Ik ben alien in space, en gebruik soms ook wel de schuilnaam zotspook.
Ik ben een vrouw en woon in in het spokenkot (spokenland) en mijn beroep is zorgkundige.
Ik ben geboren op 14/03/1952 en ben nu dus 73 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: tuinieren, turnen, dansen, fietsen, reizen en uitstappen maken, Barbie- en Bratzpoppen verzamelen, mazen, haken en breien..
M'n andere grote hobby is de Russische Tsaren verzamelen, en vooral de laatste tsaar met z'n familie boeien mij enorm.
Oh eiland in de zon, je was nog zo mooi en kaal, zo warm en zo droog, veel zand en dorre struiken, mooie heuvels en vulkanen, die naakt aan de horizon kwamen, Af en toe is een oase van palmbomen een kameel hier en daar, stond er voor mij klaar. Je vele okerkleurige landschappen, vulkanen niet te hoog of niet te laag. Rommelig van uitzicht overal, vele bouwwerven die nog niet klaar waren en vele sporen van het legioen. Vroeger was je een verbanningsoord en daarna een verblijfplaats voor het legioen, ze hebben het laten onderkomen, want deze vechtmachines zorgden voor niks anders dan miserie straatrellen en gevechten kwamen aan de orden, en ze hebben het heel rommelig achtergelaten. Nu lopen de geiten overal te grazen, veel groen is er niet te rapen. Wel zijn er vele velden met Aloe Vera, waar men heilzame produkten van maakt. Hier en daar een eenzame herder, zie je in het vale landschap overal een eenzame kapotte weg, en zand dat er is, zo ver je zien kan. Dit oh eiland in de zon, is een ode aan jou en je bent zo uniek. Misschiens dat we je nog is een bezoek brengen Hopelijk zien we dan je woestijnachtige omgeving beter en kunnen we jou ook is fijn verkennen. De eilanden, bij jou kort in de buurt, daar heb je nog een fijne uitkijk op Lanzarote en het kleine eiland Los Lobos waren daar prachtig te zien, Los Lobos kaal en lelijk is een klein natuurreservaat, alleen te bekomen met een heel klein bootje een vulkaan zag je er en een piepklein dorpke ook les hornitos of de kleine vulkaanoventjes. Een schaduw is er nergens te vinden, net zoals bij jou oh Fuerteventura. Maar het uitzicht zullen we nooit meer vergeten, net zoals op Gran Canaria, Tenerife te zien was in de verte, en andersom ook als je op de Teide vulkaan staat, Gran Canaria zag liggen Of op Gomera Tenerife met de grote vulkaan en ook op het strand van Tenerife je Gomera zag liggen. Die landschappen zijn om nooit meer te vergeten.
Das hier mooi he al die geverfde huisjes, ze lijken net te komen uit Barbieland en zeker met die palmboom, de huisjes zijn roze en wit geverft met een mooi poortje erbij.
Das hier toch mooi he al die palmbomen langs de straat en daarachter een vulkaan die Bayuyo heette. Hoe komen ze toch aan al die namen? Dat lijkt mij een raadsel.
Hier is ook een heel prachtig strand he ! Vinden jullie dit niet? Het is niet het strand van Corralejo hoor, maar in Nederland Cadzand. Goed he ! En zo proper, het mag er wezen, hier zijn geen lavastenen te zien op het strand of andere eilanden.
Hier zie je die bunker of schacht in z'n geheel, hij moet vroeger wel langer geweest zijn, maar hij leek niet zo groot te zijn, zouden ze er ooit zink gevonden hebben in zo'n hol. Het zal wel een oude ertsader zijn.
Oh wat ben ik blij dat ik nog is in m'n klein geboortelandje was, en dit in het vroegere Neutrale gebied Moresnet, nu Kelmis geheten, hier sta ik voor een groot hol dit moet nog ergens een oude schacht van de mijn Altenberg geweest zijn, ik ben er wel niet binnen geweest, het was afgesloten, en wie weet wat ik was tegengekomen hahahaha. Het lag in het bos. En ik heb mij er is voor gezet om te poseren goed he! Hier boven mij zie je dat hol in z'n volle pracht, het lijkt wel net een bunker.
Da's hier een pracht van een palmboom hier achter mij, jajaja dat was me wat daar en nu ben ik weeral in dit koude land, nu zit ik hier natuurlijk te bibberen van de kou, en ik kijk met spanning uit naar de volgende lente, dan kan ik weeral ergens naartoe gaan, binnekort vind je mij op de kerstmarkten in Aken en Walkenburg, das ook is iets anders dan dit. Dan kan ik beginnen met kerstliedjes te kwelen zo hard ik kan, maar nu ben ik mij aan het voorbereiden op Sinterklaas, want die komt ook nog eerst en dan kijk ik met spanning uit naar de kerstboom inplaats van die palmboom.
Das hier is iets anders achter mij he! Ik sta hier op de uitkijk naar een pracht exemplaar van iemand, maar dat ga ik lekker niet zeggen, dat mag jij raden, goed he !
Hier sta ik samen met mijne pappie en muttie te koekeloeren op een stoel, van ons hotel, en ik heb daar m'n ogen uitgekeken hoor, er waren daar heel veel Engelsen te zien.
Hier zie je mijne muttie voor de haven van Corralejo staan, met daarachter een grote boot die men armas noemt, ze was de verbinding tussen Playa Blanca en Corralejo.
Mijne muttie is ook hier in Corralejo of wat dacht je, leuk strandje he! met een paar badgasten op de achtergrond. Ze konden mij niet alleen laten gaan he !
Ikke sta hier natuurlijk ook zelf nog te koekeloeren, voor een heel grote palmboom , nu woon ik samen met mijne pappie en muttie in een Camper en ik kan het hele spokenkot afrijden, en lollig als dat is hahahahaha, je moest is weten. Ik amuseer mij hoor dat wist je niet he ! En m'n vriendinnen rijden soms ook al is mee.
Hier sta ik voor het Amerikaans kerkhof van Henri-Chapelle, je wordt hier echt stil als je zovele onschuldige graven ziet en dat van al die gesneuvelde jongmannen die hier gestreden hebben in de oorlog. OOk in de eerste wereldoorlog werd ons land bezet door de Duitsers, ze zijn hier in de buurt binnengevallen, via Gemmenich vlak aan de Duitse grens en met de grens van het Neutrale gebied van Moresnet, dat toen nog bestond. Op 11 november worden al die gesneuvelde helden herdacht en das maar goed ook. Zo blijft de herrinnering levendig.
Een graf, een kerkhof zo mooi verzorgd, kom ik hier op bezoek, vele herinneringen aan al deze jonge soldaten ze hebben gestreden hier in de Ardennen ze hebben herinneringen meegenomen in hun graf. Sommige zijn naamloos of spoorloos verdwenen. Er zijn graven die geen naam dragen, maar een onbekend soldaat ligt er begraven. Ze kwamen ver van huis om te strijden. en zijn in dit land voor altijd gebleven. De oorlog heeft zovele slachtoffers gemaakt, ook krijgsgevangenen in de concentratiekampen zijn vermoord door ondervoeding en ontberingen, die ze hebben geleden, mannen, vrouwen en kinderen. Ze hebben meestal helemaal geen graf. Alleen een museum herinnerd nog aan deze feiten. Hopelijk vinden zij de vrede die ze zo zochten. Hier een herinnering aan 11 november.
En hier heeft de Nederlandse groep de Schintaler nog een mooi liedje gemaakt voor Henrie-Chapelle en Margraten. http://www.youtube.com/watch?v=N3kGLdSK_Sc het is een mooi luisterliedje
als ge van ze leven in de Ardennen passeert door regen en noorderwinden keert om de tijd als ge hier passeert de oorlog ga je hier weer vinden
ja, t is de oorlog dat je hier weer vind, en t kerkhof van duizend soldaten altijd iemands vader altijd iemands kind nu doodstil en godverlaten
laat de bomen nu maar zwijgen en dat t gras niets vertelt en de wind moet t ook maar niet zingen dat hun dood tot niets heeft geteld dat waren al te verschrikkelijke dingen
Ver van huis zijn ze komen strijden, aan de slag van de Ardennen, Het was zo koud in die tijd, Velen zijn gesneuveld en liggen hier begraven, allen zij aan zij hebben ze gestreden voor de bevrijding van het vaderland. Op het kerkhof zijn er vele graven ook in Margraten en Neville, liggen ze begraven op de oorlogskerkhoven. Mooi verzorgd en aan niks tekort, worden ze op 11 november hier herdacht. Met de vlag en een bloemenkrans, herdenkingen en samenkomsten. Voor alle gesneuvelden, en doden tijdens de oorlogen rusten ze nu in vrede ver van hun vaderland.
OOk deze gesneuvelden van de tweede wereldoorlog zullen we hierbij gedenken ze hebben ook gestreden voor de bevrijding van Belgie, meestal bij de slag van de Ardennen.
Mijn grootvader was een oudstrijder van den grooten oorlog
M'n grootvader heeft gestreden in de wereldoorlog 1914 - 1918. Hij was aan de Yzer gaan strijden in Posendale, in West Vlaanderen, hij is als krijgsgevangene weggevoerd naar Duitsland waar hij tot na de oorlog verbleven heeft. Hierbij gedenk ik deze grootvader als oudstrijder. Hij is al heel lang geleden gestorven, toen ik nog een klein kind was. En hij ligt begraven bij de oudstrijders.