|
Als gevolg van het jarenlang geklungel van onze Westerse regeringen, gegenereerd door het nonchalante en onverantwoord kiesgedrag van de bevolking, zitten we in een diepe economische crisis.
Dezelfde klungelaars die ons in die crisis hebben gebracht zoeken nu naar alle middelen om daar weer uit te kunnen komen. Onbeschaamd worden de meest absurde middelen op tafel gegooid. Onbeschaamd, maar toch bedekt, wordt weer de gewone man geviseerd. Dié moet het, hoedanook, maar bijleggen! De dikke vissen zullen, zoals gewoonlijk, de dans wel weten te ontspringen!
Je job is niet meer veilig... je bank is niet meer veilig... zelfs op je spaargeld als appeltje voor de dorst wordt al op alle manieren geaasd door de overheden! Waar gaan we naartoe? Zelfs het bankgeheim, ooit een der steunpilaren van onze 'vrije' wereld, wordt door die klungelaars meer en meer afgebroken! Net als de persvrijheid trouwens. En de kiezer lijkt het nog altijd niet door te hebben dat de mooie wereld die hij ooit kende stukje bij beetje wordt afgebrokkeld door die heren!
Waar we naar toe gaan?
Wel, we gaan naar waar we onszelf hebben gezonden! Leiders kiezen is een lolletje geworden waarin de charmantste het altijd weer wint van de intelligentste.
Ik herinner me nog de lagere school, toen de meester ons uitlegde hoe we moesten sparen op een spaarboekje bij de toenmalige A.S.L.K. Ook 'het blauwe fabriekje' genoemd vanwege hun logo van een fabriek. Het klonk toch allemaal zo logisch toen hij ook enige uitleg gaf over het Bruto Nationaal Product dat door steeds maar te stijgen, onze welvaart garandeerde.
Maar zó gauw slikte ik het niet als twaalfjarige. Ik dacht verder! Hoé in 's hemelsnaam kan iets steeds maar blijven stijgen? Waar is het plafond? En wat als dat bereikt is? Toén al dacht ik dat dit alles ooit zou moeten terugvallen. Of helemaal in duigen vallen.
Jaren later zag ik de lonen steeds stijgen, zonder dat we ons eigenlijk veel meer konden veroorloven met ons geld. Want alles wat je kocht ging evenredig duurder worden met de lonen! Maar de burger liep er in en de trend was gezet naar charmerende leiders.
Zo lang de leiders er van uitgingen dat het B.N.P., en daarmee de welvaart, wel zouden blijven stijgen tijdens hun ambtsperiode, konden ze inderdaad onverantwoord met cadeautjes gaan gooien. En zelfs schulden maken om dat nog steeds te kunnen doen als de schatkist al helemaal was uitgedeeld! Als ze maar sympathiek genoeg wisten over te komen om herverkozen te worden.
Ik zag het allemaal met lede ogen aan. Dat kon niet eeuwig blijven duren! Onze welvaartstaat was op groei gebouwd, maar groeien kun je niet blijven doen! Hoog tijd dat de regering wat ging afremmen Niet langer op groei, maar op stabilisering rekende en voor een appeltje voor de dorst ging zorgen! Want die dorst, die zou er wel komen op die manier! Maar de regeringen speelden het spelletje lustig door! Wat kon hén de welvaart van de bevolking schelen? Als ze zélf maar wel genoeg vaarden door herkozen te worden!
Toen ik dan, vooral de laatste decennia, al die regelrechte verkwistingen zag, in de vorm van steun aan iedereen die niet werkte (of dit nu al dan niet gewild was), en daar later zelfs nog kwistige steun aan vreemden zag aan toevoegen, wist ik genoeg! Dit kon niet blijven duren. En toch duurde het langer dan ik ooit voor mogelijk had gehouden! Jawel! Het dúúrde langer, maar door vals te spelen: door een steeds hoger wordende schuldenberg te veroorzaken! Maar nu is het zover, en moet de kleine burger het gelag betalen voor de fouten van de groten!
Naar het nieuws durf ik al bijna niet meer te kijken, want dag na dag is het weer slechter nieuws! Nou ja, we moesten hoognodig dat 'grote' Europa worden hé? En daarmee ook nog een aantal parasietstaten flink gaan sponsoren, met de hoogst naïeve gedachte dat die ooit wel eens zouden terugbetalen! De gevolgen lagen voor de hand: Europa is druk bezig een derdewereldland te worden. Geen wonder dat vooral nijverige staten als Duitsland en Engeland de Europese unie steeds meer in vraag gaan stellen!
Dat heb je ervan als je voor charmeurs stemt! Ik wacht nog altijd op de politicus die eens een voorstel uit de mouw weet te schudden dat ons er écht bovenop helpt! Zou die al geboren zijn?
Willy.
|
