Aan de rechterkant kan je het Egidiuslied lezen van Jan Moritoen. Jan overleed te Brugge eind l416 of begin 1417 als lid van de gilde van de bontverwerkende lamwerkers. Hij was zelfs een bepaald moment schepen van de stad Brugge. In het Egidiuslied spreekt hij zijn overleden vriend en rivaal in de liefde lyrisch toe. Egidius en Jan Moritoen waren beiden verliefd op Mergriete. Na Egidius' dood trad zij in het klooster en liet de liefde van Jan Moritoen onbeantwoord.
P.S. Egidius was een gewaardeerd zanger en musicus. Egidius is het latijn voor Gillis.
Zoeken in blog
Zoeken met Google
Op de foto (1) zien we hoe Jan de tekens van een witchdoctor in Z.-Afrika intving. Op de 2de foto Jan en zijn vriend Norbert in Venetië
Bij bovenstaande foto: waar is de tijd ? Rustpauze tijdens de blok van 1959...Op de achtergrond het kerkje van " 't Vewt"...!
Bij de start van de tekst over het boek van Dirk Musschoot staat een foto van het dorp waar Jan woont, Nkodusweni...
Na de strijd door Pieter Nicolas Van Eyck
't Abrupt geratel zwijgt in 't duin Vreemd-stil is 't. Luwte en vogelzang; En 't kalm gedruis uit gindse tuin Van maaien, heel de middag lang.- De strijd beslecht, ligt alles neer. Maar toch, dit diepe hunkren weer:
Of 't hart,o, éénmaal voelen kon De milde, lieflijke zoen Van alle strijd in avondzon Door ceder-, roos- en berkengroen, En wolken, drijvend als een vlucht Van witte vogels door de lucht.
Loon door Hélène Swarth
Ik zong en zie! de beek gaf mij een dronk tot loning, De wijnstok, wijn, het koren, brood, Geen struik die mij geen bloem, geen bloem die mij geen honing, Geen boom die mij geen schaduw bood.
De zon gaf mij haar goud, de morgen haar juwelen En de avond, al zijn hemelrood. Maar wie mij had beloofd, zijn ziel met mij te delen, Gaf haar voor liefde en steen voor brood.
Jacqemijne Bolats werd te Leuven begraven in 1520 naast haar man en haar kind. Ze had bei met dezelfde liefde bemind, al haar dagen.
Ik heb haar zerksteen gevonden, op een regennoen, onder wat mos en veel gele blaren. Kinderen spelen er rond, en bij zomernacht paren geliefden hier hun bevenden mond.
Zij werd in Antwerpen geboren, - o mijn sterke stad, - wie voerde haar de Brabantse heuvelen over? Daar vond zij een man en won zij een kind, en de rust, onder mos en wat herfstig lover.
Want, toen God zag hoe volmaakt deze drie stonden in 't licht van rustig geluk, het jubelende kind,en dees vredige beiden, toen was hij als David, die wenend zijn zoon overwint. Hij kon deze kalme zielen niet scheiden en brak alle drie hun hulzen stuk.
Zie, zo lange tijd is aan elk mens gegeven, dat zijn woord rijpe tot lied voor Gods aangezicht. Hoe vaak het hernomen , geaarzeld, getracht, tot duidlijk en klaar klinke het rhytme dat door elk leven vleit; God luistert en wacht, de zanger verdwijnt, maar het zingen ruist uit in Gods wezenheid.
De morgenlucht is een bezoedeld kleed een bladzij met een ezelsoor een vlek
de stad een half ontverfde vrouw
maar schokkend steigert zij den hemel in als een blauw paard van Marc in 't luchtgareel
Berlijn
de zon is geel
Vader door Michel van der Plas
Vader, wat zou ik ervoor willen geven als je er af en toe nog eens kon zijn en een zondag kwam zitten in mijn leven bij mijn werk en mijn boeken en mijn wijn.
Soms zie ik mannen van vijfentachtig (je weet wel waar) met een gezicht vol zon en zin, en dan denk ik godallemachtig als ik hem zo nog eens meenemen kon.
Want op de een of de andere manier leeft ik toch ook nog steeds voor lou: louw ogen wil ik, met hun aandacht, pret en mededogen bij mijn geploeter, mijn huis en mijn hier: en ik zag ze zo graag en keer genieten van al wat ze vol tranen achterlieten
Gij wast aan mij gelijk de winde... door Karel van de Woestijne
Gij wast aan mij gelijk de winde die wentelt om een koren-aar; dra zal ik aan mijn wang bevinden de zomer streling van uw haar.
Dra zult gij 't glanzend voorhoofd beuren tot waar mijn slapen komm'rend staan: zo ziet men, wild, een winde geuren naast 't wegend rijpen van het graan.
o, 'k Ben geen sterke: moe-gedragen, verzwaart vaak de angst mijn levens-last; maar 't is mij waar 'k uw wasdom schrage, of blijde een échte steun me omwast
Zo reikt de liefde, o mijn beminde, verrijkt me uw liefde in vreze en vaar, - gelijk een geur'ge wentel-winde die sterkt en loont heur koren-aar.
Paradise Regained door Hendrik Marsman
De zon en de zee springen fonteinen bliksemend open: waaiers van vuur en zij; langs blauwe bergen van den morgen scheert de wind als een antilope voorbij
zwervende tussen fonteinen van licht en langs de stralende pleinen van 't water, voer ik een blonde vrouw aan mijn zij, die zorgeloos zingt langs het eeuwige water
een held're, verruk'lijke wijs:
'het schip van den wind ligt gereed voor de reis, de zon en de maan zijn sneeuwwitte rozen, de morgen en nacht twee blauwe matrozen - wij gaan terug naar 't Paradijs'
Ida Gerhardt (1905-1997)
De gestorvene door Ida Gerhardt
Zeven maal om de aarde gaan, als het zou moeten op handen en voeten; zeven maal, om die éne te groeten die daar lachend te wachten zou staan. Zeven maal om de aarde te gaan.
Zeven maal over de zeeën te gaan, schraal in de kleren, wat zou het mij deren, kon uit de dood ik die éne doen keren. Zeven maal over de zeeën te gaan -- zeven maal, om met zijn tweeën te staan.
De Zwerver door Jan van Nijlen
Ik ben vermoeid. Toch ben ik nog gestegen Tot op de heuveltop in het late licht, en voor mij kronkelen de duistere wegen Van 't avonddorp, dat daar verlaten ligt.
Is nu de wereld zoveel eeuwen ouder? Alles lijkt mij zo vreemd en toch bekend. Ik mis alleen een vriendelijken schouder, Een lichaam, dat mijn lust voelt en herkent.
Ik ben alleen voor gans mijn verder leven, Er is niets meer dat me aan deze aarde bindt. En toch, ik voel mijn hart onstuimig beven: Dààr staat een boom, dààr speelde ik als kind.
Jan van Nijlen (1908-1975)
De klok ( zie boven rechts) tikt gestaag verder...Mijn teller staat reeds op 72...!
Om alle teksten op het BLOG te lezen klik je onderaan de laatste tekst op de naar links gerichte pijl...
De Axa-man met twee gezichten en dit na meer dan 50 jaar, toen hadden we de Krüger-man...! Wat goed is blijft dus goed...
Haiku
De zon brandde fel
op het wit berijmde gras.
Ver is de lente... (WVO)
Dropbox
Druk op onderstaande knop om je bestand naar mij te verzenden.
Een leugenaar is altijd gul met eden ( Pierre Corneille)
Ze ( de politici) hebben nog steeds geen akkoord in Oostende, want mietje wil niet met jantje en jantje niet met pietje, maar petje en mietje ook niet...de enig die wil met zichzelf is de Keizer, want hij is in onmisbaar en hij heeft altijd gelijk. Vreemd is dat we het -- spijtig genoeg -- niet over de socialisten hebben, maar over de Stadslijst. Vreemd en we begrijpen het ook niet dat nu al meteens de voorzitter van de SPa gaat onderhandelen in naam van de stadslijst. Eigenlijk is het allemaal wel prettig om mee te maken, want er wordt wat afgeluld vandaag de dag. Het was vroeger , we bedoelen voor de verkiezingen, ook al aardig bezig, maar nu staan ze ook met zijn allen te drummen en allemaal in ons belang, nochtans is er nooit één van die lullers ons persoonlijk komen vragen wat onze mening is. Voor de verkiezingen kwam de lijstttekker van de Open VLD van Antwerpen zeggen dat de burgemeester van Antwerpen ethisch onbekwaam was om burgemeester te zijn, nu, na de stembusgang, nadat "zijn" partij drie (3) zetels haalde zwijgt ie in alle talen, of nee, kwijlt ie om weer met die onbekwame burgemeester in zee te gaan . In de Zevende Dag trok de burgervader (...) van Vilvoorde ook van leer, tegen -- alweer-- de onbekwame burgermeester van Antwerpen. " Het is een slecht acteur en straalt niets dan macht uit ( Hoe je zoiets kan zien, maar kom...)" Des anderendaags kiepert diezelfde Vilvoordenaar de kartelpartner, Groen, buiten en gaat in zee met CD&V en NVa . " Dat is democratie", zegt ie dan. We hadden er al lang op gewacht, want zoals de lezer weet als het over politiek gaat, moet het woord democratie vallen en vooral verkracht worden. Eigenlijk vinden wij dat het woord democratie NIET meer zou mogen gebruikt worden. Neem nu Ninove...meer dan 40 procent van de Ninovieters stemden op een partij, maar het is een slechte partij zegt men...( Wie is men, de goeien...?) In hoeveel dorpen en/of steden behaalt het Vlaams Belang behoorlijke cijfers, maar ze mogen niet mee besturen, want het zijn slechten...dus de mensen die op die partij stemden, zijn slecht...Wie denkt er het racht te h abben om te zeggen dat iemand slecht is? God de Vader? Maar volgens Etienne Vermeersch bestaat ie geeneens, dus. Tenslotte als vele mensen niet denken dat ze goed zijn...de mensen, het volk, demos ...democratie. Als je iemand uitsluit...is dat dan nog democratie...? In onze stad was er een nieuwe partij...Recht door Zee...Mooi. Eén van de heren op de lijst ijverde steeds voor Mariakerke ( een wijk). " Wij zullen ons met hart en ziel inzetten voor Mariakerke. Mariakerke MOET een containerpark hebben..." Het werd en flop voor hem en tevens voor de partij RDZ. Juist, want democratie is meer dan de eigen voordeur, stoep, straat. Achteraf was ie kwaad zelfs woest, want hij trekt naar het buitenland...Naar Spanje, want daar heerst de democratie...Vraag het eens aan de Catalanen...Joepie
Vorige zondag was een heerlijke dag...Neen, niet wegens de verkiezing, want daar hebben we een heel andere mening over. Vooraleer we eigenlijk definitief van start gaan, toch maar even onze mening...Verkiezing heeft niets met democratie te maken, maar alles met gekonkelfoes, achterbaksheid, leugen en bedrog. We zouden ze niet te eten willen vragen alle dames en/of heren die veruit de meeste voorkeurstemmen mochten begroeten, dus de populairsten van de stad of dorp waren, maar toch netjes opzij worden geschoven.Dat heet dan politiek, zeggen de foefelaars en nemen meteen het woord democratie in de mond. Zielig, maar waarom was de zondag dan weer heerlijk? We zijn op bezoek geweest, wij, de twee jongste van de hoop, naar de oudste, lichtjes dementerende zus. We waren thuis met vier: twee zoons en twee dochters. Onze oudste broer is nu bijna dertig jaar geleden overleden...Juist, je kon het raden: kanker. De drie die overbleven onderhielden nog een behoorlijke band...de gebruikelijke ansichtkaarten sturen, wel 's samen eten, maar de jaren schreden voort en het werd hoe langer hoe duidelijker vooral des morgens bij het opstaan. Nu was er een neef, de zoon van de oudste zus, die vond dat we nog's samen moesten komen...verkiezing of geen verkiezing...en gelijk had ie . Het gebeurde in Ieper, de vredesstad, niet speciaal gekozen, alleen maar omdat zus daar woonde. Het Sint-Jozefshuis.Geef toe die Jozef moet nogal werk hebben gehad...als die huizen, kerken, instituten, straten...Een prachtig gebouw overigens, maar niet zo oud, de Grote Oorlog weet je wel...Maar wij vonden het er binnen allemaal zo akelig wit...voor de rest heerlijke koffie, malse koekjes voor de kunstgebitten..., maar vooral het babbelen, vertellen. Het was zo erg, om halfzes moest zus gaan souperen, maar het was halfzeven als ze haar kwamen halen..." We zouden de tafel willen opruimen"...We hadden geeneens de hele middag lang gevoeld, gezien dat zus dementeert...Achteraf stelden we vast dat vooral de oorlogstijd ons hechter aan mekaar had gelijmd, de vlucht uit het dorp, maar spijtig ook hoe alles ten einde kwam toen we naar kostschool werden gestuurd...zodat we een heel stuk van ons opgroeien, van kind naar volwassen niet samen hebben beleefd, wellicht de moeilijkste tijd. We kwamen wel tot het besluit dat we een heerlijke jeugd hadden gekend en vooral dat Mulisch gelijk heeft: " Familie duurt het langst". Naar het schijnt, zou, volgens de kenners, dementie ophouden als de patiënt over het verleden kan praten. Het was zo, maar wat ook waar is? De nostalgie die je des anderdaags bespringt na zo'n heerlijke zondag. Daarom dat stukje, maar er is alweer een stukje jeugd weg, want verleden week vernamen we dat een echte jeugdvriend waarmee we opgroeiden in het dorp der dorpen gestorven. Hij ruste in vrede...
We liegen nooit zo veel als voor de verkiezingen (Georges Clemenceau)
Eigenlijk zijn het vervelende tijden..., want binnen een paar dagen zijn er verkiezingen en wat gebeurt er?: de ene helft vraagt om wat ze zelf voordien "vergaten" te realiseren en de andere helft belooft wat ze nooit zullen verwezellijken. Dit gezegd zijn duiken we toch maar even het verleden in...en stellen vast dat we dat vroeger eigenlijk eerder leuke tijden vonden. De eerste keer dat we ter stembus toogden, herinneren we ons nog zeer goed. Het is vandaag de dag bijna niet meer te geloven, maar we voelden een zekere fierheid over ons heen dalen. Aan de schoolpoort , het stemmen vond in de dorpsschool plaats, stonden meerdere kandidaten en allemaaal drukten ze ons de hand wat heel vreemd was, want iemand de hand drukken deden ze in een dorp niet zo vaak. Wel in de hand kletsen om een verkoop van een koe of paard te bevestigen, maar handjedruk? Zelden. Bovendien volgde er hier en daar een schouderklopje, een knipoog...of " Je weet wel, eh"...In het stemlokaal heerste een gezellige drukte, het kiesbureau bestond slechts uit gekende gezichten, groepjes kiezers stonden nog na te kletsen en de koddebeier stond aan een bierflesje te lurken. " Voor de goeie stemmen voor de eerste keer," zei de voorzitter die onze postbode was, want hij kon lezen en schrijven. In het stemhokje maakten we het bolletje zwart ( toen nog) achter de naam van een marginale man, die op de lijst stond als laatste man om de hoop te vullen, de naam lijstduwer was nog niet uitgevonden en niet velen waren bereid om laatste te staan...We voelden ons fier dat we daar eens iets konden doen tegen alle geplogenheden in. Later hebben we nooit kunnen begrijpen dat mensen voor iemand kozen, want " We durfden niet anders"...Later zijn we dan nog gaan plakken...en dat was leuk, want we plakten dan affiches van kandidaat A op de schuurgevel van kandidaat B en omgekeerd. Leuk, maar achteraf toch ook een beetje ontgoocheling, want we hadden de bizarre gezichten willen zien en de vreemde commentaren..., naar echt waar, het bleef rustig in het dorp. Zouden we mogen besluiten dat al het geplak en gekalk niet zoveel indruk maakte...Toen we in Leuven studeerden, was er ook in oktober verkiezing. We vernamen dat je met je kiesbrief gratis een treinkaartje naar huis kon krijgen. We stelden dus de aanvraag van het jaarabonnement een tijdje uit en spaarden alzo ( voor een student een aardig sommetje) uit. Dus geloof je het nu, dat verkiezingen vroeger leuk waren..., maar nu...het verstoort heel onze zondag. Bah!
Een staatsman is een man op wie men geen staat kan maken (C.Buddingh)
Je hebt zo van die dagen...er staat niet veel zinnigs in de krant, want er zijn verkiezingen op komst en dan weet je het wel. Er wordt geluld tot het niet mooi meer is en er blijken slechts fantastische mensen op onze aardkloot te leven. Bovendien hebben die supermensen slechts één euvel, ze lijden aan geheugenverlies, want straks zalhet allemaal anders zijn, maar ze vergeten , schijnheilig, dat wat ze nu beloven , ze vroeger ooit hadden kunnen realiseren. Een slogan die het steeds opnieuw goed doet is: " De rijken moeten betalen", maar zo lang we reeds met slogans rond de oren werden geslagen om de juiste stem uit te brengen , al 61 jaar, werd boven genoemde kreet steeds geuit, maar geen partij die het realiseerde en één partij, ze zijn tenminste eerlijk, de liberale partij doen er alles aan om de rijken nog rijker te krijgen...en toegeven het lukt hen, hoe klein ze ook zijn , best aardig. Het in zo'n tijd dat een mens verpozing zoekt en wat gebeurde er...plots viel uit één van de boekenrekken een werk van de uitgeverij Athenaeum - Polak & Van Gennep: " Rome in Verval" van Gajus Sallustius Crispus - " De samenzwering van Catilina" en " De Oorlog tegen Jugurtha". Jawadde, de herinneringen borrelden weer op, want eerlijk in de derde latijnse lazen we graag Sallustius zoals ie meestal kort en bondig werd geheten, nochtans Romeinen hadden drie namen: de voornaam: Gajus, de familienaam :Sallusius en tenslotte de toenaam: Crispus ofte Kroeskop...We lazen Sallustius dus graag, maar veel was het ook niet, want de schrijver leidde een nogal goor leventje en dat was uiteraard nog niet bestemd voor de brave oortjes van de scholieren in een bisschoppelijk college. Een beetje over Jugurtha Koning van Numidië (Welvarendkoninkrijk in Noord-Afrika ( deel van huidig Noord-Algerije en stuk Tunesië ), maar Marius (1) ... wel raad mee wist en voor Catilina moesten we wachten tot in de Retorika, toen ze Cicero op ons loslieten. Terug naar onze Kroeskop. Hij werd in 86 voor Chr. geboren in Amiterium, 80 kilometer noorsoostelijk van Rome in een gegoede familie en voelde zich van jongsaf aangetrokken tot de politiek en koos partij voor ene Clodius (2) , een tegenstander van Cicero. Hij stierf in 35 voor Chr in Rome. Sallustius leidde een nogal liederlijk leven en toen ie betrapt werd bij de dochter van Sulla (3) ,Fausta, bleek zijn loopbaan gedaan, maar de sluwe Gajus sloot aan bij Caesar en dat legde hem geen windeieren. Caesar beloonde zijn discipel en hij werd propraetor (4) in Afrika. Hij maakte het daar zo bond, buitte de bevolking zo uit dat Caesar er zelf moeite mee had en toen zijn beschermheer in 44 werd vermoord , trok Sallustius zich uit de politiek terug en ging zich aan de geschiedschrijvinf wijden...en met succes. Zijn korte politieke carrière had hem wel een fortuin opgeleverd, want hij liet een luxueus buitenverblijf buiten Rome optrekken wat later onder de naam " De tuinen van Sallustius" bekend werd. We zijn dan weer beginnen lezen in Sallustius en geloof het of niet, maar in feite voelden we onszelf weer een beetje meer gelukkig, want eigenlijk treffen we het nog wel met "onze" politici...Het zijn best aardige kerels, ze liegen veel, zijn een klein beetje corrupt ( maar in vergelijking met Rome is dat te verwaarlozen) , maar ze vermoorden elkaar toch niet al hadden de Romeinen daar ook wel hun mannetjes voor om hetzelf niet te moeten doen . Al mogen we uiteraard de namen Cools en Vanderbiest hier niet vergeten, dus daarom schreven we: een beetje meer gelukkig. Besluit: voor de eerste keer gaan we blanco stemmen of toch voor PVDA...?
(1) Gaius Marius (157 v.Xus - 86 v.Xus) gekend Romeins generaal die in 102 met de Kimbren en Teutonen afrekende in Aquae Sextae 'Aix-en-Provence) en ook Jugurtha te grazen nam . Behoorde tot de partij Populares( partij die de belangen van het plebs verdedigde) en na een nogal succesvolle politieke carrière trok ie zich ontgoocheld terug op zijn landgoed
(2) Publius Clodius Pulcher ( de Schone) (93 v. Xus - 52 v. voorvechter van de Populares Xus), voorvechter van de partij Populares en verstoorde menige keer de openbare orde. Werd in een straat gevecht gedood
(3) Lucius Cornelius Sulla (138 v.Xus - 78 v.Xus) generaal en behoorde tot de partij der Optimates ( verdedigde de belangen van de vooraanstaanden). Hij was zelf van 82 v.Xus - 79 v. Xus) dictator en hervormde nadrukkelijk het openbaar bestuur en gaf de senaat weer meer macht. Hij trad in 79 af en stierf kort daarna, sommige bronnen zegden dat ie aan een venerische ziekte overleed. Hij was vijfmaal gehuwd
(4) Propraetor: de praetor was een hooggeplaatste juridische ambtenaar in Rome en werd na de loopbaan stadhouder in een hem toegekende provincia met als titel propraetor...( bv Pontius Pilatus)
Koning, keizer admiraal...ze doen het allemaal( Reclameslogan)
Een tijdje geleden was er op FB iemand die zich ergerde aan de beperkte kennis bij de meeste mensen wat de geschiedenis betreft. We waren van plan die mens toe te juichen, maar bij het verder lezen van zijn "boodschap" schrokken we ons een hoedje...Juist, want ie begon van ene Leopold II van Saksencoburg een heilige te maken, want hij ergerde zich alweer omdat vele mensen de tweede koning der Belgen als een onmens gingen voorstellen. Uiteraard ergerden wij ons dan om de beperkte kennis der geschiedenis bij die man die zich tweemaal ergerde. Wie was hij eigenlijk en bij nader onderzoek kwam de aap uit de mouw: de ergeraar was een rijkswachter. Dus zijn kennis van de geschiedenis zal allesbehalve de historische kritiek kunnen doorstaan. Zoals in de lager school hoorden wij ook "niets" dan goeds omtrent de Coburgs en de rijkswachters zullen wel ook op die wijze gebrainwasht zijn. Nochtans...Leopold I kwam uitvoerig aanbod in de BBC-reeks over Queen Victoria: Uncle Leopold ! De grootste rokkenjager van de 19de eeuw, bovendien een gerenommeerd koppelaar opzoek voor alle Coburgers naar een rijke, machtige huwelijkspartner. Op alle Europese tronen zat nagenoeg een Coburger. Leopold II spande wellicht de kroon...Hij was verwant met Louis XIV, maar dan wel als bastaard nazaat van hem en Madame de Montespan...Daar kan ie zelf niets aan doen, maar ja, spijtig voor alle dappere Belgen, hun Koningshuis stamt dus af van bastaards...Zoals gezegd dat had Leopold II zelf niet in de hand, maar zijn eigen sexuele escapades dan weer wel, bovendien zijn zogezegde strijd tegen de slavernij was tamelijk hypocriet. Hij bestreed de Arabische slavendrijvers omdat ze in de weg stonden voor zijn ivoorsmokkel en later de rubberhandel. Hij schonk "zijn" kolonie aan België, want ze bracht niet genoeg op en was dat dus niet eerder een vergiftigd geschenk..?.Gelukkig is er nog Albert I, door zijn kordate houding heeft ie vele soldatenlevens gered...Zijn gemalin daarentegen was dan weer met andere zaken bezig al kon ze de schijn wel hooghouden. Zo komen we geluidloos bij Leopold III...Hij bedroog de model koningin, Astrid, reeds tijdens de verloving en idem dito prinses Lilian, echte Vlaamse die het later vertikte nog Nederlands te spreken daarbij vergetend dat Vlaanderen de dynastie in 1950 redde...Terzijde Leopold III deed er alles aan zelfs via zijn zus Marie-José om bij ene Adolf Hitler op de koffie te raken...Wel...Boudewijn daarentegen was een heilige , maar Rome blijkt het te vergeten en gelijk hebben ze , want hoe heilig zijn de vrienden van Mobutu en Franco..?Over Albert II weet iedereen dat ie niet de trouwste echtegoot was , maar naar het einde de meubels wist te redden en dan schijnheilige toespraken begon te houden. Over Koning Philippe zullen we de geschiedenis laten overdelen, maar wat de Coburgs betreft is het al erg genoeg en we schreven geeneens over de roddels van Marche-les-Dames omtrent de dood van Albert I en het ongeluk in Küssnacht waar Astrid stierf. Stel dat de boven geciteerde rijkswacht dat allemaal leest, zou hij zich nog ergeren om de berperkte kennis der geschiedenis...?
PS. Andere Europese vorstendommen doen het niet veel beter: Oranje heeft zijn Willem III ( ofte Koning Gorilla) en Bernhard van Lippe Bietserfeld, Spanje Juan Carlos die niet alleen op olifanten joeg en de Hannovers van UK zijn ook befaamd...
Zuivere democratie is het despotisme van het Grauw...( Voltaire)
Binnen een maand, eigenlijk binnen 32 dagen, zijn er gemeenteraards- en provincieverkiezingen. Het wordt weer leuk, want ze (...) gaan ons met allerlei gekke dinges rond de oren slaan en vooral zal er weer geen woord meer dan het woord " democratie" verkracht worden. Hoewel er stenge straffen op verkrachten staan, toch mag dat zo maar gebeuren. Democratie? Wat is dat eigenlijk...Het zou in Griekenland begonnen zijn al herinneren we ons nog de zin , die Prof Willy Peremans in zijn college " De Oudheid" uitsprak: " In Griekenland ( Hellas zei ie) is de democratie wellicht geboren, maar echte democratie was het toch niet" Athene was de bakermat, want in Sparta ging het er anders aan toe. Athene dus. Het volk ( demos) had het voor het zeggen of t.t.z de mannen ouder dan dertig jaar konden vanuit de ekklesia ( soort volksvergadering) de stad besturen...De vrouwen telden niet mee, de metoiken ( vreemdelingen) ook niet, de perioiken ( de omwonenden, hadden weinig rechten en zwoegden op het veld...) en de slaven ( doulos) waren tenslotte voorwerpen...Naar het schijnt waren er zo'n 400 stemgerechtigden...Met die stemmingen liep het ook niet altijd vlot. Nemen we nu het ostracisme. Een Athener die zich misdroeg: de stemmers kerfden de naam van de slechterik op een potscherf en bij meer dan de helft werd ie verbannen. Een anecdote: Toen in 471 v. Chr. Themistokles( 524-460 v. Chr. - vlootadmiraal er overwinnaar van de Perzen bij Salamis) in ongenade viel om zijn corruptie moest er gestemd worden...We weten dat er stemmers waren die niet eens wisten over wie het ging, want ze moesten vragen : " Hoe spel je die naam"...Er waren ook stemmers die zich graag lieten betalen om te stemmen. De grote bloei van de democratie kwam er onder Perikles (495-429 v. Chr), de eeuw van Perikles, maar eigenlijk bestuurde Perikles als een zachte dictator, want hij was een echte demagoog en vele van zijn tegenstrevers vielen ook te prooi aan het ostracisme. Hij stierf aan de pest en na zijn dood was het deerlijk gesteld met de democratie. Wat stelden we eigenlijk vast...dat de democratie best meeviel bij een vaste hand...De Romeinen benoemden zelfs in crisistijd , zoals bij de inval van Hannibal, voor een korte tijd een dictator die orde op zaken moest stellen. Kijken we naar de geschiedenis: de grote bloeiperiodes waren ook niet echt toppunten van democratie: Karel de Grote, Keizer Karel, Lodewijk XIV, Napoleon...USA is vandaag de dag het voorbeeld van een democratisch geleide staat. Kom zeg, een president die verkozen wordt door nog geen 50% van de bevolking, democratie...??? Poetin is ook een grote democraat, als je hem mag geloven...Zou de echte democratie eigenlijk wel bestaan en luister straks maar eens naar de politieke bonzen als ze weer de tv-studio's onveilig maken...In de Koningin der Badsteden komt er een partij op: recht door Zee. De lijst werd door loting vastgesteld met op de derde plaats een meneer die in al de teksten behoolrijk wat fouten schrijft..., maar toch democratisch. Wat wil Recht door Zee? Alle inwoners moeten mee beslissen over alle projecten van het bestuur ( dus de macht aan het Grauw...). Hoe kan dat nou? Hoe zal het gebeuren? De vraag rijst of de mensen nog in staat zullen zijn om een serieuze dagtaak te vervullen..., want er zal wel altijd ergens een vergadering zijn over één of ander project waarover dient gedebateerd. Is er een zaal groot genoeg om al dat volk op te vangen en is er tijd genoeg om elkeen aan het woord te laten...Moeten we nog doorgaan? We doen het niet, maar we vinden dat Recht door Zee de mensen blaasjes wijs maakt, want hun manier van besturen kan gewoon niet...Bovedien vooraan op de lijst staat een individu die zich uitgeeft als schrijver, historicus, heemkundige een geen tekst van drie regels kan schrijven zonder spelfouten...De politici verwijten dat ze de massa bedotten is één ding, maar het zelf vooraf doen is nog erger. Tot binnen drie weken.
Het is moeilijk te geloven, maar eigenlijk is september onze favoriete maand. Wie regelmatig onze stukjes op de Blog leest, weet dat we nooit zo graag schoolliepen en toch vonden ( vinden we nog steeds) september een heerlijke maand...Het verdriet dat we voelden toen we in september terug naar school moesten, werd later ruimschoots gecompenseerd door onze heerlijke jaren in Leuven...
Zoals zo dikwijls is onze liefde voor iets of iemand moeilijk onder woorden te brengen...We willen toch eventjes proberen en mocht het gaan vervelen met één klik is de tekst verdwenen nietwaar...Geef toe dat september soms heel mooie dagen levert wat het weer betreft, bovendien is de zon dan ook heelwat beter te verdragen en geef toe een septemberavond buiten is zo stil en rustig. Zelfs als we nog klein waren en de school (...) alweer was begonnen konden we ons hartje ophalen, want na school was er nog tijd genoeg om het aardappelloof in de fik te steken en alle "gevonden" aardappelen te roosteren zodat moeder niet begreep dat we zo weinig aten bij de avondboterham. Niet alleen de geroosterde aardappelen zorgden daarvoor, maar ook de appels en peren die bij het plukken in het gras waren gevallen zorgden voor de juiste afwisseling.Eigenlijk weten niet hoe het kwam, maar de mensen waren blijkbaar ook tot rust gekomen...De gejaagdheid van de lente, alles moest geplant en gezaaid worden, de druk van de zomer, zou het weer om te oogsten meevalleen... het was voorbij en de rust van de winter wenkte. Niet dat er in september niet gewerkt werd, maar het weer liet het altijd toe en de aardappelen en de bieten werden rustig ingekuild. Wat meer was, het einde van de aardappeloogst werd steevast gevierd met een grote "pannenkoekenbak" en geef toe wat is er Vlaamser dan dat, want zelfs Marc Sleen had het begrepen...Dat bakken van pannenkoeken was bovendien een ritueel...Vader zorgde voor het nodige hout en vooral lange latten die dan in de lange buis van de langebuiskachel werden gestoken zodat de buis opwarmde. Moeder zonderde zich af naar een rustige plaats om het deeg te maken...Emmers vol, ja zeker, we we wisten ooit dat er eens iemand zesentwintig pannenkoeken meester had gemaakt, maar hij moest stoppen, want ze wachten om te kaarten...!!!! Met het restje van het deeg goot moeder dan een vent op de buis: eerst een klein rondje als hoofd, dan een grote ronde buik en tenslotte twee streepjes voor de benen . We hebben nooit geweten hoe ze erin slaagden het hele geval te keren om de bovenzijde ook te bakken...maar elke keer opnieuw probeerden ze het. Na het eetfestijn, gingen de mannen kaarten en de vrouwen en kinderen spelen: vb: al wat vogel is vliegt, de duif vliegt, de mus vliegt , de hond vliegt...en wie dan vliegbewegingen maakte was eraan...en moest een straf ondergaan: Een suikerklontje van een draadje proberen te pakken...Toen je met open mond bezig was goten ze een leper zout in je mond....!Na zo'n septemberavond zagen we het Noorderlicht...We waren voorop gegaan, wij en de meester. We stonden te wachten aan de achterdeur op vader, moeder, broer en de zussen toen we het zagen. We wisten niet wat het was , maar de meester wel en legde het uit....Op school had een oud nonnetje gezegd dat in 1914 en 1940 ook het Noorderlicht was verschenen en dat het telkens het sein voor een oorlog was. De meester zei dat het larie was en we geloofden hem...en vreemd genoeg, als we eerlijk zijn, daar is het reeds begonnen, om aan alles te twijfelen wat niet tastbaar bewezen kon worden zelfs de lessen metafysica van Prof Gerard Verbeke in Leuven hebben er niets kunnen aan veranderen...en Gerard was dan nog een West-Vlaming met een heerlijke sk-uitspraak tot ergernis van de Signoren, maar Gerard nam dan wraak in juli...September , gouden roos en we hebben nog geeneens over de verkleuring vna het lover gespraken...Komt misschien nog!!!!
Gisteravond keken we naar "Dank u dat je bij ons was"...De redactie van Eén wou op haar manier hulde brengen aan degene die door de jaren heen het nieuws ( nu is dat nws) hadden gebracht. Ooit waren we verplicht om aan leerlingen uit te leggen wat nieuws was, want politici vinden steeds maar "nieuwe" vakken (1) uit en zo kwam plots PAV op de proppen. Wie PAV? Project algemene vakken...Zo moest de leraar rond een bepaald thema alle algemene vakken aan bod laten komen: taal, wiskunde, aardrijkskunde, geschiedenis...Ga d' er maar tegenan...We waren met het thema pers bezig...dus wat is nieuws. We moeten toegeven dat " Spoedbericht" een boek van Gaston Durnez ( uitgegeven door het Davidsfonds) me aardig op weg heeft gezet.Voor de lezer die zich Gaston niet (meer) herinnert, hij was de man die vaak aardig uit de hoek kon komen en zo vond ie dat nieuws op die manier kon worden verduidelijkt..." Hond bijt man desnoods de postbode , is géén nieuws, want een meerdere dagelijkse gebeurtenis, maar man bijt hond is dan wel nieuws, want dat gebeurt niet zo vaak..." Volgens het boven genoemde programma waren er verder nog twee soorten nieuws: het nieuws wat de redactie belangrijk vond en het nieuws wat de kijker wenste te zien. VTM koos voor het laatste soort nieuws, met aanvankelijk succes, helaas of gelukkig ( kies maar) is de kijker wijzer geworden en Eén scoort nu ruim beter dan VTM,zelfs het laatavond journaal soort in komkommertijd beter dan VTM-nieuws. Wij vonden het allemaal leuk, de goeie dingen van weleer, doch schrokken wakker nadat we een interview met een sportman in "de Zondag " hadden gelezen...Daar beweerde de man dat de media beslissen over het welslagen in de sport en wij voegen er de politiek aan toe...Zo kunnen bepaalde trainers fouten opstapelen, maar aan boord blijven, doch anderen daarentegen na de kleinste misstap ontslagen worden omdat de pers de eerste steeds blijft beschermen , de misstap van de tweede extra uitvergroot. Hij gaf voorbeelden: Michel Preud'homme en Hein Vanhaezebrouck. Dat Michel verliest tegen Eupen, niet erg, want " ze deden niet wat we zegden" , zei Michel en applaus op alle banken. Hein krijgt de Anderlechtspelers niet op dreef, maar dat is dan de schuld van de spelers, alweer applaus...De macht van de pers, het is zelfs zielig hoe de pers Cercle doodzwijgt of ten hoogste eens iets negatief "verklapt"...Naar het schijnt zou de reden zijn omdat AS Monaco Cercle overnam..Chinezen, Russen, Maleisiërs , doe maar en zeker een Vlaamse tafelspringer. Een jonge Vlaamse ref , Nathan Verboomen, zorgde er voor dat Cercle enkele jaren geleden uit Eerste vloog nadat ie in de slotminuten VK Mechelen( zo kon Cercle niet meer terugkomen...) uit buitenspel liet scoren en nu floot ie twee strafschoppen ondanks er duidelijk in het reglement staat dat de fout wordt bestraft waar de fout werd begaan en niet waar de speler valt. Nathan lapt reglement aan de laars, bovendien waren het nog niet zo'n duidelijke fouten. Een Cercle penaltyclaim lachte ie hooghartig weg. Noch in de maandagkranten, noch in Extratime werden er woorden vuil aangemaakt. Verboomen daarentegen wordt als een opkomend talent aangezien.We schreven dat het ook in de politiek zo is...Het is niet mooi meer hoe NVa steevast worden aangevallen. Laten we eerst duidelijk zijn: onze politieke voorkeur: opgegroeid in een CVP-nest, later communist geworden ( ieder gelijk voor de wet), maar na de frapatsen van Jozef Stalin, het socialisme verkozen als het meest rechtvaardige systeem, doch Claes, Vandenbossche, di Rupo, De Baetselier, Gennez , Daerden, Spitaels, Janssen, de Keizer van Oostende maakten me een politiekdakloze.... Dus de NVa treft, volgens de pers, alle schuld. Geef toe nationalisten hebben uiteraard tonnen boter op het hoofd...Een voorbeeld : Ene Louis Tobback zegt in "de Zondag" (alweer ) " Vroeger bevoordeelden de ministers hun partijburgemeesters in alle stilte, maar de NVa doet het open en bloot en dat is onaanvaardbaar" Denk je dat er één politiek correcte , ene analist, één krant, één weekblad daarop gereageerd heeft? Besluit foefelen mag alleen onder tafel, in achterkamertjes ( of bordelen...). We gaan hier niet alle socialistische schandalen opsommen. Om te kotsen. Zouden ze niet beter de muil houden met Crombez op kop? Bah! Stel dat je nu nog PAV moet doceren, dan breng je je job in gevaar, want wie durft de pers dan nog onder handen nemen...?
(1) Straks komt er een nieuw vak...wat het ook mag zijn het mag NOOIT Nederlands vervangen, maar ja met ene madame Gennez als onderwijsspecialiste
Voornaamste schoolgebeurtenis: de 1ste vrije dag (Hugo Olaerts)
Het regent...en dat is lang geleden . De herfst kondigt zich dus aan...en de eerste schooldag nadert weer. Eigenlijk weten we het al lang, want de warenhuizen zijn al bezig van midden juli om in de reclamefolders die "heuglijke" dag aan te kondigen. Vandaag is er dan nog extra niet alleen de regen, maar in de krant komen dan "de kenners" goeie raad geven omtrent die eerste schooldag. Kinderen mogen niet wenen op die eerste dag, ouders moeten in het klaslokaal toegelaten worden...en zo gaat het lullen maar verder . Waarom zou een kind niet mogen wenen? Waarom moeten de ouders in de klas komen? Gaan de mensen ook mee naar een werkatelier op de eerste werkdag...Wat een gelul allemaal, maar wat wij het ergste vinden? We weten ons niet te herinneren hoe onze eerste schooldag verliep...
Het is verbazend nochtans hoe we verre jeugdherinneringen kunnen oproepen, maar die eerste schooldag : noppes. Wat we wel weten, we gingen niet graag naar school. Een voorbeeld? Tijdens de achttiendaagse veldtocht in mei 1940 werd het dorp waar we woonden nogal bij het oorlogsgebeuren betrokken. Duitse stuka's voerden meerdere aanvallen uit op het dorp en de kerk werd met brandbommen getroffen en brandde uit. Ons woonhuis bleef overeind , maar de stallingen gingen ook in vlammen op. Nadat de Duisters dan het dorp hadden ingenomen kwamen ze van deur tot deur de mensen aanmanen het dorp te verlaten, want ze verwachtten een tegenaanval van de Belgen ( verboden te lachen) . Echt nu, de Belgische legerleiding stuurde inderdaad een licht pantser voertuigje om de situatie in het dorp te bekijken, doch de Duitse voorpost maakte het onschadelijk...de chauffeur en de co-chaufeur konden wel heelhuids ontsnappen...We ( vader , moeder, broer en twee zussen ) trokken naar Groot Burkel en vonden onderdak op een boerderij. De Koning der Belgen vond ondertussen dat het allemaal al lang genoeg geduurd had en sloot vrede zodat we na één nacht al naar huis konden terugkeren. Fietsen van vader en moeder weg, stal met dieren afgebrand, winkel geplunderd, maar pur le reste tout va bien madame la marquise...Na de thuiskomst zaten mijn jongste zus en ik door het raam van de slaapkamer te kijken naar de dorpsstraat die vol met wagens en paarden stond. "De oorlog is voorbij" zei mijn zus en ik vroeg: " en morgen alweer school zeker"... Dus. Moeder heeft het steeds bevestgd dat het elke morgen een drama ( licht overdreven uiteraard) was van..." Welke dag is het vandaag?" Steeds antwoordden we : " 'k Ga niet naar school". Slechts als het zaterdag was zegden we " 'k Ga wel naar school..." 't Was maar een halve dag. Je moet niet vragen hoe graag we dan naar kostschool gingen...Amaai...Vier jaar Leuven daarentegen was dan wel een heerlijke tijd en eerlijk een carrière van meer dan 35 jaar als docent heeft me ook aardig bevallen en toegegeven, we konden aardig overweg met de leerlingen, want de reacties die we vandag de dag nog krijgen bevestigen het. De eerste schooldag daar herinneren we ons NIETS meer van, dus zal al de zever die de geleerden vandaag de dag over ons hoofd spuien weer wel licht overdreven zijn. Tot slot: de verste herinnering van de dorpsschool het zetten van de pokken . Het gebeurde in de sacristie van de kapel van de school door de huisarts die later de arts werd van het voetbalteam en dit laatste was leuker dan het eerste. We vinden, eerste school dag of niet, doe gewoon, maar dat is vandaag het grote probleem, de mensen kunnen niet meer gewoon doen en dat is eraan te merken. Tot slot, het is triestig als het regent in de herfst, bovendien het is geeneens herfst, je moet niet vragen...!
De rijke is niet gelukkiger dan hij die genoeg heeft... ( Solon)
We vragen ons af of de komkommertijd nog bestaat...? Je weet wel de tijd dat de journalist pijnlijk op zoek gaat naar het grote nieuws vandaar dat de zegswijze " man bijt hond" ontstaan is.Vandaag de dag is er blijkbaar geen gebrek aan nieuws of ze doen alsof het zo is, want sedert de "vercommercialisering " ( wat een woord...) moet een man geen hond meer bijten, want een welriekende sceet van één of andere babe is voldoende...In de weekendkrant kon je een hele pagina lezen over de dochter van een voorzitter van een voetbalclub ( wie zou dat in godsnaam kunnen zijn) die op haar elfde een handeltje in juwelen was begonnen. In onze tijd waren we op ons elfde nog met knikkers, bikkels en hoepels bezig, maar de vader van ons was ook maar een gewone duivenmelker, maar wel een goede, want we hebben hier wel nog het diploma: " Kampioen vluchten boven Parijs 1957". Vandaag lazen we dan als hotnews dat vele werknemers die minder dan tien kilometers van het werk wonen de auto nemen om er naartoe te rijden...Jawadde.We herinneren ons nog steeds de eerste werkdag. Vooraleer we onze dienstplicht moesten doen ( Voor vaderland en Boudewijn) konden we een jaar latijn doceren in een nabij -- 15 km ver -- college.Op een maandagmorgen vertrokken we netjes gewassen en geschoren in een nieuw pak per fiets naar hetwerk zoals we fier konden zeggen. Onze buurman en notoir kastelein riep ons nog na : " Jij hebt nogal eens geluk, zo' schoon werk en bij de deur!" Juist toen was 15 km bij de deur.Nu blijkt het fietsen te lastig, niet op zondag, maar dan wel verkleed als sportman met dure fietshelm, extra sportkledij en een in-het-oog-springende -velo. Plots schiet ons een boutade van een politicus te binnen. Juist we lopen niet hoog op met politici en van de man die we nu bedoelen hebben we helemaal geen hoge pet op, want het is Kris Peeters extra voorbeeld van een windhaan , maar wellicht heeft hij deze keer wel gelijk...Wat zei Kris, die probeert burgervader van Antwerpen te worden? " We leven boven onze stand" Wie durft er te beweren dat Kris loog? Zeker de vakbonden niet, want er gaat geen maand, wat schrijven we week, wablief, dag voorbij of er wordt ergens gestaakt , want we verdienen met zijn allen veel te weinig. Stel dat de vakbonden gelijk hebben, gemakkelijk praten van de vakbondbonzen met lonen van meer dan 500.000 euro plus ectra wagen en dito chauffeur...Maar goed, stel: hoe verklaar je dan dat de weinig verdieners niet meer per fiets naar het werk peddelen, dat ze twee- tot driemaal per jaar op vakantie gaan, dat ze hele zomers lang van de ene festivalweide naar de andere hossen en niet ééns meer de moeite doen om de kampeertent weer mee naar huis te nemen..??? .Als je daar over nadenkt, dan krijg je toch de indruk dat de vakbonden niet dienen te staken, want "men" verdient genoeg...of moeten ze toch staken , maar we leven boven onze stand...? Wij weten het niet, maar gelukkig we dienen de problemen niet op te lossen, maar niet getreurd de heren Calvo, Crombez of misschien wel weer ene di Rupo gaan het wel oplossen. Smeergeld zal weer normaal worden en dat is dan leuk voor sommige mensen!
De maneschijn der herinnering is mooier dan het zonlicht der realiteit (Peter Sirius)
Morgen is het Onzel-Lieve-Vrouwehemelvaart of zoals ze in het dialect van ons geboortedorp zegden" Olf Oest". Als we er vandaag de dag over nadenken bleek dat de feestdag van het jaar te zijn. We weten het wel: Kerstmis en Pasen, waren ook belangrijke feestdagen, maar 15 augustus had , naar onze mening iets speciaal. Op het moment dat we het beleefden stonden we daar zo niet bij stil, maar nu we er over zijn gaan nadenken vinden we van wel...Waarom was het dan zo speciaal? De mensen trokken nog 's het beste pak aan en de mannen haalden, wellicht voor het laatst van het jaar, de strooien hoed met zwart lint boven. Het kon behoorlijk warm zijn, want zo herinneren we ons dat tijdens de Maria Processie de kaarsen op de kandelaren, die we als koorknapen droegen, slapjes heen en weer hingen te slingeren. De processie dat was me wat.Weet je dat de pastoor ooit een wielerwedstrijd kon verbieden omdat ie over het parcours van de processie zou rijden...Op "Olf Oest" was er kermis in een wijk van het dorp en zeg nu zelf, een kermis in een Vlaams dorp dan moet er koers zijn, nietwaar...maar de koers kon niets anders dan over dezelfde weg van de processie komen, want het dorp was niet zo groot, maar dat was zonder de pastoor gerekend..., want die was blijkbaar niet" koersminded".De helft van het dorp stapte mee in de prcessie, verkleed als maagd of heilige, de andere helft stond te kijken en wiskundig bleef er niemand meer over, maar toch zaten er een paar in de herbergen en kattenkroegen. De huizen waren bevlagd met de driekleur, niemand durfde de Vlaamse Leeuw ophangen, want de oorlog was net voorbij. De straten waren met bloemen bestrooid, want de kinderen uit het dorp waren bossen en velden ingetrokken om " stooisel" te zoeken. Het dorp was mooi. Later, toen we in Zuid en Noord het stukje van Albert Helman (1) " Een Volksfeest in Spanje" lazen dan dachten we steeds met veel heimwee aan het dorp...en de processie. Aan het begin van de dorpsstraat en ook aan het einde was een altaar opgetrokken en daar werden dan door de pastoor de gelovigen met de monstrans gezegend. Het einde. Moeders gingen naar huis, vaders op café en de kinderen mochten het stooisel opruimen..."Olf Oest" was voorbij, september dreigde om de hoek, de aardappelen moesten gerooid, de bieten geoogst...en wij naar school. Was het de laatste stuiptrekking van de zomer, de vakantie die aan het feest een extra dimensie gaf? Later kwam er nog iets bij: de voetbalcompetitie startte, nog niet echt, maar toch: de beker van West-Vlaanderen en dat was steeds leuk, want je kon een grote broer treffen uit een hogere reeks en dus een pandoering krijgen, maar ooit lukte het ook dat je " een prame" deed en de grote boer op de plek zette. De lezer zal wel vermoeden dat het allemaal niet makkelijk ging, want als de pastoor een wielerwedstrijd kon verbieden, dan kon ie dat ook met een voetbalmatch. Zo kwam ie ooit tegen moeder zeggen, toen ie van het voetballen had gehoord: " ...en dat het met Uw kinderen moet gebeuren"...Een doordenkertje, blijkbaar had me vader ook iets te zeggen thuis. Morgen weer "Old Oest"...we krijgen er koude rillingen van, maar 't is voorbij, want de poetsvrouw vindt het een dag als een anderen en komt doodgewoon poetsen. " Waarom ook niet" zei de vrouw. Waarom eigenlijk niet en zeggen dat de wijk van de Koningin der Badsteden waar we wonen toegewijd is aan Onze-Lieve- Vrouw...Vroeger was er zelf zeewijding en nu nog om 23 uur vuurwerk..." Om onze nachtrust te storen", zegt de vrouw. De tijden zijn veranderd,maar de maneschijn der dingen, daar houden we ons aan vast!
(1) Albert Helman (1903-1996) schuilnaam van Lou Lichtveld uit de roman uit 1933 " Waarom niet?" - Volksfeest in Spanje:Zon over daken en gevels; over het rasterwerk der balkons en de tapijten , de veelkleurige doeken, de vlaggen en wimpels waarmee de ramen versierd zijn!
Volgens Aristotels heeft alles wat erin de natuur gebeurt een doel...Zo zou een hittegolf het muggen aantal decimeren..., want er zijn minder poelen en plassen zodat de mug de eitjes niet kwijt kan. Bij "zachte" winters overleven vele insecten zodat het aantal weer op peil komt. We weten niet of de Griekse filosoof het allemaal zo bedoelde , maar we dachten daaraan en zitten ondertusen wel met een hittegolf en dat is niet echt aan mij besteedt
We moeten dan ook denken aan vroegere tijden. Jongens dat was afzien ...We sliepen onder de dakpannen op zolder met ergens een piepklein dakvenstertje dat heel de dag wijdopen stond en dit tot groot jolijt van de muggen en wij wisten het wel des anderendaags morgen. We legden bladeren van de notenboom op ons kussen, of preibladen of wreven ons in met azijn...Juist, zoals bij de meeste huis- en keukenmiddels van vandaag de dag in " de boekskes" het hielp ook niet. Misschien weet seksuologe Madame Liekens een middeltje...Op zeker moment was het middel gevonden en de fietsenmaker in het dorp kwam de slaapkamers mug vrij spuiten. De mensen noemden het " Flieten" . We vermoeden dat op de doos of bus van het product " flies" stond ( meervoud van het Engelse fly) en dus vandaar de naam. Het hielp, echt waar, maar de groene jongens kwamen eraan en het bleek ongezond...en zoals steeds, die groene rakkers zijn tegen alles , maar vonden nog nooit een alternatief. Je kan het niet geloven, de hitte hield ons weer wakker en we dachten dus aan al die heerlijke dingen, maar braken ook ons hoofd op het feit dat we dankbaar moesten zijn. Hoe kwam het, wel de laatste tijd worden we nogal rond de oren gekletst met allerlei slogans ( of hoe heet het ook weer...?) De Rode Duivels zijn terug met zakken vol geld en..." Bedankt Rode Duivels..." Boudewijn I is 25 jaar geleden gestorven en wat horen wij: " We zijn dankbaar voor wat die mens ( hoe durven ze...) toch allemaal voor ons gedaan heeft..." Dankbaar, zich verplicht voelende, erkentelijk voor genoten weldaden...De hitte duurt al lang de hittenachten ook en steevast liggen we te woelen en ons af te vragen: wat voor een onmens zijn we eigenlijk...kunnen we dan niet een beetje erkentelijk zijn. Maar we komen er niet uit en eerlijk welke weldaden hebben de Rode Duivels verricht.? Gaan ze nu een deel van hun onethisch loon afstaan? We vermoeden het niet, want onlangs lazen we in de krant dat voetballers in het algemeen, dus ook Rode Duivels minder bijdragen aan het fonds van de maatschappelijk zekerheid dan, laat ons schrijven, mannen van de reiniginsdienst. Moeten we hen dan dankbaar zijn? Dat Boudewijn ons weldaden heeft bezorgd konden we ook niet achterhalen...Bij de vaste benoeming door het ministerie van onderwijs dienden we uiteraard een brief te ondertekenen dat we trouw bleven aan de koning, bovendien hadden we die trouw al een jaar bewezen bij het ABL ( ofte Armé Belge - Belgisch Leger). De B deed twee diensten. Dat we daar dankbaar moesten voor zijn. We kennen heelwat BV 's die er alles aan deden om niet bij het ABL te moeten dienen. Moeten die niet dankbaar zijn? We zijn er dus nog niet uit...maar wellicht zal de hittegolf wel stoppen en dan kunnen we weer rustig slapen. Terloops zou de slimme rakker van een Aristoteles het probleem van onze dankbaarheid kunnen oplossen?"Ken je zelf", neen, dat was zijn voorganger Socrates. Ook n' slimme
Wie gelukkig wil zijn, moet thuisblijven (Wim van Oostveld)
De drukste dag op de Luchthaven van Zaventem is voorbij... meer dan 95.000 reizigers vertrokken of arriveerden er. Plezant. Eigenlijk hebben we het nooit begrepen en omgekeerd is het dan ook weer waar, de meesten begrijpen het ook niet dat we steeds willen thuisblijven!We hebben het van jongsaf aan. We vermoeden dat de kostschool er weer voor iets tussen zit ( Alweer). De vakanties waren zo kort dat we van elke dag wilden profiteren...Wat zouden de therapeuten daarover denken of de politiek correcten? Wat...? Kan me gestolen worden.
Heerlijk thuis bij de lange buiskachel...
Zo deden we er alles aan om tijdens de vakanties niet mee te moeten op kamp of andere studiedagen...Al van die dingen waarbij je weer netjes in de lijn moest lopen en steeds met mes en vork diende te eten. We deden er alles aan. Helaas het lukte niet altijd. In 1953 besloot de KSA-leiding dat er een grote bedevaart naar Lourdes zou worden gehouden...wegens de 25ste verjaardag van de oprichting en bovendien was oom Silvaan, broer van moeder, daarbij betrokken geweest en had er een leidende rol ( tot aan zijn dood in 1949) gespeeld. We zwegen thuis over die activitiet in alle talen, maar op een mooie zondag in juni, was er een ouderdag avant la lettre en buiten alle verwachtingen kwamen vader en moeder op bezoek, wat ze voorheen nog nooit gedaan hadden. Daar haar broer leraar was geweest op die kostschool werden vader en moeder nogal plechtig ontvangen en daar vernamen ze alle gegevens over de Lourdesreis...Het eerste wat ze zegden toen ze me achteraf zagen was: " Waarom zei jij niks over de Lourdesreis? Natuurlijk ga je mee...ze is al betaald"...Weer 10 dagen vakantie kwijt waarvan dan nog 2 dagen op een muffe trein...Eerlijk, achteraf viel de reis nogal mee en zelfs stonden we op de frontpagina van een Franse krant, want die krant wijdde een hoofdartikel aan dat zilveren jubileum met een foto van marcherende KSA'ers en liepen we toch wel op de eerste rij. Titel van het artikel: " Vlaanderen hernieuwen in Christus" . Juist,in het Nederlands, zal wel een primeur voor Frankrijk geweest zijn, bovendien wat we daar voor dienden te doen, dat hernieuwen , wisten we niet en nu nog niet...Soms moesten we harde maatregelen treffen om het kamp vroeg te kunnen verlaten. Het was in Westouter een kamp van tien dagen met een student in de rechten als kampleider. De eerste dag reeds maakten we het zo bond, koffiepot omgooien bij ontbijt, geschilde aardappelen hard in het spoelwater gooien, bij een zoekspel op de hoofden van de zoekers urineren...Juist dat was de druppel ( sic) ...en de leiding zette me op de bus naar Torhout en daar stond de fiets en we konden naar huis peddelen...Heerlijk thuis. Opstaan als je wakker werd, de aardappelen schillen terwijl je naar Arbeidsvitamienen op Hilversum luisterde, met de fiets boodschappen doen naar Maldegem, Tielt, Aalter...Heerlijk des middags de aardappelen met veel jus prakken en na de middag door de velden en in de bossen rondstruien tot je moe aan de avonddis kwam...Waarom zou je op kamp gaan: altijd weer die regeltjes: bidden voor het eten, elke dag naar de mis en zwijgen, des middags platte rust en handen boven de dekens en na het avondgebed: bezinning. Je werd gek. Neen, het hoefde allemaal niet voor mij en nu nog niet, want de kampleiders of de reisleiders allemaal autoritaire blaffers. We vrezen dat jullie het niet begrijpen...en is het eigenlijk te begrijpen? Waarschijnlijk niet...!
Schooljaar op kostschool : van 7 september tot 15 juli. Vakanties: van 1 november tot 2 november, kerstvakantie (25 december tot 6 januari), paasvakantie ( van Pasen tot Beloken Pasen) , van 28 juni tot 29 juni (Paardenmarkt in Torhout) en dan de Grote Vakantie van 15 juli tot 7 september). Zou je de vrije dagen niet koesteren?
Liefde maakt dwazen, vaderlandsliefde domkoppen (Paul Léautaud)
De Nationale feestdag is voorbij..en er zijn geen zekerheden meer in het leven, want de "drache nationale" bleef achterwege. We lagen nooit wakker van die nationale feestdag, integendeel en vooral dat gedoe er omheen lag me helemaal niet. Nu we erover nadenken stellen we vast dat het vooral van huisuit kwam dat we niet met een echt Belgisch gevoel behept waren. Niet dat we naar het anti-Belgische gedreven werden, neen, maar het zat hem in kleine dingen zoals bijvoorbeeld: bij ons thuis stond altijd radio Hilversum aan..."Negen heit de klok", " De dinsdag bonte avondtrein", " Arbeidsvitaminen" ...Zo heeft moeder eens al haar overtuigingskracht moeten gebruiken om me naar school te krijgen, want op de radio hadden ze gezegd dat er een prinsesje was geboren en dat alle kinderen niet naar school moesten(1).
Oud Strijder...met Blinkdozen
ZO ook bij de 11 novemberviering in het dorp..Op die dag verzamelden de oudstrijders op het kerkplein voor de hoogmis om daarna achter "het muziek" door het dorp te marcheren. Hoe langer de march duurde hoe valser het muziek klonk, want alle cafés van het dorp werden aangedaan, 13, en achteraf moest het nog beginnen, want toen kwam het diner in de parochiezaal, tomatensoep met balletjes, varkensgebraad met erwten en wortelen en kroketten om te eindigen met slagroom en ananas. Steevast kwamen de blinkdozen ofte medailles bij ons thuis ter spraken en de vaderlandsliefde kwam niet aan bod. Waar hielden we dan van? Van Briek Schotte bv niet omdat ie Belg was, maar omdat ie onze taal sprak...De Rode Duivels? Dat was me altijd wat, want veelal werden Walen als speler verkozen omdat ze Frans praatten : François Daenen, Louis Carré, Gilbert Tiryfays, Paul Anoul!!! Daar hielden we niet van. Toen we in Leuven studeerden, die mooie Vlaamse stad, daar zwaaiden de Walen de skepter, tenminste als ze met veel waren al was dat na de Slag bij Matadi veranderd (2). In het leger was de leiding nog steeds franstalig en hoe erg het ook klink, we konden ons nooit thuis voelen in een land waarvan de "bazen" onze talen niet spreken. Vandaar dat gedoe van de nationale feestdag, de gekte rond de Rode Duivels gingen allemaal aan mij voorbij. België...? De kapitein van de Rode Duivels, franstalig uiteraard, steekt steevast de loftrompet over België, maar vernedert steeds 60% van de inwoners door hun taal NIET te spreken. Engels leerde ie wel, is Nederlands dan zoveel moeilijker...? Vele van de sportverdetten en andere sterren hebben steeds de mond vol over dat heerlijke België, maar wonen veilig in belastinspardijzen om geen belastingen te moeten betalen...Eén vraag, als je van iets of iemand houdt, dan heb je er toch iets voorover...Dus al hun gezwam over het dierbare België is gezwets, geleuter om niet te schrijven leugen.
(1) op 18 februari 1947 werd Marijke, de jongste dochter van Juliana van Nedermand en prins Bernhard geboren
(2) De Slag van Matadi 26 februari 1926. Een groep Walen had twee West-Vlaamse studenten in mekaar geslagen. Ze gingen hulp zoeken bij deWest-Vlaamse gilde die juist een vergadering hield. Ze trokken er op uit en het kwam tot een slag bij de Leuvense wijk Matadi...sedert zijn de Walen iets rustiger geworden. Ken je nog het studentenlied: de Slag van Matadi: " Moeder West-Vlaamse was gedaan, al met een speech van vriend Stefaan...
Wat is roem? Veel domheden over zich doen zeggen...(Gustave Flaubert)
We schrokken ons te barsten ( alhoewel)...maar zonet lazen we op FB dat een ex-collega met de Leopoldsorde (1) werd vereerd. We werden eigenlijk een klein beetje verkeerd opgevoed, want van in de kinderjaren werd alles wat naar medailles rook nogal schamper bekeken...om niet meer te zeggen. Elk jaar opnieuw werd in het dorp het einde van de Grote Oorlog gevierd. Na de hoogmis een groot defilé met de gemeentelijke harmonie, Sint-Cecilia , op kop en dan de oud-strijders in de pas al lukte dat uiteraard niet meer zo goed en dan tenslotte de "hazewinden". De eersten hadden de Grote Oorlog meegemaakt, maar thuis spraken ze steevast over hun blinkdozen als ze de eretekens bedoelden. De Hazewinden waren de strijders van de 2de oorlog " omdat ze zo rap hadden kunnen lopen om de vijand voor te zijn...Toegegeven we zijn later geschiedenis gaan studeren en zijn dan gaan inzien wat ze achter de Ijzer hebben meegmaakt en zelfs "de hazewinden" hadden zich behoorlijk verdedigd, maar eretekens zijn toch me dat niet. Was het ook niet Himmelstosz, de bullebak- sergeant uit " Van het westelijk Front geen Nieuws " die door de Keizer werd gedecoreerd nadat duidelijk was te zien hoe hij lijntrekker had gespeeld..
Wel Minister Crevits spelde dit sieraad op de borst van onze ex-collega voor zijn inzet voor het onderwijs in ons land. We kunnen daar niet over oordelen of het verdiend was, maar we denken toch weer aan Himmelstosz en we zijn niet alleen, want Ralph Waldo Emerson zei" Roem is het bewijs dat de mensheid goedgelovig is" We hebben de gedecoreerde slechts een paar jaar "meegemaakt" en in de luttele jaren was ie er in geslaagd om de risée van het corps te zijn. Hij sprak met een afschuwelijk West-Vlaams accent ondanks hij afstudeerde aan de school wier directeur ooit een boekje had gepleegd "West-Vlaamse uitspraakfouten" Voor straf deed ie de leerlingen zoveel maal het Wees-Gegroet neerpennen...Het leidde ooit tot een incident toen een plaatselijk weekblad het in de roddelrubriek " Boembas" verwerkte. Steevast stond hij bij het einde van de lessen in de gang en/of op de trappen om de leerlingen op roken te betrappen. Hij vroeg dan de identiteitskaart, want ze zouden wel 's een verkeerde naam opgeven. Ondertussen rookte ie zelf lustig voort. Verder was ie de grote pleitbezorgder voor het VSO en de moderne wiskunde , maar ondertussen weten we wat daavan terecht gekomen is...Na een drietal jaren verliet hij de school, want hij wou hoger op...Wellicht heeft ie daar bergen verzet om alsnog de Orde binnen te slepen...of zou de echte reden zijn dat ie in de politiek tercht kwam en zelfs schepen werd...maar ondertussen verder doceerde. Leuk voor de mede-collega's, want politici kunnen niet steeds aanwezig zijn, in het belang van het land weliwaar en daarom worden ze nu gedecoreerd ...
Met het ouder worden vergeten we veel, maar gelukkig ( alhoewel) zijn er de sociale media die ons steeds helpen te onthouden...Wat bedoelen we? Je wordt steevast weer met feiten geconfronteerd, waarvan je al lang niet meer wakker ligt. Neem nu het nationalisme...
Vroeger was nationalisme slecht...al was dat ook helemaal niet waar, want volgens de politiek correcten, neem de hele redactie van de Mrgen, de leden van de partijen Groen en PVDA zijn er eigenlijk twee vormen van nationalisme..., maar zelf kunnen we dat onderscheid niet maken. Nemen we nu bijvoorbeeld de Zuid-Afrikaanse partij, het ANC...De N staat duidelijk voor nationalisme, maar wat er van zij...het is een oerdegelijke partij al denken de Zuid-Afrikanen er momenteel helemaal anders over , maar het is nog niet tot de breinen van de politiek correcten doorgedrongen, want je leest steevast op de sociale media dat alles wat van de NVa komt slecht is en de politici van die partij worden vaak met de meest verwerpelijke figuren uit het verleden vergeleken al staat die N voor hetzelfde nationalisme. Waarom is het de ene keer goed en de andere keer slecht...Onze zoon woont in Zuid-Afrika in Transkei ( hoofdstad Umtata). Hij is de enige blanke in het dorp Nkodusweni, maar heeft er zich enorm aangepast en weet wat er leeft onder de mensen en spreekt reeds hun taal. Het ANC vraagt exact dezelfde dingen waar de Vlaamse nationalisten voor ijver(d)en: onderwijs in de eigen taal, eigen taal in de administratie, in het leger , de politie etc...De Zuid-Afrikaanse nationalisten zijn echter bij de Europese socialisten ten leer gegaan , want de corruptie is ondertussen enorm geworden en van de plannen door Tutu en Mandela gesmeed blijft er niks ( 0,00) over.Maar er is meer, want eigenlijk is nationalisme vandaag de dag geen vies woord meer.We moeten fier zijn omdat we Belg zijn. Zelf hebben we daar nooit last van gehad. We konden nooit Belgs,als taal dan, leren, nochtans de Taal is gans het volk. Bovendien werden we vaak in een andere taal afgeblaft en bedreigd. . Het voetballen zou het nu allemaal veranderen? Veranderen? De voorzitter van de KBVB is Franstalig en kan op Europees niveau niet meespreken op vergaderingen, die meestal in het Engels verlopen, want ook Engels is nogal moeilijk . Nochtans moesten Vlamingen Frans leren indertijd, want het was een wereldtaal...Van de Rode Duivels zijn het slechts de Vlaamse spelers die tweetalig zijn en de anderen zeggen al eens dat ze spijt hebben niet beter opgelet te hebben in de lessen Nederlands op school...Waarom doen ze er nu niets aan, want die vetbetaalse profs hebben toch vrije tijd zat...? Ze willen België redden maar al de vlagge zwaaiers zouden nu moeten beseffen dat ze eigenlijk die Vlaamse supporters wellicht verachten zo niet minachten. Tot slot, stel dat de Rode Duivels wereldkampioen worden, dan worden we op 16 juli wakker, met even stramme leden, de koffie zal alweer te heet zijn, de boter te slap, het brood te taai, maar nog erger de krant even dom (1) samen met de TV-pgramma's, bovendien slaan de pensioenen met geen eurocent op...Wat verdienen we aan zo'n titel. NIHIL...wat van de spelers en hun bobo's niet kan gezegd...Waarom zouden we dan juichen? Waarom?
(1) Een voorbeeld van domheid...vandaag schrijft de krant dat het nationalistisch gevoel komt omdat iedereen het voetbal kent, begrijpt etc...Toppunt van domheid . In de oervervelende praatprogramma's over voetbal is al vaak aan de specialisten gevraagd uit te leggen wat off-side is...Niemand slaagde erin...Maar volgens de krant kent iedereen het voetbal door en door...
De maand juli is weer begonnen...en warm zoals het steeds was...en we hielden van die maand, echt waar, want de grote vakantie wenkte al was het slechts voor zes weken. Later werd het twee volle maanden en we zouden de man die dat verwezenlijkte wel 's de hand willen drukken...Maar wie was het ook alweer? Later aan de univ. hadden we dan wel ( soms toch...) twee en een halve maand, maar eerlijk soms waren we ook blij als het academiejaar herbegon...De grote vakantie begon in de dorpsschool steevast met de kermis en de tentoonstelling van onze teken- en knutselwerken die we in de loop van het schooljaar hadden enmaakt...en dan was het vakantie...
Foto na de prijsuitdeling...
Op kostschool was 15 juli een feestdag...want wat waren we opgeruimd. Alle priesters-leraar waren piekfijn uitgedost en droegen zelfs een attribuut op de rug waarvan we de naam niet meer herinneren. Iets onder de nek een verticaal stuk in zwarte stof waaruit nederwaarste stroken , als de lamellen van de huidige jaloezieën, langs de rug naar beneden vielen. Wij spraken nogal oneerbiedig van " de lattestoor"...Maar enfin, het was feest , maar eerlijk het was vervelend. Het begon eerst met een éénakter opgevoerd door de braafste leerlingen, dus saai, soms mocht er al eens een leerlingen een gedichtje voordragen en dan volgde de ellenlange afroeping van de resultaten van alle klassen en er waren er nogal wat en tot slot de toespraak van de directeur, de burgemeesrer en soms nog van anderen...( het bleef) maar duren...en dan naar huis...Trein en tram op, komen afhalen, komaan zeg...het kon niet rap genoeg gaan. Thuis, het dorp, het leek allemaal zo klein, maar wel mooi, want de linden stonden allemaal in het groen. Je eerste werk, je dorpskleren aantrekken en moeder had ook nog de galgen klaargelegd, maar dat hoefde niet meer, je was nu een grote bink en je gebruikte reeds de broekriem. Eigenlijk weten we nog twee dingen van die eerste vakantiedag...Na het eten gingen we steevast de moestuin in, want al was de aardbeientijd ( 15 juli) reeds voorbij, dan had vader wel gezorgd dat er nog wat te plukken viel. Heerlijk...Daarna moesten we vliegensvlug zonder dralen ( niet eerst even naar de vrienden ) naar grootvader Henri(1) want het was juist "zijn"feestdag (13 juli) geweest. We brachten steeds een fles cognac mee en zoals gezegd, we waren al een stoere bink, en mochten ( moesten) meedrinken . " Marie, geef die jongen er nog één, want op één been kan je niet staan"...Juli, een heerlijke maand...Er was ook nog het rapport , maar zo lang er geen herretjes warel liep wel wel los...Eenmaal hadden we er één: natuurkunde, maar dat moet goed verlopen zijn, want we moesten geen jaar doubleren, dus!
(1) Henricus II, de Heilge van het Sakische huis die het van hertog tot Keizer bracht in de 11 de eeuw. Paus Eugenius III verklaarde hem in 1146 heilig met als feesdag 13 juli, maar waarschijnlijk uit dankbaarheid aan het huis omdat de keizer Frederik Barbarossa , een nazaat van Henri II hem steunde tegen gevaarlijke tegenstanders...Grootvader heette dus Henri, maar de titel heilig heeft ie niet verdiend. Of Henri II verwant is met de von Saksen Coburgs Gotha weten we niet al zouden er wel willen dat Baudewijn heilig zou verklaard worden. Suenens deed er alles aan, maar met vrienden als Moboetoe en Franco zla het moeilijk worden...
We waren van plan het laatste werk van Herman Brusselmans, "Feest bij de Familie Van de Velde" te bespreken, maar dit is wellicht het slechtste wat Brusselmans ooit schreef en we zijn nog zeer beleefd, want het is het slechtste wat we ooit lazen en we lazen zelfs Jan Lamote.Dus over iets anders. De Belgische driekleur...Erg, maar veel erger is het feit dat de meeste Belgen, om niet te schrijven alle Belgen, de verkeerde vlag ophangen. Bij de september revolutie in 1830 kozen de dappersten van alle Galliërs voor de kleuren van het Hertogdom Brabant en lieten het zelfs in de grondwet, in het Frans uiteraard ( La Belgique sera latine, ou elle ne sera pas...) noteren: rouge, jaune et noir. In het Brussels militair museum is het eerste exemplaar bewaard: de driekleur met horizontale strepen: rood ( boven), geel ( midden) en zwart onderaan.
De eerste Belgische Vlag
In 1831 werd plots, niemand weet wie zijn idee het was, de vlag gedraaid zodat de strepen vertikaal kwamen te staan met het zwart rechts. Die wijziging werd nooit ergens genoteerd, noch de grondwet aangepast, dus paraderen we nu steeds met de verkeerde vlag...Leuk is ook de reden waarom de draai werd uitgevoerd: met die horizontale stroken leek de vlag te veel op de Nederlandse en dat was de vijand...Sommigen zullen het niet geloven, nochtans niet zo lang geleden waren de Waalse vrienden niet te vinden voor gele nummerplaten met zwarte letters en cijfers op de autoplaten, want dat leek te Vlaams. Tijden veranderen niet. Terloops vlaggen met horizontale strepen zijn zuiniger, want wapperende vlaggen gaan rafelen op het uiteinde, maar je kan de rafels netjes rechtknippen, doch als de banden vertikaal staan en dan ga je knippen dan zou de rode strook steeds kleiner worden. Zuinig en uiteraard de Nederlanders wisten dat. Fas est ab hostibus doceri...(1) Spijtig , België is al geen natie, maar een samenraapsel, bovendien hebben we dus nog de verkeerde vlag. De heren politici maken het ook weer bont en de media helpen hen lustig We hebben nieuwe vliegtuigen nodig...Wij vinden van niet, maar wie zijn wij . De regering schrijft een offerte uit en ( slechts) twee maatschappien gaan er op in...Nu wil de eerste minister iemand die niet inschreef, maar wel bevriend is met de Franse premier en die is dan bevriend met onze eerste minister alsnog laten meedoen...In de Zevende Dag vindt De Wever dat niet kunnen, maar des anderendaags kafferen de kranten De Wever uit...Hoe zo? Volgens de wet mag zo iets niet en de wet...Kijk naar de titel.Zelfs ene onverdachte nl Carl Devos ( prof a.d.RUG) vindt dat België zich hopelijk belachelijk maakt..., want wat bij volgende aanbestedingen gebeuren? Natuurlijk kwam Arco ook ter sprake. Weer lag De Wever onder vuur , want al die coöperanten kochten aandelen en iedereen weet aandelen houden risico's in...en krijgen geen staatssteun...Alweer de kranten...zie hier boven. Waarom kafferen de kranten niet de heren (...) uit die de coöperanten verkeerd informeerden. Het zijn heren die steeds over de kleine man staan te lullen. Besluit: België is een vreemd land, zonder vlag en waar de wet niet moet gevolgd. We willen wel waarschuwen: als je als kleine garnaal hetzelfde doet als de grote heren, dan is dat wel iets anders. Gevaarlijk kersen eten bij grote heren.
De bewondering begint, waar het Begrip ophoudt (Fliegende Blätter)
We gaan straks het huis niet meer uitdurven...We moesten vanmorgen naar het warenhuis ( in Vlaanderen steevast het gallisme grootwarenhuis gebruikt..) en de mond viel reeds bij het binnentreden open...Iedereen die er in dienst was stond met een gek hoofddeksel op: een soort Vikinghelm met veel te kleine hoorns , maar alles in tricolore: helm en hoorns. Juist, de Rode Duivels hadden weliswaar slecht gespeeld, doch desondanks toch gewonnen, want het gras had de juiste lengte, want daar hadden de Russische terreinknechten met een gewone knipschaar voor gezorgd...We konden geen woord uitbrengen al dachten we wel " was het niet beter geweest om de klanten een korting te geven i.p.v. DIE GEKKEN MUTSEN AAN TE KOPEN?" Neen , dus , maar het wordt toch wel een beetje vervelend. Op de radio: Rode Duivels, op TV: in alle programma's ( zelf het Weerbericht): de Rode Duivels, in de krant op elke pagina : de Rode Duivels...Gebeurt er dan niets in de wereld dat belangrijker is en ons moet doen nadenken: geen oorlog meer in Syrië?, geen vluchtelingen meer?, Oekraïne alles OK? , problemen in Myamar voorbij? België? Nog steeds alles de schuld van de NVa? ...Uiteindelijk kochten we een onsje jonge kaas , die er alsnog geel uitzag, want we vreesden dat ze er wellicht tricolore zou gaan uitzien, nu studenten van Louvain- la- neuve de nationale trots, dus de friet, tricolore doen ogen. De prof die de actie "begeleidt" (...) kwam het op de regionale zender promoten in zo'n afschuwelijk Engels zodat we beschaamd werden in zijn plaats: " Ties for tie eye", zei ie waarmee hij bedoelde ( vermoeden we) : het oog wil ook wat. Waarom sprak ie geen Nederlands? Dus Waalse PROFFEN spreken geen Nederlands ? Toch nog problemen buiten de Rode Duivels...We fietsten naar huis tussen de vlaggen en wisten niet dat er zovele mensen zoveel bier, Jupiler, dronken en er waren weer een paar Duitsers bij. " Het mocht wel iets meer geweest zijn" zei de vrouw, maar we luisterden niet en gingen op afzondering." We zijn de Romeinen voorbij"...
Wie was het ook weer, die vond: " Panem et circenses"? Wie...? Juist: Decimus, Junius Juvenalis (60 - 140). De schrijver van vele Satires werd geboren in Aquinum (1) op zowat 100 km te zuidoosten van Rome. Hij hekelde in zeer striemende woorden de Romeinse samenleving en vooral de hoogste kringen. Geliefd was ie niet en werd meerdere keren verbannen en nooit echt gewaardeerd. Na zijn dood in 140 werd hij vlug vergeten en het waren -- vreemd genoeg -- de middeleeuwse monniken die hem weer boven water haalden om aan te tonen hoe slecht die Romeinse , heidense samenleving wel was . Ook de oneliner : mens sana in corpore sano was van Juvenalis, die vooral het fenomeen van de hypocrisie van overdreven lichaamscultuur naast een liederlijk leven aanklaagde...Vooral de verhouding patroni en clientes kloeg Juvenalis aan . De patroni ( de hogere klasse, het woord laat het vermoeden) moesten zoveel mogelijk clientes hebben...hoe meer hoe voornamer, rijker, machtiger. De clientes ( horigen zouden we kunnen schrijven) gingen des morgens vroeg aan de deur van een patronus staan. De lengte van de rij was bepalend voor de status...De clientes kregen broden en toegangskaarten van de spelen ( dus panem et circenses...) Juvenalis schreef dat sommige clientes rijker waren dan sommige patroni , want lepe clientes gingen aan meerdere deuren rij vormen en verkochten het brood en de toegangskaarten op de zwarte markt ( toen ook reeds). Ook vreemde volkeren Grieken, Joden moesten het ontgelden . Al verdenken de Joden nu nog dat Juvenalis antisemiet was, maar eerlijk omtrent de Joden viel de satire nogal mee, voor de Grieken was het wel wat anders. Niet te vergeten het was in de keizertijd in Rome chic om Grieks te praten (2), dus de meeste familias hadden Griekse dienstboden om zodoende het Grieks aan te leren en te onderhouden. Die Grieken, we herinneren ons nog één zin uit één van de satires: "die Grieken, ze zeiken in koperen pispotten met zoveel lawaai dat het hele huis wakker wordt "Ook de orgiën, seksschandalen, corruptie...het kwam allemaal aanbod al dient gezegd dat de meest fragante verzen in de cursus waren weggelaten, maar met zo'n bib in Leuven was daar makkelijk achter te komen...Spijtig dat Juvenals niet meer leeft...hij zou meteen een nieuwe bundel satires kunnen schrijven...of misschien niet, want zo erg zou ie het nog niet meegemaakt hebben!
(1) Nu Aquino met prachtige antieke monumenten
(2) Bekende Romeinen zoals Caesar, Cicerco, Augustus ...spraken Grieks om zich zo van het plebs te onderscheiden ( waar hebben we nog iets dergelijks nog gehoord...) Zo zijn er historici die denken dat Caesars laatste woorden Grieks waren :" kai su teknon"( ook jij mijn kind), anderen denken dat het " tu quoque fili mi" (jij ook mijn zoon)...al lijkt het veel waarschijnlijker dat Caesar niets heeft gezegd...
O! De goede oude tijd toen ik zo ongelukkig was (Sophie Arnould)
Eigenlijk kunnen we de oneliner van de Franse zangeres, die hier de titel draagt van ons stuk, niet onderschrijven, want we waren zeer gelukkig in onze jeugd...Hoe contradictorisch het ook moge klinken, ondanks het oorlog was. Acheraf bekeken vonden we dat de doprsgemeenschap stevig aan mekaar kleefde en er waren altijd soldaten in de omtrek en dan is er altijd iets te beleven...We ervaarden het eigenlijk zoals Edgard Fonteyne, de dorpsgenoot, het beschreef in zijn boek " Kinderjaren", maar dan wel over de andere oorlog zoals de mensen toen zegden...De tijd moet zo slecht niet zijn geweest, want ze (...) willen weer naar hoe het vroeger was...
De goede oude tijd...en de boer die ploegde voort...!
Je kan geen radioprogramma beluisteren, TV-nieuws opzetten of laat staan de krant lezen of de blokkende studenten worden beklaagd: ' t is te warm, te vochtig...of noem maar op. De geneentebesturen worden aangemaand, wat schrijven we, worden verplicht lokalen voor de arme studenten open te zetten om hen in gemeenschap te laten blokken...Wat horen mijn oren? Waar is de tijd? De goeie ouwe tijd...? Het internaat: met meer dan driehonderd in een overhitte studiezaal. Het was verkeerd, geleerde proffen , pedagogen, psychologen en andere correctdenkenden wezen vooral de katholieke colleges met de vingers, want ze waren verkeerd bezig en de scholieren en studenten dienden een eigen kamertje te hebben om rustig te kunnen studeren. Zo gebeurde...Blijkt dat de zonen of kleinzonen van de vorige proffen en de rest nu vinden dat ze weer samen moeten hokken om -- we weten niet voor welke redenen -- comfortabel te kunnen blokken. Dus terug naar de goede oude tijd. Gemeentelijke bibliotheken, sportzalen, oude loodsen moeten er aan geloven. Ze worden volgepropt met wankele tafels en dito stoelen en de blokkers komen er op af. Geladen met boeken en notities, passerdozen en stiften, flessen water, zakjes chips, waflels en smartphones...Heb je ze al bezig gezien in zo'n zaal? Dat je daar kan studeren? Indien we een Engelsman waren dan zouden we een weddingsschap openen : " Wanneer gaan ze weer rusig op een leuk kamertje gaan studeren" en we vermoeden dat het niet lang meer zal duren. Wat ons dan ergert? Dat er steeds van die geleerden, die meestal niet aan de bak komen , dan staan te roepen dat het anders moet en de media roepen dan mee om dan steevast binnen enkele jaren weer te gaan roepen naar wat een paar jaren voordien afgekraakt werd. De blok was/is lastig, maar het was een kwestie van karakter . Wie het niet kon is eigenlijk niet geschikt om heel lang te studeren en spijtig genoeg zijn er voor die mensen andere mogelijkheden in het leven al vond Boudewijn het niet goed, maar hij kan voetballer worden, of acteur, schrijver vul maar aan.Om te sluiten: die geleerden roepen niet alleen over hoe er moet geblokt, maar om de zoveel jaar moet het onderwijs hervormd...Al zijn we op de manier die nu zeker niet goed meer is op de maan geraakt...Weet je wie steeds wil hervormen: chique ouders die een zoon of dochter hebben die zo moeilijk kan volgen...Het onderwijs moet hervormd, dus vooral de lat verlaagd...Schande en vooral men loopt erin...Hoe kan je latijn gaan studeren zonder een jaar lang tot vervelens toe latijnse woorden te leren? Hoe? Maar acheraf is het de moeite om Tacitus, Sallustius Horatius, Vergillius, Ovidius en zelfs Cicero te lezen. Voor de zoon en dochter is er toch "Dag Allemaal" om te lezen...We studeerden op een zolderkamertje met het venster beplakt met kranten papier, want anders keken we om de minuut naar buiten...Als we eens buiten kwamen om een minut te verpozen, zeiden de dorpelingen: " Heb je weer 't schoon leven?" en ze hadden nog gelijk ook!
Egidius, waer bestu bleven? Mi lanct na di, gheselle mijn. Du coors die doot, du liets mi tleven.
Dat was gheselescap goet ende fijn, Het sceen teen moeste ghestorven sijn. Nu bestu in den troon verheven Claerre dan der zonnen scijn, Alle vruecht es di ghegheven.
Egidius, waer bestu bleven? Mi lanct na di, gheselle mijn. Du coors de doot, du liets mi tleven.
Nu bidt voor mi: ic moet nog sneven Ende in de weerelt liden pijn. Verware mijn stede di beneven: Ic moet noch zinghen een liedekijn . Nochtan moet emmer ghestorven sijn.
Egidius, waer bestu bleven? Mi lanct na di, gheselle mijn. Du coors die doot, du liets mi tleven.
Op de foto mijn familie: vader , moeder, mijn zussen Camilla en Maria, mijn broer Joris (+) en mezelf. Foto genomen tijdens de oorlog in 1943. Daaronder het gemeentehuis van Oedelem, mijn geboortedorp, Dr. Wyns noemde het één van de mooiste gemeentehuizen van Vlaanderen...
De vierde latijnse van het Sint-Rembertscollege in 1953 met klastitularis Jozef 'Basiel' Verstraete ( achterste rij...) op schoolreis in Brussel. Gehurkt helemaal rechts zit ikzelf.
In december 1958 speelden enkele Oedelemse jongeren het toneelstuk "Smidje Smee". De "acteurs" werden uiteraard voor het nageslacht op foto vastgelegd...Bovenste rij: (v.l.n.r.) Willy Beernaerts (souffleur), Antoine Dhaese(+), Antoine Depestel, kapelaan Demuynck, René Dewulf, Roger Vanhullebusch, (zittend v.l.n.r.): Roger Vandeweghe, Edward Gilliaert en Marcel Denaeghel
Mijn oude Roldersklacht (mei 1958) aan de Zoete Waters in Heverlee...Eern triest moment!
We zijn de 47de week van 2024
Herfstavond door Albert Verwey
Op 't donkre buiten Boomkruinen ruisen; Stormwolken drijven: In 't lamplicht huis en Voor donkre ruiten, Zit 'n dromend beeld Woorden te schrijven, En 't kruinenruisen, En 't wolkendrijven Staat, een geluid,in Schrift gepenseeld.
De Waterlelie door Frederik van Eeden
Ik heb de witte waterlelie lief, daar die zo blank is en zo stil haar kroon uitplooit in 't licht
Rijzend uit donker koelen vijvergrond, heeft zij het licht gevonden en ontsloot toen blij het gouden hart.
Nu rust zij peinzend op het watervlak en wenst niet meer...
Een vrucht die valt door Karel van de Woestijne
Een vrucht, die valt... -- waar 'k wijle in 't onontwijde zwijgen,
buigt statiglijk de nacht zijn boog om mijn gestalt. De tijd is dood, omhoog, omlaag. Geen sterren rijgen haar paarlen aan 't stramien der roereloze twijgen. En geen gerucht, dan deze vrucht die valt
Een vrucht. -- En waar ik sta, ten zatten levens-zome, vol als de nacht maar even stil; blind als de lucht hoe rijk ook aan 't verholen van mijne dromen, voel 'k -- lomer dan in 't loof der luideloeze bomen een vrucht die valt, -- mijn hart, gelijk een vrucht die valt...
'k Hore tuitend' hoornen.... door Guido Gezelle
'k Hore tuitend' hoornen en de navond is nabij voor mij: kinderen, blij en blonde kom, de navond is nabij, kom bij: zegene u de Allerhoogste, want de navond is nabij, kom bij: 'k hore tuitend hoornen en de navond is nabij, voor mij!
blinde non waanzin spon zacht geflonker in de ogen
donker
pracht
Nacht door Hermen Gorter
Het gras heeft den nacht al begonnen, de tuin is stil bezonnen. De hemel is onbezonnen, licht nog zo ongeschonden.
Bomen wit als boekweit hangen neer stil in schoonheid, maar de losse kastanjebladen zijn schichtig en overladen van wind...
In memoriam amici J. Campert door Louis de Bourbon
In de open dromen van den wreden dag heb ik jouw pijn gevoeld, jouw brandend leed, soms hoor ik in den nacht jouw stervenskreet en ik zie een blik die breekt, jouw laatste oogopslag.
Ik hef het glas. Ik zie den roden gloed van 't heulsap dat ons beiden heeft verheugd in vroegere nachten luid en licht van jeugd, maar sinds jouw dood smaakt alle wijn naar bloed.
En sinds jouw dood is alle licht te schel, elk vuur te heet, alle genot doet pijn en ik hoor in ieder lied dit bittere refrein: o, hart, jouw hart, o bloedrode rebel.
Louis de Bourbon (1908-1975)
Klik op de pijl onderaan laatste tekst om het archief op te roepen...
Haiku
Het jaar is gestart
en we beloven weer veel,
want we zijn zo dom!
(WVO)
Haiku
Het ouder worden
is zeker geen sinecuur
en je doet 't alleen...
(WVO)
Haiku
De vorst is weer weg,
bakken regen stromen neer,
helaas, godgeklaagd...
(WVO)
Haiku
De minister spreekt:
het zijn zeer droeve tijden,
de riem dient gesnoerd... (WVO)
Over mijzelf
Ik ben Willy Beernaerts, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Wim van Oostveld .
Ik ben een man en woon in Mariakerke-Oostende (Vlaanderen ) en mijn beroep is leraar Nederlands - geschiedenis aan het VTI in Oostende en freelance journalist bij de Zeewacht .
Ik ben geboren op 26/04/1936 en ben nu dus 88 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Lezen en schrijven.
Schreef een roman " Het zwarte Schaap" die spijtig genoeg al uitverkocht is. Het vervolg staat op mijn Blog " De Tocht terug" Nu schrijf ik voor het Jaarboek " Bos en Beverveld" van de heemkundige kring van Beernem-Oedelem-St.-Joris .