Ik ben alien in space, en gebruik soms ook wel de schuilnaam zotspook.
Ik ben een vrouw en woon in in het spokenkot (spokenland) en mijn beroep is zorgkundige.
Ik ben geboren op 14/03/1952 en ben nu dus 72 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: tuinieren, turnen, dansen, fietsen, reizen en uitstappen maken, Barbie- en Bratzpoppen verzamelen, mazen, haken en breien..
M'n andere grote hobby is de Russische Tsaren verzamelen, en vooral de laatste tsaar met z'n familie boeien mij enorm.
De abdij van Herkenrode ontstond in 1182 te Kuringen, vlakbij het versterkt kasteel van de graven van Loon (het huidig Prinsenhof). Dit slot hadden de graven van Loon na de verwoesting van hun burcht in Borgloon (door te troepen van de prins-bisschop van Luik) als hun nieuwe verblijfplaats gekozen.
In 1217 werd Herkenrode opgenomen in de Cisterciënzerorde. Zij was de eerste en de grootste vrouwenabdij van deze Orde in de Nederlanden. De jonge abdij kreeg snel heel wat eigendom. In 1218 verwierf Herkenrode de tienden- en patronaatsrechten van verscheidene parochies. Gedurende de volgende eeuwen werd de abdij steeds belangrijker en haar inkomsten behoorden tot de hoogste van de abdijen in ons land.
In 1317 komt Herkenrode in het bezit van een miraculeuze hostie en werd een bedevaartsoord waar jaarlijks op Sacramentsdag (2° zondag na Pinksteren) en op 1 augustus een grote processie uitging. De miraculeuze hostie werd verschillende keren samen met een gotische monstrans afgebeeld, deze monstrans werd in 1286 vervaardigd (inscriptie) en is de oudste bewaarde monstrans van ons land en wellicht van heel de wereld.
In de zeventiende eeuw had de abdij weer te lijden van plunderingen. Toch kende de abdij onder abdis Anne-Catherina de Lamboy een nieuwe bloeiperiode. Een toevloed van religieuzen maakte een uitbreiding noodzakelijk: de infirmerie werd rond 1650 gebouwd, net als de tiendschuur en de stallingen.
Tweemaal (1694-1788) probeert de Luikse adel de rijke abdij om te vormen tot een adellijk kapittel, beide pogingen strandden.Herkenrode bleef een abdij van de Cisterciënzerorde
In 1791 werd Josephine de Gondrecourt tot abdis gekozen. Het uitbreken van de Franse revolutie veranderde echter alles. De wet van 1 september 1796 schafte alle kloosters af en de zusters dienden hun abdijen te verlaten. Na zes eeuwen hield de abdij op te bestaan. Het domein werd op 19 februari 1797 te Maastricht publiek verkocht: ze kwam in handen van Pierre Libotton en Guillaume Claes. Deze laatste werd in de loop van de l9de eeuw de enige eigenaar. Herkenrode bleef het centrum van een belangrijke landbouwuitbating en één van de eerste suikerfabrieken werd hier opgericht. Een groot deel van de gebouwen werd door de eigenaars gesloopt omdat ze niet meer onderhouden konden worden. In 1826 brandde de kerk af; de overgebleven muren werden in 1843 gesloopt. In 1884 werd een deel van de 16de eeuwse kloostergebouwen afgebroken.
In 1972 kochten de kanunnikessen van het H. Graf van Bilzen de 18°eeuwse abdisresidentie met park en de bouwvallen van het l6de- eeuwse abdisverblijf. Na renovatiewerken fungeert de l8de eeuwse residentie als bezinningsoord. Een nieuw klooster voor de gemeenschap van de zusters werd vanaf 1985 gebouwd op de fundamenten van het voormalige abdiskwartier. Op 12 mei 1998 kocht het Vlaams Gewest het resterend deel van Herkenrode (105 ha). Het is de bedoeling om het domein een nieuwe bestemming te geven en het zo te bewaren voor het nageslacht. De restauratie van de tiendschuur werd reeds voltooid.
Dat heeft toch zo z'n charme he zo'n abdij, nu kan ik m'n kloosterhabijt aantrekken en bij de zusterkes m'n intrek gaan nemen hahahahaha, hier kan je op bezinning komen als je dit wilt. Het is hier zo rustig en stil.
Hier heb ik bloemen ontdekt die ik eigenlijk nog nooit het gezien zoals de blauwe korenbloem, de papvers, netels, distels, chicoreiplanten, boterbloemen, enz..... te veel om op te noemen.
Tja zo'n mooie bloemenweide kom je hier nog tegen, deze weide werd speciaal ingezaaid met veld en weidebloemen, zo zijn er ook nog prachtige korenbloemen te zien.
Ook de tsaar Nicolaas 2 en z'n vrouw Alexandra en hun zoon en troonopvolger Alexis werden die nacht vermoord samen met hun dochters.
Een requiem voor de tsarenfamilie.
Russia today called to mind the events of July 17, 1918 -- 93 years ago -- when the last Russian czar, Nicholas II, his wife Alexandra, and their children were executed. The country still remains deeply divided about the communist period. Will Lenin's tomb be moved?
MOSCOW, Russia, July 16, 2011 -- A single tear. It welled up, then fell from the corner of one of the principal soloist's eyes, glistening as it ran down her cheek.
She was a young Russian woman, dressed in a white gown, and she was performing here tonight at the world premiere of a "Requiem Concert" in Russia's largest church, Christ the Savior, in a commemoration of the 90th anniversary of the execution of the last Russian Czar and his family -- Nicholas II, his wife Alexandra, their four daughters Olga, Tatyana, Maria, and Anastasia, and their son, Alexei -- on the night of July 17, 1918.
In her weeping, the soloist was not alone. Many of the more than 2,000 people who filled into the concert hall of the largest basilica in Russia, the Church of Christ the Savior, bombed by Stalin and rebuilt in the 1990s, wept openly as they listened and watched the tragedy of the last Romanovs unfold.
Op de boerderij van An, hieja, hieja ho. Stond een grote oude koe hieja, hiaja ho, en een koe koe hier en een koe koe daar, hier een koe, daar een koe, overal een koe enz......
Waar is de tijd gebleven van al deze mooie oude bloemen?
Oude glorie terug herstellen?
Mooi opgemaakt tot een taverne.
Hier werden de voorraden van de abdij in bewaard, nu is de schuur mooi gerestaureerd en dient ze als tentoonstellingsruimte.
de vroegere stallen van de abdij, nu een bezoekerscentrum.
Hier huisden vroeger de abdissen van de abdij, nu nonnekes van Bilzen.
Dat heeft toch zo z'n charme he zo'n abdij, nu kan ik m'n kloosterhabijt aantrekken en bij de zusterkes m'n intrek gaan nemen hahahahaha, hier kan je op bezinning komen als je dit wilt. Het is hier zo rustig en stil.
Waar zou ik hier aanbeland zijn? RARARARARA ? Wel het is een abdij. 
Mooi he zovele natuurlijke kleuren bijeen.
Hier heb ik bloemen ontdekt die ik eigenlijk nog nooit het gezien zoals de blauwe korenbloem, de papvers, netels, distels, chicoreiplanten, boterbloemen, enz..... te veel om op te noemen.
Tja zo'n mooie bloemenweide kom je hier nog tegen, deze weide werd speciaal ingezaaid met veld en weidebloemen, zo zijn er ook nog prachtige korenbloemen te zien.
Hier heb ik wat ontdekt hoor, zie is wat een mooie papavers goed he !
De onvervalste Voerstreek in St Maartens Voeren.
Het is zo fijn, om hier te zijn, hahahahaha de mooie Voerstreek.
Op de boerderij van An, hieja, hieja ho.
Ik voel mij hier opperbest in het groen. Als juffertje Groen.
