dou -me conta de que não é muito fácil para quem não conhece o Neerlandês deixar um comentário. Se desejar deixar o seu comentário faça o seguinte 2° preencha um nome(naam) 3° seja obrigatório preencher endreço E-mail 4° Possa preencher o URL 5° preencha um título(titel) 6° deixe o seu comentário 7° carregue no texto "reactie insturen"
Muito obrigado pela sua visita ou por se ter interessado por este blog.
Isso dá-me esperança de que vais regressar a esta página , para ver novas fotografias - e não só.
Se desejar deixar a sua opinião, faça-o por baixo de cada texto, clicando em "comentário"
Gostaria muito de poder melhorar o meu blogue com o seu comentário positivo.
São tolerados este blog comentários ofensivos. Mas prefiro que as caixas de comentários servem para abrir o debate ou entregar sugestões sobre os textos. Mas no caso quiser usar os espaços para a calúnia ou comentário maledicente. Então,muito obrigado para sua atenção.
Mas sempre tinha o suspeito forte que esses três amigos alegres foram os três santos próprios que celebravam incógnito junto com os setubalenses a mais linda festa em Portugal.
as marchas populares
het mooiste feest in Portugal gaat dit jaar niet door en de drie heiligen moeten thuis blijven
Uma piada Entre os ratinhos novos havia uma grande agitação. Já três dias um gato ruivo estava à espreitar perante a fenda, onde se encontrou o ninho .Ora ,mãe -rata estava farta para os terem sempre em casa e decidiu para resolver radicalmente o problema daquele maldito gato. Acenando com a cauda para fora solicitou a atenção do gato. Ora fica o elo fraco dos gatos domésticos para caçarem a tudo que move e silenciosamente se aproximava. Num ai, a mãe dos ratinhos começou a ladrar como se fosse um vil pastor alemão. Pobre gato! Com as costas encurvadas de medo fugiu do sótão e nunca mais voltaria. A mãe dirigia-se aos filhotes . -Então, talvez percebam agora melhor, a importância de conhecer outras línguas.
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
µEr lag al drie dagen een grote kat , voor het muizenhol op de loer. Moeder muis had er genoeg van dat haar kroost niet op zolder konden spelen en toen de kater uit nieuwsgierigheid in het hol keek begon zij plots als een gevaarlijke duitse scheper heel hard te blaffen! Verschrikt rende de kat holder de bolder weg. "Welnu "Zei moedermuis tegen haar verbaasde kinderen. "Zie je hoe belangrijk het is dat je nog andere talen beheerst!" .
Tapeçarias de Pastrana: pormenor de Tomada de Arzila. As chamadas Tapeçarias de Pastrana foram feitas no século Quinze em Doornik (Flandres -Bélgica)são um conjunto de tapeçarias de grandes dimensões (11 metros por 4 metros), em lã e seda. Celebram episódios da conquista, em 1471, das praças marroquinas de Arzila e Tânger pelas forças de D. Afonso V de Portugal
Quando o rei D. Afonso entrou vitorioso na cidade de Arzila os guerreiros encontravam entre os vivos as duas mulheres do Mulei Xeque e o filho de oito anos. O rei trouxe-os para Lisboa por serem prisioneiros de valor e quereria troca-los pelo corpo do seu tio Fernando que morreu cativo em Fez. Os negócios demoraram bastante e o filho do xeque viveu alguns anos na corte e aprendera entretanto a língua portuguesa e adaptava-se aos costumes ocidentais. Por isso quando mais tarde se tornou rei de Fez os cidadões deram-lhe o cognome de EL-Bortukalit
. Estou a contar este relato porque os vizinhos sabem da minha paixão por Portugal e eles também davam-me a alcunha "o português".. De jonge arabische prins die gedurende enkele jaren in gevangenschap leefde aan het portugeze hof , leerde de taal en nam hun gewoontes aan . Toen hij later koning van Fez werdt noemde zijn onderdanen hem de Portugees . Ik vertel u dat omdat ik er achter kwam dat mijn buren mij ook zo noemen .DE PORTUGEES
Sei que não telefonei a nenhum, mas talvez tenha falado com alguém do telejornal. Embora não relembre. Nem sei se seria capaz de saber distinguir alguém com quem tive esta conversa. Não sei mais o que tenho pensado. Não o posso explicar. Nuncasei porquê. Só sei que para tudo existe um motivo. Também sei que de boas intenções está o inferno cheio. Mas agora prometo solene, nunca mais me vou fazer passar pelo presidente da república
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
Een tekst schrijven op het ritme van "Ik weet"
Ik weet niet eens
Ik weet niet eens of ik iemand zou kunnen herkennen met wie ik dit gesprek had. Ik weet niet meer wat ik dacht. Ik kan het niet uitleggen. Ik weet nooit waarom. Ik weet gewoon dat er voor alles een reden is. Ook weet ik dat de weg naar de hel geplaveid is met goede voornemens. Maar ik beloof hier plechtig dat ik nooit meer mij zal uitgeven voor de koning der belgen.
Peguem num destes exemplos que eu vos dou, ou criem um vosso, e usem as palavras no vosso texto de 77 palavras. Ah, e usem-nas na mesma ordem pela qual as escreveram (do princípio para o final) ou no sentido inverso (do final para o princípio). RISO, PISO, PESO, PRESO, PRETO, PRATO, PATO, PITO, APITO
Pito= Pastel típico de Vila Real ,recheado com doce de abóbora (ex :pitos de Santa Luzia)
Um pesadelo
Ela roncou agudo como se tivesse ingerido um APITO.
Então, ninguém podia presumir que estava a sonhar,devorando um pito recheado com abóbora. Foi um pesadelo! Devia comer com goelas de PATO pastéis sem parar, e cada vez mais pastéis ficaram no PRATO.
Tornou -se tudo PRETO diante dos olhos, cada pastel ficava PRESO no estômago. Ah! Seu PESO crescia a olhos vistos. Cheio de vergonha, escondeu-se sob o PISO.
Safa! Ali encontrou os amigos, chorando de RISO.
Een nachtmerrie
Zij snurkte schril alsof zij een fluitje had ingeslokken .Welnu, niemand kon vermoeden dat zij dromend een gebakje at gevuld met pompoen. ´T werdt een nachtmerrie. Zij moest met grote happen gebakjes eten zonder ophouden , en telkens lagen er meer gebakjes op het bord .Het werd haar zwart voor de ogen, ieder gebakje bleef op de maag liggen . Amai ! haar gewicht nam zienderogen toe . Beschaamd , verstopte zij zich onder de grond . Potverdorie, kwam zij daar haar vrienden tegen ,gierend van het lachen .
O amor, quando se revela, Não se sabe revelar. Sabe bem olhar p’ra ela, Mas não lhe sabe falar. Quem quer dizer o que sente Não sabe o que há de dizer. Fala: parece que mente Cala: parece esquecer Ah, mas se ela adivinhasse, Se pudesse ouvir o olhar, E se um olhar lhe bastasse Pra saber que a estão a amar! Mas quem sente muito, cala; Quem quer dizer quanto sente Fica sem alma nem fala, Fica só, inteiramente! Mas se isto puder contar-lhe O que não lhe ouso contar, Já não terei que falar-lhe Porque lhe estou a falar…
De liefde als zij zich openbaart maar het niet durft uiten wel stiekem naar haar zien, maar aanspreken dat niet. Wie wil zeggen wat hij voelt maar niet weet hoe dat moet spreken :lijkt dan op liegen: en zwijgen : alsof vergeten... Ach als zij het eens raadde en zij mijn blik kon verstaan, zodat één blik voldoende was die haar kan vertellen dat het liefde is wie door liefde overweldigd wordt , heeft geen ziel noch spraak en blijft voor altijd zonder liefde .
Maar als ik jou dit zou kunnen vertellen
waarom ik het nooit durfde te zeggen moest ik dat jou nu niet verklaren
Desde que a senilidade a agarrara, ela andava num vaivém, da mesa à janela e da janela à mesa.
― Anda cá, querida! Teu filho só te vem visitar à tarde, e ainda não bebeste chá. A enfermeira obrigou-a a comer, senão ela ia logo para o caixilho.
À tarde não reconheceu o filho, chamava-o pai. Ora, por um instante, ela foi aquela criança feliz de antigamente, quando também estava à janela à espera do tão querido pai.
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
Voor even gelukkig Sinds seniliteit haar in zijn greep had, liep ze heen en weer , van tafel naar raam en van raam naar tafel. -Kom hier schat! Je zoon komt alleen 's middags bij je op bezoek en je hebt nog geen thee gedronken. De verpleegster dwong haar te eten, anders zou ze snel naar het raam zijn gegaan. ´smiddags herkende zij haar zoon niet, zij noemde hem vader. Welnu ,voor even was zij dat gelukkig kind van weleer, toen zij ook bij het raam stond te wachten op haar zo geliefde vader
e>Desafio nº 35 – partindo de dois versos de autor O menino da sua mãe, de Fernando Pessoa ― Cancioneiro O Tejo é mais belo que o rio que corre pela minha aldeia, de Alberto Caeiro
Tenho um blogue
No plaino abandonado, nasceu meu blogue. Borbulhando, como água duma fonte subterrânea buscava na sua fragilidade um curso próprio. Ora, talvez demasiado destemido, não encontrou imediatamente uma abertura, e formara-se um paul dormente. Lentamente, gota a gota, superava os obstáculos de seixos... Num ai, encontrou-se numa cascata impetuosa, que o levava para uma outra dimensão. Não obstante, ficará somente um ribeiro discreto que faz pensar em nada. Quem está ao pé dele, está só ao pé dele.
°
°
Dit blog kan geen enkele interesse opwekken en daarom beperk ik de activiteiten ps: vandaag is het weer zaterdag
Vagarosamente ,o comboio ,de carruagens dos anos quarente andará corajosamente , sempre com o imponente Douro ao fundo, pela paisagem espetacular de socalcos e vinhedos . deste sobrevivente do século passado terminará quando o comboio chegou ao Tua .
Durante o verão as viagens do MiraDouro serão diárias e terão partida de S. Bento às 9h25, com paragens em Peso da Régua e Pinhão. Durante a semana, o regresso dá-se às 16h34 e às 20h55. Em sábados, domingos e feriados ocorre às 20h30.
In de zomermaanden kun je met de stoomtrein een reis maken langs de Douro en de wijngaarden van de portowijn
Afonso Cruz é também ilustrador, cineasta e músico da banda The Soaked Lamb. Nasceu em 1971, na Figueira da Foz, e viria a frequentar mais tarde a Escola António Arroio, em Lisboa, e a Escola Superior de Belas Artes de Lisboa, assim como o Instituto Superior de Artes Plásticas da Madeira e mais de cinquenta países de todo o mundo. Já conquistou vários prémios: Grande Prémio de Conto Camilo Castelo Branco 2010, Prémio Literário Maria Rosa Colaço 2009, Prémio da União Europeia para a Literatura 2012, Prémio Autores...
vertaling gesproken tekst
Jozef schreef
het liefdesverhaal van zijn ouders, een vertelsel dat vooral boeit door de gevoelige woorden bij de tekeningen
Mijn moeder was klein van gestalte
en die leek van ver een puntje .
En vader was lang
en die leek van ver een lange lijn
Een potloodstreep maar van dichtbij gezien zijn zij zoals iedereen.
Zij hebben armen ,benen,neus , hoed
Wanneer zij wilde zoenen duurde het dagen
want mijn vader moest zich onder de wolken bukkken tot aan de grond en dit duurde uitzonderlijk lang
vooral voor wie rugpijn heeft .
De regen slaagt er gemakkelijker in maar dat heeft geen rug .
"Eram dois, mas só tinham uma sombra". Quiçá um quebra-cabeças! Todavia tornava-se um agradável primeiro encontro com a tia do Afonso Cruz.
Meu tio também adorava ver passarinhos, tinha o aviário cheio de diversas aves canoras. Podia imitar cada canto desses seres alados, mas também viveu com essa contradição humana, sendo um incorrigível passareiro. Usava cada meio de caça sem qualquer remorso, redes, esparrelas e ramos lambuzados com visco. Mesmo quando foi proibida, tiozinho continuava a captá-los. />
De raadselachtige zin van Afonso Cruz
"Het waren er twee, maar er was maar één schaduw”. Misschien een hoofdbreker! Zoekend werd het echter een prettige eerste internetontmoeting met de tante van Afonso Cruz.Ook mijn oom zag graag vogels, zijn volière zat vol met verschillende zangvogels. Hij kon elke zang van deze gevleugelde wezens imiteren, maar hij leefde ook met deze gruwelijke tegenstelling, een onverbeterlijke vogelstroper te zijn Hij gebruikte zonder enige wroeging alle middelen om te jagen , netten, vogelvallen en takken besmeurd met vogellijm. Zelfs toen de vogelvangst werd verboden, oompje bleef vogeltjes vangen
Mariza Quem me dera Que mais tem de acontecer no mundo Para inverter o teu coração pra mim Que quantidade de lágrimas devo deixar cair Que Flor tem que nascer para ganhar o teu amor
Por esse amor meu Deus Eu faço tudo Declamo os poemas mais lindos do universo A ver se te convenço Que a minha alma nasceu para ti
Será preciso um milagre Para que o meu coração se alegre
Juro não vou desistir Faça chuva faça sol Porque eu preciso de ti para seguir
Quem me dera Abraçar-te no outono verão e primavera Quiçá viver além uma quimera Herdar a sorte e ganhar teu coração
Será preciso uma tempestade Para perceberes que o meu amor é de verdade Te procuro nos outdoors da cidade, nas luzes dos faróis Nos meros mortais como nós O meu amor é puro é tão grande e resistente como embondeiro Por ti eu vou onde nunca iria Por ti eu sou o que nunca seria
Quem me dera Abraçar-te no outono verão e primavera Quiçá viver além uma quimera Herdar a sorte e ganhar teu coração Eu preciso de um milagre Para que o meu coração se alegre Juro não vou desistir Faça chuva faça sol Porque eu preciso de ti para viver Quem me dera Abraçar-te no outono verão e primavera Quiçá viver além uma quimera Herdar a sorte e ganhar teu coração
Mariza
Wat meer moet er gebeuren in de wereld om jouw hart te bekeren voor mij hoeveel tranen moet ik laten welke roos moet er ontluiken om jouw hart te winnen
Voor deze liefde,mijn god doe ik alles draag ik de mooiste gedichten voor van het univers .
Zodat ik jou kan overtuigen voor mij te kiezen dat mijn harteziel er alleen is voor jou
Zal er een mirakel nodig zijn voordat mijn hart zich mag verblijen ik zweer het ik zal niet opgeven bij regen of zonneschijn omdat ik nood heb aan jouw nabijheid
Was het mij maar gegund jou te omhelsen in alle jaargetijden wellicht een verre utopie het geluk te erven en jouw hart te winnen
Zal er een storm nodig zijn voor dat jij begrijpt dat mijn liefde echt is ik zoekend aan de uithoeken van de stad, in´t licht van autolampen. gewone stervelingen zoals wij Mijn liefde is puur ,groot en zo stevig als embondeiro (tropische boom) voor jou zou ik door het vuur gaan. zelfs voor jou wil ik iemand anders zijn
Was het mij maar gegund Wellicht een verre utopie Het geluk erven en jouw hart te winnen
°°°°°°°°°° In Thailand, zittend op een kiezelstrand, waren er informele gesprekken tussen drie bekende predikanten. De man in het wit stelde zich voor als de paus de enige woordvoerder van God. De ayatollah van Mekka beklom onmiddellijk de hoogste duin en predikte van daaruit
"Allah is groot". En de Dalai Lama, zittend in kleermakershouding, prevelde
"Ik ben de incarnatie van God." Een zeemeeuw beschouwde zichzelf koningin en vloog heen en weer over dat Thaise paradijs, schreeuwend zonder boos te zijn op iemand. 'Scheer je weg"'.
A notícia espalhava-se como um rastilho pelo zoo. "A entrada fica obrigatoriamente fechada aos humanos, aprisionados em casa por causa duma pandemia." A maioria dos animais ainda não tinha notado a falta de visitantes. Somente os inquilinos da residência dos antropoides se maçaram sem o público quotidiano. Especialmente Chita não o entendia. Gostava de brincar com humanos. Sua farsa preferida: imitando as caretas imbecis das pessoas que fazem caretas de macacos. Ai, homo sapiens são tão giros!
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
Smoelentrekken
Het nieuws verspreidde zich als een lopend vuurtje door de dierentuin "De ingang blijft gesloten voor mensen, verplicht in eigen huis te blijven vanwege een pandemie".De meeste dieren hadden het ontbreken van bezoekers niet eens opgemerkt. Alleen de bewoners van het mensapenverblijf verveelde zich zonder het dagelijks publiek. Vooral Chita begreep er niets van. Zij hield mensen graag voor de gek. Haar favoriete grap : het imiteren van de smoelentrekkende mensen die apen na-aapten. Oh, de homo sapiens zijn zo schattig!
Ninguém pôde afigurar que a Dona Geófago, que ultimamente sofreu defigadeira, agora tocava comfogosidade ofagote e, com um solofogoso, faziafigura no palco. Era um afago excessivo para os ouvidos, tãofagueiro, como se fosse o som duma nuvem defogos-fátuo. Nas coxias havia umfigurante que se apaixonava pela artista, infelizmente suas amorosasfagulhas não foram respondidas, ela não sentia nenhuma afeição por aquelefigurino, além disso, não gostava de romancesfugazes.
Opdracht
woorden met fog fag fig fug
bepalen het verhaal
Niemand hield het voor mogelijk dat dame Zeófago laatstleden nog leed aan geelzucht en nu met vurigheid de fagot speelde,en op het podium schitterde met een fel solospel , een verwenning voor het gehoor, zo liefelijk zacht, alsof het een zwerm dwaallichtjes was.
In de coulissen was er een figurant die verliefd werd op de muzikante, spijtig genoeg werden zijn liefdesvonken niet beantwoordt, zij voelde geen enkele affectie voor die opgeklede dandy. Bovendien hield zij niet van vluchtige romantiek.
– Porquê, Isa? Beijou a nuca desse feio sapo muco.
– Ó mãe, , se calhar ele mudará num príncipe apaixonado.
– Ai, menina, amor faz cego! Na realidade acontece frequentemente o contrário, que no amor um príncipe se comporta pouco depois como um sapo muito reservado. Aliás a tua preferência para aquele anfíbio só é compartilhado pelos Franceses, os maiores consumadores de pernas de rã. Qual mãe quereria que os filhos foram servidos como gulodice gastronómica.
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
Liefde is blind
Waarom Isa? Kus je deze lelijke slijmige kikker . Vroeg de moeder aan haar dochter.
Oh Moeder, ik hoop met een kus dat hij verandert in een mooie verliefde prins .
-Ach lieve meid , liefde maakt blind. In het echte leven gebeurd regelmatig het tegenovergestelde ,zal het na een tijdje zo zijn dat hij terug verandert is in een koele kikker . Trouwens ,jouw voorkeur voor dit luidruchtig amfibie wordt enkel gedeeld door de Fransen, liefhebbers van kikkerbillen en wie zou nu willen dat zijn kinderen worden opgediend als gastronomische lekkernij .
No Castelo ponho um cotovelo Em Alfama descanso o olhar E assim desfaço o novelo de azul e mar Á Ribeira encosto a cabeça Almofada da cama do Tejo Com lençóis bordados à pressa na cambraia dum beijo Lisboa menina e moça menina Da luz que os meus olhos vêm tão pura Teus seios são as colinas varina Pregão que me traz à porta ternura Cidade a ponto-luz bordada Toalha á beira-mar estendida Lisboa menina e moça amada Cidade mulher da minha vida No Terreiro eu passo por ti Mas na Graça eu vejo-te nua Quando um pombo te olha, sorri, és mulher…
.
Vanop het kasteel São George leunend op mijn ellebogen kijkt ik uit op alfama en ontwar ik het kluwen van zee en blauw mijmerend over Lisboa als over een jong en zindelijk meisje. De heuveltjes van lisboa zijn de borstjes en met het hoofd liggend aan de oever met de Taag als kussensloop .Lisboa meisje en geliefde lisboa stad ,de liefde van mijn leven.
Na ilha Terceira, segundo o mito, foi escondido por corsários teutónicos um tesouro de oitenta mil ducados de ouro. Os ilhéus teriam sabido dessa tesouraria numa gruta subterrânea, mas também da terrível maldição que cheirava a peste. Por este motivo nunca tentavam descobrir aquele tétrico misterio. Preferiram saúde em vez um túmulo luxuriante. Um dia desapareceu o tesouro, furtado por salteadores ignorantes, e a maldição da morte e perdição espalhava-se como um ato terrorista pelo antigo continente.
............................. Uma curiosidade :Em 1349 A peste negra matou em 3 meses quase metade da população da Europa de maneira muita dolorosa.
....................................... De vloek
Op het eiland Terceira (Azoren) werd volgens de legende ,door Duitse kapers een schat met tachtigduizend gouden dukaten verborgen . De eilandbewoners wisten van deze schatkamer in een ondergrondse grot, maar ook van de vreselijke vloek die naar de pest rook, daarom probeerden ze nooit dit griezelig mysterie te zoeken . Ze kozen voor gezondheid in plaats van een luxueus graf.
Op een dag verdween de schat, gestolen door onwetende rovers, en zo verspreidde de vloek van dood en verderf, als een terroristische daad over het oude continent
Carateres inchados pelo líquido e calor boiavam em redor. Um mar de letras, tanto minúsculas como maiúsculas. Olhos curiosos olharam para as sílabas e acrónicos que flutuaram à flor desta charada. Ninguém soube o que explicar. Mesmo o conselho do vizinho tipógrafo nem do literato puderam elucidar o enigma. Então, o logogrifo maior que a escrita cuneiforme foi esclarecida pela cozinheira
"Aha, Senhores!
Espero que não venham de garfos porque hoje é dia de sopa de letras. .............................................................
" Het lettermisterie"
Letters opgezwollen door het hete vocht dreven in het rond. Een zee van letters ,zowel kleine letters als hoofdletters. Nieuwsgierige ogen keken, naar de lettergrepen en letterwoorden die op het oppervlak van dit letterraadsel dreven.Niemand wist hoe dat kon. Zelfs de raad van de buurman letterzetter noch van een letterkundige konden het enigma oplossen. Wel het lettermisterie groter dan het spijkerschrift werdt opgehelderd door de kokkin .
- Haha Heren!
Ik hoop dat jullie niet met een vork zijt gekomen, want vandaag geen soep met balletjes maar met lettertjes "
. 
