Het informatica tijdperk!
Gelukkig had ik mijn hele leven al interesse in technische vernieuwingen. Gelukkig rustte ik nooit voor ik die vernieuwingen van naaldje tot draadje had weten te doorgronden. Gelukkig was ik ongelukkig als ik iets niét begreep. En gelukkig was ik pas weer gelukkig zodra ik het ging snappen!
En last but not least: gelukkig heeft die gestoorde mentaliteit me geen windeieren gelegd en ben ik nog altijd helemaal mee met alles wat de informatica ons te bieden heeft en heeft mijn pc nog maar weinig méér geheimen dan mijn lei en griffel in het eerste leerjaar!
Maar er zijn er anderen! En mijn aangeboren empathie verplicht me, me even in hun plaats te stellen. Vooral dan in de plaats van diegenen die helemaal geen technische knobbel hebben en al een eerbiedwaardige leeftijd bereikt hebben! Daar zit je dan, achter een gloednieuwe pc, om toch minstens nog een beetje mee te kunnen zijn met je tijd.
De reden voor de aankoop is meestal dat verschillende andere oudjes toch ook probleemloos met elkaar communiceren met dit toestel, leuke fotos maken die niet op de voorhistorische omslachtige manier hoeven ontwikkeld te worden, en nog zoveel meer. Allemaal dingen die je in je jeugd onmogelijk leken. Stoute dromen lijken werkelijkheid geworden te zijn.
En dan stappen ze naar de computerboer, die nog eens de ontelbare mogelijkheden toelicht en hen het water in de mond doet komen. En dan maar huiswaarts getrokken me dit magische toestel!
Helaas! Zonder de waard gerekend!
Veertig jaar geleden kwam je thuis met een nieuw toestel, een radio of zo, en je draaide aan de knop en je had muziek. Of beeld. Of je kon je soep mixen. Of stofzuigen.
Helaas, met de tegenwoordige technische snufjes werkt het even anders! Je krijgt véél! Oneindig veel meer dan je vroeger ook maar kon dromen over een nieuw toestel.
Maar je krijgt het niet voor niks! In de eerste plaats moet je met de pc zélf leren omgaan, en in de tweede plaats met elk nieuw programma dat er ook maar op geïnstalleerd is. En dat is, als je niet bent meegegroeid met die materie, niet niks!
Maar in wezen is het altijd al zo geweest: het is niet omdat je een goede verfborstel kocht dat je spatloos en streeploos kunt schilderen. Niet omdat je een schaaf hebt dat je timmerman bent! Niet omdat je een goede snoeischaar kocht dat je nu plots kunt snoeien als een volleerde tuinman. Elk werktuig vraagt een zeker leerproces. En een pc is niet zomaar een toestel. Het is eigenlijk
een werktuig! En wàt voor een. Hoe meer je er over wilt leren, hoe meer je er weet uit te halen. Maar dan moet je dat ook doén. Zoniet kom je telkens weer in de problemen. Alsof je met een blinddoek wilt autorijden!
En mezelf nog altijd in de huid van zulk slachtoffer wanend, kan ik me voorstellen dat je daar achter je toetsenbord zit, bang om wat dan ook te doen om niets naar de bliksem te helpen, en dan maar, héél angstig, je mailprogramma uitproberen. Hé, dat lukt
en je begint moed te krijgen! Maar dan doe je iets dat alles helemaal ondersteboven haalt en de paniek slaat toe!
Meestal zijn dat dan heel onschuldige dingetjes: toevallig met de muis ergens op geklikt, en je hele mailmap lijkt ondersteboven gehaald! Je hebt gewoon de sorteervolgorde veranderd. Op naam gesorteerd in plaats van op datum bijvoorbeeld, of op datum van achter naar voor
Even op de juiste knop klikken en alles zal weer als voorheen zijn. Maar als leek schrik je je natuurlijk een bult en durf je het toestel bijna niet meer aan te raken! Of plots lijken al je binnengekomen mails weg! Terwijl ze er wél nog zijn, maar de optie verbergen na lezing werd per ongeluk aangevinkt. En dan maar snel naar de pc deskundige, die onmiddellijk ziet wat er aan de hand is, maar ook niet voor niks wil komen en dus maar een paar uur werk fingeert en ook aanrekent!
Ik heb zo de indruk dat veel mensen zich op de duur in een mijnenveld wanen zodra ze de muispijl over het scherm laten glijden. Moet bangelijk zijn.
Maar weet je, niet wanhopen. Niet meteen willen genieten van je nieuwe pc, maar eerst even wat tijd investeren in het leerproces. Dat loont en zal je later veel tijdverlies en paniek besparen. Zowat elke gemeente organiseert trouwens regelmatig pc lessen voor senioren. En het mooiste aan die lessen zijn de after lessons: na de les samen een pint gaan drinken en aan de toog leren van elkaars ervaringen en/of frustraties op dat gebied!
En dan zijn er natuurlijk ook de vele boeken over het onderwerp. Internet voor senioren bv van ons eigenste sennet. Al hou ik helemaal niet van die titel! Alsof een pc alleen maar internet behelst. Internet is alleen maar één van de vele toepassingen. Computerkennis voor senioren zou al een stuk beter klinken. Want met internet op zich zul je ook al niet te ver geraken als je verder niks van je pc snapt. Het is een beetje alsof je een auto zou kopen, enkel maar om af en toe eens de lichten aan te steken.
Willy.
|