Helaas, de dienstplicht werd afgeschaft in ons tot apenland gedoemde vaderland! Of tenminste, wat er van de dienstplicht overbleef, want naar wat ik van de laatste generaties dienstplichtigen hoorde was de discipline in het leger ook al ver te zoeken op het laatst! Daar hadden de verwennende moedertjes wel voor gezorgd: die generaties kónden gewoon niet meer gedisciplineerd worden, zo verwend als ze waren! Die waren gewoon verloren voor de maatschappij. Zélfs het leger kon er niets meer mee aanvangen! Zou dat misschien een van de redenen geweest zijn dat de dienstplicht werd afgeschaft?
Wat leerden wijzelf dan wel in het leger? Eigenlijk niet zoveel van praktische aard. Maar we leerden, misschien wel ergens tussen de regels door, een heel belangrijk beginsel: onvoorwaardelijke gehoorzaamheid aan de leiding! Want duizend mensen hebben duizend verschillende meningen. Als in het geval van een conflict elk van die duizend meningen zijn eigen zin doet, kom je nergens! Hoe slim of hoe dom je jezelf ook vindt, leiding moet je aanvaarden! En dat zul je ook aanvaarden als de leiding logisch lijkt en naar een bepaald doel toe streeft. En vooral
als je dat doel ook kunt goedkeuren! Zoals bijvoorbeeld het beste voorhebben met je vaderland. Want zodra dat laatste niét meer het geval is kan de hele leiding wat jou betreft de boom in en ga je je eigen idealen nastreven.
Drill! In je opleiding was drill het voornaamste wat je moest leren! Een heel peloton moest vlekkeloos gelijk marcheren, wenden of omkeren op het bevel van één sergeant. Stom en geestdodend? Zo leek het wel, maar dat was het niet! Je leerde dat dit de enige manier was om een groep mensen van plaats A naar plaats B te verplaatsen, zonder dat enige disharmonie of geharrewar optrad. Het vergde veel oefening. Maar het loonde! Je moet het hebben gedaan om het te begrijpen. Maar helaas, de moderne jeugd heeft dat nooit mogen meemaken!
Op de foto hiernaast zie je een goed gedrild peloton, van welk land het ook is. Het zichtbaar resultaat is orde, fierheid en de zekerheid om met zijn allen aan te komen op de plaats waar de leiding het naar dirigeert. Geen twijfel. Geen geharrewar. Geen tegen elkaar aanlopen of botsen. Vergelijk dat eens met het beeld van een moderne winkelwandelstraat? Probeer eens doorheen een winkelstraat te geraken als lanterfanten en in de weg lopen niét je bedoeling is?
Maar wat je hier ziet is maar het zichtbaar resultaat van discipline! De onderliggende gedachte, waar een dergelijke discipline toe leidt, gaat veel dieper: Eén voor allen, allen voor één. Vergelijk de foto nu nog eens met een winkelstraat en trek je conclusies!
Ik bedoel helemaal niet dat het publiek in een winkelstraat er zou moeten uitzien als deze getrainde militairen. Maar een héél klein beetje respect voor de medemens is toch niet teveel gevraagd? Gewoon maar rechts gaan lopen zodra de straat te vol geraakt? Niet vrolijk van links naar rechts dartelen doorheen de massa en iedereen maar voor de voeten lopen?
En helaas
het onbehouwen gestuntel dat je in volle winkelstraten ziet reflecteert perfect het beeld van onze maatschappij: elk voor zich bij gebrek aan enig volwassen leiderschap.
Drill-oefeningen zijn dus heel wat meer dan je in groep te verplaatsen! Het gaat in de eerste plaats om te leren gehoorzamen aan een (verstandige) leiding. Als je dat eendrachtsbeginsel kunt goedkeuren en vertrouwen hebt in je leiders, zul je onvoorwaardelijk uitvoeren wat wordt gevraagd. Zélfs als de details je duister lijken en niet helemaal je goedkeuring kunnen wegdragen zul je dat doen. Op één voorwaarde: je hoeft het wel niet honderd procent eens te zijn met de leiders, maar je moet minstens het streefdoel onderkennen en goedkeuren. Er zijn honderden wegen die naar Rome leiden, maar als elk zijn eigen weg gaat komt het gezelschap nooit gelijk aan in Rome!
Maar als de gehele leiding je duister, onbetrouwbaar, labiel en onlogisch voorkomt, of als je je niet kunt identificeren met de gestelde doelstellingen, dan verdwijnt, samen met de eendracht, ook de discipline en doet elk waar hij zin in heeft. Je krijgt dan een kar, voortgetrokken door duizend paarden die elk een verschillende kant op willen! Waar zal die kar belanden? Gewoon uit elkaar gereten worden?
Stel je een land en een leger voor waar de discipline helemaal zoek is, en waarvan de leiding volslagen incompetent is. Er staat een vijand voor de deur. Een onbetrouwbare generaal beveelt vanuit zijn comfortabele slaapkamer om op te rukken naar een door hem gekozen doel. Maar de ondergeschikten te velde, die de toestand veel beter kunnen inschatten, zien in dat bevel een faliekante fout. Zélfs als ze onvoorwaardelijk het bevel doorgeven, zullen de soldaten twijfelen. Verstomd staan door zoveel onlogica. En zelfs als ze doordrongen zijn door het idee van onvoorwaardelijke gehoorzaamheid, zullen ze nooit gemotiveerd kunnen vechten! Ze zullen misschien wel doen wat wordt bevolen, maar zonder enige motivatie. Een dergelijk land is tot de ondergang gedoemd.
Maar de vijand, dié is gemotiveerd! Dié heeft leiders die weten waar ze voor moeten gaan! En dat zetten ze door hun leiderscapaciteiten gemakkelijk over op het gehele leger. In dat geval mag het leger gerust over duizenden individueel denkenden bestaan, nog zullen ze doen wat wordt gevraagd omdat het einddoel hen duidelijk voor de geest staat.
Welk land zal de strijd winnen, en welk land zal tenonder gaan denk je?
Momenteel geldt in België een grenzeloze laksheid. Er is geen doel en er is geen strategie. Er zijn ook geen leidersfiguren. En àls de regering dan al eens bepaalde maatregelen neemt om de vrede te bewaren, dan zijn het maatregelen ten voordele van de vijand en ten nadele van het eigen volk!
Ik begrijp dan ook niet hoe dergelijke marionettenregeringen nog op de onvoorwaardelijke steun van de bevolking kunnen blijven rekenen! En ik zie daar maar één mogelijkheid voor: dat de bevolking in kwestie oliedom is, of door de leiders heel handig gefocust op andere, maar dan onbelangrijke zaken!
Wàt er ook van zij, een dergelijk land wacht op termijn alleen maar de totale aftakeling. En dan moet je hoognodig ook nog maar eens eendracht maakt macht in je vaandel dragen! Eendracht met wat? Met de Moslimwereld? Met het Oostblok? Desnoods met aliëns, zolang het maar niet met je eigen volk is? De eendracht met eigen volk lijkt me toch wel heel erg zoek in de Wetstraat!
Willy.
|