Ik ben alien in space, en gebruik soms ook wel de schuilnaam zotspook.
Ik ben een vrouw en woon in in het spokenkot (spokenland) en mijn beroep is zorgkundige.
Ik ben geboren op 14/03/1952 en ben nu dus 72 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: tuinieren, turnen, dansen, fietsen, reizen en uitstappen maken, Barbie- en Bratzpoppen verzamelen, mazen, haken en breien..
M'n andere grote hobby is de Russische Tsaren verzamelen, en vooral de laatste tsaar met z'n familie boeien mij enorm.
Amai wat je op een strand niet ziet of tegenkomt, vanalles hoor, dikbuikige, dunbuikige, platbuikige, kleinbuikige, bruine, witte, zwarte, rode, zonnekloppers, wandelaars, zwemmers, duikers, vissers, surfers, schamele bootjes, vuiligheid, kapotte strandstoelen, lege parasols, mooie landschappen, in de verte het eilandje Simy, en Turkije, je ziet er ook met pak en zak draven, asiel, en gelukszoekers, avonturiers, kinderen, schooiers, marktventers, ijsjesverkopers, strandstoelen, ligzetels, kleine strandwinkeltjes, showers, die toch zo mooi kunnen showen en heel voornaam doen, maar of ze voornaam zijn, tja dat is iets anders. GSM mannekes met een gratis show erbij, en ook van die computerheertjes, die denken dat ze nog zo hard werken op hun vakantie dat er de stukken vanaf vliegen. Maar meer rondkijken dan werken met hun ding. Enz....; enz.... veel te veel om op te noemen.
Jajajaja, ik heb al op een paar stranden vertoeft goed he ! Het Belgische, het Nederlandse, het Gran Canarische, het Fuerteventurische, en hier op het Rhodosse strand, goed he !
Ik heb de zon zien zakken in de zee, jocheee ik heb de zon zien zakken, in de zee, ik heb de zon zien zakken, de zon zien zakken, de zon zien zakken in de zee, zing van ja, ja, ja joepie, joepieeeee, zing van ja, ja , ja, joepie, joepie, joepieeeeee, zing van ja, ja joepie, ja, ja, joepie, ja, ja joepie, joepie jeeeeeeeeeee
Amai die ridderkes die kunnen er wat van, ik had nooit gedacht dat het zo'n vechtjassen waren, vechten als die kunnen, je moest is weten ! En ik maar scheidsrechter spelen.
En hier was ik ook zo verliefd op, beneden had je een sponzenmarkt een soort zeediertje met vele gaatjes in dat een spons is ofzo, ik ben daar is ne keer gaan rondspoken hahahaha. Zouden de ridders ooit hier geheime ontmoetingen gehad hebben met de ene of andere schoonheid, wie zal het zeggen?
Nu het lied der Vlaamse zonen; nu een derunend kerelslied, met z'n wilde hoge tonen, uit het diepst ons harte schiet. Ei het lied der Vlaamse zonen, Met z'n wilde noordertonen, en z'n oude Vlaamse zee Vliegd de Blauwvoet storm door zee.
Hier zie je wel niet die blauwvoet, maar hier is het ook prima.
De Orde van de Tempeliers of Tempelorde (Orde van de Arme Ridders van Christus en de Tempel van Salomo) (Latijn Pauperes commilitones Christi Templique Solomonici) was een katolieke monnikenorde die ten tijde van de kruistochten een heilige oorlog tegen de moslims voerde in het heilige land Ze waren gestructureerd als een ridderorde en erg militair ingesteld. De orde is waarschijnlijk ontstaan uit een aantal vrijbuitende kruisvaarders en vervolgens officieel erkend door de katolieke kerk omstreeks 1129 en bleef vervolgens bijna 200 jaar bestaan. De Tempeliers werden uiteindelijk zo machtig en rijk dat de Franse koning Filips de Schone er alles aan deed om van hen af te komen.
Deze 'Arme soldaten van Christus' bestonden aanvankelijk slechts uit een kleine groep ridders, die het plan hadden opgevat om de pelgrims naar het Heilige Land te beschermen. Deze werden namelijk onderweg vaak het slachtoffer van georganiseerde bendes. Hugo van Payns was een van hen. Hij was een veteraan uit de eerste kruistocht en legde zich samen met een andere ridder in een hinderlaag om de bandieten te verrassen. Na de eerste successen groeide bij hen het idee om zich te organiseren tot een groep die het wereldse ridderschap zou verzaken om zich te wijden aan hun zelfopgelegde taak.
De Orde van de Ridders van Sint Jan, de Johannieters, was ontstaan uit vriendschappelijke broederschap in Jeruzalem door kooplieden uit Amalfi in Italië, die hun permanente woonplaats in de Heilige Stad hadden. Later, en speciaal na 1099, toen de kruisvaarders Jeruzalem in beslag namen, verwierf de Orde meer macht en werd meer een militaire organisatie onder gezag van de kerk.
Na de verovering van Jeruzalem door Saladin in 1187 verlegden de ridders hun hoofdkwartier naar Akkon in Noord-Palestina. Maar de uiteindelijke totale mislukking van de kruisvaarders dreef hen allen tezamen uit de omgeving en bracht hen als vluchtelingen naar Cyprus, waar Koning Henry II hen Limassol toebedeelde. Ze bleven maar 18 jaar op Cyprus en kwamen toen naar Rhodos.
De jaren dat de ridders op Rhodos verbleven was de mooiste tijd uit hun geschiedenis. Meteen na de oprichting van hun heerschap over het eiland veroverden de Johannieters van Jeruzalem, die toen Ridders van Rhodos genoemd werden, de omliggende eilanden en voor een tijdje ook Smyrna. De kruisridders lieten diepe sporen op Rhodos achter en geven het eiland een karakter wat we ook vandaag nog in de muren, torens, kerken en ziekenhuizen, herbergen en paleizen kunnen herkennen. Ze bleven 213 jaar op Rhodos, tot 1522, toen op 29 December, de laatste Groot-meester, Villiers de l Isle Adam, gedwongen werd de stad over te geven aan Sultan Suleiman de Grote. De overgave was een gevolg van een zes maanden durende belegering bij welke de kruisridders met ondersteuning van de Griekse eilandbewoners tegenstand hadden geboden.
Nog eens bedankt voor jullie bezoekjes op m'n blog, tja zotspook heeft er weeral een paar nachtjes spoken opzitten bij de oudjes en dan is het moeilijk om een bezoekje te brengen, allee nu is ze weeral wat vrij en zal ze wel komen spoken op jullie blog.
Zo twee mooie roze rozen in Rhodos het rozeneiland, maar veel heb ik er jammer genoeg niet gevonden. Tja waar er bloemen te zien zijn , daar zie je mij ook hoor.
Natuurlijk ben ik ook mee geweest naar het verre Rhodos en dit keer om eens lekker de bloemetjes buiten te zetten, en hoe vind je mij hier tussen de bloemetjes? Ik ben wel geen ridderkes gaan versieren, ik had het te druk met al die mooie bloemetjes hier.
Goed he zo in de zon bakken tot een heerlijk bruin brood, en dan al die mannen en vrouwen en kinderen die hier passeren, kleine, bruine, witte, dikke, dunne, dikbuikige, rondbuikige, smalbuikige, kleinbuikige, grootbuikige, lelijke, schone, jonge, oude, middelmatige, enz... te veel om op te noemen, tja ik geef hier m'n ogen de kost hoor, daar kan je van op aan.
De kleine kinderen waren nu is niet van de partij, daarom heb ik mij hier maar geinstalleerd als een volwaardige kijker naar al dat moois dat hier voorbij passeert en paradeert, je moest is weten he !!!! En dan maar ondertussen genieten in die heerlijke zon. Je zou voor minder.
Zou je het ook wel niet na al die riddertjes te versieren, zo is een heerlijk luie dag inschakelen, want daar wordt je toch zo moe van. Ik lig hier lekker te genieten in het zonneke en ondertussen moet ik hier ook is met natuurlijk één loense oog naar al dat mooie exotische vlees kijken dat hier voor mij gratis en voor niks komt paraderen, of wat dacht je hahahahahaha dat krijgt al m'n aandacht.