|
Denk ik aan mijn kinderjaren
Ach zwijg stil! Ik smelt weg als ik het begin van Het hutje bij de zee van John RogersThomas hoor! (de originele versie was Engels). Nostalgie van de bovenste plank! Ik heb dan wel niet meer de hutjes bij de zee gekend die je op onderstaande foto vindt, maar toch
het stemt me melancholiek! Want mijn ouderlijk huis was, hoewel niet direct in het Zoute, toch ook in die stijl opgetrokken en daar niet zo ver vandaan! Het ouderlijk huis van mijn moeder echter, was nét zulk huisje in net zulke omgeving en in nét die tijd. Het kleine meisje op de foto had dus mijn moeder kunnen zijn!
Dit is een fotopostkaart van Het Zoute in het begin van de twintigste eeuw. Op diezelfde locatie staan nu onbetaalbare kasten van villas. Het oorspronkelijke karakter van de streek is er totaal niet meer te herkennen! De hutjes bij de zee zijn verleden tijd! Er zijn geen hutjes meer bij de zee. Alleen nog peperdure optrekjes van de steenrijke happy few! Want ooit werd die happy few aangetrokken door die schilderachtige streek. Later kwamen ze er zich vestigen. Kapotmakend wat ze juist kwamen zoeken! Het gevolg hoeft geen verdere uitleg!
Vandaar dat ik vond dat dit prachtige lied niet mocht ontbreken in mijn blog, en het in bijlage toevoeg. Deze versie is door mij gespeeld op mijn keyboard, met mondharmonica als gekozen hoofdinstrument. Juist omdat ik dit lied duizenden keer heb gespeeld op een echt harmonica in mijn prille jeugd, en in MIJN hutje bij de zee!
Hier volgt de tekst van het eerste couplet zoals ze op mijn partituur staat, maar er zijn veel, en telkens licht verschillende versies:
Denk ik aan mijn kinderjaren,
Aan de dagen van mijn jeugd,
Lijkt het of het dromen waren,
Dromen vol geluk en vreugd.
Nooit verdriet, steeds zonder zorgen,
Kalme rust en stille vree.
Hoe verheugd ik steeds ontwaakte
In ons hutje bij de zee.
Hoe verheugd ik steeds ontwaakte,
In ons hutje, ons hutje bij de zee!
Dit vergelijken met de huidige tijd heeft geen zin! Evolutie moét er zijn! En maar goed ook. Stilstaan is immers achteruitgaan.
Maar de normale evolutie van een verstandig volk vergelijken met de multicultuur waar België duidelijk voor koos
kan je alleen maar doen achterover slaan van verbazing! De achterlijke en achterbakse wetstraat naar de duivel wensen! Hopen dat er ooit verstandige lieden die parlementaire zitjes komen bevolken!
Maar dat is teveel gevraagd zeker?
Willy.
|
