Dagboek van een puppybaasje.
Donderdag, 29.9.11.
- 7.00 uur: uit bed. Foei wat vroeg! Half slapend eerst vuilzak buitenzetten.
- 7.05 uur: sterke Espresso en sigaretje. (Coffee black
cigaret). Klein beetje meer wakker.
- 7.20 uur: Chico uit zijn bench halen. Oef! Niks plasje in de bench. Snel naar buiten ermee!
- 7.25 uur: buiten op zon onzalig uur!!! Is het koud? Neen. Gelukkig niet. Helemaal wakker nu: de morgenstond heeft inderdaad goud in de mond. Chico verspreidt snel zijn behoeftes over het hele park. Veel te veel pispaaltjes. Lijkt eeuwen te duren voor hij ze allemaal heeft gedaan. Dan een drolletje. Opgeraapt met plastic zakje en naar de vuilbak ermee. Chico trekt tegen. Heeft alles gedaan wat hij dringend moest doen en wil naar huis. Mis jongen! Eerst naar de vuilbak! Drolletje gedeponeerd, en daar gaat hij weer trekken aan de leiband. Wil naar huis. Moet vrouwtje nog begroeten!
- 7.35 uur: Met Chico in de lift. Naar derde verdieping. Zodra de lift stopt is er geen houden meer aan. Snel de lift uit, deur openen, en daar vliegt hij naar zijn eetbak in de inkom, waarvan hij weet dat vrouwtje die ondertussen heeft gevuld. In zeven haasten zijn grootste honger gestild en dan in snelle draf naar de woonkamer. Vrouwtje begroeten. Oortjes in de nek, zijn charmantste snuit opgezet
onweerstaanbaar!
- 7.40 uur: na de innige begroeting snel terug naar zijn eetbak, en nu leeg eten maar. Tot op de bodem.
- 7.50 uur: baasje en vrouwtje maken samen het bed op; daarna tweede espresso. Chico is rustig nu.
- 8.00 uur: baasje gaat zich wassen en scheren. Vrouwtje neemt stof af. Chico wacht geduldig tot dat karweitje gedaan is, en geeft dan smekend te kennen dat hij zich naast vrouwtje in de zetel wil nestelen.
- 8.30 uur: baasje komt uit badkamer. Chico ligt zalig te slapen naast vrouwtje, heft even de kop op als ik binnenkom, ziet dat het maar ik is en laat zijn kop weer vallen in de donzige zachtheid van vrouwtjes badjas. Ja. Sedert hij in huis is heeft hij die badjas als zijn privé eigendom bestempeld en moet vrouwtje zich maar met wat anders warmhouden. Tweede espresso + sigaret.
- 9.00 uur: nu is het de beurt aan vrouwtje om zich te wassen. Gelukkig blijft Chico netjes liggen waar hij lag en kan ik even mijn blogje aanvullen, mails checken en naar giveawayoftheday surfen. Niks dat ik kan gebruiken vandaag.
- 9. 30 uur: Chico recht zijn kopje. Is nu helemaal uitgeslapen en wil van de zetel af. Ervaring leerde me dat zijn blaasje nu weer moet geledigd worden.
- 9.35 uur: kleine pistoer in het park en terug naar huis. Chico speelt nog een beetje op de grond en valt dan weer in slaap op mijn voeten.
- 10.00 uur: Nu is Pierewietje de parkiet aan de beurt. Het obligate schijfje appel in zijn kooi gestoken, anders gaat hij zon misbaar maken dat de hele buurt op stelten staat. En onmiddellijk daarna: mezelf verwennen met een lekkere Grimbergen, terwijl vrouwtje een Rodenbach neemt. Zalig moment!
- 10.30 uur: naar de Zeedijk met Chico! We lopen voorbij een bankje dat nog in de schaduw staat. Een bankje waar ik wel af en toe even verpoos met Chico op de schoot. En dus: Chico trekt tegen! Springt tegen het bankje op en kijkt me vragend recht in de ogen, alsof hij me wil zeggen: Baasje toch, laten we hiér even zitten! Maar het bankje is nog vochtig in de schaduw. Dus lopen we door, al vindt Chico dat maar niks.
- 11 uur: Wandelen maar langs de Zeedijk, en ja, daar staat eindelijk een bankje dat zich al volledig in het stralende zonlicht bevindt. In beslag nemen dus maar. Chico dolgelukkig, braafjes op mijn schoot zittend, neusje voortdurend in beweging om alle voormiddaggeurtjes op te snuiven. Voelt zich zalig. Kijkend naar mensen
mensen die soms dichterbij komen om hem even een aai te geven. Krijgen ze retour een likje voor.
Oh september, gouden roos! De zon lijkt dwars door mijn huid te branden en me te injecteren met haar grenzeloze gratis energie. Achter me het bescheiden gekabbel van de zee, die eveneens lijkt te genieten van dat niet meer verwacht zonnetje. Voor me langs loopt een klasje voorbij, netjes in turnpak met de turnleraar erachter. Giechelend en taterend als meisjes van 12 nu eenmaal zo goed kunnen. Life can be so easy! Kon het maar altijd zon prachtig weertje zijn.
- 11.45 uur: terug naar huis. Chico recht naar zijn voederbak. Leeg! Grote teleurstelling. Ja, jongen, een beetje structuur moet je toch aanleren hoor! Pas als wij hebben gegeten krijg jij je middagmaal.
- 12.30 uur: middageten. Chico heeft zijn gebruikelijk plaatsje aan het venster opgezocht voor als wij eten en kijkt vanaf zijn hoge zitplaats naar het park, af en toe omkijkend of we nog niet gedaan hebben. Brave jongen. Je begint je plaats in het gezin te kennen. Weet dat schooien aan tafel geen zin heeft en ook niet netjes is. Nog even geduld en dan is het jouw beurt.
Tot hier deze morgenstond. Nu wordt het moeilijker: de avond is gevallen en nu zou ik mijn namiddag moeten uiteenleggen met een zwaar hoofd! Oei! Dat zal wat worden. Daar gaan we:
- 14.00 uur: lekker warm zonnetje, het hele gezin op stap: Chico, mijn vrouw, en ik. Beetje gewinkeld, nieuwe speeltjes voor de hond, nieuwe schoentjes voor mij
en we zakken af naar ons terras. Hopende dat die spraakwatervallen er NOG niet zitten, en ook later niet aan onze tafel komen babbelen!
- 15.30 uur: oef! Terrasje watervalvrij. En bovendien zit er een bevriend koppel. Ideale toestand. Als we bij hén gaan zitten kunnen anderen er niet meer bijkomen. Tafeltje helemaal bezet dan. Eerst een lekkere Scotch, en er eentje getrakteerd aan de vrienden. Tja, die trakteren dan terug en er rest me weinig anders dan het in Jupiler te gaan slaan. Ziet er immers naar uit dat dit nog niet het einde is
en de namiddag is nog lang.
- 16.00 uur: de spraakwatervallen komen er aan!!! Hi hi, geen plaats meer aan onze tafel! Wat jammer! Toch een aangename dag gewenst hoor! De enige vrije tafel ligt 5 meter van ons af. Buiten spreekafstand dus, en die nemen ze in! Leuk zo!
- 16.30 uur: de vrienden stappen op want hebben nog een en ander te doen. Ai! Twee vrije plaatsen aan onze tafel! De spraakwatervallen zullen waarschijnlijk verhuizen. Geen nood zegt mijn vrouw. Het is hier toch snikkend heet, laat ons binnen nog wat drinken alvorens die twee aanstalten maken
Binnen nog een pintje gedronken, en nu naar huis. Vriendelijk gezwaaid naar de watervallen op het terras, maar daar trekt iemand aan de mouw van mijn vrouw. Vriendin van vroeger. Toffe dame, in gezelschap van haar vriend. Of we nog iets drinken met hen? Tuurlijk!
- 18.00 uur: en nog eentje en nog eentje; geanimeerd gesprek, leuk gezelschap, zonnetje weg maar nog lekker warm. Watervallen ondertussen opgestapt. Terras nog half vol en oergezellig. Ook de kelnerin komt er bijzitten. Tussen haakjes: die staat, als ze dienst heeft, helemaal alleen in het café én het volle terras. Had eventjes een coup de feu en kon niet meer volgen. Mijn vrouw bood spontaan aan om wat af te wassen. Graag aanvaard. En nu komt ze gretig wat meebabbelen.
- 19.00 uur: Oei! We missen het nieuws. Geen nood! We drinken daar nog maar eentje op, want goed nieuws is het toch nooit.
- 20.00 uur: Jamaar, onze soap Thuis willen we niet missen hoor! En met tegenzin, en een beetje een stuk in onze kraag, staan we op en vertrekken. Chico, die de hele tijd braaf had zitten kijken naar al die gekke mensen, legt onderweg nog een drolletje, en we zijn nét op tijd thuis voor onze soap. Oef! Was me dat een dag!
- 21.30 uur: een beetje ontnuchterd doe ik mijn laatste pistoer rond het park met Chico, en begin dit column bij te werken. Yeah
life can be so easy!!!
Willy.
|