Het is alweer een decennium geleden dat de Euro werd ingevoerd als betaalmiddel in Europa. Of beter gezegd: ons door de strot gedrukt.

Oh ja, ik weet het, had men toen een referendum gehouden onder de bevolking, zouden de meesten, ook ik, wel voor de Euro gestemd hebben. Waarom? Omdat we dachten te kunnen vertrouwen op de regering, meenden dat die lui wel wisten wat ze deden, en we vooral dat ene en ook enige voordeel op het oog hadden: geen geld meer moeten wisselen om in Nederland, Frankrijk, Duitsland, Italië of Spanje te gaan shoppen of op reis te gaan.

Zélf gingen we ook veel in Noordfrankrijk shoppen, en vonden dat geld wisselen altijd een hele bedoening. Ook Nederland lag op een boogscheut, maar daar werden Belgische franken toch zonder probleem aanvaard in de grensstreek.

Dat geldwisselen vooral speelde de grootste rol bij Jan Modaal, waar ik me ook zelf onder reken. We waren er verder gerust in, denkend dat onze regering uit verstandige, vooruitziende mensen bestond en we ons verder geen zorgen moesten maken. Wisten wij veel hoe de onderlinge verantwoordelijkheden waren vastgelegd om tot die eenheidsmunt te kunnen komen?

Dat we, met de invoering van de Euro, plots ook financieel verantwoordelijk werden voor de overige Eurolanden, zo ver hadden we niet gedacht. Dat werd ook niet verondersteld van ons. We waren immers geen financiële experts en hadden ook totaal geen inzicht in alle consequenties van die maatregel. Dat ervaren we pas nu, tien jaar na datum. Ons kun je het niet kwalijk nemen. We zijn leken in die materie. Maar dat hadden financiële experts moeten kunnen voorzien! De grondleggers van het systeem moeten drommels goed hebben geweten waar ze mee bezig waren, tenzij het dagdromers waren.

Financieel verantwoordelijk voor Italië met zijn zoveel als waardeloze lires. Financieel verantwoordelijk voor Griekenland… Spanje… Frankrijk en noem maar op. Onze inspanningen moeten delen met al die landen, waarvan sommige er nooit iets van gebakken hadden!

Als een financieel expert dàt niet had kunnen voorzien, dan weet ik het ook niet meer. Maar ik vrees dat die experts vooral uit landen kwamen die het op zich niet meer zo goed zagen zitten. Die in de Euro een trekker zagen waaraan ze vrolijk hun zware schuldenaanhangwagen konden haken! De Grieken moeten wel héél hard "Eureka!" hebben geroepen!

En het heeft inderdaad even gewerkt. Even leek er geen vuiltje aan de lucht. Dat die minder ijverige landen ondertussen hun schuldenberg onverantwoord lieten stijgen hadden we niet in de gaten. Ook ons eigen land vond dat het nu maar voluit moest gaan lenen op de financiële markten.

Nu zien we dat allemaal in. Tenminste, als we het WILLEN zien!

Makkelijk, kun je zeggen. Vijgen na Pasen. Tien jaar telaat gezien. Inderdaad! WIJ, modale burgers, zagen het pas na tien jaar in.

Maar waarvoor dient een financieel expert dan, die bij de bakermat van de Euro verondersteld werd alle gegevens, richtlijnen en consequenties van het systeem onder ogen te hebben en te weten waar hij mee bezig was?

En zelfs als die ‘pioniers’ uit minder kapitaalkrachtige landen stamden en heel goed wisten een goede zaak voor HUN land te doen, dan hadden rijkere landen het spelletje toch moeten doorzien? Dat mochten de burgers toch wel veronderstellen van hun leiders? Die leiders konden toch ook experts hebben aangesteld om een en ander uit te pluizen en zich grondig te laten adviseren?

Maar neen. Zoals gewoonlijk: de glijbaan wijst naar Noord, dus glijden we gemakshalve maar allemaal mee naar Noord. De gemakkelijkste weg… de weg van de minste weerstand. Dergelijke slobberkousen blijken onze leiders dus te zijn! In plaats van het volk te leiden laten ze het volk lijden en zwaar boeten voor hun onbenul. Meedrijven als dode vissen met de stroom lijkt wel hun beste eigenschap.

Naar mijn gevoel, maar dat is geen evangelie, is Duitsland de sterkste partner, en dus ook het meest benadeeld door die situatie. Dan volgt Engeland (dat wijzer was en de Euro niet invoerde). Ik denk dat wijzelf en Nederland dan volgen in de lijst van meest werkzame landen. Dan misschien Frankrijk en de rest. Ik kan mis zijn, maar ver zal het er wel niet naast zijn.

Dat impliceert meteen dat Duitsland, België en Nederland de grootste slachtoffers zijn, vermits we Engeland niet kunnen meerekenen. De andere landen profiteren.

Ik ben dan ook, als volslagen leek, maar de ervaringen van die tien jaar Euro indachtig, heel sterk de mening toegedaan dat die maatregel nooit had mogen genomen worden, we er nu mee aan ons been zitten, en er maar zo snel mogelijk moeten zien vanaf te komen, hoeveel ons dat ook zal kosten op korte termijn. Want op lange termijn zal de euro ons steeds meer kosten. Niemand hoeft me in die mening te volgen, maar als iemand overtuigd is dat wij Belgen beter af zijn met de euro zou ik die bewering dan ook graag met bewijzen gestaafd zien. En niét met dat kinderachtig primaire bewijs van ‘Nu hoeven we geen geld meer te wisselen’. Want daar blijkt het helemaal niet om te draaien.

Evenmin moeten ze afkomen met de opengestelde grenzen en de besparingen aan douanepersoneel, want we hebben ondertussen wel al gezien waar dit toe heeft geleid en hoeveel ons dàt kost!

Al met al, elke brouwer weet dat zijn bier flauwer zal worden als hij er meer water aan toevoegt. De brouwer die dàt niet begrijpt is niet waard bier te brouwen. Een regering die zomaar de financiële verantwoordelijkheid aanvaardt voor armere en onzekere landen doet net hetzelfde en is al evenmin waard te regeren.

Willy.