Het heeft me altijd al geïmponeerd en geïrriteerd: magnetisme! Wat is het? Hoe ontstaat het? Hoe werkt het?

Oh ja, ik weet het wel. Wetenschappers kunnen het je haarfijn uitleggen: door wrijving bijvoorbeeld of door een elektrische stroom door een spoel te jagen! Allemaal goed en wel, maar waarom werkt het in al deze gevallen enkel op ferro-metalen? Waarom werkt het niet op mensen? Op hout, aluminium, koper of plastic? En waarom werkt die enorm grote magneet die de aarde is dan wél op mensen en op alle stoffen die de wereld ook maar rijk is? Waarom wordt dit alles naar de aarde toe getrokken en blijft het er aan plakken, de mens inbegrepen? Newton noemde het zwaartekracht. Wat een enorme prestatie om dat uit te vissen. Maar daar zijn we vet mee, want we weten nog altijd niet hoe het nu eigenlijk werkt! In feit heeft Newton een naam uitgevonden. Een naam voor iets wat iedereen wist, maar nog geen naam had. Verder niets! Makkelijke manier om naam te maken! We kunnen, dank zij hem, nu wel met bepaalde formules berekenen hoe snel iets zal ‘vallen’ of zo, maar we weten nog altijd niets over het waarom! Want eens we dàt weten, kunnen we het ook omkeren om bepaalde stoffen te laten zweven in plaats van te vallen!

Hoe geleerd de wetenschap zichzelf ook maar vindt, ze wéét het fenomeen gewoon niet te doorgronden! En gaat dan maar gooien met een grote massa, die kleinere massa’s aantrekt. De aarde is zo’n grote massa, en ‘zou’ een kern hebben van gesmolten ijzer, en die massa zou ons aantrekken, zodat we met de voeten op aarde blijven en niet wegzweven.

Wel, in ijzergieterijen wordt ook met hele massa’s gesmolten ijzer gewerkt, maar nog nooit heeft zo’n pot ijzer ook maar een mier aangetrokken! Er klopt dus duidelijk iets niet in al die theorieën. Wetenschap is goed en wel, probeert zoveel mogelijk aan de weet te komen, maar acht zichzelf ook veel te onfeilbaar. Studenten moeten klakkeloos leren wat de wetenschap hen voorschotelt. En mogen er bijgevolg niet bij stilstaan dat die wetenschap nog helemaal in zijn kinderschoenen staat, en eigenlijk meer gokt dan weet. Maar omdat het wordt voorgeschoteld als een exacte wetenschap vindt niemand het nodig er verder over na te denken!

Neem nou de piramides als bekendste voorbeeld van bijna onmogelijke taken. Je moet al goed gek zijn om de conventionele versie te geloven: met louter mankracht gebouwd! Je reinste larie natuurlijk.

- Hulp van aliëns? Zou kunnen, is een openblijvende mogelijkheid, maar hoeft niet noodzakelijk!

- Gebouwd door een mensenras dat veel verder gevorderd was dan wij en over enorme technologieën beschikte? Zou ook kunnen, maar hoe kan het dan dat niets van die technologie is overgebleven? Waarom vond geen enkele archeoloog ooit een voorhistorische hijskraan? Motor? Zaag? Een stukje elektronica? Of hebben die mensen dan soms de hele planeet grondig gestofzuigd alvorens zichzelf te vernietigen, zodat we niets zouden terugvinden?

Maar ook als we toch deze denkpiste inslaan klopt iets niet: dat volk kon moeilijk ontwikkeld en beschaafd worden genoemd als ze nog de zon en andere goden aanbaden en daar in volle overtuiging zelfs mensenoffers voor brachten! Dat doet een beschaafd volk nu eenmaal niet! Dat ze dan toch slim genoeg waren om technologieën zoals de onze, en zelfs veel verder gevorderd uit te vinden lijkt dus toch wat te ver gegrepen. En dus mogen we rustig aannemen dat welke vorm ook van technologie inderdaad onbestaand was.

Wat was het dan wél? Aliëntechnologie? Ook hiérvan zouden meer sporen moeten terug te vinden zijn. Of… een toevalstreffer? Iemand die plots op iets stootte dat de zwaartekracht kon opheffen en het hele mysterie van het magnetisme in één klap oploste? Zonder dat daar nog verdere technologische snufjes kwamen bij kijken?

Niet mogelijk voor een ‘dom’ volk? Toch wel! De meeste uitvindingen zijn immers niet zozeer gebaseerd op doorgedreven wetenschap en gericht zoeken naar iets, maar eerder op het ‘eureka’ principe. Iemand vindt, zonder te zoeken, plots iets waarvan hij terecht kan zeggen: ‘Eureka’!

Dat hoeft geen geleerde te zijn. Dat kan zowel de voorhistorische mens overkomen, als de middeleeuwer, als een van ons. Want soms ligt datgene wat de wetenschap met vele wiskundige formules zoekt, gewoon voor onze neus maar zien we het niet omdat het veel te simpel lijkt!

Bijgevolg denk ik, als we piramides vinden, maar hoegenaamd geen enkel stuk gereedschap waarmee ze dan wel gemaakt werden, noch sporen van hoge intelligentie van het volk dat ze bouwde, dat er ook niets méér is! Er geen ingewikkeld gereedschap was. Er niets anders wàs dan wat we als overblijfselen van die cultuur zien.

En dat zou kunnen, als iemand plots een nog onbekende kracht had ontdekt die de zwaartekracht, of het magnetisme van de aarde, kon ompolen. Maken dat zware rotsblokken plots gewichtloos werden en je ze met je kleine vinger naar hun juiste plaats kon laten zweven.

Of je daarvoor een wetenschapper zou moeten zijn durf ik in twijfel te trekken. De mens die het wiel uitvond zal dat ook wel niet geweest zijn, en toch stootte hij plots op een vorm die het werk veel lichter kon maken!

Op dezelfde manier acht ik het heel goed mogelijk dat ergens iemand op een ‘kracht’ stootte, die voorwerpen gewichtloos kan maken. En omdat die kracht er zomaar was, en geen ingewikkelde apparatuur vergde, vinden we er ook niets meer van terug! Tot nog eens iemand die kracht herontdekt, en naar ik onlangs op National Geografics zag, is die iemand er al geweest. En helaas ondertussen ook alweer gestorven, zijn geheim meenemend in het graf.

Het was een Engelse kasteelheer, maar helaas vergat ik zijn naam en de naam van zijn kasteel. Het fenomeen moet ergens in het begin van de twintigste eeuw hebben plaatsgevonden. Plots ging die man helemaal in zijn eentje zijn hele tuin volplanten met enorme rotsblokken, al dan niet bewerkt. Hij werkte enkel ’s nachts want niemand mocht zien hoe hij zijn creaties verplaatste. Als oogverblinding plaatste hij in zijn tuin een takel van hout, waarmee hij zogezegd die rotsblokken verplaatste. Na zijn dood werd die takel onderzocht en werd bewezen dat hij onmogelijk de vele tonnen wegende blokken had kunnen optillen! Het hout waarvan hij gemaakt was zou hebben bezweken onder de last!

Ongeloofwaardig verhaal? Misschien… maar de tuin is er nog altijd, en hoe die vent in zijn eentje die loodzware dingen op zijn plaats kreeg snapt nog steeds niemand!

Volgende vraag: als die man dan iets wereldschokkends ontdekt had, waarom nam hij zijn ontdekking dan mee naar zijn graf?

Antwoord: omdat het een verstandige vent moet geweest zijn! Omdat hij geen winstbejag of beroemdheid nastreefde. En begreep dat, als hij zijn vondst wereldkundig maakte, het onmiddellijk zou misbruikt worden om medemensen te doden. Zoals met zoveel uitvindingen gebeurt.

Hoedanook, we kunnen er niet onderuit! Overal op aarde worden onverklaarbare projecten gevonden: Stonehenge in Engeland; de piramides in Egypte. De stenen van Carnac in Frankrijk! En we blijven maar naar een gemaksoplossing zoeken: ‘Aliëns’! Mogelijk! Maar er zijn ook andere denkpistes!

Is het mogelijk dat al die onverklaarbare bouwwerken, verspreid over de hele wereld, allemaal terugwijzen naar één enkele bron, of hebben verschillende mensen in verschillende tijden die ontdekking bij toeval gedaan? Ik zou eerder geneigd zijn dit laatste te geloven, tenzij aliëns er toch de hand in hadden. Of een combinatie van beide: mensen die ‘het’ af en toe bij toeval ontdekten, waarna onmiddellijk aliëns op de proppen kwamen om hen op het hart te drukken die ontdekking niet wereldkundig te maken. Want dan zouden, de gewelddadigheid van het menselijk ras in acht genomen, rampen kunnen gebeuren!

Willy.