrugging van de Lek bij Culemborg", Ned. Spoorwegen.
Bijzonderheden
Meervoudige vakwerkbruggen met gebogen en rechte randen. Geklonken constructie. Overbrugging: 154 + 83,5 + 7x59,5 = 667. Onderbouw: Metselwerk met stenen bekleding.Foto: RWS.
Memoria
In het kader van de uitbreiding van het spoorwegnet kwam in 1868 de overbrugging van de Lek bij Culemborg tot stand, bestaande uit een grote overspanning van 154 m over de rivier, met daarachter een overspanning van 83,5 m en vervolgens zeven aanbruggen met een overspanning van 59,5 m. In tegenstelling tot andere spoorbruggen uit die tijd werden de bruggen bij aanleg als dubbelsporige bruggen uitgevoerd. Aanvankelijk werd de overbrugging enkelsporig bereden. Om in 1885 te kunnen overgaan op dubbelspoor bleek het nodig de dwarsdragers te versterken in verband met de inmiddels zwaarder geworden locomotieven. In verband met de onbetrouwbaarheid van het voor de rijvloer toegepaste materiaal Bessemerstaal, moest de rijvloer in 1913 worden vervangen en wegens de in zwaarte toegenomen locomotieven worden verzwaard. Lange tijd bleef de brug te Culemborg de spoorbrug met de grootste overspanning ter wereld. Bouwwijze: Samenstelling bruggen op houten bouwsteigers in de rivier en in de uiterwaarden. Tijdens de oorlog werd bij een luchtaanval een van de bovenranden van de grote overspanning door een bom geheel doorgeslagen en een onderrand beschadigd. De brug werd daarna opgevangen door een hulpjuk en tijdelijk bereden op een spoor. Tegen het einde van de oorlog heeft de brug nog tijdelijk dienst gedaan als brug voor gewoon verkeer nadat de brug voor gewoon verkeer te Vianen was vernield. In verband met het in zwaarte en frequentie toegenomen treinverkeer werd na een uitgebreid onderzoek besloten de gehele bovenbouw te vervangen door een nieuwe brug. Dit vond plaats in 1983. Zie ook Brug Code 21. Constructeurs: G. van Diesen, jhr. E.J. de Savonin Lohman, L.H. Roupe van der Voort. Aannemers : Bovenbouw:J.C.Harkort te Harkorten in Westfalen. Onderbouw: P.Quant te Amsterdam. Info: H.M.C.M.van Maarschalkerwaart.
De Ponte 25 de Abril (Nederlands: 25 aprilbrug) is een hangbrug over de Taag bij Lissabon, Portugal. De brug is geopend voor het publiek op 6 augustus1966, en heette oorspronkelijk Salazarbrug, naar de premier/dictator Salazar. Op de dag van de Anjerrevolutie in 1974 werd de naamplaat verwijderd en werd de brug demonstratief met verf omgedoopt in "25 aprilbrug". Dit moment is op film vastgelegd. De brug heeft een autodek bovenop (thans zes rijstroken) en een spoorlijn onderin de vakwerkligger. De spoorlijn was oorspronkelijk wegbezuinigd, maar kon in 1999 worden toegevoegd na het aanbrengen van extra hangdraden, zichtbaar boven de oorspronkelijke. De brug is gebouwd door de American Bridge Company, die ook de sterk gelijkende Golden Gate Bridge in San Francisco bouwde. Net als in Californië moest hier rekening gehouden worden met aardbevingen.
Serie van gepersonaliseerde zegels uitgegeven in april 2009.
·Pont Vieux. Dit is de oude brug uit de 12e eeuw. Hij is 151 meter lang en heeft 8 bogen.
'Hip' was Albi al in de Romeinse tijd, maar toen als pleisterplaats aan de oevers van de Tarn. De bouw van een brug over de rivier, halverwege de elfde eeuw, versterkte de belangrijke rol van Albi als handelsplaats voor wijn, kleding, pastel en metalen. De brug, inmiddels Pont Vieux genoemd, heeft de tand des tijds goed doorstaan en wordt nog steeds gebruikt om de rivier over te steken. Hij wordt daarin bijgestaan door de Pont Neuf en een spoorbrug. In het nieuwe stadsdeel La Madeleine, aan de overkant is behalve het Müsée Lapérölgse en het mooie zicht op de oude stad, niet veel te beleven. Vanaf de uitkijkPlaatsen wordt de naam 'rode stad' duidelijk: alle oude gebouwen, inclusief kathedraal en paleis, zijn opgetrokken uit de rode baksteen waarvoor de rivier in overvloed grondstof leverde.
Serie van gepersonaliseerde zegels uitgegeven in april 2009.
Het Viaduc de Garabit is een spoorboogbrug ontworpen door de Franse ingenieur Gustave Eiffel en gelegen bij Ruynes-en-Margeride (departement Cantal) in het Franse Centraal Massief. De brug overspant de rivier de Truyère. De brug werd gebouwd door Gustave Eiffel & Cie en afgewerkt in 1884, maar het duurde tot 1888 vooraleer de spoorweglijn in dienst genomen werd. Ze was daarna een tijdlang de hoogste brug ter wereld. Momenteel rijdt er per dag slechts één passagierstrein over: de Corail-spoorlijn van Clermont-Ferrand naar Béziers.
De eigenlijke overspanning werd ontworpen door Maurice Koechlin, een medewerker van Eiffel. Door de aanwezigheid van de Mistral was het al op voorhand uitgesloten dikke (betonnen) profielen te gebruiken. Daarom werd voor gietijzer gekozen, net zoals later bij de bouw van de Eiffeltoren.
De boog is opgebouwd als tweescharnierboog, met aan de ene zijde twee, en aan de andere kant vier zijoverspanningen[1]. De centrumlijn van de boog volgt een bijna perfecte parabool, zodat de boog quasi enkel op druk belast wordt.
Het Château de La Palice is een kasteel dat ligt in de gemeente Lapalisse in de Franse regio Auvergne.
Het feodale deel van het kasteel, dat werd gebouwd tussen 11e eeuw en 13e eeuw, werd door Jacques de Chabannes I in 1430 verkregen. Zijn kleinzoon, Jacques II, maarschalk van Frankrijk, liet aan het begin van 16e eeuw de renaissancevleugel bouwen in roze bakstenen. Deze verving de muur die het kasteel met de, in 1470 in gotische stijl gebouwde, kapel verbond. De volledig gemeubileerde salons bevatten talrijke historische herinneringen. Bijzonder is het tapijtwerk van Preux uit de 15e eeuw, de Dorésalon en de kapel waarvan de crypte de graftombes van de Chabannes bevat.
Sinds 1430 wordt het Château bewoond door dezelfde familie.
Serie van gepersonaliseerde zegels uitgegeven in april 2009.
Zegel met afbeelding van de brug naar het Kasteel.
De brug heette twee jaar Passerelle de Grève voordat hij werd omgedoopt - volgens het bekendste verhaal ter ere van de slag om de Pont d'Arcole bij de Adige. Hier versloeg Napoléon Bonaparte in 1796 de Oostenrijkers. Een andere theorie is dat een jonge republikein tijdens gevechten in de Julirevolutie net de Franse vlag had geplant toen hij werd neergeschoten; zijn laatste woorden zouden zijn geweest "Rappelez-vous que je m'appelle Arcole!" (Onthoud dat ik Arcole heet!).
Al sinds de 18e eeuw werd er geroepen om een brug op deze locatie, maar het duurde tot 1828 voor er een werd gebouwd: een hangbrug voor voetgangers van 6 meter breed, door Marc Seguin ontworpen en gebouwd tussen het Place de Grève (vandaag de dag het Place de l'Hôtel de Ville) en het Île de la Cité. In 1854 werd deze vervangen door een solide metalen constructie, waardoor ook wagens er overheen konden. Het ontwerp van deze Pont d'Arcole was baanbrekend: het was de eerste brug zonder steunpunt over de Seine die volledig van ijzer was gemaakt (en niet van gietijzer, zoals gebruikelijk). Echter, op 16 februari1888 zakte de Arcole plotseling twintig centimeter naar beneden, en moest dus worden versterkt. Pas in 1994 besloot de gemeente Parijs om een volledige renovatie van het brugdek. Tegelijkertijd werden de waterdichtheid en de verf nagekeken. De renovatie was voltooid in 1995.
