Van piramides gesproken, ik heb er ook eventjes eentje gemaakt dat duidelijk het verdriet van België demonstreert. Een sneeuwbaleffect dat onze politici al hadden moeten voorzien toen ze de eerste stap namen en aan deze droevige piramide begonnen. Een hond had kunnen ruiken waarheen het zou leiden, maar zij dus niét! Of toch? Misschien wel, maar dat zou hun zorg niet meer wezen. Hun opvolgers moesten er maar iets zien van te bakken. Wat dus blijkbaar niét gebeurde en nog altijd niet gebeurt! Liever volharden in de boosheid dan je grove fouten bekennen!

Maar helaas… dat uit luiheid geboren uitstel maakt de piramide steeds groter en machtiger!

Zal ik dan maar eventjes het vervolg voorspellen? Of liever niet? Hoéft niet, want een hond zou het ruiken. Het is trouwens al droevig genoeg zoals het er nu uit ziet. Enkel een compleet nieuwe mentaliteit in de Wetstraat kan ons nog redden!

Deze piramide is een simplistische en schematische weergave van oorzaak en gevolg van foute beslissingen door onkundige leiders. En net zoals een sneeuwbal die aan het rollen gaat, breidt de piramide zich steeds breder uit en wordt het steeds moeilijker om de fouten nog te herstellen. Omdat NIEMAND in de regering ooit het lef had een koe een koe te noemen en de bij de aanvang gemaakte fouten te herstellen.

In de jaren ’80 - 90, toen dat onverkwikkelijke zaakje goed op dreef begon te komen, en ik om me heen steeds vreemdere volkeren zag binnensijpelen, vooral dan als ik even een uitstapje naar Brussel of Antwerpen deed, geloofde ik nog in verstandige regeringen en een verstandige bevolking die zich niet zou laten ringeloren. Maar toen ik tot mijn ontzetting ook zag dat een aantal diensten die vreemden begonnen voor te trekken ten opzichte van het eigen volk, dacht ik dat de regering nu wel spoedig zou gaan ingrijpen. Wat trouwens de normaalste zaak ter wereld zou zijn geweest. Daar waren ze trouwens voor verkozen!

En ik wachtte en bleef wachten. Maar neen! Er gebeurde niets! Brussel keek de andere kant op! Ongeloof begon zich van me meester te maken.

Ik begreep het niet meer. De Wetstraat deed of ze druk bezig was met allerlei flutprobleempjes, maar bleef dat éne, steeds groter wordend probleem voor zich uit schuiven. En toen dat begon op te vallen vonden ze een antiracismewet tegen eigen volk uit om een duidelijk signaal te geven dat er geen probleem wàs, en dat wijzelf dat probleem vormden! WIJ moesten dus maar eens een integratiecursus gaan volgen als we in Vlaanderen wilden blijven wonen en er werk vinden!

En zo evolueerde het probleem van ‘voor je uit schuiven’ via ‘negeren’ naar regelrecht ‘bevoordeligen’ van die toevloed van vreemden!

Ondertussen zijn ook nog een aantal opportunisten (lees: aasgieren) van tweede klasse op de boot gesprongen: zij die naar een jobke azen bij de OCMW’s of bij het CGKR, of welke diensten ook die de schatkist plunderen en daarvoor maar wàt graag doen alsof, en aldus meehelpen aan de indoctrinatie van die koppige Vlamingen. Zélfs leerkrachten gingen musiceren op de partituur van de Wetstraat!

En zoals gewoonlijk, die koppige, maar dwaze Vlaming loopt er vierkant in! Eerst leeggezogen, dan lui gemaakt, en dan ontvlaamst. Maar daar heeft hij al lang geen erg meer in. Daarvoor is zijn sociale vangnetje (voorlopig nog) veel te zacht. De leeuw is onder narcose gebracht! Beseft nog niet dat, als op deze manier wordt verdergewerkt, België zal verdrinken in een schuldenpoel. Dan zullen de touwen van zijn hangmat bruusk moeten worden doorgesneden. Wat dan?

Willy.