Het valt echt wel op! De hele zomer deed ik met de hond een laatste pistoer in het park rond 21.30 uur, en was lang de enige niet. Het park, eigenlijk twee parken omdat ze doormidden zijn gesneden door een rijbaan en een rij fonteintjes, liep dan vol hondenbaasjes en vooral bazinnetjes. Nou ja, die bazinnetjes zijn in veel gevallen alleenstaanden en schaffen zich dan maar een hond aan voor gezelschap… en om zich ‘beschermd’ te voelen. Of toch niet?

Want nu het om 21.30 uur al lang donker is, loop ik daar eenzaam en alleen! Waar zijn al die hondjes gebleven? Slapen ze al? Moeten ze het maar ophouden tot de volgende morgen? Of het thuis doen?

Deze laatste mogelijkheid sluit ik echter uit omdat het bijna allemaal appartementshondjes betreft. Appartementen zonder ‘hondfaciliteiten’.

Waarom ze niet meer buiten komen na zonsondergang ligt wel voor de hand: niét de kou voor de hondjes, want daar bestaan jasjes voor. Wél het onveiligheidsgevoel! Al dan niet subjectief. Want inderdaad, die parkjes vormen af en toe, maar niet altijd, een trekpleister voor allochtonen. Vooral als het niet al te koud is ‘vergaderen’ die dan rond een der bankjes. Liefst in het donker of schemerdonker. Nooit alleen. Altijd in groepjes. Want waar er één zit komen er al gauw een aantal bij. GSM als moderne tamtam, weet je wel?

Moet je je daarom onveilig voelen? Omdat je niet verstaat wat ze brabbelen? Omdat het een ras betreft dat vindt dat het hoognodig de hele wereld moet onderwerpen aan zijn fictieve god? Omdat die mensen ook eens gezellig een babbeltje onder mekaar willen? Misschien niet, misschien wel. Maar ik vertik het in elk geval om me door die lui, al dan niet illegaal, uit het park te laten houden. Mijn hondje moet zijn behoefte doen en daarmee basta!

En trouwens, met twee kilo hond aan mijn zijde kan me toch niks overkomen? Zéker niet als hij zijn laatste avondmaal nog niet binnen heeft, want dan zou hij ze wel rauw lusten!

Of dat onveiligheidsgevoel in de nabijheid van allochtonen al dan niet terecht is laat ik dus maar in het midden. Ik stel enkel vast dat dit hele geïmporteerde zootje het comforts- en veiligheidsgevoel bij de autochtone bevolking toch wel flink moet hebben aangetast! We lijken geen veilig vaderland meer te hebben. En of dat ‘gevaar’ nu subjectief of reëel is, het resultaat is hetzelfde: mensen durven ’s avonds niet meer buitenkomen! Ook niet met een kanjer van een hond. Zou dat in de wereldvreemde Wetstraat ook zo zijn? Is het daarom dat daar altijd politie aan de poort moet staan en de rest van het land de boom in kan?

Tja, je moet toch in de eerste plaats zélf beschermd worden tegen de onveiligheid die je zelf gecreëerd hebt hé? Laat de rest van het land maar zijn plan trekken!

Willy.