Jammer, en ik zeg het niet graag! Maar als ik om me heen kijk, dan zie ik een domme wereld vol met domme mensen die domme dingen aan het doen zijn. En vind ik veel meer intelligentie in het dierenrijk!
Toen ik klein was, vond ik mezelf heel dom, maar heel bereid om zoveel mogelijk te leren van die slimme grote mensen!
Vind ik mezelf dan nu zo slim en boven alle anderen verheven? Zéker niet. Wel integendeel. Ik vind me gewoon gemiddeld begaafd, en dacht heel vroeger dat dit een klasse was die ergens onderaan de ladder thuishoorde. Dat alle anderen veel slimmer waren dan ik. Had echt niet door hoe ongelooflijk dom sommige anderen wel kunnen zijn.
Maar hoe ouder ik word, hoe minder gemiddeld begaafden ik bezig zie. En moet ik bijna beginnen denken dat gemiddeld begaafd zijn eigenlijk een eigenschap is die helemaal boven op de ladder hoort! En dat zint me niet. Want ik heb hoogtevrees! Ik hou niet van hoge ladders. Blijf veel liever aan de voet om voor een beetje stabiliteit te zorgen voor wie er bovenop staat. Op voorwaarde dan dat de man op de ladder echt wel hoogbegaafd is. Ligt me veel beter dan zelf hoog van de toren te blazen.
En trouwens, torenblazers zijn er genoeg onder ons! De een weet het al veel beter dan de ander. Ze moeten alleen opletten niet àl te hard te blazen, want dan vallen ze uiteen als een zeepbel. Hoe dat komt? Gewoon: omdat ze nooit meer dan een zeepbel zijn geweest.
Maar echt een probleem hebben met die torenblazers doe ik niet. Ze zijn er ook nodig. Ze kunnen zelfs heel nuttig werk verrichten in de maatschappij. Op voorwaarde dat ze zichzelf onderkennen en daarnaar handelen.
Onderkennen dat ze weinig weten. Onderkennen dat ze relatief dom zijn. Maar ook onderkennen dat ze heel hard kunnen blazen, en daarmee een fantastische taak kunnen vervullen in de maatschappij: de kennis of ervaring van anderen de wereld inblazen.
Maar daarvoor moeten ze eerst willen luisteren naar die anderen. Onderkennen dat sommige van die anderen veel slimmer zijn. Niét hun eigen domme willetjes van de daken schreeuwen.
Maar ik vrees dat er van dit soort niet zoveel rondlopen op deze wereld. Ik noem ze verkopers. Politici die zélf geen zaligmakende ideeën hebben, maar wél intelligent genoeg zijn om dat te compenseren door de ideeën van anderen te verkopen. Daarbij heel hard gebruikmakend van hun verkoopstalenten en -technieken.
Daar doen ze tenminste niemand kwaad mee. De bedenkers van die ideeën allerminst, want als die verstandig zijn weten ze dat ze een verkoper nodig hebben om hun ideeën openbaar te maken.
Het enige gevaar dat aan een dergelijke verkoper hangt is dat hij niet altijd naar de juiste klok luistert, maar eerder naar deze die het hardste klinkt! En dat is dan meestal niét de klok die de juiste tijd weergeeft! Want die luide lawaaimakers weten eigenlijk niks. Kunnen ook niks weten, want ze hadden het altijd al zo druk met het uitschreeuwen van hun stommiteiten, dat ze nooit tijd hadden om naar verstandige praat te luisteren.
Ach ja, dat ik slim of geleerd ben zul je me zeker nooit horen zeggen. Wel integendeel. Maar ik kan het ook niet helpen dat veel anderen blijkbaar nog dommer zijn!
Want eerlijk gezegd, ik blijf mezelf dom vinden. Dom, en droevig dat blijkbaar zoveel mensen nog dommer zijn dan ik! En dus vind ik het woordje mensdom toch wel een heel gepaste term om ons te omschrijven. Helaas! Welke gemiste kansen hebben zich in de loop der tijden niet voorgedaan? Een ras dat met zoveel verstand begaafd is, maar het grotendeels vertikt het ook te ontwikkelen en te gebruiken!
Als ik God was nam ik dat verstand gewoon terug af! Wat je niet gebruikt verdien je niet!
Willy.
|