|
Ik zat zo wat na te denken, en ging plots over het woord 'nadenken' zélf denken! Na- denken! Als je dat woord even analyseert zou je tot de conclusie moeten komen dat we denken na doen. Als het andersom was zou het immers 'voordenken' noemen!
En toch is het woord nadenken helemaal niet slecht gekozen, want dat is ook wat ik de meeste mensen zie doen: eerst handelen, daarna denken. En dat gebeurt dan ook in zowat alle handelingen in de maatschappij:
- Eerst tomeloos roddelen. Daarna denken over wat je nu weer hebt kapotgemaakt.
- Eerst blindelings stemmen. Daarna, en als het te laat is, nadenken hoe je je nog maar eens hebt laten beetnemen!
- Eerst grenzeloos vreten. Dan pas nadenken dat je weer enkele kilo's zal aankomen.
Bij veel technisch gerichte handelingen zie ik hetzelfde gebeuren. Neem nou de behuizing van je eigen pc. Je wilt iets aan de pc veranderen of toevoegen, maar daarvoor moet de kast open. Hoe dat moet gebeuren staat in de handleiding. Meestal gaat het vanzelf, maar moet je weten hoé, want elk merk heeft weer zijn eigen trucjes.
De 'nadenker' zal de behuizing te lijf gaan met schroevendraaiers, koevoeten of breekijzers, tot onherstelbare schade optreedt of tot de verkeerde vijs werd uitgedraaid die nou net niét mocht worden uitgedraaid.
De 'voordenker' zal, als hij de handleiding niet heeft, er eventjes bij gaan zitten en het zaakje bekijken. Zoeken waar vijsjes zitten, en welk vijsje eventueel het deksel zou kunnen vasthouden. Dat vijsje er uitdraaien. Was dat voldoende? Komt het deksel nu los? Neen! Nu moet dus de trukendoos van de bouwer worden achterhaald: deksel een beetje naar links draaien? Naar rechts? Naar achter? Allemaal heel voorzichtig en zonder schade aan te richten. Tot de 'truk' gevonden is.
Zo hoorde ik ooit eens een hels lawaai bij de buren, en ging kijken wat er gebeurde. Twee bonken van mannen waren bezig aan de deur van de oven te schudden, trekken, wringen en sleuren. Waarom? Wel, die oven had in de deur twee glasplaten. Twee afzonderlijke glazen met een tweetal centimeter tussenruimte. En net in die tussenruimte waren de glazen vuil geworden en moesten gereinigd worden. Tot overmaat van domheid van de fabrikant moest de deur er af om die glazen er uit te kunnen nemen. En ze hadden de handleiding natuurlijk niet meer... en dus maar met het grof geweld erop!
Om dreigende grote schade te voorkomen vroeg ik hen eventjes te rusten en me het zaakje te laten bekijken. Wel, door eerst te denken en alle mogelijkheden te bekijken kwam ik er achter hoé die deur er af kon. Je moest alleen één bepaald plaatsje in de scharniering vinden, licht trekken, en dan kwam de deur er braafjes uit.
Maar ja, die twee stoere bonken bleken dus NAdenkers te zijn in plaats van VOORdenkers.
Niet zo ver van me vandaan woont er nog zo eentje. Heeft bovendien nog de pretentie te vertellen dat hij ALLES kan. Jawel hoor! Enig probleem: wààr hij ook de poten naar uitsteekt, schade is gegarandeerd! En ondanks de vele schade die hij al aanrichtte leert hij totaal niet van zijn fouten.
Tja, het is droevig gesteld met de mensheid als het merendeel ervan NAdenkers zijn!
Nou ja, afgezien van hier en daar wat schade blijven de gevolgen van de daden van dergelijke mensen nog binnen de perken.
Erger is het gesteld als je moet vaststellen dat de Wetstraatlui, àls ze al enige hersencapaciteit tentoonspreiden, ook NAdenkers zijn! Want daarvan zijn de gevolgen niet te overzien!
Willy.
|
