Wat een mooi woord schiet me daar te binnen! ‘Zwerfmeel’. Het blijft bijna plakken op het puntje van mijn tong, maar vindt dan toch zijn weg naar mijn toetsenbord. Eens wat anders dan ‘zwerfvuil’. Wat ik ermee bedoel zal ik maar direct verklappen, want je zult het woord waarschijnlijk niet vinden in een woordenboek, en zeker al niet in dié betekenis.

Ik heb het over van die mails die het land, of soms de hele wereld rond zwerven, voorzien van het vriendelijk verzoek ‘Doorsturen’. Wat ik eigenlijk zelden doe. Niet dat ik er te lui voor ben, maar ik ram niet graag iets ongevraagd door iemands strot, en bovendien bén ik nu eenmaal een onverbeterlijke dwarsligger. Zéker als men me iets beveelt. En ’t is trouwens juist aan een dwarsligger dat je zoiets moet vragen!

Maar toch… ik kreeg er weer zo eentje dat ik wel de moeite waard vond, maar om toch een beetje te kunnen dwarsliggen, besloot ik (uit gewetensbezwaar?) de tekst op mijn blog te plaatsen en het lekker niét via mail door te sturen!

Hier volgt de tekst van het (of de) zwerfmeel:

Als dàt geen zuivere logica is dan weet ik het ook niet meer. Maar blijkbaar zijn de hersenen van alle politici in dit land van elke logica ontdaan en vervangen door… ja, door wàt eigenlijk? Collaboratie? Landverraad? Eigenbelang? Angst voor de Walen die nooit ook maar één duimbreed toegeven, tenzij ze er een hele hand voor in de plaats krijgen? Angst om ook maar iéts te doen? Tja, wie niets doet kan ook niets mis doen hé? Typisch voorbeeld: CD&V die zich nog maar eens als gewillige Vlaamse hoer voor de Walen opstelde en braaf ja ging knikken op de Waalse eisen. Net zoals het een goede hoer betaamt.

Maar geen probleem hoor, jonge Vlamingen! Blijf maar lustig stemmen voor dergelijke clowns. Het is jullie toekomst. Wij ouderen kunnen alleen nog maar toezien hoe het steeds verder bergafwaarts gaat.

Migratiestop? Vergeet die natte droom! Als ze al vijfhonderd dagen nodig hebben om een halfbakken oplossing voor een paar gemeenten te vinden, zal een migratiestop ze zeker vijfhonderd jaar kosten!

Willy.

Achtste verhaal van de rechter:

8 Schijnscheidingen

We kenden de schijnhuwelijken al, maar 'schijnscheidingen' zijn nog veel interessanter. "Twee geregulariseerde immigranten zijn gehuwd en leven van een uitkering. De ene krijgt werklozensteun, de andere een uitkering van het ziekenfonds", geeft de rechter als voorbeeld uit zijn praktijk. "Omdat ze samenwonen, krijgt slechts één van de twee zijn uitkering als gezinshoofd. Als ze scheiden, dan kunnen ze allebei een hogere uitkering krijgen, zo leren ze van hun advocaten. Ze gaan dus uit elkaar, voor de show. Eén van hen huurt zogezegd een zolderkamertje bij een familielid, de andere blijft waar hij is. Ze laten hun scheiding ook bevestigen door een vrederechter. Een van de partners moet onderhoudsgeld betalen, maar weigert dat zogezegd. De andere stapt naar het fonds voor onbetaalde onderhoudsgelden en strijkt daar een maandelijks bedrag op. Dit soort papieren scheidingen is erg lucratief. En slechts weinigen lopen tegen de lamp."

-o-o-o-o-o-