Onlangs gehoord: Vlaanderen zou volgens bepaalde bronnen een onverdraagzaam volk herbergen. Dat zou ergens in de Europese Unie zijn gezegd. Wel, dat is mooi meegenomen! Laten we die opinie maar rustig de wereld rondgaan. Laat ze maar een waarschuwing inhouden voor al wie hier de vruchten van onze werklust wilt komen stelen!
Zouden we verdorie geen reden hebben onverdraagzaam te zijn? We zijn al door zowat iedereen onder de voet gelopen! Hoe meer we streden voor een maatschappij waarin het goed leven was, hoe meer opportunisten er op af kwamen! En zelden kwam ons dat ten goede! Romeinen, Fransen, Spanjaarden, Duitsers, Nederlanders
allemaal hebben ze geprobeerd om ons dat kleine stukje vaderland af te pakken. We hebben ze allemaal met succes weten buiten te borstelen en zijn er uiteindelijk in geslaagd een gezonde samenleving te scheppen door ons noeste werk.
En nu komt zich een nieuw fenomeen aanbieden aan onze (vervaagde) grenzen. De vijand komt niet langer openlijk als veroveraar, maar vermomd als asielzoeker, gastarbeider en weet ik veel. Als het paard van Troye van de eenentwintigste eeuw!
En waar onze (héél) vroegere leiders zich hevig gingen verzetten tegen de vijand, moedigen onze huidige leiders dit alles aan. Ja, maken zelfs wetten om Vlamingen die nog patriottistisch denken de mond te snoeren! Schaffen grenzen af. Schaffen dienstplicht af. Doen er alles aan om van de nieuwe jeugd toch vooral geen patriotten meer te maken! Vaderlandsliefde is uit. Multicultuur is in! Hoé dat onze cultuur en levensstandaard ook maar omlaag haalt.
En de politici die dat allemaal hebben veroorzaakt hebben dan nog de pretentie zich leiders te noemen! Voor mij is een leider iemand die zijn volk op strenge, maar correcte manier naar een succesvolle staat weet te leiden. Een staat die zijn zelfverworven welvaart met hand en tand verdedigt. Met een door de bevolking lang niet altijd in dank afgenomen beleid, maar met een duidelijk streefdoel voor ogen. Een streefdoel dat op langere termijn een land schept waarin het aangenaam en veilig leven is.
Maar heden ten dage zitten er geen leiders meer in de Wetstraat. Enkel maar lijders:
- Lijders die lijdzaam toezien hoe de situatie zich ontwikkelt en daarnaar handelen.
- Lijders die niet bijsturen naar de juiste kant van de weg, maar zich gewoon laten meedrijven met de stroom.
- Lijders die lijdzaam toezien hoe we veroverd worden, en de andere kant uitkijken. Maar ondertussen wél profiteren van een meer dan royale wedde! Dat laatste is nu het streefdoel geworden. Al de rest kan de boom in! Ze hebben trouwens maar vier jaar de tijd om schandalig rijk te worden, dus moeten ze geen seconde verliezen met aan een gezond bestuur te denken!
Maar anderzijds, dat is nou net wat de domme bevolking vraagt! Gezag mag er niet zijn! Zo zijn ze niet opgevoed! Want dat lijkt op beperking van de vrijheid en dat kan dus niet! Iedereen wil zijn eigen ding doen. Wie strenge wetten maakt om het algemeen belang te dienen wordt de grond ingeboord. Persoonlijk belang moet gediend worden. Anders niets!
Het probleem is echter dat we met zowat negen miljoen Belgen zijn, en dus ook negen miljoen verschillende persoonlijke belangen hebben. En zolang we geen boodschap hebben aan het algemeen belang, delven we ook de ondergang van ons persoonlijk belang!
Want het belang van de dief is: stelen! Dus moet de wet dat makkelijker maken! Het belang van de azijnpisser is: niet roken! Snel een wetje voor maken! Het belang van de fietser is: geen rijbanen, maar fietspaden. Autos dan maar verbieden? Het belang van de asielzoeker is: OCMW en CGKR. Laat de centjes maar vloeien!
En zo kun je doorgaan, maar telkens weer kom je tot de conclusie dat iets of iemand al die persoonlijke belangen opzij moet zetten en vervangen door een rechtlijnig bestuur. Een bestuur dat weet waar het vandaan komt, en weet waar het naartoe wilt. En óf er dan op teentjes moet getrapt worden! Hoe zou het anders kunnen?
Maar helaas wordt dat niet meer begrepen. Omdat de mensen niet meer op die manier worden opgevoed. Omdat de mensen niet langer een boodschap hebben aan de vele voorbeelden in de geschiedenis
kortom
omdat de mensen dooie vissen geworden zijn die zich laten meedrijven met de stroom.
Willy.
|