|
Sinds kort heeft De Lijn beslist dat je enkel maar aan de voorzijde mag instappen op de bus; de achter- en middendeuren dienen voor het uitstappen.
Hoera! Mooi gestructureerd. Gedaan met die eeuwige chaos. Zo ziet de chauffeur tenminste wie instapt en wie betaalt. Ja toch? Neen! Het werkt een beetje anders: de vóóringang dient voor de blanke Vlamingen die betalen. De achterdeuren zijn bedoeld voor de gekleurde tot Vlaming benoemde allochtonen die vinden dat ze niét moeten betalen. Die vinden dat we racistisch zijn als ze moeten betalen.
Tenminste, zo ervaarde ik het deze week nog maar eens.
Stap op de bus, in de ene hand een zak koopwaar, in de andere arm mijn hond. Busje leek propvol. Ook het middenpad. Bleef naast de chauffeur staan omdat er geen andere mogelijkheid was, en liet toen de bus vertrok mijn blikken door de binnenkant dwalen. Nét achter de middenste deur stonden twee allochtonen breeduit de hele doorgang van de bus te belemmeren. Vóór hen stond het middenpad propvol. Daarachter, voor zover ik kon zien, waren de meeste plaatsen onbezet. Ze stonden daar netjes te brabbelen en als prop in de gootsteen te fungeren. Niemand leek er voorbij te durven!
Ja hoor! Met alle Chinezen, maar niet met dendeezen! En ik wurmde me met hond en boodschappentas een weg door de opeengeperste massa. Kwam bij de allochtonen. Weken niet. Ik nog minder. Deed of ik struikelde en trapte hard op de een zijn voet, zodat hij wel moést uitwijken. Liep tussen de twee door en had een zee van ruimte. Zélfs een zitplaats nét achter de deur en de twee allochtonen die me nog even boos aankeken en dan verder brabbelden in hun kleutertaaltje.
Even verder stopte de bus aan een halteplaats. Een jonge blanke man, met een kind in een buggy, stond net vóór die twee allochtonen in het middenste deurgat omdat hij ook geen betere plaats vond met die grote buggy en de weledele heren allochtonen niet tot last wilde zijn door om doorgang te vragen. Niemand had gebeld, dus niemand moest afstappen en bijgevolg bleef hij rustig tegen die deur aanleunen.
Verkeerd gegokt! Terwijl de gewone mensen vooraan nog instapten, vloog die deur plots open, viel de man eruit en kon de buggy nog nét tegenhouden met de voeten. Waarom voor de duivel was die deur geopend? Dat bleek al gauw: een bruin gekleurde allochtone tiener stapte parmantig langs de gevallen man heen de bus op! Door de middendeur! Waar blanken niet mogen opstappen! Maar allochtonen blijkbaar wél!
Handen in de zakken, zich van geen kwaad bewust, niet uitkijkend naar de automaat voor zijn ticket dat hij hoogstwaarschijnlijk toch niet eens had, en met een schouderklopje aan zijn twee collegas liep het bruintje de bus door naar achter en nestelde zich daar zonder enige vorm van schaamte op een zetel. Vooraan waren de blanken nog aan het opstappen en persen, omdat niemand die bruintjes blijkbaar durfde voorbijlopen, laat staan op de tenen trappen.
De blanken in de bus keken mekaar aan
er werden veelbetekenende blikken gewisseld, en ik kon niet nalaten om luidop op te merken:
- Tja, je moet maar de juiste huidskleur hebben in België hé?
Willy.
|
