Jawel hoor! Ik begrijp het zelf niet, weet niet eens of ik vannacht gedroomd heb, maar toen ik wakker werd stond me plots iets voor de geest. Iets dat ik dacht onlangs geschreven te hebben. Maar toch bleek dat niet waar te zijn toen ik in mijn pc ging neuzen!

En toch stond het me zo duidelijk voor de geest alsof ik het mezelf had zien schrijven. Dus moet ik toch gedroomd hebben!

Het ging over de koloniën. Het ging over Belgisch Kongo. En het ging over… Noord Afrika.

Want wat normaal is, tijdens en na onze koloniale periode sijpelden hier Congolezen binnen. Niks aan de hand. Ze waren van een ander ras, hadden een andere huidskleur, maar ze gedroegen zich als mensen. En dus vonden we ze ook gewoon mensen en keken alleen een beetje raar op van de kleur en de negroïde trekken. Voor de rest geen vuiltje aan de lucht. Toen ik in de derde klas van de lagere school zat, kwam er plots een negerjongetje in mijn klas zitten! De eerste kleurling die ik in levende lijve zag. Maar het jochie kon goed mee, maakte snel vriendjes en binnen de kortste tijd letten we niet eens meer op zijn huidskleur.

En dan maakte ik, nog altijd in mijn ‘droom’, even de vergelijking met Frankrijk, wiens koloniën voornamelijk in Noord Afrika lagen. Daar gebeurde hetzelfde soort migratie, maar veel vroeger dan bij ons. En het nam ook een heel andere gestalte aan. En ging ik zitten nadenken over het hoe en waarom van dat verschil!

En ik kwam eruit!

België had een kolonie. En ik maak me geen illusies: vooral in het begin zijn wreedaardigheden gebeurd en werden die mensen uitgezogen. Maar stukje bij beetje ging het de goeie kant op, en net toen het helemaal goed zou komen, kozen de Congolezen voor onafhankelijkheid. Zijn ze nu beter af? Ik vrees van niet. Ze zijn van de wal in de sloot geraakt.

Maar dit terzijde gelaten, naast de onbillijkheid waarmee de Belgen de Congolezen ooit hadden behandeld, hadden ze toch één ding goed gedaan: hen het Christelijk geloof bijgebracht. Het barstte daar trouwens van de paterkens, nonnekens en missionarissen. En nu ben ik zéker geen gelovige en vind het eerder jammer dat die mensen sprookjes op de mouw gespeld kregen. Maar ik moet toegeven: het werkte,want mét dat geloof werd vooral ook een humane cultuur geïndoctrineerd en grif aangenomen door de Congolezen.

Vandaar dat ze nog vóór ze naar hier begonnen te komen, al ‘geïntegreerd’ waren in onze cultuur en er geen enkele moeite mee hadden!

Frankrijk echter vond dat helemaal niet nodig in zijn koloniën. In Frankrijk was de kerk trouwens al sedert de revolutie niet zo erg meer bemind. En dus haalde Frankrijk uit zijn koloniën maar alles wat het kon gebruiken en liet de volkse cultuur en religie maar in eigen vet stoven en betijen als wat zij een grappige folklore vonden. De Islam was een ver van hun bed sprookje en zou hén een zorg wezen.

Toen de eerste Noord Afrikanen naar Frankrijk begonnen te komen waren ze dan ook totaal onaangepast aan de cultuur van het land en kozen er ook voor onaangepast te blijven. En de Franse leiders kozen ervoor om ook dát maar zo te laten.

En onze leiders aapten later, gewoontegetrouw, die keuze van Frankrijk maar klakkeloos na toen die Noordafrikanen ook onze streken en OCMW’s gingen exploiteren.

En voila: daar zit hem het verschil. Met de Congolezen die naar hier komen hebben we weinig problemen gekend. Alleen maar met die anderen. Die onaangepasten en onwilligen voor aanpassing. Dat volk dat zich hoognodig moet barricaderen in zonderhaatstraten! Met andere woorden: straten waarin ze hun eigen geaardheid kunnen botvieren en helemaal niet aan integreren hoeven te denken.

Dat is de schuld van Frankrijk. Daar moeten ZIJ nu maar de gevolgen van dragen. Maar die gevolgen alstublieft niet op ónze schouders komen gooien!

Trouwens, met geen enkel volk dat hier ooit kwam werken hebben we enig probleem gehad. Niét met Italianen; niét met Spanjaarden, niét met Chinezen; niét met Japanners; niét met Indiërs; niét met Joden! Al die volkeren pasten zich aan, hielden desgewenst hun cultuur voor zich en gingen die niet provocerend demonstreren. En dan gaan ONZE eigen leiders ONS racistisch noemen? Kom nou! Als er in onze gewesten enige sprake kan zijn van racisme dan komt het wél door diegenen die het woord hier introduceerden en vinden dat ZIJ het zijn die zich moeten wegstoppen in zonderhaatstraten! Want wij? Wij zijn mensenhaters vinden ze. Hoe zou dát nu komen?

Uit dit alles volgt dat we ‘onze’ multicultuur niet mogen vergelijken met die van welk land ook! Elk land heeft zijn eigen problemen gekend, heeft zijn eigen visie, en moet daar ook maar de verantwoordelijkheid voor dragen. Daar is niks mis mee… zo lang die verantwoordelijkheid niet onbewust op onze schouders wordt afgewenteld.

Kijken we naar het Amerikaanse volk en de vele kleurlingen daaronder, dan stellen we vast dat de Amerikanen er zelf schuldig aan zijn door destijds negerslaven te hebben geïmporteerd. Ze hoeven dus niet te klagen.

Kijken we naar Frankrijk, dan zien we weeral een heel ander scenario, hierboven uitgelegd.

Kijken we naar Nederland, dan zien we vooral Indonesiërs als vroege allochtonen. Vergelijkbaar met onze Congolezen.

Maar bovenop dit alles, hebben we nu allemaal af te rekenen met een stuk van de erfenis van Frankrijk. En dàt is niet eerlijk meer! Daar zou Frankrijk zijn plan maar moeten mee trekken.

De Moslims zélf verwijt ik niets. Niet zij zijn de schuldigen. Die zoeken maar hun profijt, zoals elke mens zou doen. De ware schuldigen zijn onze leiders door dat profijt zomaar te grabbel te gooien. De vroegere om het te hebben laten gebeuren, de huidige om er niets tegen te ondernemen en het integendeel te blijven stimuleren.

Met lullige starterspaketten;
Met OCMW steun, door de belastingbetaler gespijsd;
Met wetten, duidelijk bedoeld om het vaderland te verraden.
Met alles en nog wat.

En nu hou ik er maar mee op alvorens mijn bloed gaat koken! Laat ik morgen maar van de bloemetjes en de bijtjes dromen!

Willy.