dou -me conta de que não é muito fácil para quem não conhece o Neerlandês deixar um comentário. Se desejar deixar o seu comentário faça o seguinte 2° preencha um nome(naam) 3° seja obrigatório preencher endreço E-mail 4° Possa preencher o URL 5° preencha um título(titel) 6° deixe o seu comentário 7° carregue no texto "reactie insturen"
Muito obrigado pela sua visita ou por se ter interessado por este blog.
Isso dá-me esperança de que vais regressar a esta página , para ver novas fotografias - e não só.
Se desejar deixar a sua opinião, faça-o por baixo de cada texto, clicando em "comentário"
Gostaria muito de poder melhorar o meu blogue com o seu comentário positivo.
São tolerados este blog comentários ofensivos. Mas prefiro que as caixas de comentários servem para abrir o debate ou entregar sugestões sobre os textos. Mas no caso quiser usar os espaços para a calúnia ou comentário maledicente. Então,muito obrigado para sua atenção.
De dia viam-se pouco ,praticamente nunca, os novos vizinhos eram pelos vistos membros da gótica que principalmente não gostavam de olhadas curiosas nem de contactos humanos. Somente nas noites de lua cheia havia lá atividades ,e minha suspeitosa avó sempre espreitava -os através das cortinas . Embora só pudesse perceber sombrinhas misteriosas perto duma fogueira, tentava com o livro de Stoker " Conde Drácula " na mão convencer-me que os vizinhos eram mortos vivos ou adeptos de Drácula.
Quem diria.
........
Bij de buren spookt het.
Gedurende de dag zag je ze weinig,eigelijk nooit. De nieuwe buren waren gezien hun uiterlijk goticaanhangers die vooral niet van nieuwsgierig nog van menselijk kontakt hielden .Enkel de nachten met volle maan waren er activiteiten in de tuin en mijn achterdochtige grootmoeder beloerden hen steeds vanachter de gordijnen . Hoewel zij enkel schimmen kon waarnemen die rond een vuur bewogen,probeerde ze mij te overtuigen met het boek van Stoker "Graaf Dracula" in de hand dat de buren levende doden waren of nazaten van dracula .
Uma caixa de bombons de chocolates sempre contém guloseimas gostosas nma rica variedade de formas, cores e sabores.Então, prove o amor e a habilidade com que foram preparados. Os recheios são misturas de alegria e melancolia, temperada com uma dose de ternura e uma pitada de fantasia, mergulhada numa camada de sabor frutosa .Esses Pralines digerem ligeiramente. Deixe-os derreter na língua, doce após doce. Um celestial bombom de chocolate que massageia o seu paladar.
Em resuma : Uma amostra da felicidade .
Af en toe een pralinneke om U zelf te belonen kan zo lekker zijn
O burgomestre endireitou-se na cama. Provavelmente, sentia um presságio desastroso. Então! Através das cortinas, via arder o travejamento do telhado monástico e devia verter lágrimas, ao ver os seculares vitrais a sucumbiram pelo fogo. Bombeiros voluntários e alguns aldeões corajosos tentavam travar as chamas numa luta desigual. Admiravelmente que há nesta terra de Viriato tanta gente arriscando a vida voluntariamente por uma escultura em mármore Travertino. Porém, menos gloriosa foi a vistoria da causa: um foguete transviado.
.
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
Met tenminste 10 woorden met de lettersv t r en met telkens 5 woorden er tussen
die het verloop bepalen van het verhaal van enkel 77 woorden
Het voorgevoel De burgemeester zat rechtop in het bed. Waarschijnlijk voelde hij een rampzalig voorgevoel. Wel! Doorheen de gordijnen zag hij het houtwerk van het kloosterdak branden en plengde tranen bij het zien dat de eeuwenoude glas-in-loodramen door het vuur bezweken. De vrijwillige brandweer en enkele dappere dorpelingen probeerden de vlammen te bekampen in een ongelijke strijd. Bewonderenswaardig dat in het land van Viriato zo velen spontaan hun leven riskeerde voor een beeldhouwerk in travertijnsmarmer. Minder glorieus was echter de inspectie van de oorzaak: een verdwaalde vuurwerkpijl.
Em tempos de corona tenho um passatempo que enche as horas de clausura numa maneira útil
o idioma português
PORTUGAL
Portugal..... JORGE DE SOUSA BRAGA
PORTUGAL
Eu tenho vinte e dois anos e tu às vezes fazes-me sentir como se tivesse oitocentos Que culpa tive eu que D. Sebastião fosse combater os infiéis ao norte de África só porque não podia combater a doença que lhe atacava os órgãos genitais e nunca mais voltasse Quase chego a pensar que é tudo mentira, que o Infante D. Henrique foi uma invenção do Walt Disney e o Nuno Álvares Pereira uma reles imitação do Príncipe Valente. Portugal Não imaginas o tesão que sinto quando ouço o hino nacional (que os meus egrégios avós me perdoem) Ontem estive a jogar póker com o velho do Restelo ,
anda na consulta externa do Júlio de Matos deram-lhe uns electrochoques
e está a recuperar à parte o facto de agora me tentar convencer que nos espera um futuro de rosas Portugal Um dia fechei-me no Mosteiro dos Jerónimos a ver se contraía a febre do Império mas a única coisa que consegui apanhar foi um resfriado Virei a Torre do Tombo do avesso sem lograr encontrar uma pétala que fosse das rosas que Gil Eanes trouxe do Bojador Portugal Se tivesse dinheiro comprava um Império e dava-to Juro que era capaz de fazer isso só para te ver sorrir Portugal Vou contar-te uma coisa que nunca contei a ninguém Sabes Estou loucamente apaixonado por ti Pergunto a mim mesmo Como me pude apaixonar por um velho decrépito e idiota como tu mas que tem o coração doce ainda mais doce que os pastéis de Tentugal e o corpo cheio de pontos negros para poder espremer à minha vontade Portugal estás a ouvir-me? Eu nasci em mil novecentos e cinquenta e sete, Salazar estava no poder, nada de ressentimentos o meu irmão esteve na guerra, tenho amigos que emigraram, nada de ressentimentos um dia bebi vinagre, nada de ressentimentos Portugal depois de ter salvo inúmeras vezes os Lusíadas a nado na piscina municipal de Braga ia agora propor-te um projecto eminentemente nacional Que fossemos todos a Ceuta à procura do olho que Camões lá deixou Portugal Sabes de que cor são os meus olhos? São castanhos como os da minha mãe Portugal
Gostava de te beijar muito apaixonadamente na boca
Poema:Jorge Sousa Braga
Een gesprek met Portugal.
Portugal
Ik ben er Tweeëntwintig en soms geef je me het gevoel alsof ik er achthonderd ben,
waar heb ik schuld aan dat koning Sebastião tegen de ongelovigen in Noord- Afrika ging vechten,enkel omdat hij de strijd niet kon winnen tegen de ziekte die zijn genitaliën aanvielen, en hij nooit meer van het slachtveld terug keerde.
Bijna begon ik te geloven ,dat alles een leugen is, dat prins Hendrik de zeevaarder een creatie van Walt Disney is geweest en Nuno Perreira een slechte imitatie van de moedige prins .
Portugal
Ge kunt je niet inbeelden wat ik voel als ik de nationale hymne hoor (Dat mijn grootouders het mij vergeven) Gisteren speelde ik poker met de ouwe van Restelo,hij gaat op consultatie bij Julios de Mato. ze gaven hem een schoktherapie en is herstellende. Ondanks dit alles, probeert hij mij te overtuigen dat ons een toekomst wacht die over rozen gaat .
Portugal
Op een dag sloot ik mij op in het Jeronimo klooster om te zien of de koorts van het wereldrijk mij zou overweldigen, maar het enige dat ik opliep was een verkoudheid. Ik draaide de Tombo toren op zijn kop,zonder maar één bloemblaadje te vinden van de rozen die Gil Eanes zegevierend had meegebracht van Boujador.
Portugal
Indien ik geld had, kocht ik je een wereldrijk en schonk het je . Ik zweer het dat ik erin zou slagen , enkel om je te zien lachen.
Portugal
Ik ga jou iets vertellen, dat ik nog nooit tegen iemand heb verteld, weet je. Ik ben ontzettend verliefd op jou. Ik vraag het me zelf af , hoe kon ik nu verliefd worden op een domme oudgediende zoals jij , maar dat een zoeter hart heeft dan het zoetste taartjes van Tentugal en lijfelijk bezaaid met zwarte stippen ,die ik naar hartenlust mag uitknijpen.
Portugal hoort je mij ?
Ik ben geboren in negentienhonderd zevenenvijftig, Salazar was aan de macht, geen wrok , mijn broer vocht inde oorlog, ik heb vrienden die emigreerden , geen wrok, op een dag dronk ik azijn,nog steeds zonder wrok
Portugal
Na zovele malen het gedichtenbundel "os Lusíadas" te hebben gered, zwemmend in het gemeentelijk zwembad van Braga,ga ik nu een nobel nationaal doel voorstellen . Dat we met zijn allen in Ceúta op zoek gaan naar het oog van Camões dat hij daar verloor.
Portugal
Weet je welke kleur mijn ogen hebben ? Ze zijn kastanjebruin zoals die van mijn moeder .
Portugal
Ik zou je graag heel verliefd op de mond willen kussen.
Ó professora, não minto, minha tarefa foi confiscada pela CIA.
Estive o fim da semana com os pais em Nova Iorque. Então, vindo de Bruxelas, o buraco do inferno, fomos controlados rigorosamente pelos alfandegários. Questionado sobre conteúdo da mochila respondi sorridente "só uma tarefa escolar, nenhuma bomba". Repentinamente houve grande pânico e fui vencido pelo polícia. Embora me declarassem inocente depois, presidente Trump despachar-se-ia a anunciar que, graças às suas medidas, tivera intercetado um projeto terrorista.
Fantaseer eens een creatieve uitleg als jij weer eens jouw huiswerk niet maakte
O juffrouw ,ik lieg niet , mijn huiswerk werd aangeslagen door de CIA.
Ik was het weekend met mijn ouders naar New York . Welnu komende van Brussel ,het hellegat werden wij grondig door de douane gecontroleerd .Ondervraagt over de inhoud van mijn rugzak antwoorde ik met een glimlach " Enkel huiswerk geen BOM" .En plotseling was er grote paniek en werd ik overmeesterd door politie.. Hoewel ze mij kort daarna onschuldig verklaarde. Zou president Trump zich haasten om te verklaren dat dank zij zijn maatregels ,hij een terroristisch plan had onderschept.
welk verhaal kun je schrijven bij deze foto, probeer het ook eens ,maar met enkel 77 woorden
O mau cheiro
.
Um fedor, pior do que o mau cheiro de couves de Bruxelas cozidas, escapava do esgoto, os transeuntes na passadeira passaram com nojo. Mesmo ratazanas nos esgotos, criaturas que nunca veem a luz do sol, procuravam outros horizontes. Operários descobriam a causa: uma acumulação de cocó, meio fresco, meio consumido por besouros de estrume e outros bichos, fossando naquela malcheirosa pilha fumegante. Felizmente, o problema resolveu-se em sim próprio, depois de meses de seca começou a chover.
.
De stank
.
.
. Een stank, erger dan de gure geur van gekookte spruitjes, ontsnapte uit het riool, voorbijgangers op het zebrapad liepen vol walging voorbij. Zelfs de ratten in de riolering , wezens die het zonlicht nooit zagen, zochten andere horizonten op . Gemeentearbeiders ontdekten de oorzaak, een opeenhoping van poep, half vers, half verteerd door mestkevers en andere vieze beestjes , crioelend in de walmende stinkende stapel . Gelukkig loste het probleem van stank zichzelf op, na maanden van droogte begon het te regenen.
Santarém ...azulejos do mercado municipal a largada de toiros
A
Desafio nº 117 – uma história para ajudar a combater a psoríase
°°
O preconceito é filho de ignorância
Entrando na aldeia, o rapaz foi quase apedrejado pelos aldeões, porém avisara-os com uma matraca barulhenta. Quem lhe ofereceu um lugar quente no curral foi o ferreiro. Esse antigo cruzado encontrara muitos leprosos na Terra Santa, esse pária não sofria de gafeira. Então, aconselhou-o a banhar-se cada dia no mar expondo o corpo inteiro ao sol. Milagrosamente, as chagas e dermite diminuíam a olhos vistos. Até os aldeões o saúdam, agora muito cordiais, sem restrições ou preconceitos.
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
Vooroordelen zijn de dienaren van onwetendheid Het dorp inkomend werdt de jongen bijna gestenigd door de dorpeleingen . Hij had hen echter zijn aankomst verwittigd met zijn lawaaierige ratel . Wie hem een warme plek in de stal gaf was de smid . Deze oude kruistochtvaarder had vele lepralijders ontmoet in het Heilig Land .Maar deze verschoppeling leed niet aan lepra . Wel gaf hij hem de raad om iedere dag een bad in zee te nemen en vooral om te zonnebaden .Wonderbaarlijk ,de wonden en huiduitslag verminderde aanzienlijk. Zelfs de Dorpelingen begroeten hem nu vriendelijk en zonder voorbehoud .
Ja onwetendheid is de grootste dader van vooroordelen .
Impressionante, debaixo de cada pedra encontra-se uma civilização diferente. Visitar Mértola foi uma verdadeira revelação para mim
A história de Mértola remonta aos Fenícios, quando foi um importante porto fluvial; fortalecido e expandido pelos romanos (Myrtilis), pelos mouros (Martulah), antes de ser conquistada por Dom Sancho II em 1238.
De geschiedenis van Mértola gaat terug tot de Feniciërs, toen het een belangrijke rivierhaven was; versterkt en uitgebreid door de Romeinen (Myrtilis), en vervolgens door de Moren (Martulah), alvorens te worden veroverd door Dom Sancho II in 1238.
Ó memória! Gostava que me levasses à terra onde vive minha Sara tão longe do meu coração. Ali, numa tarde quente de verão, ali na sombra do carvalho, encontrámos o amor.
Ora, gostava que melevasses para ela, antes que essa recordação doce me escape. De repente uma voz respondeu: estou aqui, eu também gostava que me levasses ao tempo feliz de antes.
Os olhos abriam-se, e ele olhava para a cara preocupada da Sara, sua esposa..
3x Wil graag dat je me meeneemt
Sara
Ach herinnering! Ik wil zo graag dat je me meeneemt naar het land waar mijn Sara zo ver van mijn hart woont. Ginds, op een hete zomermiddag, in de schaduw van de eik, waar we de liefde vonden . Wel , ik wil dat je me naar haar toe brengt, voordat die zoete herinnering vervaagd. Plots antwoordde een stem: ik ben hier, ik zou ook graag willen dat je me meeneemt naar de gelukkige tijd van weleer. De ogen opende zich en hij keek naar het bezorgde gezicht van Sara, zijn vrouw.
Mosto, descantes e um rumor de passos Na terra recalcada dos vinhedos. Um fermentar de forças e cansaços Em altas confidências e segredos.
Laivos de sangue nos poentes baços. Doçura quente em corações azedos. E, sobretudo, pés, olhos e braços Alegres como peças de brinquedos.
Fim de parto ou de vida, ninguém sabe A medida precisa que lhe cabe No tempo, na alegria e na tristeza.
Rasgam-se os véus do sonho e da desgraça. Ergue-se em cheio a taça À própria confusão da natureza.
Miguel Torga, In “O outro livro de Job”
DE wijnoogst!
. Een heel jaar hard werken om voor ons eigen profijt de heerlijke nectar van de goden te oogsten. was ik jong zou ik druiven plukken of de manden ophalen.
O Chico – Ó doutor! Estou com dor de sentimentos, Fecho os olhos e vejo-o. Fecho os ouvidos e ouço-o Nem como nem durmo. Ó doutor! Socorre-me deste vício. Porque morro de desejo. Tem enormes olhos meigos, e quero mexer-lhe com os dedos. Só um beijo dele e sinto-me feliz. Sem êxito, o vidro protetor impediu-o. – Ó doutor! Socorre-me desse esquisito impulso. E o médico perguntou: – Quem é esse benzinho irresistível que te perturbou? – É Chico, o bonobo do zoo
.........
Opdracht :een overdreven liefdesverhaal in het portugees schrijven zonder de letter A te gebruiken
.
-Ach dokter ,ik heb ldvd. (liefdesverdriet) Ik doe mijn ogen toe en ik zie hem, ik stop mijn oren dicht en ik hoor hem. Kan noch eten noch slapen. Ach dokter help mij van die dwang, of ik trek het niet meer lang. Hij heeft zo´n grote zachte ogen, en ik wil hem heel lief aanraken,. als ik hem eens kon kussen
maar ik heb geen geluk er zit een glas tussen. Ach dokter help me van die goesting af. En toen vroeg de dokter van wacht; -Wie is toch die onweerstaanbare charletan
waar gij zo verliefd van bloost. - Ach dokter ! Het is Chico ,de bonobo van de zoo.
Aos noventa anos ela era, salvo alguns sobrinhos emigrados, a última da família e última serrana na aldeia de xisto. Lágrimas amargas que apenas lhe avivaram a solidão, não as chorava mais. A única consolação, um cão abandonado com que partilhasse por vezes sua refeição. Um dia, ficou a porta fechada. Nenhumas lágrimas no funeral, apenas o pároco, o coveiro, e um cãozinho que se deitou ao lado da cova e não se deixava expulsar por seixos.
De laatste
De laatste
Met haar negentig jaar was zij, behalve enkele geëmigreerde neefjes ,de laatste van de familie en allerlaatste bewoonster in het berggehucht van leisteen. Bittere tranen die enkel haar eenzaamheid verhevigde,huilde zij niet meer . De enige troost ,een zwerfhond waarmee zij soms haar maaltijd met deelde .
Op een dag bleef haar deur gesloten. Geen tranen op de begrafenis ,enkel de pastoor ,de grafdelver en een zwerfhond die naast het graf ging zitten en zich door keien niet liet wegjagen
Prontos para mais um desafio? Desta vez, terão de escrever um texto em 77palavras em que,
a cada 7 palavras, aparece uma palavra com a mesma terminação.Façam uma lista com várias palavras para uma destas terminações e ponham mãos à obra. EITO -ONTA- ITE.
.
Elk zevende woord moet eindigen met onta in een verhaal van 77 woorden
O James Bond
Depois de muitos cocktails, e uma monta de dinheiro ganhado no casino, 007 apronta-se a salvar agora uma tal loira tonta.
Ora, cairá no lanço dela?
Deu conta no último momento do perigo, e aponta uma pistola para avisar todos. Que afronta! Beijando essa bonita mulher, sentiu uma ponta de faca.
O seu instinto atroz reponta, mas o beijo deixou derreter qualquer ponta de gelo dentro dela. Quiçá está pronta para ajudar James Bond que nunca desaponta.
.
.
James Bond
.
Na vele cocktails en een massa gewonnen geld in het casino, maakt 007 zich nu klaar om ene frivole blondine te redden.
Welnu, zal zij hem strikken?
Hij realiseerde zich op het laatste moment het gevaar, en richt een pistool om iedereen te waarschuwen.
Hoe beledigend! Terwijl hij deze mooie vrouw kust, voelde hij een priemend mes. Gestaag groeit haar moordinstinct
, maar de kus doet alle ijzigheid in haar smelten. Wellicht is ze bereid om James Bond te helpen, 007 die nooit teleurstelt.
Vamos contar a história de Elias Tolo, um velho habitante da aldeia de Caramuja, no alto da serra. A única limitação é esta alternância: uma frase será de palavras até 5 letras, a seguinte com quatro palavras de 5 ou mais letras, uma frase de palavras até 5 letras, a seguinte com quatro palavras de 5 ou mais letras
Elias Tolo de Caramuja
Elias Tolo ia para os 90. Guardava ainda algumas cabras. Era amigo de todos. Modesto, esperto, provavelmente iletrado.
De resto, rica vida. Faltavam-lhe apenas tostões bastantes. Mas, Elias vivia feliz com que a terra lhe dava. Sempre bem-visto pelos caramujanses. Sabia lenda linda. História incrível, sobretudo verídica.
À tarde, sob a tília do café "Pôr do sol". Narrava aquele freguês singular Lenda.
"A lenda da cabra" em troca duma pinga,
pois não sendo rico pode viver feliz.
.
.
Elias Tolo van Caramuja
Elias Tolo ging naar de negentig.
Hoede nog enkele geiten.
Was allemans vriend .Bescheiden,slim,waarschijnlijk ongeletterd.Voor de rest,een goed leven.Ontbraken hem wel voldoende centjes.Maar, Elias leefde gelukkig met wat de natuur hem gaf. Hij was graag gezien door de dorpelingen van Caramuja.Kende een mooie legende.Ongelovelijk verhaal, vooral waarheidsgetrouw. ´Savonds onder de linde van café "zonsondergang". Vertelde deze uitzonderlijke klant "De legende van de geit"In ruil voor een borrel.
Wel, men moet niet rijk zijn om gelukkig te leven .
De mapa em punho partiram. Sem pensar deixaram a estrada e tomaram um trilho que penetrava cada vez mais na floresta, mas não os levaria ao destino. Ao anoitecer tinham sorte, exaustos encontravam uma cabana de abrigo, lá estava guardado, em caso de emergência: um candeeiro a petróleo, lenha para o fogão e uma caixa de fósforos, porém lá dentro o último fósforo.
O que acenderão primeiro?
Pense lógico! Há visibilidade suficiente, mas está bastante frio na cabana.
Conhece a resposta deixa-me saber
°°°°°°°°°°°°°°°°
Een verhaal van 77 woorden over een luciferdoosje
Weet jij het juiste antwoord
laat mij het weten
.
Met een wegenplan in de hand vertrokken ze,ondoordacht verlieten ze de weg en namen een wandelpad dat steeds meer in het woud drong, maar hen niet naar hun bestemming zou leiden. Bij het vallen van de avond hadden ze geluk, uitgeput vonden ze een schuilhut, daar werden bewaard, in geval van nood : een olielamp, hout voor de kachel en een luciferdoosje, maar met een laatste lucifer erin.
Wat zouden ze als eerste aansteken?
Denk logisch! Er is voldoende zicht, maar het is best wel koud in de hut.
Poema TABACARIA Alvaro de Campos / Fernando Pessoa
Não sou nada. Nunca serei nada. Não posso querer ser nada. À parte isso, tenho em mim todos os sonhos do mundo. leia mais.... / Lees meer.... Tabacaria (Sigarenwinkel) "Ik ben niets Ik zal nooit iets zijn Ik kan ook niet iets willen zijn Afgezien daarvan koester ik alle dromen van de wereld
Batalhando com a febre, o jovem deu baixa à ala vermelha do hospital. Quando estremunhou do coma via uma aparição airosa em bata branca e já se imaginava no céu sétimo. Dali a nada lábios encarnados aproximavam-se e perguntarem-lhe se estava acordado. Uma onda de amor maior que uma onda em Ericeira o inundara. Embora fosse um surfista instruído perderia visivelmente a tola
Os lábios sorriam afavelmente para ele. Coitado! Tolo dela, sofria novamente dum acesso febril.
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
Op de spoedafdeling
Vechtend tegen de koorts werd de jongeling opgenomen op de spoedafdeling van het hospitaal. Toen hij half wakker uit coma kwam ,zag hij een elegante verschijning in een witte jas en waande hij zich in de zevende hemel. Gelijk kwamen er rode lippen naar hem toe die lief vroegen of hij ontwaakt was. Een golf van verliefdheid groter dan een surfgolf in Ericeira overspoelde hem . Hoewel hij een goed opgeleide surfer was, verloor hij verliefd zichtbaar het verstand.
Lippen lachten hem vriendelijk toe. Ocharm! stapelgek op haar , maakte hij opnieuw hevige koorts.
. ........ ..
. ........ ..
