Een grappig, maar helaas zeldzaam voorvalletje:

Onlangs deed ik op een avond mijn laatste wandeling met Chico rond negen uur. Zodra ik de deur opende hoorde ik geroep en getier. Oei! Ergens ruzie? Keek even rond, en zag een groepje luidruchtige allochtonen aan de andere kant van het park. Tiens, die had ik al een hele tijd gemist wegens te koud! Dergelijke voorstellingen heb je vooral op warme zomeravonden.

Twee van de jongeren waren aan het vechten, en een groepje dat een beetje ouder leek zat op een bankje luidruchtig te supporteren. Was het vechten gemeend of was het een spel? Ik weet het niet, het interesseerde me ook niet, maar het ging er in elk geval hard aan toe, met stokken die rake meppen uitdeelden.

Ik deed ongestoord mijn ronde en liep ze straal voorbij. Recht tussen de vechtenden en de supporters door! En deed of ik ze niet eens zag. Ja, ik kon ook moeilijk anders dan er tussendoor lopen, want zoniet had ik door het gras moeten lopen, en dié knieval gunde ik die superintelligente wezens nu juist niet! Toch niet in mijn land en mijn park.

Chico liep, wat verwonderd om die ongewone herrie, netjes naast me en hield zich koest. Maar een dertigtal meter voorbij de allochtonen bedacht hij zich, keerde zich om en ging luid blaffen. Ik kreeg hem niet meer verder en hij bleef maar blaffen. Kaarsrecht op zijn achterpoten, zoals hij zo goed kan!

Het resultaat was toch wel verwonderlijk: een van de oudere allochtonen stond op, ging naar de vechters toe en zegde hen iets. Het gevecht stopte onmiddellijk en ze dropen allemaal af!!!

Een eerste teken van normenbesef? Zou het echt kunnen dat sommige van die heren zich tot spijt van alle politici toch willen integreren in onze cultuur?

En voordat jullie nu gaan denken dat het toch wel moedig was van me om daar zomaar tussendoor te gaan lopen moet ik eraan toevoegen dat, door die herrie, zowat voor elk venster van elk appartement, en dat zijn er een pak, mensen stonden te kijken naar wat daar wel gebeurde op het plein. Hadden ze dus ook maar iéts willen proberen, dan moesten ze dat toch doen voor de ogen van een honderdtal getuigen!

Waarom ik hier even tussendoor gewag van maak is om aan te tonen dat onveiligheid in de meeste gevallen vooral een onveiligheidsGEVOEL is. Wat helemaal niet betekent dat er geen echte onveiligheid is en dat het wel altijd opletten geblazen blijft. De statistieken bewijzen dat trouwens.

Maar voor mij althans is dat nog geen reden om MIJN gewoontes en levensstijl aan te passen aan hén, want dan geef ik ze juist wat ze wel zouden willen. Ik leef in eigen land, doe mijn ding, en weiger pertinent om me te laten intimideren door een andere cultuur.

Zéker niet als ik mee moet betalen voor de profiteurs en opportunisten onder hen.

Zélfs niet als mijn eigen veiligheid min of meer in het gedrang zou komen. Want zodra je dàt doet, ben je jezelf al voor een stuk aan het aanpassen aan hún cultuur en dat is wel het laatste wat IK wil en het voornaamste wat ZIJ willen! Me aanpassen? Dat zou ik wél doen… als ik in hún vaderland zou gaan leven op kosten van hún sociale instellingen. Voor zover die al bestaan! Dan zou ik me beleefdheidshalve helemaal aanpassen aan hún gewoontes. Want ik zou beschaamd zijn als ik dat niét deed. Diens brood men eet, diens woord met spreekt!

Maar dat soort beleefdheid hoeven we van die gasten helemaal niet te verwachten! Daar kregen ze noch de opvoeding noch de begeleiding voor. Of misschien toch wel eens in een zeldzaam geval, zoals die avond, maar dan op eigen initiatief?

Willy.