Ik ben alien in space, en gebruik soms ook wel de schuilnaam zotspook.
Ik ben een vrouw en woon in in het spokenkot (spokenland) en mijn beroep is zorgkundige.
Ik ben geboren op 14/03/1952 en ben nu dus 72 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: tuinieren, turnen, dansen, fietsen, reizen en uitstappen maken, Barbie- en Bratzpoppen verzamelen, mazen, haken en breien..
M'n andere grote hobby is de Russische Tsaren verzamelen, en vooral de laatste tsaar met z'n familie boeien mij enorm.
hier zitten nog een paar kinderen op de putten, toen waren ze heel goed zichtbaar, maar nu staan ze onder het hoge gras zoals je ziet. Het zijn twee zuilen van blauwe steen , de ene stond al wat schever dan de andere.
En hier op deze foto zie je achter mij verscholen in het gras de eerste put liggen. Tja ik heb weeral wat bijgeleerd vandaag hoor en het was boeiend om dat te zien. als je bedenkt dat hier op een diepte van 182 meter mensen hebben gewerkt, das een hele prestatie he ! Van dat vuile looderts ophalen naar boven.
Renainssance putten 1 en 11 aangeduid zijn met twee cillinders van blauwsteen. En hier zie je dan ook die eerste put.
Hier nog een liedje ter ere van al die mijnwerkers die hier ooit gewerkt en gezwoegd hebben, in de jaren begin 1900 en ervoor. Het zwarte goud. ----------------- Ze dalen diep in de schachten, Waar nooit eens een zonneke lacht. ze zwoegen er dagen en nachten, terwijl hun gezin angstig wacht.
En diep in de schoot van de aarde, waar menig gevaar wordt doorstaan, Ontluikt als een blijvende waarde, 'n vriendschap die nooit zal vergaan.
Het zwarte goud van onze mijnen, lokt jong en oud, diep in de schacht, er zal voor hen geen zon meer schijnen, want in de mijn regeert de nacht. Gluck auf, gluck auf, klinkt als een groet, gluck auf, kameraad het ga je goed.
In de mijn zijn in 1855, 7 mannen verdronken, toen de Geul die er vlak naast loopt over haar oevers trad.
Hier is ooit heel vuil werk geleverd in deze werkplaatsen waar het erts gewassen, gesorteerd, gesmolten en vervoerd werd. De dampen van de hoogovens waren giftig en men had ook geen beschutting tegen al deze vuiligheid. Er liggen nog zelfs stukjes lood of afval van lood op het terrein zelf, men heeft ze ook gebruikt om er straten mee aan te leggen, zo is er ook eentje aangelegd in het zinkreservaat zelf.
To add a facebox click on the face of someone you want to identify.
Hoe zou dit eenzaam graf hier gekomen zijn? Zou hier ooit een mijnwerker zijn verongelukt. Ook dat zie je op het mijnterrein met nog een bloemenkroon. Het mocht niet ontbreken bij de fotos want het hoort er bij het terrein. Hier stond bij dat iemand in 1926 verongelukt was. En meer kon je er niet op lezen. Het is hier een gedenkkruis van het plotse overlijden van Clemens Delahaye in 1926.
Wie weet wat dit treintje allemaal heeft meegemaakt en gezien, heden ten dagen is het weg, nog maar goed dat het op de foto staat, wie weet waar het nu gebleven is, het stond ook op het mijnterrein van Plombiere.
Weet je waar ik hier zit? Hahahaha, neen he ! Het zijn namelijk de schachten van de putten van de loodmijn in Plombiéres, wat heb ik daar naar moeten zoeken amai zeg, kun jij je dat voorstellen, dat hier ooit twee schachten hebben gestaan van 182 meter diep? Ik niet hoor, eentje van die putten stond schots, scheef en scheel. En ik ben er al zovele keren langs gekomen amai zenne, ze stonden helemaal verscholen in het hoge gras. Maar ik heb ze gevonden dit is de renaissance put twee en een paar meter verder stond de renainssance put 1
Ik ben vandaag nog is ne keer gaan rondspoken, aan ons spokenkot en wat zag ik? Wel, wel, wel ons kot had een fonkelnieuw rood dak gekregen en natuurlijk was ik zo fier hierop dat ik nog is een paar keren gaan zien ben. Ik heb heus van dat dak genoten hoor daar kan je donder op zeggen al dat groen is foetsie en nu liggen er rode pannen op goed he !
Waar ben ik hier wel niet terrecht gekomen, voor een heel oud schooltje, hier waren er een paar klaslokaaltjes en een lerarenverblijf, ik wist niet dat de leraars vroeger bij de school woonden, en er lagen daar leien en griffels voor op te schrijven hahaha, hadden ze toen nog geen boeken om in te schrijven en er waren ook van die witte inktpotten in zo'n gaatje in de bank. En kaarten hingen ook uit waarvan de kinderen leerden hahaaha dat moet plezant geweest zijn in zo'n ouderwetse school uit vervlogen tijden.
Deze bloemen zijn net vogels he, tja daarom heten ze ook paradijsvogelbloemen, die zie je normaal maar in de warme landen, maar deze stonden in Bokrijk en waren de moeite waard om is een fotootje van te maken.
Jajaja, ons spokenkot krijgt een fonkelnieuw dak, goed he ! Dan zal het glinsteren, en het lawaai dat erbij was amai dat was ver in de omgeving te horen, en ik heb ondertussen is ne keer moeten loeren naar al die mannekes die hier zo hard aan het werken waren dat was mij wat hoor, maar er liep niks bijzonders bij om op te pinken. En de roddelpers was natuurlijk ook present dat kan je wel denken he ! Dat hoort ook zo.
Nu moet je hier toch is ne keer zien, wat zou hier aan de hand zijn? Ons dak is gaan vliegen, en nu krijgen we een ander dak, zouden hier spoken mee gaan vliegen zijn? Ik zou het niet weten. Verdorie, verdorie, verdorie toch. Maar ja zo is dit is iets unieks he! Dat zie je niet alle dagen een kot zonder dak hahahahaha.
Wat was het warm hier in die droge woestijn kort bij de oceaan, met op de achtergrond een mooi uitzicht op twee eilanden, Isla de los Lobos en Lanzarote. Kort bij de vulkaan Bayuyo
Zie de boerinnekes hun rokskes zwaaien, vanachter en van veur, ge ziet er lossen deur, zie de boerinnekes hun rokskes zwaaien, t'is kant en broderie, tot boven aan hun knie.
Laat ze maar zwieren en laat ze maar gaan want als ze dood zijn dan is 't gedaan, laat ze maar zwieren en laat ze maar gaan, want als ze dood zijn dan is 't gedaan.
En hier achter mij zie je zo een boerinneke uit de jaren stillekes met zo'n rokske aan.
Hier achter mij sta ik voor de deur van een oude kerk, erin staat een tafel voor missen te doen zeker of donderpreken te geven, banken, beeldjes, antiek en andere kostbare zaken, wat het allemaal is, tja dat weet ik niet. Ik weet niet of er missen in gedaan worden.
Mijnheer pastoor loopt er ook nog maar wat miserabel bij, zou hij tussen de ketting van z'n fiets gezeten hebben met die lange kleren aan, dat kon je vroeger al is tegenkomen en gevloekt als die pastoor dan kon amai zenne, ongeluvelijk. Zotspook is dit ooit tegengekomen en natuurlijk dat die gelachen heeft in haar jongespokentijd. Onvoorspelbaar.
Hij heeft zeker ook pas een donderpreek gegeven in z'n kerk omdat ik daar zomaar eens een kijkje ging nemen zoals je ziet op de bovenstaande foto, daar zie je mij in de deur van een oude kerk.
Een oud pastoor die had een koe, had een koe, ze was krankzinnig ik weet niet hoe, de pastoor z'n koe, tjoelala, tjoelala de pastoor z'n koelala, tjoelala, tjoelala de pastoor z'n koe.
Wat je hier achter mij ziet is een prachtige halsketen he ! Dat kreeg degene die hier tentoongesteld stond rond z'n of haar hals, tja zo had hij tenminste nog een prachtig halsketting gratis en voor niks en dat is ook al iets waard. Voor mijn klein nekske was hij veel te groot, maar ik heb hem is gepast en dat kan je niet elke dag.
En hier op deze foto zie je achter mij verscholen in het gras de eerste put liggen. Tja ik heb weeral wat bijgeleerd vandaag hoor en het was boeiend om dat te zien. als je bedenkt dat hier op een diepte van 182 meter mensen hebben gewerkt, das een hele prestatie he ! Van dat vuile looderts ophalen naar boven.
Renainssance putten 1 en 11 aangeduid zijn met twee cillinders van blauwsteen. En hier zie je dan ook die eerste put.
Hier is ooit heel vuil werk geleverd in deze werkplaatsen waar het erts gewassen, gesorteerd, gesmolten en vervoerd werd. De dampen van de hoogovens waren giftig en men had ook geen beschutting tegen al deze vuiligheid. Er liggen nog zelfs stukjes lood of afval van lood op het terrein zelf, men heeft ze ook gebruikt om er straten mee aan te leggen, zo is er ook eentje aangelegd in het zinkreservaat zelf.
Ik ben vandaag nog is ne keer gaan rondspoken, aan ons spokenkot en wat zag ik? Wel, wel, wel ons kot had een fonkelnieuw rood dak gekregen en natuurlijk was ik zo fier hierop dat ik nog is een paar keren gaan zien ben. Ik heb heus van dat dak genoten hoor daar kan je donder op zeggen al dat groen is foetsie en nu liggen er rode pannen op goed he !
Waar ben ik hier wel niet terrecht gekomen, voor een heel oud schooltje, hier waren er een paar klaslokaaltjes en een lerarenverblijf, ik wist niet dat de leraars vroeger bij de school woonden, en er lagen daar leien en griffels voor op te schrijven hahaha, hadden ze toen nog geen boeken om in te schrijven en er waren ook van die witte inktpotten in zo'n gaatje in de bank. En kaarten hingen ook uit waarvan de kinderen leerden hahaaha dat moet plezant geweest zijn in zo'n ouderwetse school uit vervlogen tijden.
Mooi he deze prachtige bloemen en dit in Bokrijk, op Fuerteventura kon je ze ook zien. Maar deze zijn mooier.
Deze bloemen zijn net vogels he, tja daarom heten ze ook paradijsvogelbloemen, die zie je normaal maar in de warme landen, maar deze stonden in Bokrijk en waren de moeite waard om is een fotootje van te maken.
Jajaja, ons spokenkot krijgt een fonkelnieuw dak, goed he ! Dan zal het glinsteren, en het lawaai dat erbij was amai dat was ver in de omgeving te horen, en ik heb ondertussen is ne keer moeten loeren naar al die mannekes die hier zo hard aan het werken waren dat was mij wat hoor, maar er liep niks bijzonders bij om op te pinken. En de roddelpers was natuurlijk ook present dat kan je wel denken he ! Dat hoort ook zo.
Nu moet je hier toch is ne keer zien, wat zou hier aan de hand zijn? Ons dak is gaan vliegen, en nu krijgen we een ander dak, zouden hier spoken mee gaan vliegen zijn? Ik zou het niet weten. Verdorie, verdorie, verdorie toch. Maar ja zo is dit is iets unieks he! Dat zie je niet alle dagen een kot zonder dak hahahahaha.
Wat was het warm hier in die droge woestijn kort bij de oceaan, met op de achtergrond een mooi uitzicht op twee eilanden, Isla de los Lobos en Lanzarote. Kort bij de vulkaan Bayuyo
Zie de boerinnekes hun rokskes zwaaien, 
Hier achter mij sta ik voor de deur van een oude kerk, erin staat een tafel voor missen te doen zeker of donderpreken te geven, banken, beeldjes, antiek en andere kostbare zaken, wat het allemaal is, tja dat weet ik niet. Ik weet niet of er missen in gedaan worden.
Mijnheer pastoor loopt er ook nog maar wat miserabel bij, zou hij tussen de ketting van z'n fiets gezeten hebben met die lange kleren aan, dat kon je vroeger al is tegenkomen en gevloekt als die pastoor dan kon amai zenne, ongeluvelijk. Zotspook is dit ooit tegengekomen en natuurlijk dat die gelachen heeft in haar jongespokentijd. Onvoorspelbaar.
Handjes draaien, koeken bakken vlaaien,
Wat je hier achter mij ziet is een prachtige halsketen he ! Dat kreeg degene die hier tentoongesteld stond rond z'n of haar hals, tja zo had hij tenminste nog een prachtig halsketting gratis en voor niks en dat is ook al iets waard. Voor mijn klein nekske was hij veel te groot, maar ik heb hem is gepast en dat kan je niet elke dag.
