Af en toe zegt iemand me dat ik tenminste nog de waarheid durf te zeggen!
Af en toe ook zegt iemand me dat ik te dikwijls de waarheid zeg, en dat dit kan kwetsen!

Natuurlijk kan de waarheid kwetsen! Maar moet je daarom gaan liegen? Is liegen geen zonde? Zou de wereld niet een stuk beter draaien als we allemaal de waarheid spraken en liever zeggen wat we denken in plaats van zijdelings over koetjes en kalfjes te praten?

Als je een potsierlijk geklede dame vertelt dat ze goede smaak heeft, doe je haar dan een plezier? Jawel! Maar je loog! Het gevolg zal zijn dat ze zich verder op die manier zal kleden, en dat zal haar zéker niet ten goede komen!

Vertel je haar meteen de waarheid, dan daal je sterk in haar gunst, maar ze heeft tenminste iets geleerd dat haar voor verdere fouten kan behoeden.

Dr. Phil zei deze week op TV trouwens net nog hetzelfde: “Mensen die je de waarheid zeggen, ook al is die kwetsend voor je, zijn altijd mensen die het goed met je menen.”

Natuurlijk! En dat snappen veel mensen nou juist niet. Als je iemand die je toch helemaal niet nauw aan het hart ligt in zijn ongeluk ziet lopen, dan laat je hem maar begaan. Vermijd je liever een lange en dikwijls zinloze discussie. Hij moet het maar weten. Maar ligt die persoon je wél nauw aan het hart, dan zul je hem op zijn fouten wijzen om hem verder leed tenminste toch ‘proberen’ te besparen. Ongeacht het feit dat hij je dat niet in dank zal afnemen.

Maar ik begrijp ook best dat er veel verschillende waarheden zijn. Waarheden die onderling zoveel verschillen dat ze regelrecht tegen elkaar indruisen. En toch allemaal waar zijn. Ik kan ze ook allemaal heel goed begrijpen. Denk maar eens na:

1. De waarheid van de Waal:
“Ik stem voor leiders die mijn volk vooruithelpen. En als die domme Vlamingen daarvoor moeten betalen, dat moet dit maar. Ze moeten ook maar hun verstand leren gebruiken.”
Hebben ze gelijk? Spreken ze de waarheid? Natuurlijk! Dàt is hún waarheid, en daar stemmen ze voor. Dat is ook hun reinste recht. Daar kan ik alleen maar bewondering voor hebben. De Vlamingen zullen wel zorgen dat het nog werkt ook!

2. De waarheid van de allochtoon:
“Ik stem niet alleen voor mijn milde maar domme weldoeners, maar voor alle personen die me toelaten hun vaderland te vergiftigen met mijn middeleeuwse cultuur en religie. En vooral voor mensen die de allochtonen veel meer faciliteiten bieden dan de Vlamingen zelf ooit kregen! Vive la Belgique!”
Spreken dié de waarheid? Natuurlijk! Wie zou niet nét hetzelfde doen in hun plaats? Niet in de eerste plaats zij zijn de vijand. Dat zijn vooral onze eigen stomme politici door het zover te hebben laten komen! Door nooit ook maar één stap te hebben ondernomen om die mensen zich in onze cultuur te laten integreren, wat normaal zou zijn geweest. Wel integendeel! Wij, de gastheren, moesten ons in de cultuur van de gasten integreren!

3. De waarheid van de Vlaming:
“Ach laat maar… ‘ze’ zullen het wel weten zeker? Ik heb andere zorgen aan mijn hoofd. Waar staat die sympathieke kop of sexy kontje weer op de kieslijst? Wie belooft het meest? Voilà. Voor dié stem ik. En laat het snel gaan alstublieft, want ik wil nog een paar pinten gaan pakken!”
Dàt… is de trieste waarheid van de Vlaming! Dàt, plus het feit dat hij héél snel het onrecht dat hem werd aangedaan vergeet en wéér voor dat soort mensen stemt!
Een volk krijgt de leiders dat het verdient. Welnu, als Vlamingen dan zó stom zijn, dan hébben ze nu ook de leiders die ze verdienen en gekozen hebben en hoeven ze niet te klagen.

4. De waarheid van de politicus:

“Ik wil tot elke prijs blijven waar ik ben. Dik betaald, niets moeten kunnen, en geen verantwoordelijkheid moeten nemen. Maar dat zal me enkel lukken door de domme kiezer terwille te zijn met geschenkjes die ik uit zijn eigen zak betaal!”
En ja, ook hij heeft gelijk! Wie of wat is dààr schuldig aan? Het systeem! En… het mens”dom”.

Als je die vier waarheden vergelijkt, dan zie je meteen welke groep het zwaarste gewicht in de schaal weet te leggen, en welke groep hier de domste is, en het allemaal moet betalen!

De enige onrechtvaardigheid in al die ‘waarheden’ bestaat er in dat helaas ook verstandige Vlamingen het slachtoffer zijn van die verpesting door de dom blijvende meerderheid.

Willy.