Aan de rechterkant kan je het Egidiuslied lezen van Jan Moritoen. Jan overleed te Brugge eind l416 of begin 1417 als lid van de gilde van de bontverwerkende lamwerkers. Hij was zelfs een bepaald moment schepen van de stad Brugge. In het Egidiuslied spreekt hij zijn overleden vriend en rivaal in de liefde lyrisch toe. Egidius en Jan Moritoen waren beiden verliefd op Mergriete. Na Egidius' dood trad zij in het klooster en liet de liefde van Jan Moritoen onbeantwoord.
P.S. Egidius was een gewaardeerd zanger en musicus. Egidius is het latijn voor Gillis.
Zoeken in blog
Zoeken met Google
Op de foto (1) zien we hoe Jan de tekens van een witchdoctor in Z.-Afrika intving. Op de 2de foto Jan en zijn vriend Norbert in Venetië
Bij bovenstaande foto: waar is de tijd ? Rustpauze tijdens de blok van 1959...Op de achtergrond het kerkje van " 't Vewt"...!
Bij de start van de tekst over het boek van Dirk Musschoot staat een foto van het dorp waar Jan woont, Nkodusweni...
Na de strijd door Pieter Nicolas Van Eyck
't Abrupt geratel zwijgt in 't duin Vreemd-stil is 't. Luwte en vogelzang; En 't kalm gedruis uit gindse tuin Van maaien, heel de middag lang.- De strijd beslecht, ligt alles neer. Maar toch, dit diepe hunkren weer:
Of 't hart,o, éénmaal voelen kon De milde, lieflijke zoen Van alle strijd in avondzon Door ceder-, roos- en berkengroen, En wolken, drijvend als een vlucht Van witte vogels door de lucht.
Loon door Hélène Swarth
Ik zong en zie! de beek gaf mij een dronk tot loning, De wijnstok, wijn, het koren, brood, Geen struik die mij geen bloem, geen bloem die mij geen honing, Geen boom die mij geen schaduw bood.
De zon gaf mij haar goud, de morgen haar juwelen En de avond, al zijn hemelrood. Maar wie mij had beloofd, zijn ziel met mij te delen, Gaf haar voor liefde en steen voor brood.
Jacqemijne Bolats werd te Leuven begraven in 1520 naast haar man en haar kind. Ze had bei met dezelfde liefde bemind, al haar dagen.
Ik heb haar zerksteen gevonden, op een regennoen, onder wat mos en veel gele blaren. Kinderen spelen er rond, en bij zomernacht paren geliefden hier hun bevenden mond.
Zij werd in Antwerpen geboren, - o mijn sterke stad, - wie voerde haar de Brabantse heuvelen over? Daar vond zij een man en won zij een kind, en de rust, onder mos en wat herfstig lover.
Want, toen God zag hoe volmaakt deze drie stonden in 't licht van rustig geluk, het jubelende kind,en dees vredige beiden, toen was hij als David, die wenend zijn zoon overwint. Hij kon deze kalme zielen niet scheiden en brak alle drie hun hulzen stuk.
Zie, zo lange tijd is aan elk mens gegeven, dat zijn woord rijpe tot lied voor Gods aangezicht. Hoe vaak het hernomen , geaarzeld, getracht, tot duidlijk en klaar klinke het rhytme dat door elk leven vleit; God luistert en wacht, de zanger verdwijnt, maar het zingen ruist uit in Gods wezenheid.
De morgenlucht is een bezoedeld kleed een bladzij met een ezelsoor een vlek
de stad een half ontverfde vrouw
maar schokkend steigert zij den hemel in als een blauw paard van Marc in 't luchtgareel
Berlijn
de zon is geel
Vader door Michel van der Plas
Vader, wat zou ik ervoor willen geven als je er af en toe nog eens kon zijn en een zondag kwam zitten in mijn leven bij mijn werk en mijn boeken en mijn wijn.
Soms zie ik mannen van vijfentachtig (je weet wel waar) met een gezicht vol zon en zin, en dan denk ik godallemachtig als ik hem zo nog eens meenemen kon.
Want op de een of de andere manier leeft ik toch ook nog steeds voor lou: louw ogen wil ik, met hun aandacht, pret en mededogen bij mijn geploeter, mijn huis en mijn hier: en ik zag ze zo graag en keer genieten van al wat ze vol tranen achterlieten
Gij wast aan mij gelijk de winde... door Karel van de Woestijne
Gij wast aan mij gelijk de winde die wentelt om een koren-aar; dra zal ik aan mijn wang bevinden de zomer streling van uw haar.
Dra zult gij 't glanzend voorhoofd beuren tot waar mijn slapen komm'rend staan: zo ziet men, wild, een winde geuren naast 't wegend rijpen van het graan.
o, 'k Ben geen sterke: moe-gedragen, verzwaart vaak de angst mijn levens-last; maar 't is mij waar 'k uw wasdom schrage, of blijde een échte steun me omwast
Zo reikt de liefde, o mijn beminde, verrijkt me uw liefde in vreze en vaar, - gelijk een geur'ge wentel-winde die sterkt en loont heur koren-aar.
Paradise Regained door Hendrik Marsman
De zon en de zee springen fonteinen bliksemend open: waaiers van vuur en zij; langs blauwe bergen van den morgen scheert de wind als een antilope voorbij
zwervende tussen fonteinen van licht en langs de stralende pleinen van 't water, voer ik een blonde vrouw aan mijn zij, die zorgeloos zingt langs het eeuwige water
een held're, verruk'lijke wijs:
'het schip van den wind ligt gereed voor de reis, de zon en de maan zijn sneeuwwitte rozen, de morgen en nacht twee blauwe matrozen - wij gaan terug naar 't Paradijs'
Ida Gerhardt (1905-1997)
De gestorvene door Ida Gerhardt
Zeven maal om de aarde gaan, als het zou moeten op handen en voeten; zeven maal, om die éne te groeten die daar lachend te wachten zou staan. Zeven maal om de aarde te gaan.
Zeven maal over de zeeën te gaan, schraal in de kleren, wat zou het mij deren, kon uit de dood ik die éne doen keren. Zeven maal over de zeeën te gaan -- zeven maal, om met zijn tweeën te staan.
De Zwerver door Jan van Nijlen
Ik ben vermoeid. Toch ben ik nog gestegen Tot op de heuveltop in het late licht, en voor mij kronkelen de duistere wegen Van 't avonddorp, dat daar verlaten ligt.
Is nu de wereld zoveel eeuwen ouder? Alles lijkt mij zo vreemd en toch bekend. Ik mis alleen een vriendelijken schouder, Een lichaam, dat mijn lust voelt en herkent.
Ik ben alleen voor gans mijn verder leven, Er is niets meer dat me aan deze aarde bindt. En toch, ik voel mijn hart onstuimig beven: Dààr staat een boom, dààr speelde ik als kind.
Jan van Nijlen (1908-1975)
De klok ( zie boven rechts) tikt gestaag verder...Mijn teller staat reeds op 72...!
Om alle teksten op het BLOG te lezen klik je onderaan de laatste tekst op de naar links gerichte pijl...
De Axa-man met twee gezichten en dit na meer dan 50 jaar, toen hadden we de Krüger-man...! Wat goed is blijft dus goed...
Haiku
De zon brandde fel
op het wit berijmde gras.
Ver is de lente... (WVO)
Dropbox
Druk op onderstaande knop om je bestand naar mij te verzenden.
Voor ons begonnen de jaren van discretie in het jaar 1947, want dat was het jaar waarin we onze plechtige communie mochten doen...Mochten, want stond er in de catechismus dat degenen die tot de jaren van discretie en verstand waren gekomen de plechtie communie "mochten" doen. Wij wisten indertijd geeneens wat discretie betekende, maar het bleek geen euvel te zijn. Vandaag de dag raken de meesten slechts later aan de discretiejaren , maar dat is dan ook weer onze fout niet...Je gelooft het nooit, maar 1947 was een heerlijk jaar...Zei weervrouw Sabine gisteren toch wel zeker : " Het record van de warmste septemberdag van 1947 is vandaag op 13 september 2016 gebroken...!" Zo zie maar. Het was een heerlijk jaar 1947...zo'n ouderwets jaar met alles op de juiste plaats. Een zeer strenge winter , want de 9de Elfstedentocht greep plaats, maar ook een felle, zonrijke zomer, zie maar het rekord, bovendien deden wij op Sinksen van dit jaar onze plechtige communie en in de vespers tijdens de hernieuwing van onze doopbeloftes gingen vele gelovigen en zelfs communicaten wegens de stevige hitte onderuit. Geef toe, een jaar waar we nu nog van dromen, want geef toe hoe vaak hoor je niet zeggen : " Alles op zijn tijd, in de winter moet het winteren en in de zomer zomer zijn". Wie gaat dit tegenspreken en dus weg met de klimaatsveranderingen. Er zijn echter nog gebeurtenissen uit het jaar 1947 die nog fris ( echt waar) in ons geheugen staan . Twee gebeurtenissen uit Nederland, je mag niet vergeten dat bij ons thuis vaak naar Radio Hilversum werd geluisterd: Arbeidsvitamienen, Negen heit de klok, De Dinsdag bonte Avondtrein... Dus ...In februari werd een vierde Nederlands prinsesje geboren en de radio zei dat de kinderen niet naar school moesten. Moeder heeft veel overredingskracht moeten gebruiken om ons naar school te krijgen. Het voorval herhaalde zich nog eens want Koningin Wihelmina ruimde plaats voor Juliana...en alweer geen school, voor ons echter wel. Nog twee gebeurtenisen zijn me bij gebleven: Chuck Yeager vloog voor de eerste keer door de geluidsmuur en Theo Middelkamp werd wereldkampioen op de weg ondanks Marcel Kint en Rik Vansteenbergen...Maar er is nog veel meer gebeurd, maar dat moesten we opzoeken en vandaag de dag is dat geen probleem: een kruitfabriek in Muiden ging in vlammen op (...en vele doden), een KLM-toestel stortte neer in Denemarken ( erfprins van Zweden bij de slachtoffers...), de Standaard verscheen opnieuw, Reve schreef " de Avonden", Morris tekende de eerste "Lucky Luke" en Boon gaf "Mijn Kleine Oorlog"uit en Camus "La Peste"...Zo zie je maar, dat het een heerlijk jaar was, maar dat zegden we reeds in het begin...De jaren van discretie...en weet je wat, vaak vroegen ze zich dan ook af of we die eigenlijk ooit hadden bereikt? Wie zal het zeggen...!
De herinnering is een kerkhof, waarop meer kruisen dan bloemen staan ( Peter Sirius)
We keken gisterenavond naar " Ten Oorlog special: onder de Vlaamse Velden" van Arnout Hauben...We weten niet hoe het komt, maar het heeft ons weer uitermate geraakt...Die Grote Oorlog we raken er niet los van. De lange winteravonden rond de lange buiskachel, waar de oudstrijders hun verhalen vertelden, neen geen roemrijke daden, maar kleine faits divers zouden we bijna zeggen , die meestal om eten en plantrekkerij gingen. Later kwamen dan de Vlaamse verhalen er bij en zo ging het steeds verder...en kwamen de eigen herinneringen van de Tweede Werledoorlog erbijWe herinneren ons nog zp goed dat we een Duitse soldaat hielpen begraven... Ernest Claes leerde ons door eliminatie te achterhalen wanneer iets gebeurd is...Zo vertelt Claes dat zijn moeder met hem een nieuw hemd stond te passen...en een oom kwam binnen. Het was een zondag, schrijft Claes, want zijn moeder ahd door de week geen tijd om hemden te passen, bovendien de oom had zijn beste pet op...We proberen...Het moet juli of augustus 1944 geweest zijn, van het jaartal zijn we zeker, want eventjes later vertrokken de Duitsers. Waarom juli of augustus? Het was nogal warm en we speelden in de namiddag voor de kerk ( anders zaten we op school). Kwam een boer met de driewielkar de straat ingereden, niets ongewoons, maar ie stopte bij de pastorie, wel ongewoon. Even later kwam de pastoor de straat op en beval ons , Robert en mezelf, klaar te maken voor een begrafenis en te wachten tot ie terug was van de timmermanWe krokken onze misdienaars habijten aan, Robert pakte het processiekruis en ik een kandelaar en gingen in het portaal staan. De eerste die opdaagde Was Dolf, de grafdelver..."Nu een begravinge...?" , vroeg de norse man , we zwegen...We zagen de boer en de timmerman een witte, planken bak dragend met de pastoor voorop het kerkplein opkomen. De pasoor trok sakkerend de kerk in en dan vertelde de boer zeer lakonisch : " Hij reed met zijn camion aan de Zeven Putten op een mijn". Stilte. " De pastor gaat hem nu begraven", zei ien og maar zweeg toen, want de pasoor kwam de kerk uit met zijn zwarte koormantel omgord. Wij de twee misdienaars op kop, dan de pastoor en dan de twee "dragers". Een stille, trieste stoet. Op het kerkhof gekomen zetten ze de bak op de wegel en Dolf begon een gleuf te graven, maar vond het al vlug genoeg. De pastoo ratelde wat latijnse teksten af, gaf een teken , de boer en de timmerman ploften de bak, wat eigenlijk een kst had moeten zijn, in de gleuf. Blijkbaar had de timmerman weinig tijd gehad, want de bak barstte uiteen...en we zagen een jonge soldaat, in uniform nog liggen. Een sereen gelaat, met een klein streepje bloed aan de rechter mondhoek. De drie mannen schoven met de klompen de opgedolven aarde over de gestorven soldaat...We keerden terug naar de kerk...Dat was het dan...We herinneren ons niet dat er nog vaak over dit voorval in het dorp werd gesproken...Wat is er met die dode gebeurd? Werd ie opgegraven en naar een Duitse begraafplaats gebracht...We weten het niet en dat ergert ons nog steeds een beetje...en doet zelf pijn, maar ja, het was maar een Duitser, was de teneur toen in de dopr. Vele jaren later zong Willem Vermandere: " Toch altijd iemands vader, altijd iemands kind..." Dat vinden we ook! Misschien toch nog eens navragen op de gemeente wat er toen precies is gebeurd...? Waarom niet of zou er een lezer kunnen helpen...of blijft het toch maar een Duitser...?
Een ander heeft altijt schult, Geen mensch en siet z'n eigen bult (J. Cats)
De boutade van vader Cats doet me steeds denken aan een jongen waarmee we vaak voetbalden...Het was een dot van een speler, maar spijtig genoeg lag hij niet goed in de groep...hij was de eerlijkheid zelve en daar lag het precies...Hij was een aalvlugge linkervleugel en zo gebeurde het vaak dat hij bij een moeilijke fase naar de ref liep en zei: " Sorry, scheids, maar het is geen hoekschop, want ik raakte laatst de bal"... Ooit gebeurde er iets vreemds. We speelden op het veld Airport Oostende in een echt stormweer en weer zo'n fase, als zojuist beschreven...De referee was ook geen gewone, hij riep de captain van de tegenpartij en zei: " Ik floot voor corner, maar naar het schijnt is het geen corner, want hij ( de ref wees onze speler aan...) zei dat ie laatst de bal raakte...Maar moet ik nu die jongen straffen voor zijn eerlijkheid?" De captain vond van niet en er kwam geen corner...Als je deze anecdote ( echt gebeurd ,hoor) hoort, dan zou je weer in de mensheid gaan geloven ...drie gewonen kerels, die zo'n ongewone beslissing, doch heerlijke, beslissing namen...Vandaag de dag is het anders, nietwaar. De mensen kunnen de eigen fouten niet meer toegeven...het is steeds de schuld van de anderen, want "geen mensch en siet sijn eigen bult", dus dat vonden ze ook al in de 17de eeuw...Vandaag de dag is het bon ton om alle schuld naar de overheid door te sturen. We zijn de eersten om toe te geven dat de overheid er inderdaad soms een zootje van maakt, maar we gaan ook niet steeds vrijuit...Neem nu het trieste voorval van Jordy, die om kwam van ontbering in de Blaarmeersen in Gent. Onbegrijpelijk erg, maar we zullen ook eens onaardig zijn, we vinden al die achteraffe herdenkingen en bloemenhuldes hypocriet. Waar waren al die zogenaamde vrienden en vriendinnen toen Jordy om hulp schreeuwde? Is het niet zeker dat ze hem weggepest hebben en uit de groep dreven. Zijn moeder was ook op de huldes al blijkt nu dat Jordy thuis werd weggestuurd, een financieel probleem, toen ie uit het home ontslagen werd. Op de huldes werd alle schuld bij de overheid gelegd...Is er één spreker die met Alice Nahon ( Het Avondliedeke) zei:" 't Is goed in 't eigen hert te kijken ...(of ik) ...geen enkel hert heb zeer gedaan? " Vandaag is het weer prijs. Moeders schreeuwen moord en brand in de krant want zoon- of dochterlief dienen dure rekeningen te betalen aan de provider van de GSM of andere smartphones, want de pokemons moesten gejaagd...Zouden de schreeuwende moeders niet beter mea culpa slaan en zeggen: " We bleven in gebreke, we hadden de gedragingen van zoon- of dochterlief beter moeten in het oog houden" We hebben nooit hoog opgelopen met Vadertje Cats, hij wees iedereen terecht, maar reef zelf grote fortuinen bij mekaar ( Ken je het Catshuis...wel?) maar nu heeft hij wel gelijk zelfs de Keizer van Oostende vindt ook steeds dat alles de fout van anderen is...en vooral van de NVa
Het is al enkele dagen geleden toen we in de zwoelte van de middag in de rieten stoel in ons bureau zaten te mijmeren, want het was één september. We vonden het vreemd dat we nooit graag naar school gingen althans als we de mensen mogen geloven die onze kindertijd meemaakten. Zo zei moeder altijd dat we steevast bij het opstaan en we de trap naar beneden afdaalden , vroegen " Welke dag is het vnadaag?" en dat we slechts bij het antwoord zaterdag en/of zondag zegden " 'k'' ga naar school", want dan was er maar een halve dag of helemaal geen school. We herinneren ons niks van die uitspraken, maar op 29 mei 1940 zaten we met een zus, we waren net terug thuis na de vlucht voor de oorlog, door een bovenraam de Dorpsstraat in te kijken: een lange rij met aangespannen wagens en marcherende soldaten. Zei zus: " De oorlog is voorbij" en wij: " 't zal dadelijk weer school zijn , zeker". Dat herinneren we nog terdage en het zal dus toch waar zijn, dat de school niet ons geliefde oord was. Dat de kostschool het niet aangenamer maakte hoeven we niet meer te schrijven en dat Leuven de mooiste tijd mijner jeugd was...ook niet. Mijmeren , dus en ons afvroegen hoe we ooit voor een job in het onderwijs kozen. Eerlijk? De dwang van de ouders of toch vooral van moeders zijde. Inderdaad dat was de tijd dat we naar de ouders luisterden, zelfs een halve rebel als wij...Mijmeren...de eerste schooldag: 52 keer hebben we het meegemaakt. Van die eerste schooldagen in de dorpsschool herinneren we ons niks. Het was weinig verandering, want het was toch allemaal met hetzelfde grut waarmee we de straat optrokkken . Op kostschool: de eerste morgen aan het ontbijt, er werd geen woord gesproken aan tafel, je moet niet vragen hoe graag we daar allemaal waren...Voor ons welzijn...Na de mis voor de Heilige Geest ( zou het geholpen hebben...?), groet aan de vlag op de speelplaats, speech van de directeur, één of andere gatlikker mocht dan de driekleur (1) hijsen en dan speelde de schoolharmonie " de brave zoon"(2). Dan met de klastituaris naar de klas om het lessenrooster te krijgen, na de middag wandeling en voor de sukkels herexamen en tenslotte tijdens de avondstudie ophalen van de boeken. Leuven? Het eerste jaar had Honoré, de Bleiter, een vreemde gedachte: de Mis voor de Heilige Geest zou in de basiliek van Koekeberg plaatsvinden. Groen als we waren , trokken we erheen, de volgende jaren was het wel enigszins anders. We waren de dag voor de aanvang reeds present en aangezien de volgende dag nog geen cursussen plaatsvonden lag er een heerlijke avond en nacht in het verschiet...O Jerum, Jerum, jerum, o quae mutatio rerum...De herinnering is vaak mooier dan het ding, wist Gorter. Vreemd, maar later stonden we aan de andere kant van de barrière en van die eerste schooldagen herinneren we ons niet veel, want een collega zei ooit eens: " Ik heb liever de schooldagen , dan de vakantie, want dan is het weekend nog eens zo leuk". Juist. Mijmerend in de rieten zetel van ons knusse bureau glijden de ogen langs de vele boekruggen: Domien Sleeckx, Marcel Matthijs, Jan de Hartogh, Louis Paul Boon, Herman Brusselmans, Simenon, Jeroen Brouwers, Stijn Streuvels, Jean-Pierre Van Rossem, Piet Van Aken...en nog veel meer, want we wisten graag wat we vooraan in de klas vertelden...We zaten ooit eens in de jury voor het oriëntatiediploma. De leerlingen hadden het Reservaat van Ruyslinck moeten lezen . Een notoir jurylid (3) vroeg ons, terwijl we op de slachtoffers wachtten, " Vertel eens vlug de inhoud van het boek, want ik heb het niet gelezen..." Naderhand had ie het lef bepaalde leerlingen slechte cijfers te geven...Er loopt dus soms wel iets mis op school, maar het onderwijs is echter wel de enige plaats waar jan en allemaal zijn zegje mag komen doen of heb je nooit over oudercomités gehoord?Iedereen weet hoe je moet les geven zoals wij ons gaan moeien hoe de bakker de cadetjes moet klaar maken . We houden op met mijmeren en gaan verder lezen: " Kom hier dat ik je kus" van madam Op de Beeck...
(1) Naar het schijnt hadden leerlingen van de school in de woelige dertiger jaren van de vorige eeuw ooit eens een Belgische driekeur in brand gestoken...en dit moest elk schooljaar in eer hersteld worden en wij met vele anderen vonden dat niet leuk...!
(2) Studentikoze verbastering van " de brabaçonne"...een beetje wraak van al het vorige gedoe...
(3) Het was een geestelijke met een enorm aanzien in de regio, wij hadden er een andere mening over...
Wij zijn geboren om de waarheid te zoeken...(Montaigne)
We begrijpen al die herrie omtrent de boerkini's niet, vooral in deze tropische temperaturen vandaag de dag..., maar als die madams in " die slunsen" ( we gebruiken eens een Oostendse uitdrukking) (1) willen lopen, dan doen ze maar...Maar het ergert ons echter buitenmate dat men ten gepaste tijde, doch vooral ook ten ongepaste tijde over democratie en de rechten van de vrouw gaat lullen . Wat heeft die boerkini nu met democratie te maken en vooral wat met de vrijheid van de vrouw...Zeg eens eerlijk welke vrouw verkiest om in dergelijke slunsen ( alweer Oostends) te paraderen. Terloops staan daar naast op het strand ferme Magreb-binken in blote torso te imponeren ( alhoewel...). Naar het schijnt is de koran duidelijk en zegt dat ook de mannen het lichaam zoveel mogelijk bedekt moeten houden...We stellen dus vast dat mohammedanen de koran lezen zoals de christenen de bijbel, want geef toe vele Christen-democraten lazen een zeer summier exemplaar , waarvan ze dan nog vele pagina's uitscheurden...als het over macht en geld ging...!!!!!! Misschien las De Haene wel nooit de bijbel...wijs als ie dacht zelf te zijn...De voorzitter van Groen, Meyrem Almaci, trok uiteraard ook van leer en de hoge woorden parelden naar buiten zo lang het maar niet over Armeniërs gaat of over groen-liberale gemeenteraadsleden met 56 mandaten is madam voor één gat niet te vangen. Eigenlijk zouden de islambonzen wijs moeten zijn en doen als de Paus...We leggen het even uit . Voor 1962 moesten de vrouwen in de kerk een hoed dragen, de mannen daarentegen mochten geen hoed dragen . We hebben het nog meegemaakt in de dorpskerk. De mannen wisten geen raad met de hoed en legden hem ergens neer, maar stoute rakkers verstopten dan die hoeden en na de dienst was het soms een gekrakeel waar niet altijd de juiste kerkelijke woorden werden gebruikt...We verdenken de vrouwen ervan dat ze de hoedenhistorie echter wel leuk vonden , want bij ons thuis was dat elk jaar opnieuw met Pasen bijna een tragedie, want er moest een nieuwe hoed gekocht en daar ze met zijn drieën waren, moeder en twee zussen, kan je het voorstellen...Er kwam redding, vier voorname kwezels uit het dorp, vooraan in de kerk, als eerste aan de communiebank, het liefesleven van de hele parochie becommentariërend, hadden na een Lourdesreis of was het toch maar Oostakker een mantilla (2) gekocht...Eigenlijk heelder dozen mantilla's , want toen na één zondag de dames met de mantilla in de kerk waren verschenen, wou elk vrouwmens in het dorp zo'n ding. Geen nood de kwezels hadden dozen in voorraad in hun winkel. Laat de Heer maar lullen over het slijk der aarde. Wellicht hadden ze de bijbel ook niet volledig gelezen...De Paus vond het dus genoeg en na het Tweede Vatikaans Concilie mochten de dames blootshoofd naar de kerk en de hoeden- en mantillahandelhandel kende barre tijden...Dus als de Islamtoppers de mensen democratisch de vrijheid zouden schenken en zich niet zouden bemoeien met de kledij...ware de zaak opgelost. Waarom nogal die herrie of houden Mohammedanen niet van vrijheid en democratie? .
(1) Oostende heeft een nogal brutaal dialect. We keken aanvankelijk vreemd op toen bijvoorbeeld na het voetballen we ons moesten omkleden dan zei men ( de Oostendenaren) : " Waar gaan we nadat we onze slunsen aangetrokken hebben, iets drinken" ( Dit laatste meestal de reden om te gaan shotten...)
(2) Mantilla ( Spaans): zwart kantensluier die van het hoofd op de schouders neerhangt...
De one-liner van de grootste voetballer van Nederland is maar al te waar al dienen we er meteen aan toe te voegen dat ene Maarten van Rossem, die andere Nederlandse ster, de uitspraak direct relativeert en zegt: " Laten we van die goeie voetballer die hij was niet meteen omtoveren tot groot denker, want dat was ie niet, want zijn uitspraak van dat nadeel etc...kennen we al héél lang, maar we spreken of spraken over de keerzijde van de medaille..." Maarten van Rossem is een beetje de Etienne Vermeersch van bij ons. Steeds recht voor de raap en steeds met zeer stevige argumenten onderbouwd... en de elite en/of de politiek correcten moeten bij discussies en andere panelgesprekken meestal het onderspit delven..Wat doen ze dan? Bij Vermeeersch gaan ze zijn leeftijd misbruiken en zeggen ze dat ie begint te dementeren en van van Rossem menen ze dat ie een cabarettier is en alles zegt om te lachen. Nochtans hebben beide heren meestal gelijk...Zo zagen we Maarten onlangs aan de slag over precies de keerzijde van de medaille en dat probeerrde ie dan stevig te onderbouwen. Hij vertrok van enkele "grote" verwezenlijken uit de geschiedenis. De uitvinding van de rotatiepers in de 19de eeuw. Wat een vooruitgang, want op die manier kon men het drukken van berichten in een snel tempo en grote oplages verwezelijken. Wat een vooruitgang, maar elke medaille heeft zijn keerzijde, want door die rotatiepers worden we nu overstelpt met de "boekskes" en geef toe wat is er nu zo fijn om te weten of diva X wel een moedervlek op haar rechter borst heeft...? Of wie het met wie doet...? Ook de tv is een grote gave, maar daar zijn dan weer programam's waarvan we de verrijking niet kennen of niet meteen inzien. Wat leer je met : " Boer zoekt vrouw" Van ons mag ie rustig zoeken of zelfs gehaast, maar wij hoeven dat toch niet te weten? Ook de telefoon is zo'n leuke en goede uitvinding, maar nu komt het mobieltje. Nog handiger, nu weten ze steeds waar je bent...Velen denken daar alweer anders over wellicht...Maar je wordt toch vaak opgebeld en dat bewijst toch hoe belangrijk je bent...Fout, want wie belangrijk is kan je niet opbellen... Probeer maar eens Obama op te bellen. Wedden dat je hem NOOIT bereikt...Idem de paus, koning Philippe, Poetin...etc...Wie vaak wordt opgebeld en denkt dat ie belangrijk is, maakt dus een grove een fout, hij is helemaal niet belangrijk...We draaien de spreuk van Cruijff dan maar om: Elk voordeel heb z'n nadeel, want we hebben goede kranten en het laatste Nieuws, Panorama , Ter Zake en Komen eten...Laten we daar maar even over nadenken...maar misschien verklaren ze ons wel gek omdat we de waarheid (durven) schrijven... maar Pontius Pilatus wist ook niet precies wat de waarheid was: Quid est veritas ?
P.S. Zelfs de geneeskunde heeft een keerzijde...We leven zo lang, maar op het einde komt dan wel de dementie ...
We zijn in de ban van de Olympische spelen...eigenlijk was het vroeger nog veel erger, maar we zijn -- inderdaad -- oud en wijs geworden. Dit eerste is waar...We willen alleen maar zeggen dat het vroeger nog erger was...We spreken wel over de moderne spelen. Toen mijnheer de Coubertin ermee begon in 1896 mochten slechts liefhebbers deelnemen, maar dat kon ook moeilijk anders, want wie had er toen tijd om aan sport te doen, want het plebs mocht toen vele uren per dag de nestel afdraaien en de heren van edele bloede beschikten over veel vrije tijd, vandaar dat de eerste spelen over meerdere maanden gespreid werden en het hele gebeuren reisde van stad tot stad waar dan telkens een sport bedoefend werd en vaak door dezelfde deelnemers,want vele edelen konden schermen, paardrijden, zwemmen etc...Dat amateur zijn werd dus grondregel, maar dat was niet vast tehouden, daar de communistische landen het niet steeds eerlijk speelden, want hun beste sportlui "maakten" ze militair met alle faciliteiten om te trainen...en wij westerse amateurs stonden er bij en keken er naar. Amerika had een oplossing, zij maakten de atleten student , vandaar dat het niveau van de unifs daar zo "hoog" is. Zelfs la douce France had een oplossing en vele atleten werden staatsambtenaar...Het kon niet blijven duren en het IOC trad af van het amateur zijn...dus de schijnheiligheid voorbij, maar dan was er de doping en nu blijkt dat niet alleen de DDR, maar ook Rusland het dopinggebruik zelf organiseerden...De heer Poetin mag nu gaan lullen dat de medailles niets meer waard zijn daar geen Russen ( of toch veel minder) gaan deelnemen, de vraag rijst of de medailles die de gedopeerde Russen behaalden het peil optilden...Maar wat heeft dat allemaal met het oud worden ( zie titel) te maken...? Wel we stelden iets vreemds vast.. Een sportjournalist van VTM , Jan De Wijngaert, stelde na de zege van Greg Van Avermaet dat het 64 jaar gelden was dat een Belg een gouden medaille bij het wegwielrennen had gewonnen. Kenner Jan sprak over ene André Denoyelle. "Neen", riepen we tot ergernis van de huisgenoten, "'t was André Noyelle van Ieper en ene Grondelaers was derde en Victor vierde". Sedert dit voorval houdt het me nog steeds bezig dat we een resultaat van 64 jaar nog zo goed herinneren en dat we niet meer wisten dat de vader van Greg Van Avermaet, Ronald, in 1980 ook aan de OS had deelgenomen...we dachten er vaak over na..en inderdaad, oud worden, verre herinneringen blijven overeind, het meer recenter verdwijnt. Oudleerlingen van het eerste jaar dat we les gaven weten we nog...van het laatste jaar niemnad meer...Oud worden en begin van dementie...Wie weet, maar we zullen het niet meer kunnen opschrijven anders zouden we het zeker laten weten ...
Een toevallig bericht op onze FB-pagina deed ons verschrikkelijk walgen, maar er schoot ook een herinnering naar binnen...Het moet in de jaren zeventig van vorige eeuw geweest zijn ,(...we vinden het eigenlijk niet leuk als je zo maar over vorige eeuw kan spreken...enfin.) We -- een vriend-collega en wij -- fietsten gezellig keuvelend naar huis, toen de vriend plots zei: " Je zou die mannen van de Brigate Rosse (1) ( opgericht in 1970) eigenlijk best begrijpen". We werden er even stil van, want die vriend dat was nu wel een braafste mens die we kenden en dan zo'n uitspraak . Die beruchte bende van Italiaanse tegenstanders van de goede orde( ze noemden het indertijd het establisment) hadden zonet de Italiaanse premier Aldo Moro ontvoerd en dreigden hem om te brengen als aan hun eisen niet voldaan werd...Aldo Moro weigerde de communisten in de regering op te nemen en dat zou onder druk van Kissinger het grote licht in de Nixon regering gebeurd zijn..., maar ook het wanbeleid en de corruptie in het Italiaanse politieke bestel speelde uiteraard mee...De Brigate Rosse heeft Moro gedood...De hele wereld walgde...en nu begrijpt de lezer dat we ook opkeken met die uitspraak van onze "brave" collega...( We hadden een oom die steeds zei "brave " is geen gave, want boeren slaan een brave hond dood...). Daar dachten we aan...zovele jaren later toen we het gedeelde bericht op onze FB-pagina lazen...Het kwam van de RTBF...die op onderzoek was uitgegaan om na te trekken wat "Europa" in deze trieste tijden met ons geld uitspookt...We zouden de Britten moeten toejuichen, want het is schandalig en ze hebben gelijk dat ze er van ondertrekken...Europese ambtenaren verdienen onethische maandweddes ( 6000 euro's of nog meer per maand) met daarbij extra 's voor de partner, de kinderen, schooltoelages etc...Bovendien betalen ze om zo te zeggen GEEN belastingen: 80 euro per maand...Erg, maar erger nog is het als we de Europese parlementsleden onder de loep nemen. Afgrijselijk als we Rodenbach even mogen nazeggen. Met alles er op en er aan halen ze makkelijk zo'n 13.000 euro per maand, bovendien hebben de meesten dan nog bij-jobs die meer oplevert dan hun daar juist geciteerde gage . De kampioen: ene Jean-Luc Dehaene , de verdediger van de kleine man en clubsupporter...Dat vinden we nou precies het ergste. Dat liberalen Verhofstadt en De Gucht ook aardig meegraaien is te begrijpen, want dat is de doelstelling van liberalen :zo veel mogelijk verdienen, maar de verdedigers van de kleine man, socialisten en christen democraten. Bah. Zou die Jezus ook klaar staan om Jean Luc uit de hemel te ranselen zoals ie deed met de tollenaars in de tempel...We walgen en vinden dat die "brave" collega toch gelijk had, want de politiek is er niet voor de gewone mensen, maar alleen voor eigen belang en zo lang we maar teksten schrijven lachen ze in hun vuist...maar als het erger wordt, dan zouden ze misschien wel luisteren. Maar ja, we zijn tegen geweld en dus zal de wereld verder blijven draaien...en wij verder blijven walgen...!!!
(1) Brigate Rosse bestond uit nihilisten, anarchisten, idealisten...maar zoals zo vaak bloedde de actie langzaam dood. In Duitsland was er de Rote Armee fraktion en bij ons de CCC...
De waarheid, niets dan de waarheid...(Juridisch gezwets...)
Het kan ons mateloos ergeren dat journalisten zo flauw gaan doen of beter gezegd, dat ze de geïnterviewde niet van antwoord dienen...Neem de Turkse grapjassen die voortdurend met het woord democratie voor de pinnen komen en geen vraagsteller die erop reageert...Terloops wat is het eigenlijk democratie...? Ontstaan in Griekenland...Vierhonderd Atheners die het voor het zeggen hadden en de vrouwen, de perioikoi en de slaven hadden niks in de pap te brokken . Mooie democratie...In Amerika? Wie geen geld heeft of niet genoeg kan geeneens kandidaat- president worden en daarom werd Sanders gewipt...Over de democratie in Rusland gaan we zeker zwijgen, want het is ook een woord dat Poetin al te vaak gebruikt...Alle gouden medailles zullen hun glans verliezen als de Russen niet meelopen...Ook nu geen vraag wat er met de medailles gebeurt als er gedopeerden meelopen...We ergeren ons dus en vooral ook nog omdat de media wel een belangrijke rol kunnen spelen...Luister...In onze jonge jaren ( ...en dat is lang geleden...) hebben we gevoetbald...We werden gedrild en vooral geleerd dat er respect voor de ref MOEST zijn, want zonder de ref GEEN voetbal, dus moesten we ook het reglement kennen. Zo leerden we dat elke fout, die buiten de zestien met een rechtstreekse vrijschop werd bestraft, binnen de zestien penalty was. Het plebs voegde er dan ook vaak aan toe, geen penalty als er geen doelgevaar was. Verkeerd, want zo staat het niet in het reglement; maar vele journaisten gaan mee in de redenering van het volk... Zo floot ref Visser, zondag jl., in Waregem een lichte strafschop althans volgens de pennenridder van de " Zondag" ( een Roulartakindje...). Erger nog, de radio- en TV-analisten gingen erin mee. Gelukkig was er het Nieuwsblad die des maandags de beslissing van Visser moedig en juist vond...en nu zouden de bazen van de refs gaan optreden en vonden dat het getrek en gesleur in de zestien moet gedaan zijn...Bovendien zijn er geen lichte strafschoppen: een fout is een fout! Hoe is het allemaal zo ver kunnen komen...de refs durfden haast geen strafschop meer fluiten, want de camera's zien alles en het journaille kraakt alles af... Dan zijn er nog de politiek correcten die steeds alles beter weten...Vluchtelingen, Islamieten, mogen alles doen...het zijn wij die steeds verkeerd bezig zijn. Jean-Marie Dedecker zei het al, hou op met het gepamper...en eindelijk is er een beetje klaarte in de duisternis. Eindelijk lazen we in de krant dat "men'" schoorvoetend toegaf dat de vluchtelingen er ook schuld aan hebben dat ze zo moeilijk werk vinden en dat vooral de taalachterstand de reden is. We spraken vaak met mensen vanop de werkvloer die steevast steen en been klagen over "die vrimden" op het werk. Je mag ze tien of meer keer iets uitleggen ze verstaan het niet, of willen het niet verstaan of luisteren niet als het bevel van een vrouw komt, maar het werk moet voort ...Als je het probleem aan een publiek correcte voorlegt dan is het steeds: we tonen te weinig begrip, we begeleiden ze niet goed...Dus eindelijk wordt er nu schoorvoetend toegegeven dat ze ( de vrimden) ook schuld dragen...We besluiten met een verhaal uit onze ervaring: sommigen leerlingen vonden de school maar niets, was niets voor hen, wat leer je daar..., dus geen diploma .Later wordt een werk aangeboden, poetser bij de NMBS, maar meneer dat is toch geen werk voor mij...Juist! De pampertijd is voorbij...
Naar het schijnt zouden we "onze" (...) spreuk ontleend hebben van ene Gaius Sallustius Crispus. Hij zou ze, in het latijn uiteraard -- Concordia res parvae crescunt (1) -- in zijn werk over de oorlog met Jugurtha gebruikt hebben...Dat de dappere Belgen indertijd een spreuk van Sallustius in een werk over Jugurtha kozen weze hen vergeven, maar zowel Sallustius of Jugurtha waren niet de braafste rekels uit de geschiedenis. De eerste werd al eens wegens onzedelijk gedrag uit de senaat gekieperd en koos dus wijs voor de bescherming van Caesar en de andere had twee mededingers voor de troon een kopje kleiner gemaakt...al zien we het in België niet zo rap gebeuren..We willen echter wel opmerken dat het voor de von Saksen Corbugers-Gotha nu wel vervelend is met zo'n spreuk opgezadeld te zitten. Eendracht maakt macht, we vertalen ze nu even, want oorspronkelijk was ze slechts in het Frans bekend ( La Belgique sera latine, ou ne sera pas...) zoals de namen van prinsen ook meestal in het Frans waren: Baudouin, Philippe.. Maaar goed...Dus vervelend, want wat bleek? Op de nationale feestdag en tijdens de plechtige défilee zaten Philippe en Mathilde met kroost alleen op de eretribune. Vader Albert en moeder Paola, noch Astrid en Lorenz waren nergens te bespeuren. Juist, het zwarte schaap, Laurent, zat volledig apart zich stierlijk te vervelen en deed het, toegeven, met klasse. Erg, maar veel erger is nog dat Philippe steevast, met kerstmis en ook op de nationale feestdag begint door te drammen over eendacht, samenhorigheid en de lezer zal nog wel een paar van die woorden weten te vinden...Als dit geen voorbeeld is van "luister naar mijn woorden, maar vergeet mijn daden!!!!" Zouden we weer een stap dichter gezet hebben naar het feit dat we die van Saksen Coburg Gotha's beu zijn en dat ze een trap onder de broek verdienen. Misschien kunnen ze beginnen met de dotaties af te nemen. Wellicht hebben ze het geld niet nodig, Albert zal wel genoeg bijeengeschraapt hebben, Astrid zit gebeiteld met haar Habsburgse (2) bankier en Laurent heeft ze wel nodig maar Claire steekt dan alweer stokken in de wielen. Besluit: er is werk aan de winkel om van die von Saksen Corburg Gotha's kwijt te raken...
(1) Eendracht maakt de kleine dingen machtig
(2) Als de familie Fugger uit Zwaben de vele schulden van de grote Habsburger Karel V niet terugvordert...
Op iets antwoorden is iets anders dan iets beantwoorden (G.E. Lessing)
Het is eindelijk zomer en meteen weten we dat we eigenlijk nooit tevreden zijn, want het is zo warm. We hebben dan nog geluk , want ons bureau (...) is aan de schaduwzijde van ons huis, maar toch...Des avonds , als het een beetje koeler is, dan kijken we nogal eens TV, maar oh wee, buiten herhalingen is er niet zoveel te beleven. Gelukkig, zijn ze verplicht het wielrennen live uit te zenden of anders zouden ze nog wel eens wedstrijden van vroeger durven uit te zenden. Het Nieuws is uiteraard ook "echt" , maar dan zien we dat er toch vreemde dingen gebeuren...Zo zijn er Turken, die al generaties in België wonen, plots de straat op komen om Erdogan te verdedigen. We vragen ons af waarom gaan ze dat niet in Turkije doen...Stel dat wij Belgen plots vinden dan ons Philippe geen goeie koning is ( wij zouden niet durven...of toch?...) en we proberen helmweg te krijgen. Gaan alle Belgen in het buitenland daar dan op straat komen? Ook in Turkije? Wellicht niet, want in landen als Turkije en omstreken zijn ze niet zo gediend van betogingen...Maar er is nog meer, want op één is er een nieuwe quiz: Switch. De quizmaster mag er zijn, Adriaan van den Hoof.. In 't Vewt zegden ze dan steeds " de zwiens siender wel en 't zien zo'n vuile beesten", maar dat willen we Adriaan niet aan doen...maar het gaat over de kandidaten...Waar hebben ze die gerecruteerd...?Laten we het eens bekijken...Per avond is er 1000 euro te winnen, wel, verleden week was er van maandag tot vrijdag geen enkele kandidaat die er in geslaagd was om die 1000 euro te winnen...en wij vonden de vragen soms "belachelijk" makkelijk...en er waren nochtans kandidaten bij waarvan je zou denken, die hoeven het te weten...een leerkracht latijn en geschiedenis, een prof toegepaste wiskunde , een redactrice van de Flair...maar Salman Rushdie, auteur van de Duivelsverzen, neen, de Floraliën of het Gentse Bloemenfeest ook niet, uiteraard moesten ze ook de eenvoudigste vragen over de geschiedenis en/of aardrijkskunde ook schuldig blijven. Soms wisten ze dan nog wel eens een vraag, maar het ging dan meestal over de tatoe die één of andere lellebel had aangebracht...Triest...het meest trieste was dan nog dat Adriaan zei (of moest zeggen): " Goed gespeeld, maar een beetje pech" , maar als je als lerares latijn niet weet dat Rome aan de Tiber is gesticht, houdt het voor ons op... Nog één vraag: Waarom gaan een prof, een lerares en een redactrice aan zo'n quiz deelnemen...Toch niet om zich belachelijk te maken...?en het blijft nog een paar dagen warm...We gaan maar verder lezen in " Het Meisje in de Trein"...!
Het is vandaag de dag mode om alles wat nationalistisch is af te keuren...We geven toe dat het nationalisme van de voorbije eeuw in Duistland, Italië, Spanje en Portugal niet de leukste pagina uit de geschiedenis boeken is..., maar alles op één hoop gooien is dan toch ook weer niet juist.Velen, van die politiek correcten, blazen hoog van de toren als ze over het ANC van Nelson Mandela spreken...Nochtans die N staat ook voor nationalistisch. We kennen iemand die al tientallen jaren in Nkodusweni, een dorpje in Transkei, woont. Hij is de enige blanke in het dorp, is gehuwd met een Xhosa vrouw, zelfde stam als Mandela en moet er nu alles aan doen om de mensen te overtuigen niet meer ANC te stemmen, want na Mandela slaat de corruptie toe. De politiek correcten in Vlaanderen, die de toestand ginder NIET kennen, weten uiteraard wel beter.Vaak zegt hij me dat Mandela voorop stelde wat de Volksunie hier predikte: eigen onderwijs, eigen taal op school, eigen volk in de administratie en justitie...Hier is dat verkeerd, ginder niet. Het is ook mode geweest in het westen om het genie Stalin te bewonderen, de grote leider Mao na te volgen en al weten we nog steeds niet hoeveel mensen ze beiden ombrachten, toch blijven sommigen erin geloven...Het wordt vandaag de dag nog erger, want velen, die meestal zo lang ze op de schoolbanken zaten , geschiedenis een vervelend vak vonden, gaan nu geschiedenis doceren...Bon ton is het om de Gulden Sporenslag te minimaliseren...De Franse geschiedschrijvers vermelden het slechts in de marge. Het zegt meer over de Franse geschiedschrijving dan over de Gulden Sporenslag. We lazen ooit het boek "De Tour, een kroniek van 100X de Ronde van Frankrijk" van Serge Laget en Gilles Montgermont, twee Fransen. Je zou denken dat er nooit buitenlanders aan de tour deelnamen...Merckx is er een voetnoot... We lazen onlangs zelfs op de sociale media: " Vlaanderen zou nooit geworden zijn wat het was zonder België". Moet een mens daarop antwoorden? Hebben de Belgen de Halletoren in Brugge gebouwd? Worden de Vlaamse Primitieven dan plots de Belgische Primitieven ? Over de Gulden Sporenslag hebben die politiek correcten gelijk: het was geen taalstrijd, maar een sociale strijd: het volk wou meeprofiteren van de Vlaamse (...of moet het zijn de Belgische volgens die kenner...?) rijkdom. De Graaf van Vlaanderen, de opportunist, spande het volk voor zijn kar om de macht te grijpen tegenover de Franse Koning, vandaar dat er een mengelmoes in Kortrijk tegenover mekaar stond, de heer van Ghistel bij de Fransen, de Gentse schepenen ook, maar Jan Borluut dan aan Vlaamse kant...Dat de slag niet belanrijk was? Wel werd Pierre Flotte (1) er gedood en Jacques de Chatillon (2) en waarom sloeg de Paus de Vlamingen in de ban? Weet je dat in het begin van de 14 de eeuw nog meerdere veldslagen tussen de Franse Koning en Vlaanderen plaatsvonden? Het ging om de macht. De Vlamingen wonnen nog in Arcke, in Zierikzee haalden de Fransen dan de zege binnen in een zeeslag en de slag bij Pevelenberg eindigde onbeslist. Het is naar aanleiding van die slag dat de Brugse vrouwen de belofte deden om elk jaar een processie voor O.-L.-Lieve Vrouw in te richten...wat tot vandaag nog steeds gebeurt . De angst voor de nederlaag zat er zo erg in dat de legers mekaar voortdurend in de gaten hielden, maar niemand durfde aan te vallen. De eisen van beide partijen waren ook niet min: Vlaanderen eiste amnestie voor alle Vlamingen en onafhankelijkheid, de Fransen eisten dat Vlaanderen het leenstels erkende en alle deelnemers van de Brugse Metten uitleverde.Na enkele jaren waren beide partijen oorlogsmoe en op 23 mei 1305 kwam de vrede Van Athis-sur-Orge er. Algemene amnestie en vrijlating van alle Vlaamse gevangenen, macht van Vlaanderen en macht van de graaf hersteld, doch Vlaanderen moest een grote oorlogsschade betalen. De Franse koning mocht daarentegen in de toekomst Vlaamse krijgers opeisen om hem bij te staan tegen zijn vijanden en Dowaai, Orchies en Rijsel moest Vlaanderen afstaan aan Frankrijk.De strijd was nog niet voorbij, want Vlaanderen vond de oorlogsschade veel te hoog...en later zouden de Arteveldes de strijd verder zetten met minder succes...! Dus zo belangrijk was die Vlaamse strijd toch wel...en aan alle politiek correcten...de geschiedenis is de leermeesteres van het leven, maar je moet ze wel bestuderen, zo niet: schoenmaker...en de leest
(1) Piere Flotte vanaf 1295 Kanselier van Frankrijk m.a.w. de rechterhand van Philippe le Bel. Paus Bonifacius VIII noemde hem de machtigste man van Frankrijk
" De mensen hebben de goden nodig", aldus Homeros en als we zijn Ilias en Odyssee lezen dan beseffen we dat ie wel één en ander afwist omtrent de goden...We vinden dat ie wel een beetje gelijk heeft, want welk volk we ook bestuderen, dan komen we wil of niet toch bij hun goden terecht...De Egyptenaren, Grieken, Etrusken, Romeinen, Galliërs, Indianen...ze maakten er met zijn allen een vrolijk zootje van...Zo zagen we gisteren nog een aflevering van BBC Earth over de Papoea's en dus ook hun vreemde activiteiten vooraleer ze op krokodillenjacht togen...Het is dan wellicht ook te begrijpen dat die verscillende godheden of beter de volkeren die ze vereerden, mekaar ontmoetten niet steeds de beste vrienden waren...De Romeinen meenden een oplossing te hebben en in Rome werd het Pantheon gebouwd : een pracht van een bouwwerk en waar alle goden van wie dan ook vereerd konden worden...Ooit werd ons geleerd dat Christus juist op tijd kwam, want door de mening van de Romeinen ( respect voor alle goden in het Pantheon) zou zijn leer makkelijk tot bloei komen in Rome en bovendien Rome heerste over de (bijna) hele wereld en de leer zou dan ook makkelijk verspreid worden; Christus had het dus goed gepland, maar hij had buiten ene Nero gerekend en die stak daar dan een stokje voor. Eigenlijk is het dan nooit meer goedgekomen...de onverdraagzaamheid werd maar steeds groter en groter...We gaan hier niet de geschiedenis aflopen en allen die voor hun godsdienst stieven opsommen, maar het was soms heel erg...zo erg dat we zelfs in de 16de eeuw de godsdienstoorlogen kenden en vele historici vonden dat de gruwelijkste van alle oorlogen, maar de moderne mens met de Grote Oorlog en de Tweede Wereldoorlog nam met klasse de titel over. Het is bovendien vandaag de dag duidelijk dat de godsdienstvrijheid een utopie is...Mohamedanen strijden onder mekaar voor gelijk, de christenen zijn uiteraard geen haar beter, maar sedert de Franse revolutie gaan deze laatste mekaar niet meer met wapens te lijf...Nochtans gebeuren vandaag de dag nog vreemde dingen. Minister Weyts wil het onverdoofd slachten verbieden, maar de Raad van Staten vindt dat niet kunnen, want het beknopt de gosdienstvrijheid...Jawadde...Een in zijn instelling verbieden , maar wordt door diezelfde raad ter orde geroepen... Nu vragen we ons af of die katholieken niet beperkt worden in hun godsdienstbeleven, want in hun tien geboden staat: Ge zult niet doden...Eigenlijk vinden we dat die Raad van Staten met twee maten reageert...Wij vinden dat godsdienst de wetten van een land dient te respecteren...Diezelfde Christus zei het reeds: Geef aan de keizer etc...Wat Mohamed zei weten we niet , maar heeft het eigenlijk belang...?
Beloften maecken 't volck tot alle dinghen graeg ( Joost van den Vondel)
Gelukkig is er nog de Brexit, want anders zou er niets anders meer op tv te beleven zijn dan voetbal...en dat wordt toch ook al te erg. Ze gaan zelfs vermelden hoe vaak bepaalde vedetten het kleinste kamertje gaan bezoeken al kon ons dat geen reet schelen, deze woordkeuze om toch min of meer in de stemming te blijven...We weten het wel, sommigen vinden politiek ook niet alles en daar hoort de Brexit uiteraard bij, maar we zijn zo vrij om toch eventjes na te denken over wat er gebeurd is en we kunnen samen vaststellen dat er meer te leren valt uit het Brexit-gebeuren dan de heren (...alhoewel...) politici zullen willen toegeven. Laten we even samen mijmeren... We beginnen met een vraag: weten we eigenlijk wat de EU voorstelt? We vermoeden dat velen het antwoord schuldig blijven, dus de Britten wisten het ook niet, want anders zouden ze de dag na het referendum niet massaal spijt betoond hebben, nu ze eindelijk de waarheid onder ogen dienden te nemen, want de grote muilen als Nigal Farage en Boris Johnson moesten al vlug toegeven dat al hun beloftes toch niet zo waar zijn als ze voorspeld hadden...Geen miljoenen voor de gezondheidszorg en ze spraken dan nog niet over de vele sunsidies die de Britse boeren al jaren binnenreven al dient er dadelijk aan toegevoegd dat ene boer Prins Charles de grootste poenschepper was. Zelfs de grootste roeper Nigal vindt dat het nu allemaal zo vlug niet moet gaan, want ie wil uiteraard nog wel een paar jaar zijn Europa-wedde innen. Hoe zou een mens zelf zijn. Aan de ander kant van de barricade staan ook nogal wat grote muilen. Neem nu onze Guy Verhofstadt, want met driegende vinger schuimbekte hij dat ze ( Boris en Nigal) gelogen hadden zelfs nazistische propaganda gebruikten. Geef toe geen misse woorden, nietwaar, waarmee ie eigenlijk bedoelde dat ze de arme burger belogen hebben en die arme burger slikte het allemaal omdat ze eigenlijk niet wisten wat Europa voorstelde... Wat leren we nu, dat dus aan beide kanten van de barricades roepers staan, maar dat ze beiden even veel liegen of de pot verwijt de ketel dat ie zwart ziet. Hoe vaak heeft onze Guy al geen onwaarheden verkondigd...neem nu de affaire van de verkochte panden ( ambassades, gerechtshoven) , die hij des anderendaags alweer gaat huren...Een kind weet dat toch dat dit niet in het belang van de schatkist is...Euro -commissaris De Gucht die in aller ijl Fortisaandelen te gelde maakte, die plots ook in de Dexia -debakel verschijnt, de Opima bank waar zelfs burgemeesters in tranen zweren dat ze van niets weten, de Arco-zaak op kap van de kleine man, die ze zo hard verdedigen nietwaar, maar het nu eventjes vergeten. Dus degenen die nu zo luid roepen tegen Nigal en Boris hebben zelf boter op het hoofd, zelfs geen klein beetje en zijn maar wat blij dat er nu zoveel voetbal is, want de brave (...) burger denkt dan slechts aan de Rode Duivels ..maar wij hadden het spelletje door, maar ja, wij zijn een rare en dus trekekn ze er zich niet te veel van aan al hopen we dat de lezer toch een beetje gaat nadenken al was het maar in het stemhokje...!
Het is altijd onze onmacht, die onze toorn opwekt (Joseph Joubert)
Een mens zou zich kwaad maken, maar het is allemaal boter aan de galg ...Waarover maken we ons kwaad...? De corruptie, maar vooral over de heren politici die maar steeds beweren dat in bepaalde ontwikkelingslanden de corruptie welig tiert...Het zijn diezelfde heren die steeds maar beweren welk vrolijk land België wel is en dat het eeuwig moet blijven bestaan, maar als we het goed bekijken dan is België eigenlijk een TOP-ontwikkelingsland...Juist. Gelukkig voor de fraudeurs is er het EK en zolang het plebs met vlaggen staat te zwaaien en zijn tronie in de driekleuren grimeert kan er hen niets gebeuren...en het hele Optimakluwen zal wel in de doofpot raken of naar de verjaring huppelen. Hoewel de topsocialist , Luc Van Den Bossche, jaren aan het hoofd van de Optimabank stond, kan hem niets verweten worden, zegt ie. Professoren laten duuidelijk een andere klok luiden, maar waarschuwen dat er dient opgetreden , want de verjaring dreigt, maar wat gebeurt er? NIETS! Inderdaad, want het is nu toch veel belangrijker wat de Rode Duivels in Frankrijk uitspoken. Wellicht zijn ( waren) vele van die Duivels klant bij Optma, want de bank was gespecialiseerd in witwaspraktijken, want sportlui zijn daar niet vies van. Nog meer reden om kwaad te zijn? Natuurlijk, want de foefelarij verspreidde zich over alle partijen. Open VLD, uiteraard, want zij komen er recht vooruit dat zijn de partij van het kapitaal zijn. Hoe dan een blauwe vakbond reden tot bestaan heeft dat weten we niet???? Maar dat ook christendemocraten die weg op gaan, dat kan toch niet, want Christus was toch een andere mening toegedaan. Nu kwam aan het licht dat de belastingsbetaler de schurkenstreken van Dexia o.l. v. ene De Haene zal dienen te betalen en wat blijkt dat logeman De Gucht en echte Belg, bovendien Liberaal ook meeprofiteerde. Straks zal ene Marc Leemans weer staan memmen over de kleine man en een straat verder Rudy De Bie idem dito, maar ze vergeten steeds te verwijzen naar de grote mannen die de kleine man uitpersen...Hoe kan dat allemaal? De oprichter van de Optimabank ging al vier maal failliet en toch "mocht" ie een bank beginnen...maar ja de Baas van de nationale bank leerde de stiel in de kabinetten van veelwijver Wilfried Maertens en Clubzot De Haene en bewijst nu alles. Juist Joseph Joubert, de onmacht...!
De meeste dwazen denken dat ze alleen maar dom zijn...(Benjamin Franklin)
Het wordt stilaan vervelend in TV-land, want Koning ( alhoewel....) - Voetbal heeft de zaak overgenomen en dan gaan we zappen. Velen zullen het niet begrijpen dat we het voetballen wegzappen, want jaren hebben we zelf het spelletje gespeeld, maar sedert de beoefenaars van die sport de hemel ingeprezen worden en wedden toucheren waarbij de mensheid anders wel een stuk vooruit zou worden geholpen...hoeft het voor ons niet meer. Bovendien zijn er nu politici om de Groenen niet eens met naam te noemen die op FB en andere sociale media de nationalistische trom gaan voeren en met de Belgische driekleur gaan wapperen. Dat mag, met de Vlaamse Leeuw daarentegen : NIET. We zapten dus en kwamen op een programma " Komen eten" uit. We vreesden het ergste, maar mevrouw zei, laat eens staan...en we hebben het geweten.
Zoveel domheid in één programma...niet te geloven, maar erger is dat het nogal vaak bekeken wordt. Dus er moeten nogal wat dommen in Vlaanderen zijn...Hoe zit het weer in mekaar? Vier "mensen" worden bij mekaar gebracht en elkeen van de vier zal op een dag een maaltijd ( aperitief, voorgerecht, hoofdgerecht en dessert) klaarmaken. Na elke maaltijd moeten ze dan punten geven aan de kok van dienst en wie het meeste punten behaalt, krijgt een koksmes alseerste prijs...Nu begint het. We stelden vast dat de "kandidaten" de gasten steeds in uitzonderlijk mooie panden met dito keuken en eetkamer ontvingen. Zou Peeters dan toch gelijk hebben toen ie zei: " We leven allemaal boven onze stand"...Er rijzen nog meer vragen als de deelnemers beginnen te spreken, want geen één kan een fatsoenlijke zin in het Nederlands te berde brengen. Het dialect tiert er zo welig dat alles steeds ondertiteld wordt...en je direct vermoedt, hun opleiding zal ook niet derderend zijn geweest zijn en hoe raken ze aan zo'n interieurs...? Het wordt nog erger als ze commentaar dienen te geven op de prestaties, dan halen ze uit het hoofgeleerde moeilijke woorden naar boven , die dan veelal verkeerd in de contekst gebruikt worden, bovendien weten ze geeneens wat typisch culinaire begrippen betekenen en toch drammen ze maar door. "Dat is een bord een vijf sterren restaurant waardig...", met een flair gezegd alsof ze wekelijks in zo'n restaurant gaan eten en daarbij het hoogst aantal te bereiken sterren is echter DRIE...Het ergst is echter als ze beginnen te lullen over de etiquette. Ze zwaaien voortdurend terwijl ze praten met mes en vork, nochtans herinneren we nog één iets uit onze kostschooltijd, ja we kregen daar nu en dan les over hoe we ons aan tafel dienden te gedragen, over het voer op tafel zwegen ze zedig... dus we herinneren ons uit die tijd dat je bij de converstie mes, vork of lepel op het bord laat rusten en zelfs met de handen NIET gesticuleert, we zijn geen Italianen...We gaan er verder geen woorden aan besteden, maar voelen ons triest. Arm Vlaanderen, maar hoe is het mogelijk dat mensen zoveel domheid aan de hele wereld willen laten zien. Erg, maar erger nog is het feit dat de deelnemers doen alsof ze de wijsheid in pacht hebben. Om Hugo Camps na te zeggen: afschaffen die handel i.c. zo'n programma's...
Jeugd is geen leeftijd, het is een geestestoestand (Samuel Ullman)
We hebben het al vaker gezegd, we zijn een lezer van de Druivelaar...Het heeft iets met onze jeugd te maken, want Samuel heeft gelijk...jeugd is sentiment...Zo speelden bepaalde rituelen een rol omtrent de Druivelaar. Elke avond werd het blaadje na het avondeten door vader de de almanakblok geplukt...en voorgelezen...en becommentarieerd. Vooral de weer- en zeispreuken genoten de aandacht. Bij Oude Jaar was er nog een bijkomend ritueel, dan werd de nieuwe almanak met veel heisa op het het plankje gelijmd...en bovenop het 5 kilo-gewicht uit de winkel, want lijm was indertijd niet zo fel als nu...Het plankje hebben we nog . Het is van stevig donkerbruin, bijna zwart hout, met onderaan een koperplaatje : "kalender" erop. Het vormde een stel met een pijpenrek ( hebben we ook nog) en we vermoeden een huwelijkskado van vader en moeder? Het gewicht is een ook nog en doet alleen nog dienst als we iets stevig dienen vast te zetten...Dit allemaal om te zeggen, we houden nog van de Druivelaar. Lazen we vorige vrijdag toch wel op de Druivelaar: " Feest van het Heilig Hart"...Juist. Wie zou het vandaag de dag nog weten? , de Druivelaar helpt dus, zoals bij de Verzenderkesdag, Sluiterkesdag voor ouders, schoolmeesters etc...Toen we het blaadje hadden afgescheurd en vroegen aan onze vrouw," Weet je welke dag we vandaag zijn? ", wist ze het zo waar . "Feest van het Heilig hart", zei ze. We vermoeden dat ze heimelijk had gespiekt ..., maar toch. Eigenlijk besften we , bij nader inzicht, dat het indertijd allemaal nogal hard in onze kinderkopjes was ingeklopt. Maart: maand van de Heilige Jozef, mei: maand van O.- L.- Vrouw en juni de maand van het Heilig Hart...Op dat feest moesten alle kinderen van het dorp hulde brengen aan het Heilig Hart en daarom een ruiker boemen neerleggen voor het beeld. Voor ons was het geen probleem, want we waren misdienaar en waren van het bloemen neerleggen ontslagen, maar voor de rest...Amaai..., want begin juni waren er niet zoveel bloemen, buiten de rododendrons...en toch slaagden de kinderen er in bloemen te brengen al kostte het zweet, bloed en vooral tranen...Het hele geval was één van de eerste feiten waarom we ons ergerden...Des anderendaags lagen alle moeizame vergaarde bloemen respectloos op een hoop achter de kerk gezwierd . We vonden dat niet kunnen en zegden dat ook...Weet je wat de reacties waren: " Jij bent een rare"...Toen reeds en waarschijnlijk nog, want anders zou je er geen stukje over schrijven. Jeugd is wel een geestesgesteldheid...Daag...!!!
Nederlands moet een verdraaid moeilijke taal zijn...ene Robert Wasseige (...als een konijn op de plein...), Elio di Rupo ( geen tekst, te veel eigenlijk...) en nu Marc Wilmots ondersteepten het. We kunnen niet begrijpen dat de bondscoach van oh dierbaar België (...), getrouwd met een Vlaamse, na zoveel jaren nog met zo'n afschuwelijk accent broebelt...De huidige Minister van Mobiliteit doet beter, want ie spteekt alleen Frans...Bij Wilmots is het dan niet alleen de uitspraak, hij verkracht steeds de waarheid...Hij neemt ene Jean François Gillet mee, want hij is zo'n sfeermaker...Wat dat ook moge zijn, maar ooit zei Wilmots dat hij jonge talenten als de jongste Lukako bijvoorbeeld een kans wil geven. Waarom valt Sels, een jong keeperstalent, dan uit de boot? Geen smaakmaker? Neen, maar Wilmots zegt de waarheid niet, Gillet mag mee omdat ie franstalig is...al was ie ooit voor fraude 13 maanden geschorst in Italië...Er is nog meer. De heer Wimots verwijt de KBVB dat ze te veel geld vragen om de "vedetten" te bewonderen...i.c. toegangsgeld voor de matches. Is de heer Wilmots socialist geworden? Als er nu altijd gestaakt wordt dan is het om de putten van de gratiscultuur alla Stevaert te vullen. Babe Freya bleef niet achter en het zilverfonds van de Keizer van Oostende is ook een lege doos. Dus Wimots vindt de toegangsprijzen te duur, maar ie zegt er NIET bij op welke manier de KBVB de centen moet halen om zijn miljoenenwedde, de onethische premies en andere wensen van de spelers te betalen...Steve, Freya, Johan maakten ook de putten...en vele schulden en al zegde grote staatsman Mathiot dat de schuld wel weer van zelf zou verdwijnen , we weten dat het niet waar is...en daarom gaan ze nu staken. We laten het EK aan ons voorbij gaan en Wilmots is een petit joueur om eens in zijn sport en taal te blijven!
Wij zijn geboren om de waarheid te zoeken ( Michel Eyquem de Montaigne)
We zijn er hoe langer hoe meer van overtuigd dat Marcus Tullius Cicero gelijk had: "Historia magistra vitae est"(1) , maar we zijn er even erg van overtuigd dat de meeste mensen er erg anders over denken...Neem nu de vakbondsleiders...Ze zouden toch dienen te weten dat langdurige stakingen geen zoden aan de dijk zetten en dat is in het verleden meer dan eens bewezen, maar de heren denken er anders over, want ze willen alleen maar hun macht bevestigd zien en daaruit voortvloeiend hun riante lonen..Laten we even de geschiedenis in duiken...In 1961 wilden de vakbonden de stemming van de Eenheidswet ( idee van vader Eyskens) beletten en legden het land plat...en zeker niet steeds op de zachte manier...we weten er niet veel over, want we waren op dat moment onder de wapens ( jawel...) in Duitsland ( in Lüdenscheid om precies te zijn) en de vaderlandse politiek ging aan ons voorbij...maar op een zekere koude januarinacht was er in de kazerne "de Ijzer" in Lüdenscheid groot alarm. We moesten de kitbag klaar maken voor een "lange trip", de tanks werden gestart...en we stonden een hele lange nacht in de rij te wachten op het definitieve vertrek- signaal... Het kwam er niet, doch later vernamen we dat de regering er aan gedacht had pantsertroepen naar België te laten komen...Om maar te zeggen hoe hevig de stakingen toen waren...Ondanks alles werd de Eenheidswet goedgekeurd en later ook uitgevoerd...en iedereen moet nu toegeven ( al doet de linkerzijde het niet) dat dankzij die wet België een bloeiperiode gekend heeft waar de andere Europese landen nog in het moeras zaten...We kunnen ook nog de battle tussen the Iron Lady en de Britse mijnwerkers aanhalen...Magret heeft het gehaald... We wilden hier niet bewijzen dat de vakbonden geen reden hebben van bestaan, integendeel, maar ze zouden moeten leren dat bruut geweld geen oplossingen biedt, maar dat de beste resultaten aan de onderhandelingstafel worden gerealiseerd..De Gewelddadige staking van 1961 heeft ons alleen geleerd dat Vlaanderen en Wallonië twee verschillende landen zijn qua mentaliteit etc...We waren het bijna vergeten, maar na 55 jaar en met de hulp van de cipiers en spoorwegmannen wordt het weer extra duidelijk...De echte Belgen mogen bang gaan worden , want met partijen als Vlaams Blok en NVa zou het met België wel 's de verkeerde kant kunnen gaan. De nationale partijen ( daarom heten ze ook zo) deden steeds veel water in de wijn om het land van de von Saksen Cobrug Gotha's te redden...Voor mij hoeft het niet meer, maar als het blijft bestaan gaan we ook de slaap niet laten...
(1) De geschiedenis is de leermeesters van het leven
Gaston Berghmans is gestorven...We hebben de onhebbelijke gewoonte steeds te zeggen bij het vernemen van een afsterven: " We hebben nog tien jaar te gaan...Als je weet dat Gaston negentig werd, dan weet je hoe oud wij zijn...Een onhebbelijke gewoonte dus, want er zijn er velen die zelfs de tachtig van mij niet haalden...We vinden het echter nog veel erger de schijnheiligheid die primeert rond zo'n overlijden...We schreven het hier reeds zo vaak: De mortuis nil nisi bene, maar je moet ook niet gaan overdrijven. We geven toe , de sketch met de rekensom was grandioos , want ooit zond de Nederlandse TV hem uit met Oude Jaar in de reeks van de tien beste Nederlandse huomristische acts van het voorbije jaar. Als je weet hoe Nederlanders steeds over Vlaanderen denken is het wel een eer om tussen Hermans, Kan, Sonneveld te staan. Gaston verdiende die eer, maar het feit dat ie alleen maar in het dialect zijn ding kon doen , zorgt er toch voor dat ie beperkt is, want buiten Antwerpen hield het toch op...Maar eigenlijk gaat het daar niet over, maar over de schijnheiligheid...Iedereen die de mening over Gaston mocht komen zeggen deed het op de volgende manier of met woorden van deze strekking: " Nu zit ie samen in de hemel moppen te tappen met Leo..." Zelfs cartoonist Marec deed Gaston vanachter de hemelpoort piepen naar Leo die in de hemel piano zit te spelen... De kerken in Vlaanderen lopen leeg, naar de preken van de pastoors wordt niet meer geluisterd en toch gaan al die BV's gaan lullen over de hemel...Waarom, want in interviews geven ze steeds toe dat ze niet meer geloven, dat ze wegens een handtastelijke kapelaan het geloof afgezworen hebben...en nu gaan ze weer in de hemel geloven...Het kan nog erger, want ene Celie Dehaene zei zelfs dat ene Jean-Luc er vanuit de hemel voor zou zorgen dat Club Brugge kampioen zou spelen...Zit die Jean-Luc wel in de hemel , want als we lezen hoe Jezus de tollenaars en ander gespuis uit de tempel ranselde, dan maakt de man met connecties bij Dexia toch weinig kans... We vragen ons af, waarom doen ze het dan...over de hemel spreken...Ze trekken de zaak voortdurend in het absurde, maar plots past het in hun kraam...en hupsakee, daar gaan ze...Leve de schijnheiligheid ...en zeggen dat ene Geert Hoste daar uren lang vanop het podium kan lullen... over de schijnheiligheid...Wedden dat we het straks weer zullen mogen horen...Bah...!
Egidius, waer bestu bleven? Mi lanct na di, gheselle mijn. Du coors die doot, du liets mi tleven.
Dat was gheselescap goet ende fijn, Het sceen teen moeste ghestorven sijn. Nu bestu in den troon verheven Claerre dan der zonnen scijn, Alle vruecht es di ghegheven.
Egidius, waer bestu bleven? Mi lanct na di, gheselle mijn. Du coors de doot, du liets mi tleven.
Nu bidt voor mi: ic moet nog sneven Ende in de weerelt liden pijn. Verware mijn stede di beneven: Ic moet noch zinghen een liedekijn . Nochtan moet emmer ghestorven sijn.
Egidius, waer bestu bleven? Mi lanct na di, gheselle mijn. Du coors die doot, du liets mi tleven.
Op de foto mijn familie: vader , moeder, mijn zussen Camilla en Maria, mijn broer Joris (+) en mezelf. Foto genomen tijdens de oorlog in 1943. Daaronder het gemeentehuis van Oedelem, mijn geboortedorp, Dr. Wyns noemde het één van de mooiste gemeentehuizen van Vlaanderen...
De vierde latijnse van het Sint-Rembertscollege in 1953 met klastitularis Jozef 'Basiel' Verstraete ( achterste rij...) op schoolreis in Brussel. Gehurkt helemaal rechts zit ikzelf.
In december 1958 speelden enkele Oedelemse jongeren het toneelstuk "Smidje Smee". De "acteurs" werden uiteraard voor het nageslacht op foto vastgelegd...Bovenste rij: (v.l.n.r.) Willy Beernaerts (souffleur), Antoine Dhaese(+), Antoine Depestel, kapelaan Demuynck, René Dewulf, Roger Vanhullebusch, (zittend v.l.n.r.): Roger Vandeweghe, Edward Gilliaert en Marcel Denaeghel
Mijn oude Roldersklacht (mei 1958) aan de Zoete Waters in Heverlee...Eern triest moment!
We zijn de 47de week van 2024
Herfstavond door Albert Verwey
Op 't donkre buiten Boomkruinen ruisen; Stormwolken drijven: In 't lamplicht huis en Voor donkre ruiten, Zit 'n dromend beeld Woorden te schrijven, En 't kruinenruisen, En 't wolkendrijven Staat, een geluid,in Schrift gepenseeld.
De Waterlelie door Frederik van Eeden
Ik heb de witte waterlelie lief, daar die zo blank is en zo stil haar kroon uitplooit in 't licht
Rijzend uit donker koelen vijvergrond, heeft zij het licht gevonden en ontsloot toen blij het gouden hart.
Nu rust zij peinzend op het watervlak en wenst niet meer...
Een vrucht die valt door Karel van de Woestijne
Een vrucht, die valt... -- waar 'k wijle in 't onontwijde zwijgen,
buigt statiglijk de nacht zijn boog om mijn gestalt. De tijd is dood, omhoog, omlaag. Geen sterren rijgen haar paarlen aan 't stramien der roereloze twijgen. En geen gerucht, dan deze vrucht die valt
Een vrucht. -- En waar ik sta, ten zatten levens-zome, vol als de nacht maar even stil; blind als de lucht hoe rijk ook aan 't verholen van mijne dromen, voel 'k -- lomer dan in 't loof der luideloeze bomen een vrucht die valt, -- mijn hart, gelijk een vrucht die valt...
'k Hore tuitend' hoornen.... door Guido Gezelle
'k Hore tuitend' hoornen en de navond is nabij voor mij: kinderen, blij en blonde kom, de navond is nabij, kom bij: zegene u de Allerhoogste, want de navond is nabij, kom bij: 'k hore tuitend hoornen en de navond is nabij, voor mij!
blinde non waanzin spon zacht geflonker in de ogen
donker
pracht
Nacht door Hermen Gorter
Het gras heeft den nacht al begonnen, de tuin is stil bezonnen. De hemel is onbezonnen, licht nog zo ongeschonden.
Bomen wit als boekweit hangen neer stil in schoonheid, maar de losse kastanjebladen zijn schichtig en overladen van wind...
In memoriam amici J. Campert door Louis de Bourbon
In de open dromen van den wreden dag heb ik jouw pijn gevoeld, jouw brandend leed, soms hoor ik in den nacht jouw stervenskreet en ik zie een blik die breekt, jouw laatste oogopslag.
Ik hef het glas. Ik zie den roden gloed van 't heulsap dat ons beiden heeft verheugd in vroegere nachten luid en licht van jeugd, maar sinds jouw dood smaakt alle wijn naar bloed.
En sinds jouw dood is alle licht te schel, elk vuur te heet, alle genot doet pijn en ik hoor in ieder lied dit bittere refrein: o, hart, jouw hart, o bloedrode rebel.
Louis de Bourbon (1908-1975)
Klik op de pijl onderaan laatste tekst om het archief op te roepen...
Haiku
Het jaar is gestart
en we beloven weer veel,
want we zijn zo dom!
(WVO)
Haiku
Het ouder worden
is zeker geen sinecuur
en je doet 't alleen...
(WVO)
Haiku
De vorst is weer weg,
bakken regen stromen neer,
helaas, godgeklaagd...
(WVO)
Haiku
De minister spreekt:
het zijn zeer droeve tijden,
de riem dient gesnoerd... (WVO)
Over mijzelf
Ik ben Willy Beernaerts, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Wim van Oostveld .
Ik ben een man en woon in Mariakerke-Oostende (Vlaanderen ) en mijn beroep is leraar Nederlands - geschiedenis aan het VTI in Oostende en freelance journalist bij de Zeewacht .
Ik ben geboren op 26/04/1936 en ben nu dus 88 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Lezen en schrijven.
Schreef een roman " Het zwarte Schaap" die spijtig genoeg al uitverkocht is. Het vervolg staat op mijn Blog " De Tocht terug" Nu schrijf ik voor het Jaarboek " Bos en Beverveld" van de heemkundige kring van Beernem-Oedelem-St.-Joris .