Bij mijn wandelingen met Chico ga ik een viertal keer per dag voorbij de Koninklijke stallingen. Op amper 100 meter van mijn deur gelegen. Ooit stonden hier de paarden en koetsen van koning Leopold II. Koninklijke paarden dus. Waarschijnlijk met een kroontje op hun kont getatoueerd.

Nu doet het mooi gebeeldhouwde houten complex met ruime binnenkoer dienst als stedelijk sportcentrum. Prachtig bouwsel overigens. Vindt Chico ook, want regelmatig heft hij er zijn achterpootje tegen op als eerbewijs aan onze Koninklijke familie! Een erg vaderlandslievend hondje toch?

Maar daarover gaat het niet. Telkens weer stel ik vast dat het daar dag in dag uit een komen en gaan is van jonge kerels en jongedames in sportkledij. Blijken niet te moeten werken. Want je vindt ze er op elk uur van de dag en elke dag van de week. Komen turnen, basketten en wat weet ik nog meer.

Komen sport doen om in conditie te blijven, want zonder werken gaat dat moeilijk hé? Komen wél met de wagen of worden met de wagen gebracht door papa of mama. Want zó sportief om tevoet of met de fiets te komen zijn ze nu ook weer niet. Wat dacht je wel?

Die wagens staan dan wel onbeschaamd op een smaakvol vernieuwde brede voetgangerszone geparkeerd en rijden daar ook zomaar op heen en weer. Moet kunnen… Geen haan die er naar kraait. Er is immers geen andere plaats hé? De dichtstbijgelegen parking ligt op wel honderd meter afstand, en welke sportieveling loopt er nou honderd meter tevoet? We moeten het toch niet helemààl gaan zoeken hé? Zó gek zijn ze nu ook weer niet!

Politiewagens komen en politiewagens gaan…
Maar die geparkeerde wagens? Die blijven staan!

Maar kom, ik wil niet zeveren! En minder nog aan beroepsmisvorming gaan doen. Daarom heb ik de foto’s laat in de avond, bij zonsondergang gemaakt, als de auto’s er al weg waren. Als de sportievelingen alweer in de kroegen zaten. Geen probleem voor mij.

Want die jeugd doet tenminste nog iéts aan de conditie, en dat vind ik al heel positief. Want ooit zullen ze die conditie hard nodig hebben! Als de leeuw wakker wordt en eindelijk gaat inzien wat er met zijn mooie Vlaanderen aan het gebeuren is en wie hier de macht aan het overnemen is! We zouden dan wel eens een tweede Syrië kunnen beleven op eigen bodem! Hopelijk zullen we na afloop onze vlag niet moeten veranderen in ‘De kameel van Vlaanderen’. En zal het boek ‘De kerels van Vlaanderen’ van Hendrik Conscience niet moeten worden herdoopt in ‘De kemels van Vlaanderen’.

En dus, wat mij betreft, het kan me niet schelen dat ik met Chico tussen de wagens door moet laveren op een aan voetgangers voorbehouden zone. Onze Vlaamse kerels kunnen niet genoeg aan hun conditie werken. Beter dàt dan in bed te blijven.

Alhoewel… zou ‘werken’ je conditie ook niet op peil houden? Of is dat werkwoord taboe geworden in onze taal? Kinesisten maken immers een duidelijk onderscheid tussen gezond en ongezond bewegen. En werken zit daarbij duidelijk in de ongezonde categorie! Honderd meter wandelen naar een parking trouwens ook!

Willy.