Groot was toch mijn opluchting toen ik gisteravond op het nieuws zag dat twee derde van de Vlamingen tegen de stakingen zijn. Zélfs onder diegenen die ook getroffen worden door de pensioenmaatregelen. Leven er dan toch nog stoere Vlamingen in dit land?

Wie nu nog niet heeft begrepen dat het cadeautjestijdperk voorbij is en de schatkist heeft leeggemaakt, en dat het land nu dringend geld nodig heeft, zal het nooit begrijpen. Boven je stand kun je nu eenmaal niet blijven doorgaan.

Ook opmerkelijk in het nieuws was het feit dat gisteren al 90% van het openbaar vervoer in Wallonië aan het wildstaken was, terwijl dat in Vlaanderen maar 10% was. Nog maar eens een bewijs dat Vlaanderen veel meer dan Wallonië vooruit wil en ook bereid is daar iets voor in te leveren!

En last but not least gaat mijn opluchting naar de verrassende houding van de regering. Geeft geen duimbreed toe. Blijft trouw aan het gestelde doel. Zou er dan toch een kentering in het systeem zijn gekomen? Kunnen we weer op hoop leven? Maar… hoelang zal het duren voor de vakbonden doorkrijgen dat ze door het gehele land te gijzelen niets meer bereiken? Zich alleen maar heel onsympathiek opstellen tegenover de burger, die zo langzamerhand genoeg krijgt van die geldverslindende opruierijen?

Stakingen zouden moeten bekeken worden zoals het terrorisme: er aan toegeven doet de gevallen van terrorisme alleen maar toenemen. Toegeven aan stakingen heeft precies hetzelfde effect. Pas als beide groeperingen inzien dat ze er nergens mee komen kan het stoppen.

En toch vind ik dat er een lichte nuance moet worden aangebracht in die pensioenleeftijd. Ondervinding heeft me wel geleerd dat geestelijke arbeid je al even moe maakt als lichamelijk werk.

Maar na 40 jaar geestelijke arbeid ben je lichamelijk niet kapot. Na 40 jaar zware lichamelijke arbeid wél. En dus zou ik het eerlijker vinden als de pensioenleeftijd af zou hangen van het soort werk dat je doet.

Dat zou dan ook de enige tegemoetkoming zijn die ik zou toejuichen en correct vinden.

En tot slot nog een toemaatje dat lekker meegenomen werd: ondanks de aangekondigde staking kwam vanmorgen de vuilnisdienst langs, en had ik dat ook tijdig in de gaten. Nog snel de vuilzak buitengezet, nét op tijd! Chapeau mannen van de reinigingsdienst! Daar mogen er veel een voorbeeld aan nemen.

Willy.