brug in Victoria Perak.

(In Malaisie.)

Het kleine plaatsje Karai ligt verscholen tussen de rubberplantages, ongeveer een twintig minuten rijden van Kuala Kangsar. Karai is ook bekend onder een andere naam:  Enggor. Het ligt aan de rivier Sungei Perak, in de deelstaat Perak. Niet ver van Kuala Kangsar.
Vòòr 1900 was Karai de oversteekplaats van mensen, die van Ipoh naar Kuala Kangsar reisden. Hier stapte je op het veer om je naar de overkant te laten brengen. De reis naar Kuala Kangsar was dan nog 6 kilometer.
Enggor is nog steeds niet erg ontwikkeld. Er bevinden zich slechts een paar winkeltjes, restaurantjes en een school. De mooi bewerkte houten deuren van de huizen wijzen op erop, dat er hoofdzakelijk een Chinese bevolking woont. Deze verdient zijn geld voornamelijk op de rubberplantages. Tevens wordt er in het plaatsje zwart geglazuurd aardewerk verkocht, dat typerend is voor deze streek.

Serie zegels uitgeven in 2008.

De Victoria Bridge, zoals die toentertijd gedoopt werd, was één van de mooiste van Zuidoost Azië. Hij werd geopend in 1900 door de toenmalige sultan van Perak:
Idris Mersid-el-Aazam.

De brug in Karai werd gebouwd in opdracht van de Maleise spoorwegmaatschappij.
Het vermoeden bestaat dat de ontginning van de tin-winning een belangrijke reden is geweest voor de aanleg van deze bijzondere brug.

Door sommigen wordt deze Victoria Bridge gezien, als een "soort bridge over de river Kwai", maar dat is niet zo.
Er is een andere, want.....
voor onze treinliefhebber is het de Guillemard Bridge in Kelantan, die meer in aanmerking komt voor de titel: "bridge over the river Kwai".

Het meest interessante van Karai is dus de Victoria Bridge, een stukje spoorweg, dat Karai met het 134,5 km verderop gelegen Butterworth verbindt. De brug werd in 1900 gebouwd door de spoorwegmaatschappij en je hebt vanaf de brug een prachtig uitzicht op de oevers van de rivier. Over de brug rijden al lange tijd geen treinen meer. De brug is "vergeten". Hij wordt niet weggehaald en blijft stilletjes achter in het landschap.
Er wordt wel gefluisterd, dat de brug een initiatief was van de ingenieurs, toen de mijnindustrie van tin op zijn hoogtepunt was.
Eens was dit de mooiste brug van Zuidoost Azië. Helaas, het is nu vergane glorie. De brug werd tijdens de Japanse overheersing gedeeltelijk vernietigd. De brug werd onbetrouwbaar voor de zwaar beladen treinen en werd niet meer gebruikt.
Vandaag wordt de Victoria Bridge alleen nog gebruikt door de lokale bevolking om naar de overkant te fietsen of te wandelen.
Inmiddels ligt er een nieuwe brug naast, die door het treinverkeer gebruikt wordt.
De Victoria Bridge is vergane glorie.