Vandaag wil ik toch wel even het bijvoeglijk naamwoord ‘kansarm’ doorlichten, want dat ligt me al lang dwars!

Als ik het woord analyseer naar zijn oorspronkelijke betekenis, dan denk ik in de eerste plaats aan gehandicapten en achterlijken. Mensen die er niet hebben om gevraagd op die manier door het leven te moeten. Die mensen hebben al mijn begrip en al mijn medelijden. En als er een centrum voor dergelijke, maar dan echte kansarmen moest bestaan, dan wil ik dat maar al te graag sponsoren met mijn belastingsgeld. Ze mogen me daarvoor gerust dubbel belasten, ik zal niet klagen! Solidariteit met minderbedeelden mag ook zijn plaats hebben in de maatschappij. Mijn solidariteit gaat ook naar kinderen die voldoende intelligent zijn om door te studeren, maar waarvan de ouders helaas niet over de financiële middelen beschikken om die studies te betalen. Al moet ik er hier de opmerking bij maken: ‘Waarom wilden die ouders dan die kinderen?’

Hoedanook, dit alles is toch wat ik onder ‘kansarmen’ versta. Maar daar gaat het al lang niet meer over! Het centrum voor gelijke kansen en racismebestrijding gaf er een heel andere betekenis aan. Het ‘kansarme’ werd er alleen maar als camouflage aangekleefd om het volk zand in de ogen te strooien. Het enige doel is immers de racismebestrijding. Een verzonnen doel trouwens, want Vlamingen zijn helemaal niet racistisch! Ze willen alleen niet opdraaien voor de hoge kosten die amokmakers ons land doen betalen. Willen evenmin dat het vredelievende Vlaanderen herschapen wordt in een onveilig oord van terreur, diefstal en aanranding. Het zal ze worst wezen welk ras die onveiligheid veroorzaakt. Die moeten er gewoon uit in plaats van beschermd te worden. Of het nu rasgenoten zijn of niet.

Het woord kansarm, in de betekenis die er nu door het CGKR aan gegeven is, werd alleen maar in onze samenleving geïntroduceerd om het medelijden van de brave burger op te wekken, en er vooral regelrechte luilakken of ‘onaanpasbaren’ door te kunnen sponsoren! En natuurlijk, de ‘brave burger’ die niet nadenkt en dus ook niet ziet wat er rondom hem gebeurt, loopt er dik in en prijst het CGKR de hemel in!!! Tot je, als blanke, van hun diensten gebruik wilt maken! Dan pas zie je welke huidskleur je daarvoor moet hebben.

De kansarmen van het soort zoals het C.G.K.R. ze beschermt, zijn helaas van heel ander allooi dan wat onder kansarm dient te worden verstaan!

- Ten eerste hebben ze een heel verwende prille jeugd gekend. (Mama’s kindjes).

- Ten tweede zijn ze naar school gestuurd, en verwende nesten als ze al waren, vonden ze dat ze niets ‘moesten’ leren. Want het werkwoord ‘moeten’ had mama nooit in hun woordenboek laten verschijnen. Terwijl andere leerlingen naarstig hun lesjes leerden vonden zij het veel interessanter om pestertje te spelen en verder de luiaard uit te hangen.

- Achttien jaar geworden (oef! Van die vreselijke school af!) bleven ze nog een tijd profiteren van de ouders.

- En gelukkig voor hen, toen de ouders niet langer konden of wilden opdraaien voor hun stommiteiten, werden ze kansarm verklaard. En van dat ogenblik af kon de hele samenleving voor hen opdraaien. Deden de vele geldverslindende sociale vangnetten hun werk.

- Oh ja, ze werden ook wel ingeschreven als ‘werkzoekenden’ hoor! En zoeken dat ze deden! Vooral dan zoeken naar banen die ze, wegens gebrek aan studielust, helemaal niet aankonden, maar hen toch aanspraken omdat het makkelijk leek. En dan maar klagen: “Wij hebben toch nooit eens geluk hé?” En natuurlijk zijn dat ook de eersten om aan te kloppen bij het OCMW! Wedden dat ze daar met ontroerende verhaaltjes afkomen over een ongelukkige jeugd en zo? Er indien nodig ook nog wat warme traantjes bij laten? Een beeld ophangen van een doodbraaf kindje dat helaas ten prooi viel van onze slechte maatschappij? En wedden dat ze er inlopen bij het OCMW en het arme manneke weer de deur kan uitstappen met een handvol geld in zijn pollekens?
Maar eens de hoek om verandert het arme ventje in een professionele straatgangster waar niemand veilig voor is.

Moet ik verder gaan? Neen toch? De rest van het scenario laat zich raden, en jawel, de hele samenleving draait op voor dat soort ‘kansarmen’! En niet alleen dat. Als dat het enige zou zijn, zou het nog draagbaar zijn. Maar er is meer! Véél meer! Door de verveling, en door méér luxe te willen dan betaalbaar is met wat ze van ons belastingsgeld toegestopt krijgen, gaan ze al spoedig de criminele toer op. Stelen wat ze zich niet zelf kunnen permiteren! Betogen en brandstichten uit verveling. Janken om te ‘krijgen’ wat ze niet door werken willen ‘verdienen’!

Resultaat: zij zijn er verantwoordelijk voor dat de hele samenleving verziekt. Dat fatsoenlijke mensen na zonsondergang de straat niet meer op durven. En nu heb ik het echt niet alleen over allochtonen, maar over alles wat te lui is om te werken, en dat worden er, dank zij de vele verwennende moederkloekjes, steeds meer!

Allochtonen vormen dan weer een tweede, niet minder belangrijk deel van de onveiligheid. Omdat die niet de minste binding hebben of willen hebben met ons vaderland, kan het hen ook geen mallemoer schelen dat ons land langzaam maar zeker een tweede Chicago wordt.

En voilà: daar is ‘kansarmoede’ en ‘racisme’ even in de juiste context geplaatst! We boffen toch maar dat daar een hooggewaardeerd centrum voor bestaat hé? Wat zou ons landje nog voorstellen zonder dat centrum? Wat zou men dàn wel moeten aanvangen met ons belastingsgeld? Toch niet de staatsschuld verminderen hé?

Willy.